تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860901289
محقق مطالعات فرهنگی نمی‌تواند منجی باشد
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یادداشت؛
محقق مطالعات فرهنگی نمی‌تواند منجی باشد
شناسهٔ خبر: 3035447 - جمعه ۹ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۵
دین و اندیشه > اندیشمندان
محقق مطالعات فرهنگی نمی‌تواند منجی شود بلکه باید به سیاست برگردد و بداند در سیاستگذاری هیچ چیز رها نمی‌شود وتنها دسته بندی‌ها متفاوت می‌شوند. به گزارش خبرگزاری مهر، در علم و فرهنگ یک مسئله در مورد مطالعات فرهنگی مشخص است و آن‌هم فرضیه یا ادعایی است که این رشته می تواند رهایی بخش باشد. ایده‌آل رهایی بخشی در مطالعات فرهنگی دقیقا آنجایی است که باید از آن سرباز زد و تخطی کرد. اگر از ایده‌آل رهایی بخشی در مطالعات فرهنگی سرباز نزنیم و از آن تخطی نکنیم در حقیقت در مطالعات فرهنگی دچار روزمره‌گی میشویم. رهایی یک ایده‌آل است که هیچ گاه تحقق پیدا نمی‌کند. تحقق رهایی بخشی مطالعات فرهنگی، اتمام وظیفه این رشته یا به مقصد رسیدن و از قطار آن پیاده شدن است. به همین خاطر مطالعات فرهنگی تنها در مورد موضوعاتی چون مسائل نهفته در زندگی روزمره تحقیق و تولید دانش می‌کند اما قرار نیست چیزی را رهایی ببخشد. رهایی بخشی با سیاستگذاری برای حل یک مسئله تفاوت دارد. تولید دانش وقتی در مورد معضل فرهنگی یک راه حل ارائه می‌دهد چیزی را رهایی نداده بلکه آن‌را وارد فاز جدیدی از قانون گذاری کرده است. محقق مطالعات فرهنگی وقتی از ایده‌آل رهایی بخشی در این رشته سرباز می‌زند در واقع به درک بهتری از موقعیت خود می‌رسد، زیرا او سوژه‌ای است که تنها موضوع را بررسی و بر اساس آن سعی می‌کند تا سیاست ایجاد کند و بعد از آن اجازه می‌دهد تا مورد نقد قرار بگیرید. در این مسیر هیچ چیز رها نمی‌شود بلکه همه چیز نسبت به حضور هم حساس می‌شوند: حساسیت محقق به موضوع، حساسیت موضوع به محقق، حساسیت سیاست‌گذار به محقق و حساسیت محقق به سیاست. در این شبکه به هم پیچیده رهایی بخشی تنها یک مدینه فاضله است که محقق مطالعات فرهنگی باید از آن سرپیچی کند تا بتواند محقق باقی بماند و در غیر اینصورت او تبدیل به یک منجی خواهد شد. محقق مطالعات فرهنگی نمی‌تواند منجی شود بلکه باید به سیاست برگردد و بداند در سیاستگذاری هیچ چیز رها نمی‌شود وتنها دسته بندی‌ها متفاوت می‌شوند. در نتیجه مطالعات فرهنگی می‌‌باید به فرایندی از نهیلیسم باز گردد چون سیاست تنها در یک فضای پوچ تحقق پیدا می‌کند. این بدان معنا است که اگر فضای پوچ وجود نداشت هیچ‌گاه سیاست برای کنترل آن ایجاد نمی‌شد. فضای بدون هدف تنها اهمیت وجود سیاست و فرآیند هدف‌گذاری را طلب می‌کند. به طور مثال، انسان کافی است لحظه‌ای دست از هدفش بردارد تا پوچی را درک کند و آنگاه دوباره به سیاست هدف‌گذاری برگردد. مطالعات فرهنگیبرای مبارزه با پوچی سیاسی و فرهنگی است، بنابراین، مطالعات فرهنگی تنها می‌تواند ما را از پوچی رهایی دهد اما از سیاست نمی‌تواند ما را برهاند. وقتی در گوشه‌ای از جامعه گروه‌های حاشیه‌ای در فضایی از ناعدالتی به سر می‌برند، مطالعات فرهنگی با مطالعه آنها تنها می‌تواند برنامه‌ای هدف‌مند برای آنها ترتیب دهد تا به چرخه سیاسی جامعه برگردند، یعنی در مورد آنها سیاستگذاری کند، اما نمی‌تواند آنها را از اینکه مورد سیاستگذاری واقع نشوند رهایی دهد. مطالعات فرهنگی آنها را از احساس پوچی نجات می‌دهد اما آنها را وارد چنبره سیاست می‌کند. در نتیجه، برای رهایی از پوچی باید از سیاست رهایی بخشی مطالعات فرهنگی سرباز بزنیم. در پایان باید به این شعر پندار (شاعر رومی) بازگشت که: ای روح من خواهان زندگی جاویدان مباش اما مسئله را تا جای ممکن بررسی کن. منبع: مجله خبری انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات حامد کیا، دانشجوی دکتری سیاستگذاری فرهنگی در پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها