واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
پرسش و پاسخ؛
عملی برای بهشتی شدن در شب قدر
حدیثی از امام صادق نقل شده که می فرماید: هر کس سوره روم و عنکبوت را در شب قدر بخواند به بهشت می رود. چطور ممکن است با صرف قرائت نیم ساعته این دو سوره، کسی به بهشت برود؟!
به گزارش سرویس دینی جام نیوز، شب بیستوسوم ماه مبارک رمضان یکی از بافضیلتترین شبهای ماه مبارک رمضان است. در این شب اعمالی همچون غسل، شب زندهداری، خواندن زیارت امام حسین(ع)، خواندن 100 رکعت نماز و دعای جوشن کبیر، توبه، قرآن به سرگذاشتن و تلاوت قرآن کریم سفارش شده است اما در این میان تلاوت قرآن کریم به ویژه خواندن سورههای مبارکه «یس، روم، دخان و عنکبوت» و همچنین تلاوت هزار بار سوره مبارکه «قدر» مورد تأکید بسیاری قرار دارد.
پاداش بهشت، برای تلاوت سوره های روم و عنکبوت در شب قدر پرسش:
حدیثی از امام صادق نقل شده که می فرماید: هر کس سوره روم و عنکبوت را در شب قدر بخواند به بهشت می رود. چطور ممکن است با صرف قرائت نیم ساعته این دو سوره، کسی به بهشت برود؟! پاسخ:
متن حدیث چنین است: عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْعَنْكَبُوتِ وَ الرُّومِ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ لَيْلَةَ ثَلَاثَةٍ وَ عِشْرِينَ فَهُوَ وَ اللَّهِ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ لَا أَسْتَثْنِي فِيهِ أَبَداً وَ لَا أَخَافُ أَنْ يَكْتُبَ اللَّهُ عَلَيَّ فِي يَمِينِي إِثْماً وَ إِنَّ لِهَاتَيْنِ السُّورَتَيْنِ مِنَ اللَّهِ مَكَانا (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال،ص 109) ابو بصير روايت كرده كه امام صادق عليه السّلام فرمود: كسى كه سوره عنكبوت و روم را در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان تلاوت كند _ به خدا سوگند اى ابا محمد _ كه او اهل بهشت است و هرگز از اين حكم كسى را استثنا نمى كنم، و بيمى از آن ندارم كه خداوند به خاطر اين سوگند، گناهى در نامه اعمال من ثبت كند و بدرستى كه قدر و منزلت اين دو سوره در نزد خداوند، والاست. این حدیث شریف را با آیاتی که ذکر می شود توضیح می دهم، توجه بفرمایید؛ ان شاء الله مطلب روشن می شود: 1) هر کس در گرو اعمال خویش است: كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهينٌ (طور/21)
هر كس در گرو اعمال خويش است 2) هر کس بدی کند، جزایش را خواهد دید: مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلا يُجْزى إِلاَّ مِثْلَها... (غافر/40)
هر كس بدى كند، جز به مانند آن كيفر داده نمى شود 3) تداوم ایمان و عمل صالح، شرط ورود در بهشت است: وَ مَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا يُظْلَمُونَ نَقيراً (نساء/124)
و كسى كه چيزى از اعمال صالح را انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه ايمان داشته باشد، چنان كسانى داخل بهشت مىشوند و كمترين ستمى به آنها نخواهد شد ...وَ مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فيها بِغَيْرِ حِسابٍ (غافر/40)
...و هر كس كار شايسته اى انجام دهد -خواه مرد يا زن- در حالى كه مؤمن باشد آنها وارد بهشت مى شوند و در آن روزى بى حسابى به آنها داده خواهد شد 4) در آیات بسیاری ایمان با عمل صالح همراه شده، یعنی این دو لازم و ملزوم یکدیگرند: وَ أُدْخِلَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فيها سَلامٌ (ابراهیم/23)
و كسانى را كه ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، به باغهاى بهشت وارد مىكنند باغهايى كه نهرها از زير درختانش جارى است به اذن پروردگارشان، جاودانه در آن مىمانند و تحيّت آنها در آن، «سلام» است. إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ كانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً (کهف/107)
امّا كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، باغهاى بهشت برين محل پذيرايى آنان خواهد بود إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا (مریم/96)
مسلّماً كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند، خداوند رحمان محبّتى براى آنان در دلها قرار مى دهد
بنابراین تداوم ایمان و عمل صالح شرط ورود در بهشت است و کسی که اهل ایمان است، به طور طبیعی اهل عمل صالح نیز هست. البته توبه و شفاعت هم از اسباب آمرزش گناهان و عامل ورود در بهشت است، اما همانطور که می دانیم برای درک شفاعت، شفاعت شونده باید آمادگی و سنخیت و لیاقت لازم را در خود فراهم نماید و اگر هم توبه نموده، توبه اش واقعی و از سر اخلاص باشد (که در تاپیک های مربوط به خودشان کاملا شرح داده شده اند). نتیجه اینکه: وقتی امام سوگند یاد می کند کسی که سوره های روم و عنکبوت را در شب 23 ماه مبارک بخواند وارد بهشت می شود، منظور حضرت صرف قرائت نیم ساعته و لقلقه زبانی قاری نیست زیرا در روایات دیگر داریم که: عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ كَمْ مِنْ قَارِئٍ لِلْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ يَلْعَنُهُ (مستدرک الوسائل، ج 4، ص 250)
از پیامبر روایت شده که فرمود: چه بسا قاری قرآنی که قرآن او را لعنت می کند جَاءَ فِي الْحَدِيثِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ مَا آمَنَ بِالْقُرْآنِ مَنِ اسْتَحَلَّ مَحَارِمَه (مستدرک الوسائل، ج 4،ص 250)
از پیامبر روایت شده که فرمود: به قرآن ایمان نیاورده کسی که حرام های آن را حلال شمارد [یعنی گناه کند] خود قرآن هم می فرماید: اهل ستم از من بهره ای ندارند: وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً (اسراء/82)
و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براى مؤمنان، نازل مى كنيم و ستمگران را جز خسران (و زيان) نمى افزايد با توجه به این مطالب، به طور طبیعی منظور امام کسی خواهد بود که تداوم ایمان و عمل صالح را در خود حفظ نماید و این توشه ذخیره شده را تا پایان راه با خود به همراه آورد و با گناه آن را باطل ننماید، چرا که برخی گناهان موجبات حبط و نابودی اعمال را فراهم می کنند که نمونه قرآنی اش منت و آزار است: يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى... (بقره/264)
اى كسانى كه ايمان آورده ايد! بخشش هاى خود را با منت و آزار، باطل نسازيد... گفتگوی دینی
۱۸/۰۴/۱۳۹۴ - ۱۷:۰۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]