محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829674113
بوعلی سینا از نوادری که جمع سالم بین طب و اخلاق داشت
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نوشتاری از آیت الله جوادی آملی؛
بوعلی سینا از نوادری که جمع سالم بین طب و اخلاق داشت
شناسهٔ خبر: 2894245 - دوشنبه ۲ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۴:۴۰
دین و اندیشه > اندیشمندان
آیت الله جوادی آملی نوشت: حکیم سترگ ابن سینا از نوادر دهر بود که ضمن جمع سالم بین طب و اخلاق، معارف تجربی را با براهین تجریدی در خدمت قرآن و عترت هماهنگ و در پرتو آن به جامعه بشری خدمت صادقانه می کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، در پیشینه تاریخی و در فرهنگ عمومی و باور اجتماعی مردمان سرزمین کهن ایران اسلامی همواره طبابت و طبیب از قداست و جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است.طبیب را مظهر اسم محیی و احیاء گری نامیده و عیسوی مسلک می دانست که با دم مسیحیائی خویش درد و رنج را از جسم و روان دردمندان زدوده و شوق امید را در کالبد جسم و روح زندگی آنان می دمیده است و با چنین نگاه و انتظاری، طبابت نیز با حکمت و اخلاق درآمیخته و طبیب خود را نیازمند عنایت شافی مطلق و حقیقت محض می پنداشته است.در فرهنگ اسلامی، ارزش دانش گرانقدر پزشکی و فعالیت حرفه ای طبیب تا بدان اندازه والا و عظیم است که طبیب مظهر اسم شریف محیی و احیاء گری معرفی شده است و همچنین در متن فرهنگ و حیات اجتماعی مردمان این مرز و بوم نیز طبیب و طبابت از جایگاه ویژه و اهمیت والایی برخوردار بوده است تابدان اندازه که بیماران و دردمندان نه فقط برای جستجوی تسکین و درمان دردهای جسمانی خویش، که بلکه در مقام مشاوره و هدایت جویی در همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی خود به حکیم و طبیب متوسل می گردیده اند. چرا که حکیم و طبیب در افق نگاه و قضاوت آنان شخصیتی مبـّرز و برخوردار از دانش فقهی و پزشکی و آراسته به فضائل والای اخلاقی بوده است و نماد برجسته و الگوی بارز چنین اندیشوران دلسوز وعالمان فرزانه در تاریخ پر فروغ این سرزمین، طبیب نامور و نابغه بزرگ ایرانی، شیخ الرئیس ابوعلی سینا بود که بدلیل ارتباطش با خدا و مکتب وحی، نور حکمت الهی در دل او درخشید و به حکیم الهی تبدیل شد.
همان دانشمند بزرگی که با نبوغ والا و مجاهدات بی شائبه در عرصه کشف و تبیین واقعیتها و مفاهیم علمی خدمات بزرگی به جهان علم و بشریت نموده و تألیفات ارزشمند وی سالیان مدیدی عامل تعمیق و پویایی آموزش و تحقیق در معتبر ترین مراکز علمی و آکادمیک دنیا بوده است.
به مناسبت یکم شهریور ماه روز بزرگداشت ابوعلی سینا و همچنین روز پزشک به بازخوانی پیامی از آیت الله جوادی آملی در این باره می پردازیم؛
وی در این پیام، با تقدیر از نامگذاری روز خاصی به «روز پزشک» و بزرگداشت ابو علی سینا، نکاتی را بیان داشت:
۱. هرگونه کار فرهنگی یا درمانی نسبت به موجود معینی، مرهون هویت‌شناسی آن است؛ اگر موجودی فقط در قلمرو طبیعی به سر می‌برد، مبادی پرورش و بهداشت او را نهاد طبیعت تأمین می‌نماید؛ چه اینکه اگر موجودی فقط در اقلیم فراطبیعی به سر می‌برد، مبانی کمال و تمامیت وی را نهاد ما بعد از طبیعت به عهده دارد، ولی اگر موجودی جامع هر دو بخش طبیعی و فراطبیعی بود، برای رفع نیازهای مادی و مجرد او عناصر طبیعت و ارکان مابعد از طبیعت سهم تعیین کننده دارند.
۲. بهره وری از هر چیزی مسبوق به شناخت آن چیز است؛ وقتی می توان از عناصر طبیعی بهره مند شد که از راه حسّ و تجربه به آثار و خواص آن پی برد، و نیز هنگامی می توان از ارکان فراطبیعی استفاده کرد که از راه عقل و تجرید مفاهیم به مآثر و لوازم آن رسید، و برای آموختن یا انگیختن موجود مرکب از طبیعت و مابعد از طبیعت، لازم است عناصر تجربی و ارکان تجریدی کاملاً ملحوظ شوند.
۳. انسان که محور اصلی بهداشت و درمان است، و طبیبانی چون ابن‌سینا به تأمین نیازهای طبی آن مبادرت کردند و مفاخر بزرگ جامعه شرق و غرب برای کشف علل بیماری و عوامل علاج از بذل نفس و نفیس دریغ ننمودند، هویتی دارد که از طبیعت و مابعدازطبیعت تلفیق شده است؛ اگر معلم اخلاق برای پرورش روح فراطبیعی او ویژگی بدن را لحاظ نکند، در تربیت وی موفق نمی شود، همچنین اگر طبیب تن برای سلامت بدن طبیعی او خصوصیت روح مجرد را در نظر نگیرد، در تأمین بهداشت وی کامیاب نخواهد بود.
۴. برای تکامل فن شریف پزشکی و تکمیل مشاهدات تجربی درباره جانورهای آزمایشگاه، باید از معارف تجریدی که محصول افکار حکیمان الهی، فقیهان متدرب، مفسران متألّه که همگی شاگرد صاحبان سلطان علوم و زمامداران ملکه معارف، یعنی انبیا و اولیا و اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) اند، استفاده شود تا شفاف کردن تن با تیرگی جان همراه نگردد و درمان بدن با بیماری روح قرین نشود.
حکیم سترگ ابوعلی حسین بن سینا(ره) از نوادر دهر بود که ضمن جمع سالم بین طب و اخلاق، معارف تجربی را با براهین تجریدی در خدمت قرآن و عترت(ع) هماهنگ می کرد و در پرتو آن به جامعه بشری خدمت صادق ارائه می نمود.
------------------------------------
منبع: کتاب سروش هدایت، ج ۲، صفحه ۳۲۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها