واضح آرشیو وب فارسی:مهر: توسط نشر شَوَند؛
کتاب «علیه افسردگی ملی» نوشته ژولیا کریستوا منتشر شد
شناسهٔ خبر: 3805814 - سهشنبه ۴ آبان ۱۳۹۵ - ۱۴:۱۷
دین و اندیشه > اندیشمندان
.jwplayer{ display: inline-block; } کتاب علیه افسردگی ملی: می ۶۸ در فرانسه و معنای سرپیچی نوشته ژولیا کریستوا به همت نشر شَوَند روانه بازار نشر شد. به گزارش خبرنگار مهر، کتاب علیه افسردگی ملی: می ۶۸ در فرانسه و معنای سرپیچی نوشته ژولیا کریستوا به همت مهرداد پارسا ترجمه و توسط نشر شَوَند منتشر شد. «علیه افسردگی ملی» مجموعه گفتگوهایی است که هنرمندان و نویسندگانی چون فیلیپ پتی، رینر گانال و روبن گالو با فیلسوف فرانسوی، ژولیا کریستوا ترتیب دادهاند و هر یک بر بخشی از مضامین محوری تفکر او تمرکز کردهاند. با این همه، گرچه این گفتگوها موضوعات گوناگونی را در برمیگیرد، اما مضمون اصلی آنها ارزیابی مفهوم سرپیچی است؛ مفهومی که برای درک تفکر سیاسی کریستوا در کنار ایدههایی چون منفیت و دیگربودگی اهمیت بسیاری دارد. در این کتاب، کریستوا این مفهوم را از خلال جنبش می شصت و هشت فرانسه بررسی میکند، اما در عین حال معتقد است که باید میان این برداشت از سرپیچی و انقلاب سیاسی به مثابۀ کنش جمعی یا خارجی تمایز بگذاریم. می شصت و هشت پیکاری فرهنگی و جنسی بود که در قالب الحاد فرانسوی روی داد و بر نیازهای جسمانی و آزادیخواهانۀ دانشجویان بنا داشت. شعار «مرگ خدا» شالودۀ اصلی می شصت و هشت بود که آن را به حرکتی علیه ارزشهای سنتی بدل میساخت؛ جنبشی که در برابر ثبات، رکود و انجماد اصول انسانی، به حیات پویای روانی باور داشت. به باور کریستوا، هدف می شصت و هشت بیشتر خواست آزادی مطلق بود تا طغیان علیه هدفی مشخص، و همین امر آن را به حرکتی قابل اعتنا بدل میساخت. این جنبش به رغم کاستیها و ضعفهایش میتواند تا حدی برداشت کریستوایی از سرپیچی را بیان کند. منظور کریستوا از سرپیچی که آن را شرط ضروری زندگی ذهن و جامعه میداند، شکلی از فرآیند پرسش کردن از هنجارها، ارزشها و در نهایت پرسش کردن از خویش است؛ همین پرسشگری و اضطراب است که به حیات روانی ژرفا میبخشد و امکان سرپیچی درونی را فراهم میآورد. تفاوت سرپیچی با انقلابهای سیاسی در این است که هر کنش سیاسی با استقرار یافتن، با دست یافتن به ثبات و قدرت از یاد میبرد که از خود نیز پرسش کند. جنبشهای سیاسی پس از ثبات یافتن در جایگاه همان نظام سرکوبگری قرار میگیرند که در ابتدا قصد مبارزه با آن را داشتند. بنابراین، از نظر کریستوا همۀ آنها به شکست و خیانت به آرمان اولیۀ خود منجر میشوند. درواقع، این تثبیت شدن، این افسردگی جمعی، خصلت هر نظامی است که بخواهد پویایی ساختار را قربانی شکلی از رژیم حقیقت سازد. در این میان، سرپیچی بهمثابۀ پرسشگری امکان مواجههای پویا با ساختارها را فراهم کرده و از هر گونه انجمادی روی برمیگرداند. کریستوا این سنت را تا آگوستین قدیس، هگل و نیچه دنبال میکند و نتیجه میگیرد که حقیقت تنها از طریق بازگشتی گذشتهنگرانه، نوعی دور زدن و چرخشگری دائمی تحقق مییابد. آزادی به معنای پرسشگری چیزی متفاوت با فرهنگ معمول آزادی است که سوژهها را به مجموعههایی هنجارمند تقلیل می دهد. در عین حال، این شکل از پرسشگری که از درونیسازی کنش سیاسی خبر میدهد، و بیشتر جنبهای شخصی و روانی دارد، لزوماً به نیهیلیسم منجر نمیشود، زیرا به جای مرگ ارزشها، جریانی پویا از ارزشها را ارج مینهد و امکان مواجههای پویا با خویش را فراهم میکند. کتاب علیه افسردگی ملی: می ۶۸ در فرانسه و معنای سرپیچی به همت نشر شَوَند و به مبلغ ۹۵۰۰ تومان منتشر و روانه بازار نشر شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]