محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798733429
بازیهای محلی بجنورد | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: ● کلاغ پر
▪ اهداف بازی: سرگرمی و نشاط، افزایش تمرکز، دقت و هماهنگی عصبی عضلانی ▪ تعداد بازیکنان: ۴ تا ۱۰ نفر ▪ محوطه بازی: فضای بسته ▪ شرح بازی:
بازیکنان از بین خودشان یک استاد انتخاب می کنند. همه به همراه استاد به شکل دایره وار دور هم می نشینند. هر کدام از بازیکنان انگشت اشاره شان را روی زمین می گذارند و استاد نیز انگشتش را روی زمین می گذارد و عبارت هایی هم چون «کلاغ پر، گنجشک پر، عقاب پر، اتاق پر و اسب پر» را می گوید. هم زمان با گفتن هر مورد، به وسیله استاد، بازیکنان باید در صورت درستی در پریدن، انگشتشان را به بالا ببرند و در صورت اشتباه در پرش، انگشت را حرکت ندهند.استاد برای آزمایش هوش و ذکاوت بازیکنان و به اشتباه انداختن آنان، گاهی اوقات، انگشتش را به اشتباه بالا می برد و به طور مثال می گوید: «تلویزیون پر» و انگشت را به نشانه پریدن بالا می برد و یا می گوید:« پروانه پر» و انگشتش را بالا نمی برد.این بازی به همین شیوه ادامه می یابد و هر کس حرکت پریدن یا نپریدن را به اشتباه اجرا کند، می سوزد و باید از بازی خارج شود. در پایان فقط یک نفر باقی می ماند که به عنوان برنده بازی شناخته می شود و مورد تشویق دوستان قرار می گیرد. ● کچه کچه (گل یا پوچ) ▪ اهداف بازی: سرگرمی، افزایش دقت، ذکاوت و تیزهوشی ▪ تعداد بازیکنان: ۴ نفر به بالا ▪ ابزار بازی: چیزی که به عنوان گل استفاده شود (نخود یا سنگ) ▪ محوطه بازی: فضای بسته ▪ شرح بازی:
بازی کچه کچه بیشتر در عروسی ها انجام و گاهی در محافل و شب نشینی های خانوادگی اجرا می شود.ابتدا افراد به ۲ گروه تقسیم می شوند و هر گروه، یک سرگروه با نام استاد انتخاب می کند و استادها سر امتیاز با یکدیگر توافق می کنند؛ مثلا پایان بازی تا امتیاز ۲۰ باشد. بعد دو گروه رو به روی هم می نشینند و بین دو استاد گروه اول و دوم قرعه کشی می شود و مثلا قرعه کشی را گروه اول می برد. بازی به این گونه آغاز می شود که استاد گروه اول باید گل را به دست یکی از افراد گروهش بدهد. برای این کار بلند می شود و از نفر اول گروه تا نفر آخر، دستش را می چرخاند و به گونه ای اظهار می کند که گل را در دست هر شخصی می گذارد، به طوری که گروه دوم متوجه نشود که گل را در دست چه کسی گذاشته است، بعد خودش هم در بین گروه می نشیند. البته می تواند گل را نیز در دست خودش نگه دارد. بعد از این که استاد نشست، استاد گروه دوم باید حدس بزند که گل در دست کدام شخص است، البته افراد گروهش هم می توانند به او کمک کنند. در این جا ۲ حالت رخ می دهد:حالت اول: اگر استاد گروه دوم حدسش درست باشد، گل را می گیرد و این کار را در بین گروهش تکرار می کند.حالت دوم: اگر حدسش اشتباه باشد، گروه اول یک امتیاز می گیرد و استاد گروه اول دوباره گل را به دست یکی از افراد گروهش می دهد و دوباره باید گروه دوم حدس بزند. در این بازی، اگر استادها حدسشان درست باشد، گل را برای گروه خودشان می گیرند و اگر اشتباه حدس بزنند یک امتیاز به حریف واگذار می کنند. گروهی که زودتر به امتیاز مورد نظر برسد برنده بازی شناخته می شود و بازی تمام می شود.جایزه بازی را که گردو، آجیل، کشمش، خرما و میوه است، صاحب عروسی باید تهیه کند و اگر از لحاظ مالی ضعیف باشد، گروه بازنده تهیه می کند و هر دو گروه جایزه را که خوردنی است با هم می خورند. ● کبریت بازی ▪ اهداف بازی: سرگرمی و تفریح و هماهنگی عصبی و عضلانی ▪ تعداد بازیکنان: ۶ تا ۲۰ نفر ▪ ابزار بازی: یک عدد کبریت و قلم ▪ محوطه بازی: فضای بسته ▪ شرح بازی: روی دو سطح بزرگ کبریت یک سمت دزد و سمت دیگر پلیس و روی یک طرف سطح باروتی کبریت شاه و طرف دیگرش وزیر نوشته می شود. سپس بچه ها دایره وار می نشینند و به نوبت کبریت را پرتاب می کنند تا یک نفر شاه را بیاورد. این روش ادامه پیدا می کند تا وزیر هم پیدا شود. از آن پس هر فردی که دزد بیاورد باید بدین گونه مجازات شود: وزیر می گوید: پادشاه پادشاه یک دزد داریم. پادشاه: دزد کیست؟ وزیر: (اسم دزد را می گوید) پادشاه: چی دزدیده؟ وزیر: شیلنگ همسایه (هر وسیله ای را می تواند نام ببرد) در این قسمت پادشاه یک دستور می دهد و دزد باید اجرا کند و وزیر نیز ناظر اجرای دستور است. حال نوبت به فرد بعدی می رسد که باید کبریت را بیندازد؛ اگر پلیس بیاورد هیچ آسیبی نمی بیند ولی اگر دزد بیاورد به روشی که اشاره شد با او برخورد می کنند. کبریت انداختن بین دو نفر ادامه می یابد و کسانی که مقام وزیر و پادشاه را دارند نیازی نیست که کبریت بیندازند، ولی اگر کسی شاه یا وزیر بیاورد او صاحب این مقام است و فرد قبلی خلع می شود وگرنه تا پیدا شدن شاه یا وزیر جدید این مقام ثابت است و صاحب آن به انداختن مجدد کبریت نیازی ندارد. بازی تا هر موقع می تواند ادامه یابد. توضیح: مجازات می تواند انجام دادن کارهایی نظیر آب آوردن، کلاغ پر رفتن و زو کشیدن باشد. بازيهاي بومي – محلي بجنورد قديم در ماه مبارك رمضان
در ماه رمضان پس از مراسم افطار در بجنورد قديم افراد پس از صرف افطار براي انجام فريضة نماز مغرب و عشاء به مسجد رفته و فرايض مذهبي را به جا آورده و از سخنان و اعظان كه از شهرستانهاي مختلف مثل مشهد و قم دعوت شده بودند استفاده مي كردند .
علاوه بر رفتن به مساجد بعد از افطار عده اي نيز به قهوه خانه ها مي رفتند و به نقل قولها گوش مي دادند . نقالها معمولاً داستانهايي از شاهنامه فردوسي يا اسكندرنامه و يا مختار نامه ارائه مي دادند و طوري برنامه ريزي مي كردند تا يكي از كتابهايي كه عنوان كردند تا پايان ماه مبارك رمضان به اتمام برسد .
نقل قولها شباهت زيادي به سريالهاي تلويزيوني داشت ، بدان معني كه داستان را در لحظات حساس آن در همان شب تمام مي كردند تا شب ديگر شروع برنامه با هيجان تر باشد .
در ابتداي جلسه اشعاري در مدح و منقبت ائمة اطهار و يا اشعار اخلاقي و عرفاني را چاشني گفتار خود مي كردند و در شبهاي احيا معمولاً به ذكر و منقبت و يا مصيبت مي پرداختند .
بازيهاي بعد از مراسم افطار به اين صورت بود كه عده‌اي از افراد براي بعد از مراسم افطار به قهوه خانه هايي مي رفتند كه در آنجا گل بازي كه در اصطلاح محلي بجنوردي نبان (كچه كچه) مي گويند رفته و گل بازي مي كردند كه به اين بازي گل پوچ نيز مي گويند . اما در يك يا دو قهوه خانه در بجنورد در آن بازي پادشاه و وزير مي كردند كه در اصطلاح محلي به آن درنه دي دي مي گويند .
بازي پادشاه و وزير در اين بازي قهوه خانه هايي انتخاب مي شد كه فضاي بزرگي داشت كه صندلي و نيمكت ها را به صورت چهارگوش چيده و وسط كافه به آن ميدان مي‌گفتند خالي بود ، لحظاتي بعد از افطار مردم به صورت پراكنده و يا دسته جمعي به سوي كافة مورد نظر مي آمدند . پس از اينكه عده اي جمع مي شدند صاحب كافه قاپ و درنه به ميدان مي آورد . قاپ كه در گويش بجنوردي آشق يا گني و در فارسي معمولاً بجول گفته مي شود كه استخواني است كه در چهارپايان وجود دارد و معمولاً از بجول گوسفند در اين مراسم استفاده مي شد و اما درنه نيز عبارت از شالي بود كه آن را تابيده و مورد استفاده قرار مي دادند .
طريقة استفاده از درنه به اين صورت است كه پس از آوردن قاپ و درنه مراسم شروع مي شد ، يك نفر به عنوان داروغه قاپ را به گردنش در مي آورد ، به حكم قاپ پادشاه و وزير انتخاب شده و بازي ، رسمي مي شد تا زماني كه پادشاه و وزير انتخاب نشده بودند بازي رسميت پيدا نمي‌كرد به محض انتخاب پادشاه و وزير ، پادشاه حكم كرده و بازي جريان پيدا مي‌كرد . حكم شاه معمولاً جريمة نقدي و يا زدن درنا به كف دست بود . در فواصل بازي از رقص و بازيهاي محلي ( حركات موزون ) و خوانندگان محلي استفاده مي شد و گاهي شاه حكم مي كرد فلاني چند كيلو زولبيا و باميه (كه معمولاً قنادها در اين ماه تهيه مي كردند ) جريمه شود كه بين حاضرين تقسيم مي شد .
اين بازيها تا نزديكيهاي اول طبل ادامه داشت ، توضيح اين كه در ايام احيا اين برنامه ها تعطيل مي شد و شب عيد فطر ختم بازي اعلام و قاپ و درنه تحويل صاحب كافه مي شد تا سال آينده نگهداري كند .
اين طبل زدنها گوياي مطالبي بود : اول طبل و دوم طبل به هنگام سحر طبلزنهايي بودند كه با طبل و شيپور مردم را از خواب بيدار مي كردند . در اول طبل ضرب آهنگ طبل گوياي اين مطلب بود كه از خواب بيدار شده و سحري را مهيا كنيد كه اين آهنگ ريتم مخصوصي داشت به اين معني كه بلندشو پلو بپز . بعد از غريب نيم ساعت ضرب آهنگ طبل عوض مي شد و اين بار هم ريتم خاصي داشت به اين معني كه ديگ را پايين بياور .
طبل سومي وجود نداشت و لحظاتي بعد از طبل دوم ، اذان صبح و انجام فرايض ديني و دعاهاي مخصوص سحر و غيره انجام مي شد .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[مشاهده در: www.seeiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 255]
-
گوناگون
پربازدیدترینها