تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 25 دی 1403    احادیث و روایات:  امام سجاد (ع):گناهانى كه باعث نزول عذاب مى‏شوند، عبارت‏اند از: ستم كردن شخص از روى آگاهى، تجاوز...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

بهترین وکیل تهران

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

کلینیک زخم تهران

کاشت ابرو طبیعی

پارتیشن شیشه ای اداری

خرید غذای گربه

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

مشاوره تخصصی تولید محتوا

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

چاکرا

استند تسلیت

تور بالی نوروز 1404

سوالات لو رفته آیین نامه اصلی

کلینیک دندانپزشکی سعادت آباد

پی ال سی زیمنس

دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک

تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی

تعمیر سرووموتور

تحصیل پزشکی در چین

مجله سلامت و پزشکی

تریلی چادری

خرید یوسی

ساندویچ پانل

ویزای ایتالیا

مهاجرت به استرالیا

میز کنفرانس

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1853355027




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

سیره نویسی و ظهور حقیقت محمدیه در هستی


واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت؛
سیره نویسی و ظهور حقیقت محمدیه در هستی

حضرت محمد


شناسهٔ خبر: 3962624 - چهارشنبه ۶ اردیبهشت ۱۳۹۶ - ۱۰:۴۲
دین و اندیشه > آیین ها و تشکل های مذهبی

.jwplayer{ display: inline-block; } انبیا تجلیات محمد(ص) «در زمان» هستند و ائمه تجلیات حضرتش «بر زمان» هستند. لذا در مرکز هستی حقیقت محمدیه قرار دارد و هر چه هست ظهور تجلیات ایشان است. خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه-علیرضا سمیعی: مسلمانان نتوانستند از همان روزهای اول به نوشتن سیره رسول ­الله بپردازند. زیرا تا زمان خلیفه «عمربن‌عبدالعزیز» (یعنی قرن دوم) حتی نقل حدیث از ایشان نیز ممنوع بود و فقط اخبار جاهلی و روایت انساب و سیرالملوک جسته‌گریخته گفته می‌شد و در موارد محدودی به نگارش درمی‌آمد. بنابراین نوشتن چیزهایی که جنبه‌های تاریخی داشت با ممنوعیت مواجه نمی‌شد اما پراکنده بود. تا اینکه «ابن اسحاق» احادیث و تواریخ را به هم آمیخت و اولین کتاب جامع در «سیرت رسول‌الله» به هم رسید. کتاب وی با فصلی به نام المبتدا آغاز شده؛ یعنی از آفرینش و خلق آدم علیه الرحمه شروع کرده و زندگی رسول را از مبعث و هجرت و مغازی(غزوات) گرفته تا شیوه سلوک و سخنان و اخلاقیات فردی و اجتماعی و سیاسی و عبادی را در برگرفته است. حتی از قد و بالا و روی و ابرو و اندازه موی پیامبر سخن گفته. در واقع «ابن هشام» سیره مشهور خود را با اصلاح متن ابن اسحاق پرداخته است. منتهی کتاب «السیره النبویه» از ماجرای حضرت ‌اسماعیل شروع می‌شود و چنانچه خود در مقدمه گفته بسیاری از اشعار و قول‌هایی که ناپسند بودند را حذف کرده است. به هر روی پس از ابن هشام، سیره نویسی از «تاریخ طبری» گرفته تا «سنن‌النبی» علامه طباطبایی با سوز و گداز معنوی و در عین حال حزم واحتیاط برای رعایت صدق و کذب روایات، ادامه یافت. در حقیقت در تاریخ ما هر چه به رشته تحریر درآمده از شئوبات سیره نویسی است. به همین خاطر همواره جنبه معنوی ظواهر، پیش چشم اهل قلم بوده. مورخین تاریخ را با تاریخ انبیا آغاز می‌کردند، «شهرزوری» در تاریخ حکمت‌اش ارسطو و اسکندر را در شمار مومنین و مخلصین آورده. حتی در تذکره‌ شعرا،  سوانح احوالی هست که به امور باطنی و رمزی در زندگی شعرا اشاره دارد. ‌در سایر تمدن‌ها نیز نوشتن و قصه نوشتن، تحریر ظاهر و باطن بود. در هندوستان وداها و اپانیشاد و گیتا ترکیبی از اسطوره و تاریخ و حکمت و اوراد و تعویذ است. ایرانیان در یشت‌ها و بن‌دهش و زندوهمن احوال مقدسان و تاریخ و پیش‌گویی را به هم آمیخته‌اند. ایلیاد و اودیسه نقل منظم اسطوره‌هایی است که پیشاپیش به صورت پراکنده بوده است. مسیحیان نوشتن را ‌از عهد قدیم و جدید آغاز کردند که کتابی مقدس محسوب می‌شود. در هر جا نوشتن نقل حقایقی‌ست که پیشاپیش وجود دارد و اگر در مواردی مثلا درسروده‌های هومری پای خیالبافی وسط باشد اشخاصی چون «افلاطون» خرده می‌گیرند. این سنت تا مدت­ ها ادامه یافت و اولین کتاب بزرگی که سرتا پا از خیال نویسنده به نگارش درآمد و تکرار افسانه‌ها و اسطوره‌ها و قصص الانبیا نبود، «کمدی الهی» اثر دانته است. پس از دوزخ و برزخ و بهشت است که دیگر تخیل نویسنده به نحوه بازگویی محدود نیست بلکه نویسنده خود قصه را نیز می‌سازد. به هر روی نقش حضرت رسول در نظم و نثر ما به عنصری وحدت ساز تبدیل شد. چنانچه گفته شد تاریخ­ نویسی مسلمین تقریر ماجرای خلقت بود. هر چند تاریخ، مدت­ ها بعد با آمدن خاتم انبیا بر روی صحنه مواجه می­ شود، ولی مقام حضرت محمد به نحوی توصیف می­ شود که گویی هر چیزی در حقیقت بعد از خلق رسول­ الله رخ داده است. در خبر هست که «اول ما خلق الله نوری و کنت نبیاً آدم بین الماء و الطین» این حدیث به صورت های مختلفی بیان شده است. اما ماحصل آنها تاکید بر تقدم خلقت «حقیقت محمدیه» دارد. به نحوی که انگار هر چه در دنیا لباس وجود پوشیده سایه حضرت محمد(ص) است. یعنی آنچه در ظاهر می­ بینیم ظاهری ­ست که باطنی جز جناب مصطفی(ص) ندارد. این معنا به صورت­ های گوناگونی در کتب فلسفی و کلمات عرفا طرح شد ولی در «فصوص الحکم» ابن عربی به صورتی منظم تصریح شده است. این اندیشه پیش از ابن عربی در شعر شاعران پارسی  مورد تاکید بود. البته فردوسی در شاهنامه  به همین قناعت کرده که «به گفتار پیغمبرت راه جوی/ دل از تیرگی­ ها بدین آب شوی» و پیامبر را باب نجات دانسته است. مولوی نیز در مثنوی از ساختار کلاسیک مثنوی نویسی تن زده است. این ساختار عبارت بوده از ستایش خداوند و سپس نعت نبی و ... . تمام شاعران بزرگ همین روال را طی می­ کردند و در متن منقبت­ ها نیز به مرکزیت باطنی حضرت رسول اشاره داشتند. نظامی در لیلی و مجنون نوشته: ...ای ختم پیمبران مرسل/ حلوای پسین و ملح اول... تا مقام ایشان را در میان سایر پیامبران نشان دهد؛ اما در ادامه سروده: سر خیل تویی و جمله خیلند/ مقصود تویی همه طفیلند... تا مقام ایشان را در کل هستی نشان دهد. در تقریر ابن عربی هر پیامبری جان دوران خود  است و رسول اسلام، جان جانان یا جان عالم است. بدین ترتیب هر پیامبری به نحوی مقامی از مقامات حضرت ختمی مرتبت است. در عرفان اسلامی الله در اسماء تجلی می ­کند و در مرتبه بعد اسماء تجلی می ­کنند که در نتیجه تجلی اسماء مخلوقات لباس وجود می­ پوشند. از این جهت هستی شناسی تشیع کامل تراست. زیرا شیعیان بر ارتباط میان پیامبر و ائمه نیز بحث می­ شود. به نحوی که نسبت پیامبر با سایر معصومین مانند نسبت خداوند با اسماء الهی ست. گفته می­ شود خداوند در اسماء هست ولی اسماء عین الله نیستند و اسماء در عین حال که الله هستند عین آن نیستند. حضرت محمد نیز در ائمه تجلی می ­کند و از سوی دیگر حضرت زهرا(س)، امیرالمومنین و فرزندانشان ظهور تجلی وی هستند. به این ترتیب انبیا تجلیات ایشان «در زمان» هستند و ائمه تجلیات حضرتش «بر زمان» هستند. لذا در مرکز هستی حقیقت محمدیه قرار دارد و هر چه هست ظهور تجلیات ایشان است.  









این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 313]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن