واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۶ آبان ۱۳۹۴ - ۱۷:۱۴
اعتراضات به تصمیم اخیر وزارت اوقاف مصر برای بستن ضریح امام حسین (ع) در قاهره (رأس الحسین) همچنان ادامه دارد . به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه مصری الاهرام در ستون ثابت «سخنان آزاد» خود مقالهای به قلم دکتر اسامه الغزالی حرب با عنوان «تصمیم ناموفق» مینویسد: تصمیم وزارت اوقاف مصر برای بستن ضریح امام حسین (ع) در قاهره در روز عاشورا ، نه تنها تصمیمی کاملا ناموفق بود، بلکه نمونهای از تصمیمات تاسف بار و بی هدفی بود که به چهره و جایگاه مصر بعنوان کشوری متسامح و بدور از تعصب نفرت انگیزی که جوامع دیگر نزدیک ما از آن رنج میبرند، ضربه وارد کرد و آن را مخدوش کرد. مصر با مردمی اکثریت قاطع مسلمانان سنی، با هرگونه احساسات خصمانه و ضدیت با شیعه بیگانه است. اقلیت شیعه در مصر هم، اقلیت بسیار معتدلی هستند که با افراط گرایی و تندروی و اقدامات تندروانه و نامتناسب با ماهیت شخصیت مردم مصر بیگانهاند. زیارت ضریح امام حسین (ع) و اهل بیت (ع) در چارچوبی مردمی و به صورت مسالمت آمیز و شناخته شده برای همه انجام میشود. پس داستان چیست ..؟ در بیانیه وزارت اوقاف مصر آمده است « بستن ضریح برای ممانعت از اقدامات باطل و اکاذیب شیعه در روز عاشورا و بروز مناسک شیعه که هیچ مبنایی در اسلام ندارد و ممکن است منجر به بروز مشکلاتی شود، صورت میگیرد » ... خب، آیا وزارت اوقاف میتواند به وضوح و با شفافیت به ما بگوید این اکاذیب و اقدامات باطلی که مشخصا شیعیان مصری انجام میدهند، چیست که نیازمند این برخورد بی سابقه و بستن ضریح مسجد حسین (ع) در روز عاشوراست؟ آیا این اقدامات همان گردشگری مذهبی نیست که مصر در طول تاریخ خود بدان شناخته شده و باید آن را تشویق و از آن محافظت کند؟ با کمال تاسف چندان دشوار نیست که در اتخاذ این تصمیم، بوی اعمال نفوذ و نقش برخی جریانهای سلفی متعصب در تاثیرگذاری بر وزارت اوقاف به استشمام میرسد؟ ای مسئولین اوقاف ... مصر را از این قطب بندی زشت و ناپسند دور کنید، تصمیم شما اشتباه بود، زیرا سنگ بنای خبیثانهای برای صف بندی و قطب بندی در جامعه گذاشت، در حالی که مصر با چنین رویکردی هیچ سنخیتی ندارد و عجیب اینکه در بیانیه بعدی که به نوعی عقب گرد و عقب نشینی واضح از موضع قبلی بود، گفتند « هدف از اتخاذ این تصمیم جلوگیری از برخورد و هل دادن (تدافع) شیعیان بود؟! » این لغزش و اشتباهی است که امیدوار بودیم که وزارت اوقاف گرفتار آن نمیشد. به گزارش ایسنا مجله مصری آخر ساعه در مقالهای به قلم حسن علام با عنوان «نه .... ای وزیر اوقاف» با انتقاد از تصمیم مستبدانه و خودخواهانه وزیر اوقاف در بستن ضریح امام حسین (ع) در قاهره به بهانه ممانعت از اقدامات غیراسلامی و نادرست شیعیان در روز عاشورا و جلوگیری از بروز مشکلات مینویسد: به وزیر جمعه یادآوری میکنم که وقتی در مصاحبهای از دکتر محمود حمدی زقزوق استاد تو و وزیر فرهیخته و روشنفکر اوقاف قبلی در مورد واقعیت شیعه در مصر سوال کردم و گفتم که شیعیان مسجدی در شهرک شش اکتبر دارند که در آنجا مراسم برگزار میکنند؟ وی با اطمینان زیاد تاکید کرد که «این مساله نادرست است و شیعیان هیچ مسجدی مختص خود ندارند و با شفافیت و صادقانه افزود که مصریها اکثریت سنی هستند، ولی با این وجود هیچ گونه تمایلات یا احساسات ضد شیعه ندارند و شیعیان را تهدیدی نمیدانند و ما نباید خودمان را به این مسائل حاشیهای مشغول کنیم و وزارت اوقاف هیچگونه اطلاعات جزئی از اقلیت شیعه و تعداد آنها در مصر ندارد». به جناب وزیر جمعه میگویم که اگر شما اطلاعاتی دارید، بیان کنید و تصمیم بستن ضریح حسین (ع) برای نخستین بار در مصر را توجیه نمایید، تصمیم افراطی که به گردشگری دینی در مصر ضربه میزند و آن را میکشد و موجب بروز مشکلی میشود که اصلا هیچ وجود خارجی ندارد، لعنت خدا بر فتنه و کسانی باد که فتنه را برمیانگیزند. روزنامه المصری الیوم نیز در مقالهای به قلم خالد منتصر با عنوان «و همچنان شمر حسین را میکشد» مینویسد: وقتی شمر بن ذی الجوشن سر حسین (ع) را در کربلا برید، خیال میکرد که عملی از سر ایمان و برای تقرب به خدا انجام میدهد، نمیدانست که سالها میگذرد و سر حسین برای بار دوم هم بریده خواهد شد و محبان او از زیارت ضریحش منع خواهند گردید. گذشته از اینکه سر حسین نشانه و رمزی باشد یا واقعیت، تصمیم وزارت اوقاف در بستن مقام حسین (ع)، تصمیمی کورکورانه و مغشوش و از سوی دستپاچگی و نشانگر آن است که هنوز شمر نمرده است و هستند کسانی که درصدد پیچیاندن و کوبیدن مغزهای ما و کشتار فکر و عقل ما هستند. نویسنده با اشاره به حضور اسطورههای خیالی در بسیاری از ملتها میافزاید: حسین یک نمایش ساختگی بر روی صحنه تئاتر نیست، بلکه یک قهرمان و پهلوان اسطورهای از گوشت و خون به زمین ریخته شده است، اسطورهای که از خیال و ذهن یک مولف نشات نگرفته، بلکه یک اسطوره اسلامی و عربی خالص و معجونی از آرزوها و آمال و توطئهها و خیانتها و اتحادهاست. حسین برجستهترین و مهمترین، سزاوارترین و برترین اسطوره در تاریخ مسلمانان است. او به سوی سرنوشت قطعی خود همانند اسطورههای یونانی گام برداشت، با این تفاوت که حسین به سوی از دست دادن زندگی خود رفت بدون اینکه چشم و بصیرت خود را از دست بدهد، همگی را به دوری از جنگ فراخواند، اما به او خیانت کردند و از گرد او پراکنده شدند و فرستاده و پسر عموی او را در کوفه تنها رها کردند، ولی عزم او برای جنگی بود که مطمئن بود نهایت این نبرد مرگ است، قدرت هدف و غایت او نبود. کربلا درامی به رنگ خون است که باید به جای اینکه سرکوب گردد و ضریح او بسته شود، همواره در وجدان و اذعان و افکار مردم بماند، تصویر هنری حماسی که هرگز در تاریخ تکرار نخواهد شد. تصور و گمان میکردیم که الازهر و اوقاف اجازه اجرای نمایشنامه حسین، ساخته شرقاوی را در روز عاشورا بدهند، اما برخی گمانها گناه و فرض تغییر فکر و اصلاح گفتمان مثل یک رویای اشتباه است. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]