محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798284286
نقد و بررسی The Surge
واضح آرشیو وب فارسی:پردیس گیم:
%20-%20Co.jpg)
نقد و بررسی The Surge "به قلم ساناز رضایی" معمولا الهام گیری از یک اثر موفق چیز آنچنان عجیبی نیست و این سال‌ها با سیل بزرگی از بازی‌هایی مواجه شده‌ایم که ساختار گیم‌پلی خود را بر مبنا تعدادی از عناوین جریان‌ساز این صنعت تنظیم کرده‌اند. حال سوال اینجاست که آیا تمامی بازی‌هایی که با الهام‌گیری از عناوین بزرگ ساخته می‌شوند، موفق هستند؟ استودیو Deck 13 با ساخت Lords of Fallen نشان داد که الهام گیرنده چندان خوبی نیست و به خوبی نتوانست عناصر سری Souls را در بازی خود به نمایش بگذارد. حال بازی The Surge جدیدترین ساخته این استودیو روانه بازار شده است و در آن فرمول گیم‌پلی سری Souls در قالب یک اثر علمی تخیلی ارائه می‌شود. اما آیا سرانجام سازندگان توانسته‌اند به هدف خود دست یابند؟ حال هوای بازی The Surge در آینده است، جایی که به واسطه‌ی تکنولوژی می‌توان مشکلاتی نظیر فلج بودن را درمان کرد. ما در بازی کنترل "وارِن" را بر عهده داریم، شخصی که فلج است و توانایی حرکت کردن ندارد. او بواسطه تبلیغاتی که شرکت CREO انجام می‌دهد، داوطلب یک پروژه شبیه‌سازی بزرگ می‌شود که می‌تواند توانایی حرکت دادن را به او دهد اما این ماجرا آنطور که وارن انتظار دارد پیش نمی‌رود. در حین آزمایش او از هوش می‌رود و زمانی که بیدار می‌شود خود را در یک لباس هوشمند می‌بیند که می‌تواند با آن حرکت کند اما در محیطی ناشناخته و پر از دشمنان روباتیک! The Surge از اینجا آغاز می‌شود.
متاسفانه ساختار داستان بازی بشدت خام بوده و حتی ما در شروع یک جمله در مورد شخصیت بازی و خصوصیات رفتاری آن چیزی نمی‌فهمیم. به بیان بهتر بازی حتی در شخصیت‌پردازی "وارن" نیز ضعیف عمل می‌کند و از نظر من دلیل اصلی آن شروع و مقدمه عجولانه است. شاید انتخاب نوع رعایت غیرخطی می‌توانست ایده بهتری باشد، به طوری که شما بازی را در اواسط خط اصلی داستانی آغاز می‌کردید، حین یک مبارزه و سپس به گذشته بر می‌گشتید و می‌فهمیدید شخصی که به آن بازی می‌کردید در اصل یک انسان فلج بوده است و این شوک و تاثیرگذاری بهتری را به مخاطب وارد می‌کرد. فارغ از بحث روایت و شخصیت‌پردازی ضعیف، شاید ایده داستان بازی جذاب و قابل قبول باشد اما بسیار مایه تاسف است که حتی تا چند ساعت بعد از شروع داستان، بازی نمی‌تواند این جهان را بسط داده و اطلاعات بیشتری را به مخاطب بدهد. از داستان که فاصله بگیریم به گیم‌پلی می‌رسیم، جایی که در ابتدا کنترل یک شخصیت فلج را به عهده داریم و چند دقیقه بعد با همان شخص و تنها به لطف یک تکنولوژی و انجام آزمایشی علمی، قدرت و مهارتی ابرقهرمانانه پیدا می‌کنیم! ساختار گیم‌پلی و طراحی آن کاملا مشابه سری Souls است، "بون‌فایرها" به عنوان مرکز ثقل مراحل و نقطه چک‌پوینت اینبار به شکل مدرنی در محیط پخش شده‌اند، ساختار لول‌بندی با نامی جدید ارائه شده و شما باید برای باز کردن درهای بسته انرژی خاصی را داشته باشید که این انرژی با جمع کردن power coreها میسر می‌شود. سیستم مبارزات بازی نیز کاملا مشخص است که نتوانسته چندان از Lord of Fallen فاصله بگیرد و در بسیاری از مقاطع بازی ما با ابزاری باید به نبرد با دشمنان بپردازیم که همان نقش شمشیر در اثار فانتزی و تاریخی را دارند. مبارزات در The Surge یک ایده جالب را یدک می‌کشد، شما برخلاف سری Souls باید دقت کنید که به کجای دشمن ضربه می‌زنید، زیرا در برخی از دشمنان سر آن‌ها نقطخ ضعف است، در برخی از آن‌ها دستان نقطه ضعف هستند، در برخی نیز پاها نقطه ضعف محسوب می‌شوند. برای اینکه متوجه نقاط ضعف دشمنان شوید باید دوربین را روی آن‌ها "قفل" کرده و با یکی از جهت‌های آنالوگ تمرکز خود را بر روی بخش‌های مختلف بدن دشمن بیاندازید. ایده کلی از نظر من جذاب و نوآورانه است اما مشکل اینجاست که عناصر دیگر سیستم مبارزات کمی خام و نامتوان عمل می‌کنند.
مثلا همین سیستم "لاک‌کردن" باید با یک سیستم "داج کردن" و "جای خالی دادن" تکمیل شود، چیزی که نمونه اعلا آنرا در Bloodborne دیدیم اما متاسفانه داج کردن در بازی و دور دشمنان چندان دقیق تنظیم نشده و گاها آنطور که باید بازی تشخیص نمی‌دهد که در یک محور دقیق دور دشمن بچرخد. این مشکل زمانی که با بیش از 1 دشمن مبارزه می‌کنیم بیشتر به چشم می‌آید. جدای از این گاها مبارزات تعادل مناسبی ندارد و برخی از دشمنان با روش‌ها و تاکتیک‌هایی به سراغ شما می‌آیند که به نسبت سطح و مهارتی که در بازی دارید، نابرابر و اغراق‌امیز جلوه می‌کند. بحث بالانس نبودن درجه سختی در باس‌فایت‌ها به اوج خود می‌رسد، بخصوص باس‌فایت‌هایی که نقاط ضعف کمتری دارند. در ابتدا تصور من این بود که شاید متفاوت بودن گیم‌پلی نسبت به اثار فانتزی نظیر سری Souls یا LOF عامل شکست‌های پی‌درپی باشد اما زمانی که تنها با دو ضربه از پای در می‌اییم مشخص است که سطح و لول دفاعی ما مشکل دارد. نکته‌ای که بالانس نبودن سختی بازی را نشان می‌دهد این است که حتی با آپگریدهای پیامی و ارتقا قابلیت‌های داخلی باز هم این سختی بخصوص در برخی باس‌فایت‌ها و مینی باس‌ها نمایان است. سخت‌بودن بزرگ‌ترین مشکل گیم‌پلی The Surge است، من ابدا با سخت بودن یک بازی مشکلی ندارم اما سختی باید با رویکردی مثبت و خلاقانه ارائه شود که بر پایه منطق بازی است، چیزی که به عینه در سری Souls و Bloodborne دیدیم اما واقعا این تعادل و منطق در درجه سختی The Surge وجود ندارد. در مورد گیم‌پلی The Surge و چرایی رضایت‌بخش نبودن آن و البته اگر منصف باشیم برخی ایده‌های خوب آن، می‌توان ساعت‌ها بحث تکراری کرد اما اکنون می‌خواهم به این نکته بپردازم که چرا Deck 13 اقتباس‌گر خوبی نیست و چرا از سری Souls تنها ظاهرش را درک کرده و نه سِر درونش. سری Souls ایده نوینی در طراحی خود دارد، فرمولی که در گیم‌پلی ارائه می‌دهد ستودنی‌ست و آنرا با تعادل فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهد اما تمامی این‌ها اگر در قالب یک کلِ واحد و منسجم ارائه نمی‌شدند به هیچ عنوان کارایی لازم را نداشتند. این کلِ واحد برخاسته از طراحی و کارگردانی قوی خالقان Souls است. اما تاثیر این دو در چیست؟ این تاثیرگذاری در بحث انتخاب جزئیات است، یک مثال خیلی جزئی: جزئیاتی نظیر اینکه چرا در محیط موسیقی وجود ندارد؟ نکته اینجاست ما در ظاهر صرفا نبود موسیقی را می‌بینیم اما در باطن اتمسفر محیطی و تاثیرگذاری معنوی داستان است که در کنار سکوت فرم خوبی ایجاد کرده است. اما اگر یک سازنده از این بخش سری Souls تنها نبود موسیقی را به بازی خود بیاورد سطحی کار کرده، زیرا لایه‌های عمیق‌تر را درک نکرده و مشکل اصلی Deck 13 همین است.
%20-%20Co.jpg)
The Surge نیز از تمامی لایه‌های Souls فقط همین یک بخش را درست فهمیده و در آورده: فرمول و طراحی مراحل. اما نکته اینجاست واقعا ریزه‌کاری‌های طراحی Souls در The Surge وجود ندارد، انتظارم نداریم که Deck 13 در حد From Software عمل کند اما بازی از همان طراحی استاندارد یک بازی نقش‌آفرینی و اکشن نیز بهره نمی‌برد. اگر در Souls یک در بسته است و یک ساعت بعد آن "در" میانبر شما به سمت یک باس‌فایت می‌شود این بسته بودن یک دلیل در معنا محیطی بازی دارد اما در The Surge بارها به درهایی بر میخوریم که دلیل بسته بودن آنرا نمی‌دانیم. در Souls دشمنان آرام حرکت می‌کنند اما طراحی قرارگیری آن‌ها و طراحی پیچیده محیط طوریست که نمی‌توانید سرتان را پایین انداخته و با سرعت مرحله را رد کنید اما در The Surge همینکار را براحتی می‌توانید انجام دهید. نکته دیگری که از نظر من در مورد The Surge وجود دارد، کم‌کاری سازندگان در خلق جزئیاتی جدید در بازی است. حجم بازی روی Xbox One تنها 5 گیگ است و کاملا مشخص است که چیزی که می بینیم همان Lords of Fallen است اما با ظاهری علمی تخیلی شده اما بدون تحول لازم در مکانیزم‌های گیم‌پلی. این موضوع موجب گشته هم گیم‌پلی جهش موردانتظاری در قیاس با Lords of Fallen نداشته باشد هم در زمینه گرافیک و جزئیات فنی به هیچ عنوان با اثری در خور سال 2017 و نسل هشتم طرف نباشیم.
نکات مثبت سیستم ارتقا مهارت رضایت‌بخش ضربات تمام‌کننده و Execution دیدنی طراحی جالب باس‌فایت‌ها تمرکز بر روی قسمت‌های مختلف نبرد حین مبارزه نوآوری جالبی است نکات منفی طراحی مراحل و لول‌دیزاین ضعیف و سطحی است سختی غیرمنطقی داستانی که بسط پیدا نمی‌کند عدم تعادل لازم در سیستم مبارزات و لاک‌کردن روی دشمنان سخن آخر The Surge در باطن همان Lords of Fallen است که تنها رنگ پوسته‌ای تغییر داده و به یک عنوان علمی تخیلی تبدیل شده است. بازی سیستم مهارت و ارتقا جالبی دارد، محیط‌های آن برای اکتشاف خوب طراحی شده‌اند اما بزرگ‌ترین مشکل بازی در این است که این مجموعه یک روح منحصربفرد را ندارد و حتی در قامت الگوبرداری از سری Souls نیز بسیار سطحی عمل کرده است. بازی به شکل غیرمنطقی سخت است و مکانیزم‌های مبارزات آن نیز خوب تعبیه نشده و در نهایت بین سیل بزرگ بازی‌های تحسین‌شده‌ی این ماه‌ها شاید تجربه The Surge چندان گزینه معقولی نباشد مگر برای کسانی که Lords of Fallen را تجربه کرده و نسبت به رویکردهای آن دیدی مثبت داشته‌اند. نقد بازی بر مبنا نسخه Xbox One انجام شده است. Verdict "The Surge" is basically "Lords of the Fallen" with a different sci fi look. It"s got a nice rpg system and environmenta with depth and high playability. But its biggest problem is that it"s just a copy cat of eveything Souls did, and not a good one. It"s impossibly hard and the combat is not to the high standard of Souls. So across the many great games released this year,I don"t recommend "The Surge" unless you enjoyed "Lords of the Fallen" and the experience it brought Score: 6
.jpg)
31 ارديبهشت 1396
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پردیس گیم]
[مشاهده در: www.pardisgame.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
علم و فناوری
پربازدیدترینها