محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826903648
مروری بر زندگی آیت‌الله کوهستانی/خانه خود را پناهگاه طلاب کرد
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: در برنامه ضیافت شبکه قرآن مطرح شد؛
مروری بر زندگی آیت‌الله کوهستانی/خانه خود را پناهگاه طلاب کرد
شناسهٔ خبر: 2787180 - پنجشنبه ۴ تیر ۱۳۹۴ - ۱۲:۴۹
دین و اندیشه > اندیشمندان
آیت‌الله فاضل، داماد آیت‌الله کوهستانی گفت: تقوای ایشان در حدی بود که خود می گفتند در دوران زندگی‌ام کاری نکرده‌ام که از اعضا و جوارح خود شرمنده باشم. به گزارش خبرگزاری مهر، آیت‌الله فاضل، داماد آیت‌الله محمدمهدی کوهستانی در برنامه ضیافت شبکه قرآن ضمن تقدیر از برنامه‌هایی که زندگی مراجع و علما را به عنوان الگو به جوانان معرفی می کنند، به مروز زندگی آیت‌الله کوهستانی پرداخت. آیت‌الله فاضل ضمن اینکه داماد آیت‌الله کوهستانی بوده از ابتدای کودکی با وی آشنایی داشته و از همراهان همیشگی او بود.متن زیر بخشی از سخنان وی است:یکی از مهم‌ترین کارهایی که آیت‌الله کوهستانی انجام دادند تأسیس حوزه علمیه بود. ایشان حوزه‌ای در زادگاه خود، کوهستان که از توابع بهشهر است تأسیس کرد. در زمان رضاشاه حوزه‌ها تخریب شده بود و گوهرشاد مشهد را هم بمباران کرده بودند. بنابراین طلاب مازندران خدمت آیت‌الله کوهستانی رسیدند و آقا نیز آن‌ها را در خانه شخصی خود پناه دادند و به صورت غیررسمی و بدون اسم حوزه، مکانی برای تعلیم آن‌ها ترتیب داد.بسیاری از کسانی که در آن مدرسه یعنی منزل شخصی ایشان تعلیم دیدند بعدها افراد بسیار بزرگ و عالمانی برجسته شدند. بعد از مدتی ایشان برای طلاب حجره‌هایی در همان منزل خودشان ساختند و این پناهندگی در حقیقت مقدمه‌ای برای تأسیس بزرگترین و بهترین حوزه‌های ایران شد. ایشان یکی از مصداق‌های بارز آیه "مِنَ المُؤمِنينَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيهِ" بود. من در ورع کسی مانند آقای کوهستانی ندیدم، هرگز خوراک مشکوک نمی‌خورد، لباس مشکوک نمی پوشید. خوراک تنها از زمین کشاورزی و ارثی پدرش می‌خورد.شب اگر مهمان داشت تنها از برنج زمین خودش برای آن‌ها غذا درست می‌کرد، حتی نان هم از برنج گندم خود تهیه می‌کرد. لباس هم از پنبه زمین پدرش تهیه می‌کرد و استفاده می‌نمود. شلوار، قبا و عمامه‌اش از کرباس بود. و این‌ها همه را از زمین خود تهیه می‌کرد. وقت زمستان هم که عبای پشمی به تن می کرد موقع نماز دوباره با همان عبای کرباس خود آن را عوض نمی‌نمود.زهد و تقوای آیت الله کوهستانی زهد به معنای ترک حلال معلوم است، ایشان پول داشت اما در خانه‌اش فرش نمی‌انداخت، و تنها حصیر در خانه استفاده می‌کرد. خانه‌اش از گل ساخته شده بود اما آن را سیمان نکرد. تقوا به معنای ترک حرام معلوم است، ایشان بارها گفته بود، که من در برابر اعضا و جوارح خود شرمنده نیستم، یعنی اعضا ایشان در برابر قیامت علیه او شهادت نمی‌دهند. من مثل تقوای ایشان سراغ ندارم. ایشان هرگز بد نمی‌گفت و حتی لفظ "بد" را هم به کار نمی‌برد به طوری که حتی اگر استخاره می‌کرد و بد می آمد نمی‌گفت بد آمده بلکه می گفت خوب نیست حتی اگر طلبه‌ای خلافی می‌کرد و می‌خواست او را متذکر شود، نمی‌گفت کار بدی کرده‌ای بلکه می‌گفت جوان کار خوبی انجام نداده‌ای.ایشان هرگز چهارزانو نمی‌نشت، می گفت من همیشه چهارزانو می نشستم، درس که می خواندم در پشت میز چهارزانو مینشستم، شبی در خواب دیدم به من گفتند همه کار تو خوب است جز چهارزانو نشستن تو. از آن به بعد هرگز چهارزانو ننشستم. هرگز به کسی امر نمی‌کرد، بچه‌ها منتظر بودند و خوشحال می شدند تا آقا کاری بگویند تا آن‌ها انجام بدهند، اما آقا به کسی کاری نمی‌گفتند اگر هم کاری می‌گفتند با لفظ بسیار زیبایی بیان می کردند، مثلا اگر نیاز بود که چراغ برقی خاموش شود، نمی گفتند که چراغ را خاموش کنید، می خندیدند و می گفتند انگار این چراغ میل دارد که خاموش شود.به سادات بسیار احترام می کردندیکی از دامادهای ایشان سید بود، طبعا نوه‌های ایشان هم سید بود. یک بار نوه ایشان می خواست جایی برود، ایشان پشت سر او تا از اتاق بیرون رفت؛ تا حیاط رفتند و تا دم نیز ایشان را بدرقه کردند، به ایشان اعتراض کردیم که آقا ایشان نوه و فرزند شماست برای چه مانند مهمان‌ها تا دم در ایشان را بدرقه می کنید؟ جواب دادند او سید است و باید احترامش کرد. به علما احترام بسیار زیادی می کردند، استاد نیز از جمله اقشاری بودند که آیت‌الله کوهستانی به آن ها احترام می کردند.یکی از هم دوره ای های ایشان بود که آقا به شدت به ایشان حتی بیشتر از علمای دیگر احترام می کردند،این آقا خیلی وقت‌ها موقع نماز می آمدند و پشت سر آقای کوهستانی نماز می خواندند،آقا اصرار می کردند که ایشان نماز بخوانند اما آن آقا می گفتند که من آمده ام تا از نماز شما فیض ببرم. اما آقای کوهستانی آن قدر اصرار می کردند تا در نهایت ایشان نماز می خواندند و آیت‌الله به ایشان اقتدا می کرد.شاگردان ایشان از آیت الله کوهستانی پرسیدند آقا ایشان چه کسی است که شما تا این حد حتی بیشتر از آیت‌الله‌های بزرگ و مراجع نجف به ایشان احترام می کنید، می گفتند ایشان استاد من است، و این فرد آیت‌الله آشیخ نجفعلی فاضل استرآبادی بود. زمین‌های پدری خود را رواج نداد و زیاد نکرد و حتی چند مدرسه از زمین‌های پدری خود ساخت، از وجوهاتی به ایشان که می رسید به مراجع می فرستادند و هرگز خرج خانه و حتی حوزه های خود نمی کردند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 286]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها