واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
در ایام عید چگونه شادی كنیم؟ با توجه به تاكیدات اهل بیت عصمت و طهارت مبنی بر «ادخال سرور در قلوب مومنین»، بر خود لازم دانستم با كالبدشكافی مراسمهای جشن و شادی كه در این ایام توسط دوستداران اهل بیت انجام میپذیرد، نكاتی را متذكر گردم. به امید اینكه مورد قبول واقع گردد. این ایام مصادف با میلادها و مناسبتهای مذهبی از این دست، صرفاً به برپایی مراسمهای سخنرانی و مداحی یا جشن و سرگرمی و امثالهم خلاصه میگردد كه به نظر میرسد این اندازه ، صرفاً پرداختن به پوست است و غفلت از مغز ماجراست. آیا به راستی همین كه در این مراسمها شعری و مدحی خوانده شود و لحظاتی به شادی و كف زدن سپری گردد، توانستهایم به عنوان پیروان اهل بیت(علیهم السلام) رسالت اصلی خود را در جامعه اسلامی و دنیای اسلام ادا كرده باشیم؟ آیا انتظار ائمه معصومین از ما پیروان بسنده نمودن به این حداقل است ؟ آیا رواست صرفاً با برگزاری این گونه مراسمها در زمان خود، تكلیف بزرگی را كه خداوند بر ما نهاده است به صورت ناقص برآورده نماییم؟ پس راه حل گذر از سطح و رسیدن به عمق و انجام وظیفه در حد كمال چیست؟ در این مقاله درصدد نیستیم برگزاری این گونه مراسمها و جشنها را زیر سوال ببریم. بلكه در صددیم با تغییر نگاه در خصوص ایام شادی بخش ، زمینه رشد و تعالی الهی را برای همگان فراهم آورده باشیم. از این رو برای پاسخ به این گونه سوالات به مباحث ذیل اشاره خواهم نمود: 1- آیا منظور اهل بیت(علیهم السلام) از این كه در شادیهای ما شاد باشید و سعی كنید این شادی و سرور را در قلوب مومنین وارد سازید، صرفاً برپایی مراسم شادی و پخش شیرینی و ... است یا اینكه قرار است افقی بالاتر را رصد كنیم و عملی سازیم؟ آیا اگر كسی در زندگی خود به هر دلیلی دچار نوعی غم و مشكلی باشد و در این گونه مراسمها شركت كند، با برنامههایی كه در این ایام ترتیب داده میشود حقیقتاً غم از دل او رخت برمی بندد و ادخال سرور بر قلبش حاصل میشود یا خیر؟ مسلماً جواب منفی است. شاید برای لحظاتی از غم داشته خود رهائی پیدا كند اما با پایان یافتن مراسم دوباره روز از نو و روزی از نو. پس چه باید كرد؟ هر اندازه بیشتر در بعد عملی اقدامی انجام داده باشیم، مسلماً به نبی مكرم اسلام نزدیکتر و شبیهتر شدهایم و هرچه رنگ و بوی این مسائل در زندگی شخصی و اجتماعی ما کمرنگ تر باشد، یعنی به همان اندازه از نبی معظم اسلام دورشدهایم ما پیروان اهل بیت اگر به همین فراز (ادخال سرور در قلب مؤمن) جامه عمل بپوشانیم توانستهایم گام بلندی در رفع مشكلات مومنین برداریم. البته هر كس به اندازه وسع و تكلیفی كه بر عهده دارد،آیا نمیشود در این ایام با تأسی به سیره اهل بیت سعی كنیم برای آن دسته از افرادی را كه میشناسیم و از مشكلاتشان آگاهیم، قدمی برداریم و گره از مشكلاتی كه دارند بگشاییم تا آنها در این ایام با ما به شادی بپردازند؟ آیا نمیشود وقتی جوانان ما با بیكاری و مشكلات ازدواج و ... دست و پنجه نرم میكنند، سعی كنیم به نوبه خود گوشهای از مشكلات آنان را رتق و فتق كنیم تا شادی حقیقی به دلهای آنها ورود نماید و مستقر شود؟ اگر بنا را بر این بگذاریم كه به مناسبت این ایام حقیقتاً غم از دل برادر مؤمن برداریم، آن وقت است كه توانستهایم ادخال سرور كرده باشیم! اگر در این ایام توانستیم خانوادهای را از متلاشی شدن برهانیم و صفا و صمیمیت را بین آنان برقرار كنیم توانستهایم شادی را در قلوبشان مستقر نماییم. پس لازم است خطیبان و خواص جامعه كه در این گونه مراسمهای شادی بخش به ایراد سخنرانی و تبیین مسائل میپردازند به اینگونه نكات مردم و مخاطبین خود را سوق دهند. به این امید كه هر كدام از ما به نوبه خود و در حد امكانات خود گره گشای غم دیگران باشیم تا آنها نیز با ما به شادی بپردازند. 2- بحث دیگری كه در این ایام بایستی به طور جدی و اساسی مورد توجه همگان به ویژه خواص جامعه قرار گیرد، این است كه بنا به فرموده رهبر انقلاب كه: «تاریخ سرنوشت حال ماست» ، لازم است مناسبتهای مختلف دینی را در زمانی كه در آن واقع هستیم با شرایط روز خود و جامعه اسلامی خود به تطبیق بپردازند و جایگاه هر كس را مشخص نمایند. بهتر است با ذكر چندین مثال بحث را بیشتر روشن نمایم. مثلاً در ایام بعثت نبی مكرم اسلام كه گذشت، در خصوص این عید بزرگ مسلمین لازم است تمامی آنچه نبی مكرم اسلام از فلسفه بعثت در اختیار ما پیروان قرار دادهاند مانند استقرار مكارم اخلاق، عزت و جهاد در راه خدا، استقامت در راه خدا و مباحثی از این دست را با شرایط روز خود، خانواده، جامعه و دنیای اسلام تطبیق دهیم و آن وقت ببینیم تا چه اندازه توانستهایم خود را با این عید بزرگ و دستورات نبی معظم اسلام هماهنگ كرده باشیم! هر اندازه بیشتر در بعد عملی اقدامی انجام داده باشیم، مسلماً به نبی مكرم اسلام نزدیکتر و شبیهتر شدهایم و هرچه رنگ و بوی این مسائل در زندگی شخصی و اجتماعی ما کمرنگ تر باشد، یعنی به همان اندازه از نبی معظم اسلام دور شدهایم. مثلاً در این روز با خود خلوت كنیم و بیندیشیم كه به چه میزان پایبند به مكارم اخلاق در رفتار خود، خانواده خود هستیم؟ به چه میزان توانستهایم سطح اخلاق اسلامی را در جامعه خود اعتلا ببخشیم؟ چه میزان حاضریم برای برپایی احكام اسلامی مجاهدت كنیم و از خود گذشتگی نشان بدهیم؟ چه مقدار حاضریم به خاطر حفظ عزت خود و جامعه خود اسیر نقشههای شیطانی نشویم و با مستكبران عالم پنجه در پنجه بیندازیم و صدها سوال و معیار از این دست كه لازم است با رسیدن به این ایام در هر سال خود را با آنها ارزیابی نماییم و در هر سال به میزان نزدیكی یا دوری از نبی مكرم اسلام (ص) پی ببریم. از این رو با ذكر چندین مثال به گوشهای از موضوعات و عناوینی كه لازم است در این ایام با بركت بیشتر مورد توجه ما قرار گیرد و وضعیت رفتاری و گفتاری خود را در عمل بدانها مورد ارزیابی قرار بدهیم، اشاراتی داشته باشم. امید است این قبیل موضوعات توسط علما و فضلا بیشتر تبین گردد: - عید سعید غدیر خم موضوعاتی مانند ولایت فهمی و ولایت پذیری ، تسلیم شدن در برابر اوامر الهی هرچند برخلاف هوای نفس باشد و... - میلاد حضرت زهرا(س) موضوعاتی مانند حجاب و عفاف، پاکدامنی، همسرداری، مادری نمونه و... - میلاد امام حسن(ع) موضوعاتی مانند كرامت و بزرگ منشی، انفاق و ایثار،حلم و بردباری - میلاد امام حسین(ع) موضوعاتی مانند ظلم ستیزی و شجاعت و .. - میلاد امام زینالعابدین (ع) موضوعاتی مانند عبادت ، دعا و ... - میلاد امام محمد باقر(ع) موضوعاتی مانند تفقه در دین و پایبندی به احكام الهی و ... - میلاد امام موسی كاظم (ع) موضوعاتی مانند كظم غیظ و ... - میلاد امام مهدی(ع) موضوعاتی مانند عدالت اسلامی، انتظار واقعی و ... و .... آیا نمیشود در این ایام با تأسی به سیره اهل بیت سعی كنیم برای آن دسته از افرادی را كه میشناسیم و از مشكلاتشان آگاهیم، قدمی برداریم و گره از مشكلاتی كه دارند بگشاییم تا آنها در این ایام با ما به شادی بپردازند؟ 3- در پایان ذكر این نكته مهم به نظر میرسد كه همانطور كه از ما پیروان اهل بیت انتظار است در مراسمهای شادی آنان سهیم باشیم، لازم است در مراسمهای عزای اهل بیت(علیهم السلام) نیز با همان نگاهی كه در بند 2 اشاره شد چنین رویهای را مورد استفاده قرار دهیم و سعی كنیم تا با بررسی موضوعات مختلف در خصوص هر كدام از اهل بیت و شرایط حاكم در آن زمان و تطبیق با زمان فعلی میزان نزدیكی و دوری خود از سیره عملی اهل بیت (علیهم السلام) برایمان مشخص گردد مثلاً: - رحلت نبی مكرم اسلام(ص) موضوعاتی مانند دشمن شناسی و.. - شهادت امام علی(ع) موضوعاتی مانند خوارج گری، منافق شناسی، شناخت جریانات انحرافی و... - شهادت امام حسن (ع) موضوعاتی مانند بصیرت، درایت و هوشمندی،ارجحیت منافع اسلام بر منافع شخصی و ... - شهادت امام حسین(ع) موضوعاتی مانند ایثار در راه دین، ظلم شناسی و ظلم ستیزی،جهاد و زندگی با عزت و ... و... به امید روزی كه لحظه لحظه زندگیمان در تطبیق با سیره عملی اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) سپری گردد. منبع:بخش عترت و سیره تبیان ارسال توسط کاربر محترم سایت : sukhteh /ج
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 328]