محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852780157
ساختمانها و پلها هم زندگی روزمره دارند/ شهر به مثابه موجود زنده
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: یک جامعه شناس در نشست «شهر و زندگی روزمره»:
ساختمانها و پلها هم زندگی روزمره دارند/ شهر به مثابه موجود زنده
شناسهٔ خبر: 2869926 - چهارشنبه ۷ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۳
دین و اندیشه > همایش ها و میزگردها
عباس کاظمی در نشست «شهر و زندگی روزمره» با بیان اینکه شهر یک موجود جاندار است که تخریب بخشی از آن یعنی مجروح کردن اعضا و جوارح آن، گفت: ساختمانها و پلهای شهر هم زندگی روزمره دارند. به گزارش خبرنگار مهر، نشست «شهر و زندگی روزمره» از سلسله نشستهای گروه شهر و فرهنگ، عصر روز گذشته با حضور عباس کاظمی در پژوهشکده مطالعات فرهنگی روایت برگزار شد.این نشست که در یک آلاچیق چوبی در فضای باز، یعنی جایی نه چندان مناسب برای نشست برگزار شد، با مشکلاتی از قبیل گرما، کمبودجا و سرپا ایستادن حاضران و مشکل قطع و وصلی صدا همراه بود.کاظمی سخنان خود را با توضیحاتی در خصوص سه پل آغاز کرد و گفت: قصد دارم که در سخنرانی امروزم بیشتر درباره زندگی روزمره اشیاء صحبت کنم. یعنی اینکه شهر را فقط جایی برای انسان که در آن سروری می کند نبینیم بلکه در آن پل، اشیاء، پرندگان و ساختمانها را هم ببنیم. روایت‌های من درباره ۳ پل است. پل گیشا، جایی است که من سال‌ها در این محله زندگی‌می کردم، علاوه بر اینکه مراکز خرید، بیمارستان، مراکز دولتی و دانشگاه علوم اجتماعی هم همگی این حوالی است. بنابراین برای من جایی پراز خاطره است و تصور اینکه من باشم و پل گیشا نباشد، سخت است.وی ادامه داد: چندی پیش صحبت این بود که چون این پل فرسوده است و زیبایی بصری هم ندارد، باید خراب شود در حالیکه مسئولان از این موضوع غافلند که هویت خیلی ها که در این اطراف و حوالی زندگی می کنند به این پل گره خورده است، جالب اینکه پل گیشا حتی در ویکی‌پدیا صفحه دارد البته بخشی از مخالف بودن من با خراب کردن پل به خاطرات برمی‌گردد، اما بخش عمده مخالفتم به این موضوع برمی‌گردد که پل مادیت دارد و جزو اعضای شهر است. به عبارتی به قول مارکس وقتی واقعیت اجتماعی شکل می‌گیرد، حیات خودش را خارج و مستقل از ما دارد بنابراین برداشتن پل یعنی اینکه روح پل را نادیده بگیریم، البته من مخالف هرگونه نوسازی و فعالیت های شهرسازی نیستم به شرط اینکه اقدامات با این دید انجام شود که ساختمان ها، پلها و....جاندار هستند و زندگی روزمره دارند.وی افزود: روایت دوم من درباره سی‌وسه پل اصفهان است، جایی که در زیر آن، روی آن و اطراف آن زندگی جاری است و بخشی از هویت شهر اصفهان است. به عبارتی می‌توانیم بگوییم اگر سی‌وسه پل نبود، اصفهان هم معنی پیدا نمی‌کرد.علاوه براین، سی وسه پل ما را به تاریخ وصل می‌کند. نسل های مختلفی روی آن پل زندگی کردند و افراد زیادی هم آنجا عاشق شدند پس پل روح دارد. منتها نوع معماری آن به صورتی است که حتی جوانان امروزی هم با آن ارتباط برقرار می‌کنند.وی افزود: این از ویژگی‌های بارز معماری قدیم و جدید است که معماری‌های قدیم به گونه‌ای بوده که حتی آدمهای امروزی هم در آن راحتند ولی معماری‌های جدید به گونه‌ای است که ما نمی‌توانیم در آن راحت باشیم. مثلاً چندی پیش رفته بودم مرکز خرید پالادیوم که تازه ساخته شده است و اصلاً در آنجا احساس راحتی نمی‌کردم و مرتب فکر می کردم که اینجا فضای من نیست و من به این فضا تعلق ندارم. استاد مدعو دانشگاه‌های نیویورک و ترینیتی کالج در ادامه به پل طبیعت اشاره کرد و ادامه داد: سومین پلی که می خواهم درباره آن بگویم، پل طبیعت است پلی که به تازگی ساخته شده و اتفاقاً برای وصل کردن جایی ساخته نشده که کار رفت و آمد و عبور و مرور را راحت کند بلکه برای این به وجود آمده که روی آن قدم بزنیم، قدم بزنیم، غذا بخوریم و پرسه بزنیم. در نیویورک هم دو پل به این شکل وجود دارد. یکی از آنها بروکلین را به منهتن وصل می کند و همین پل تبدیل به زیارتگاهی برای مردم شده که روی آن راه بروند، عشاق هم در جای خاصی قفل‌هایی آویزان کردند. بنابراین پل طبیعت هم برای ما یک زیارتگاه است جایی که شهر را موضوع تماشا می کند.کاظمی پس از عبور از بحث درباره پل ها گفت: صحبتم را با پلها شروع کردم تا بگویم که اشیاء جان دارند و همین اشیاء در زندگی شهری ما نقش دارند. در ایران مدتی است که مطالعات در خصوص زندگی روزمره آغاز شده ولی هنوز گنگی و ابهاماتی درباره آن وجود دارد. برخی شهر را به مثابه یک متن می‌بینند، برخی هم این دیدگاه زندگی روزمره را نقد می کنند. در رأس این نظریه های انتقادی، نظریه نقد زندگی روزمره هنری لوفور است. متأسفانه کسانی که از این نظریه برای ایران استفاده می کنند توجه ندارند که سرمایه‌داری که لوفور از آن صحبت می کند با سرمایه داری که در کشور ما وجود دارد خیلی متفاوت است حتی عقلانیت ابزاری اینجا هم با عقلانیت ابزاری آنجا فرق دارد.وی افزود: رویکرد دیگری که در ایران وجود دارد این است که انسان در سیستم شهری امروز راه های فرار را پیدا می کند یعنی اینکه هرچقدر هم همه چیز تغییر کند خیلی از مناسبات تغییر نمی‌کند. مثلاً اینکه افراد را به زور از خانه های محلی و کنار هم در آپارتمان ببریم تا به‌زورشهری شوند، نتیجه‌ش می‌شود اینکه فرد گوسفند را در آپارتمان خود سرمی‌بُرد.عضو سابق هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با اشاره به تغییر رویکرد به شهر از «مکان» به «اشیاء» افزود: مهم‌ترین کتابی که دراین‌باره نوشته شده است social of thing نوشته آپادورایAppadurai)) است. برای thing ترجمه های مختلفی وجود دارد ولی تأکید آپادورای بیشتر روی جنبه کالایی آن است. کالا هم چیزی است که با انسان تعامل و ارزش اقتصادی دارد. به قول زیمل پول، زندگی انسان ها را متحول کرد و به روابط جنبه عقلانی داد. با پول حتی روابط فامیلی و خونی هم به حالت خشک و رسمی در می آید و بعضاً منجر به خون و خونریزی و نزاع هم می شود. توجه کنید که پول هم یک شیء انتزاعی است یا مثلاً موبایل وقتی وارد زندگی آدمها شد همه چیز را تغییر داد. امروزه شبکه های اجتماعی و موبایلی جزو هویت شما هستند و اگر یکبار از خانه بیرون بروید و همراهتان نباشد دوباره برمی‌گردید.کاظمی گفت: از نظر آپادورای، اشیاء هم بیوگرافی وهویت دارند، به دنیا می‌آیند، می‌میرند سفر می کنند و درهر سفر هویت تازه ای پیدا می کنند. بنابراین ما نباید آنها را منفعل و ساکن ببنیم. نظریه دیگری که درباره اشیاء وجود دارد این است که به آنها عاملیت می دهیم یعنی به agency اشیاء اشاره می کنیم. براساس این نظریه اشیاء نه بخاطر اینکه در زندگی ما هستند عاملیت دارند بلکه به این خاطر که می توانند نقشه ها و برنامه‌ریزی های ما را بهم بزنند اهمیت و عاملیت دارند. ممکن است برخی فکر کنند که منظور از روح اشیاء یعنی اینکه آنها می فهمند و حرف می‌زنند درحالیکه ما منظورمان از روح همین عاملیت است. مثلاً ما نمی توانیم شیء ای مثل اتومیبل را در تهران نادیده بگیریم چون هویت تهران به آن وصل است. دو ویژگی ترافیک و آلودگی تهران حاصل حضور اتومبیل در تهران است. بنابراین اتومبیل در زندگی ما نقش دارد.نویسنده کتاب «پرسه زنی و زندگی روزمره ايرانی» در پایان به سه نوع مواجهه ای که می‌توان با اشیاء داشت اشاره کرد و توضیح داد: می توانیم نسبت به اشیاء رویکرد تفسیری داشته باشیم و آنها را عامل معانی فرهنگی بدانیم. می توانیم به آنها رویکرد انتقادی داشته باشیم مثل نگاه مارکسیستی که به همه چیز نگاه کالایی دارد. می توانیم هم نگاه مطالعات فرهنگی داشته باشیم و فکر کنیم که اشیاء می توانند نبش قبر شوند و از گور دربیایند و از خودشان حرف بزنند. البته این موضوع هم نباید نادیده گرفت که اشیاء روابط پیچیده ای با قدرت دارند یعنی هم اشیاء در زندگی خود از قدرت استفاده می کنند هم قدرت از اشیاء استفاده و گاهی هم سوء استفاده می‌کند.مثل پل طبیعت که مثال زدم ساخته می‌شود چون سود اقتصادی دارد.وی در پایان گفت: در نگرش جدید علوم انسانی، شهر باید به صورت فرا انسانی تلقی شود و حقوق انسان‌ها، اشیاء، ساختمان ها، پلها و درختان و پرندگان یکسان در نظر گرفته شود. همان طور که در مباحث توسعه پایدار هم flat anthologyیا هستی‌شناسی مسطح مطرح است. اتفاقی که متأسفانه در ایران نمی‌افتد و نتیجه اینکه در چند سال اخیر ۳۰ گونه پرنده از تهران مهاجرت کردند. در برخی مباحث و جلسات نوسازی شهری به بافتهای فرسوده شهر تهران طوری نگاه می‌شود که انگار دشمن ما هستند و باید با قدرت خرابشان کنیم بدون فکر کردن به خاطراتی که از این بافتها وجود دارد و اینکه شهر یک موجود جاندار است که تخریب بخشی از آن یعنی مجروح کردن اعضا و جوارح آن.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها