تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 9 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):روزه سپرى است از آفت هاى دنيا و پرده اى است از عذاب آخرت.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید سی پی ارزان

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1798644453




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

چرا خدا انسان را آزمایش می کند، مگر از همه چیز آگاه نیست؟/ چرایی تاثیر زمان بر دعا/ روز نهم میهمانی


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:


چرا خدا انسان را آزمایش می کند، مگر از همه چیز آگاه نیست؟/ چرایی تاثیر زمان بر دعا/ روز نهم میهمانی فرهنگ > دین و اندیشه - خدایا آنچه از حق به ما شناساندى تاب تحملش را نیز عنایت کن و آنچه را در رسیدن به آن کوتاهى کردیم، ما را به آن برسان ...



شرحی کوتاه بر دعاى روز نهم ماه مبارک رمضان االلهمّ اجْعَلْ لی فیهِ نصیباً من رَحْمَتِکَ الواسِعَةِ واهْدِنی فیهِ لِبراهِینِکَ السّاطِعَةِ وخُذْ بناصیتی الى مَرْضاتِکَ الجامِعَةِ بِمَحَبّتِکَ یا أمَلَ المُشْتاقین. سالك در اين مرحله دچار بسط عارفانه شده و رجاء واثق به لطف حق دارد. در اينجا از شدت خوف او كاسته شده و اميد فراواني دارد كه حق متعال او را در زمره ي كساني قرار دهد كه رحمت خاص خويش را به آنها ارزاني داشته است. پس مشتاقانه درخواست هاي خويش را به معشوق ابراز مي دارد و نياز خويش را به درگاه كبريايي دوست عرضه مي دارد.

زمان و مکان چگونه بر اجابت دعا تاثیر می گذارد؟/ درس های ماه رمضان آیت الله آقا مجتبی تهرانی اگر انسان در یک زمان يا مكان خاص دعا کند، این زمان و مكان، بر روي اجابت دعا اثر می‏ گذارد. در باب زمان، اين‏طور است كه ساعت و لحظه‏ اي كه بر انسان مي‏ گذرد، در ظرف آن زمان قرار مي‏ گيرد. ما یک بحث در رابطه با زمان‏ هاي خاص داریم که مربوط به ساعات شبانه‏ روز است و يك بحث هم مربوط به اوقات خاصي است، مثل شب‏ هاي خاص، روزهاي خاص،‌ تا می‏ رسد به ماه ‏هاي خاص، مثل ماه مبارک رمضان. بحث اين است كه اين زمان‏ هاي خاص، به طور كلّي اثر دارد و اگر انسان در آن زمان خاص دعا كند، اين زمان بر اجابت دعايش تأثير مي‏ گذارد. تأثیر دعا در شب
ما در روایات و معارفمان، هم نسبت به شب و هم نسبت به روز مطالبي داريم كه يك زمان خاص را براي دعا مشخص مي‏ كنند. یعنی در شب بر یک ساعت خاص و یک ظرف خاص و در روز هم بر يك زمان خاص، براي دعا كردن تأكيد شده است. در باب شب چند دسته روايت وجود دارد كه یک دسته از اين روایات به طور کلّی شب را به عنوان «زمان مناسب براي دعا كردن» مطرح می‏ کند که در آن ظرف زماني، دعا مطلوب است و «خودِ شب» بر دعا اثر دارد.

در یک روایت اين‏طور آمده است که پیغمبر اکرم(ص) فرمودند: «لَمَّا عُرِجَ بِي إِلَى السَّمَاءِ نُودِيتُ يَا مُحَمَّدُ!»، شبی که من را به معراج بردند، ندائی به من رسيد كه یک بخش از آن ندا این بود: «وَ مَنْ كَانَتْ لَهُ حَاجَةٌ سِرّاً بَالِغَةً مَا بَلَغَتْ»، یعنی هر کسی كه حاجتی مخفی دارد ـ ‏هر چه می‏ خواهد باشد ‏ـ «إِلَيَّ أَوْ إِلَى غَيْرِي»، از من يا از دیگری، «فَلْيَدْعُنِي فِي جَوْفِ اللَّيْلِ خَالِياً»، پس محرمانه و در دل شب، از من تقاضا کند. «وَ لْيَقُلْ وَ هُوَ عَلَى طُهْرٍ يَا اللَّه». وقتی بگوید پروردگار من! پروردگار من! خداوند هم جوابش را می ‏دهد و ندا می‏ کند لبّیک بنده من! بخواه تا به تو بدهم! به من توکل کن تا برایت کارسازی کنم! یعنی در حالی که با طهارت است، بگويد ياالله...! در روایت دیگری از پیغمبر اکرم (ص) آمده است: «إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا تَخَلَّى بِسَيِّدِهِ فِي جَوْفِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ وَ نَاجَاهُ أَثْبَتَ اللَّهُ النُّورَ فِي قَلْبِهِ»؛ اگر بنده با مولایش در دلِ شبِ تاریک خلوت كند و با او راز و نیاز کند، خداوند نور را در دلش استوار می‏ کند. در روایتی از پیغمبر اکرم(ص) داریم که حضرت داوُد شب‏ ها در یک ساعت خاصی از شب خانواده ‏اش را بیدار می‏ کرد و می‏ گفت بلند شوید، نماز بخوانید و از خدا حاجتتان را بخواهید و طلب حاجت کنید! حالا برای اينكه متوجه شویم کدام ساعت از شب بوده است، بايد روايات را كنار يكديگر قرار دهيم و ساعات شب را هم خُرد کنیم. روایت ديگري از امام باقر(ع) است كه حضرت فرمود: «وقتي كه یک سوم شب گذشته باشد یک منادی ندا مي‏ كند آيا توبه كننده ‏اي هست كه توبه ‏اش پذيرفته شود؟ آيا استغفار كننده ‏اي هست كه بخشيده شود؟ آيا درخواست كننده ‏اي هست كه به او داده شود؟ اين ندا تا سپيده صبح ادامه دارد.»

روایتی از امام صادق(ع) است که حضرت فرمود: «در شب یک ساعتی هست که اگر بنده مُسلِم در آن زمان نماز بخواند و دعا کند، دعايش مورد استجابت قرار می‏ گیرد. در هر شب هم آن ساعت هست.» در روایت دارد: «فِي كُلِّ لَيْلَةٍ»؛ یعنی اين ساعت برای شب خاصي نیست. چون بحث من هم عمومی و نسبت به هر شب است، نه یک شب خاص. عمر بن أُذَینه به حضرت عرض می‏ کند: «خدا تو را نیکو بدارد! آن ساعت کدام ساعت از شب است؟» حضرت فرمود آنگاه که نیمی از شب سپری شد، در یک ‏ششمِ اوّلِ نیمه باقی مانده از شب است.

در یک دسته از روایات داریم که ثلث آخر شب را مطرح می‏ فرمایند. پیغمبر اکرم(ص) می‏ فرمایند: «وقتی یک‏ سوم شب باقی مانده باشد، خداوند متعال می‏ گوید کیست که از من درخواستی کند تا برایش اجابت کنم؟ چه کسی است که تقاضا داشته باشد که من گرفتاری ‏اش را برطرف کنم تا برایش برطرف کنم؟ آیا کسی هست که از من طلب روزی کند تا به او روزی دهم؟ چه کسی است که به طور کلّی از من چیزی بخواهد تا به او بدهم؟»

یک دسته از روایات را هم داریم که این‏ها تعبیر به سَحَر می‏ کند. مجموع این روایات را اگر ما جمع ‏بندی کنیم، همین چیزی به دست می‏ آید که ما در باب مسائل فقهی و بحث‏ های فقهی هم مطرح می‏ کنیم و می‏ گوییم «ثلث آخر شب»؛ که حتی در باب نماز شب هم از نظر فضیلت می‏ رویم سراغ آن زمان و می‏ گوییم نماز شب در ثلث آخر شب فضیلت بالاتری دارد.

پس من اوّل رفتم سراغ «شب»؛ چون در بین شبانه ‏روز دیدیم که از نظر دعا کردن روی شب تأکید شده است. یعنی این زمان در باب اجابت مؤثر است. با توجه به روایات هیچ مانعی هم ندارد که ما این حرف را بزنیم که از نیمه شب به آن طرف، هرچه به طلوع فجر نزدیک­تر شود، اثرش هم بیشتر می‏ شود. چگونگي تأثير زمان بر دعا
مطلبی که اینجا هست این است که آیا تأثیر زمان بر روی «دعا» است یا نه، از باب تأثیر زمان بر روی «داعی» است؟ آنچه که من می‏ گویم این است که هیچ مانعی ندارد که هر دو باشد. آنچه برای ما قابل لمس و ادراک است و چه ‏بسا در معارفمان هم هست، این است که این زمان بر روی داعی، یعنی آن کسی که دارد دعا می‏ کند اثر دارد.  انسان در شب به طور غالب این‏طور است که کارهای روزمرّه ‏اش که تمام شد، استراحت می‏ کند؛ وقتی که استراحت کرد، خصوصاً از نصف شب به آن طرف، یعنی زمانی که همه معمولاً خوابیده ‏اند، آن سنخ افکار و اشتغالات ذهنی همه از بین می ‏رود؛ وقتی این‏ها پاک شد، روایات ما می‏ گوید حالا بلند شو و این ذهنی را که از این اشتغالات و تعلقات تا حدی تخلیه شده است، این را متوجه معبود خود کن و از او در خواست کن. توجه تامّ به معبود،‌ پس از دور شدن از دنيا این همان چیزی است که من از آن تعبیر می‏ کنم که مُخّ دعا است. در روایات هم داریم که مُخّ دعا، توجه تامّ به معبود و خالق برای تقاضا از او است. چون در آن زمان از شب، دیگران از ذهن رفته‏ اند و کم‏رنگ شده ‏اند و غیر خدا کمتر به ذهن می‏ آید. اصلاً آن موقعِ شب که بلند شده‏ ای، برای چه بلند شده‏ ای؟ بیدار شده ‏ای که از خدا تقاضا کنی. لذا اینجا توجه داعی به آن کسی که می ‏خواهد از او تقاضا کند، قوی‏ تر است و چه ‏بسا اینکه در روایات بر این زمان تأکید شده، به جهت اثر آن بر روی داعی و حالات روحی او در ربط با دعایش است. یعنی این موقعیّت زمانی بر روی داعی اثر می‏ گذارد. اما مثلاً موقعی که در روز مشغول اشتغالات دنیایی است و فکرش صد جا هست، آنجا ـ‏ نعوذبالله‏ ـ اصلاً خدا از یادش رفته است و نمی‏ تواند به او توجه تامّ پیدا کند.

چرا خدا انسان ها را آزمایش می کند مگر او از همه چیز آگاه نیست؟/ تفسیرهای ماه رمضان امام موسی صدر آزمایش الهی الم ﴿۱﴾ أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ ﴿۲﴾ وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ ﴿۳﴾
الف لام ميم (۱) آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم رها مى‏ شوند و مورد آزمايش قرار نمى‏ گيرند (2) و به يقين كسانى را كه پيش از اينان بودند آزموديم تا خدا آنان را كه راست گفته‏ اند معلوم دارد و دروغگويان را [نيز] معلوم دارد(3)

در قرآن کریم در آیات بسیاری قضیه ابتلا و آزمایش را می خوانیم و در سوره عنکبوت نیز آیاتی درباره آزمایش آمده است. معنای این کلمات، برای خداوند چیست؟ او که پروردگار جهانیان و آفریننده انسان و از رگ گردن به آدمی نزدیک تر است و چشمان خیانت کار را می شناسد و از آنچه در سینه ها مخفی است با خبر است. معنای آزمودن انسان برای خداوند، کسی که حقایق هستی و آنچه را در نفوس انسان هاست می داند و از آینده مردم مطلع است، چیست؟ پاسخ این سوال در سخن برخی مفسران فاضل آمده است که خداوند می خواهد حقیقت آدمی را برای خودش و برای دیگران روشن کند تا حکمتش عادلانه و مقبول باشد و نزد مردم و حتی نزد نفس خود انسان قاطع باشد، پس آزمودن برای کشف حقیقت برای دیگری است. این مفهوم زیباست، اما می توان از این سخن و از این موضع معنای دیگر و دقیق تری دریافت. این معنا بر حسب تعبیر صحیح است و در زبان عربی نیز استفاده می شود. همچنین بر اساس واقعیتی نیز که با آن زندگی می کنیم، صحیح است. امتحان و آزمودن و ابتلا ممکن است برای کشف حقیقت باشد و ممکن است برای رشد عناصر نهفته در وجود آدمی باشد تا شکوفا شوند. پس انسانی که در کاری استعداد و توانایی دارد، اگر فضای مناسب آن کار برایش فراهم شود، حقیقتش آشکار می شود و غرایزش شکوفا و استعداد و توانایی اش در آن مسئله رشد می کند. بر این اساس می فهمیم که خداوند، مجالی برای انسان فراهم آورده، نه برای آنکه او را بیازماید بلکه برای آنکه توانایی هایش رشد کند. پس اگر آدمی این فرصت و مناسبت را غنیمت شمرد و ظلم کند و کفر ورزد و گمراه شود، در این زمینه رشد می کند و حقیقتش با رشد توانایی های او آشکار می شود، نه برای اینکه پروردگار جهانیان حقیقت او را بداند بلکه بدان سبب که استعداد ها و توانایی های این شخص رشد کند و حقایق آشکارا روشن و کشف شود. بنابراین انسان گمراه اگر فرصت یابد، انحرافش رشد می کند. همچنین انسان صالحی که فرصتی برای ابراز توانایی های مثبت و ابراز فداکاری و شجاعت و کرم خویش می یابد، رشد می کند. پس رشد انسان، کشف حقیقت انسان نیست، بلکه حقیقت آن است که رشد آدمی در زندگی رسالت اوست. همان طور که در بذر در فضای مناسب به گیاه تبدیل می شود و اگر بذر خار باشد، به خار تبدیل می شود و اگر بذر گل باشد به گل تبدیل می شود. بنابراین ایجاد فضا و اعطای فرصت یا به تعبیر قرآنی املا و استمهال و فرصت دادن، همگی برای رشد توانایی ها و استعداد های انسان است. جهان نیز آن طور که در حدیث شریف آمده مزرعه است و انسان بر اساس توانایی های مختلف خود، با کمال اراده و اختیار خویش می تواند به بذر خار یا بذر گل تبدیل شود. پس جهان فرصتی در برابر هر انسان است تا رشد کند و استعدادهایش را در راه خیر یا شر شکوفا کند. از همین جا به تفسیر این آیه کریمه می رسیم، اینکه هر انسانی در این زندگی آزمایش و وسوسه می شود. پس به هر انسانی فرصت مناسبتی می دهند تا رشد کند و بروز یابد و مجال یابد تا استعدادها و توانایی های خویش را در جهان رشد دهد. جهان مزرعه است برای کشف حقیقت آدمی یا به تعبیر دقیق تر برای رشد این حقیقت و این آزمایش که فرصتی الهی است برای هر موجود. /6262

کلید واژه ها: ماه رمضان -




جمعه 5 تیر 1394 - 12:03:40





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن