واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
مواعظ اخلاقي آيتالله مشكيني(ره) -اينكه انسان پس از هرگناهي، براي پوشاندن و پاك كردن نفس،از پليدي حاصل از آن گناه، عمل نيكي انجام دهد، نشاندهندهي يك حالت بيداري و صلاح در نفس است. اين حالت،مانع گرفتارشدن نفس به غفلت و قساوت ميشود. مواظبت بر اين نظافت و پاكي، ملكه مراقبت و تزكيهي نفس را در انسان پديد ميآورد كه از برترين ملكات است. -صبر،ملكهي قوت و صلابت نفس است كه درنتيجهي آن، نفس در برابر ناملايمات متأثر نميشود و در برابر هوسها تسليم نميگردد و اقدام به مقتضاي عقل و مطلوب شرع برايش آسان ميشود.و نيزنگاه داشتن نفس از اضطراب قلب و شكايت زبان و حركات ناشايستهي اعضاء هنگام مصائب و ممانعت آن،از وقوع در گناه و همچنين،واداشتنش بر اطاعت و انقياد براي شخص صابر،آسان ميشود. -انسان عاقل،آگاه و باتجربه، قبل از هركاري در همه جوانب آن ازقبيل:مقدمات،شرايط، موانع، ملازمات، پيامدها و آثار آن كار،كاملاً ميانديشد تا اينكه از غرض و هدف خود آگاه شود و به دليل كوتاهي،دچار ضرر و پشيماني نگردد (البته نميتوان درمورد حوادث غيراختياري،كسي را سرزنش نمود). نتيجه اين انديشيدن،اين است كه اگر زمان كار فرا نرسيده باشد، در آن شتاب نميكند،و اگر زمان فرا رسيده باشد و احتمال ازدست رفتن فرصت باشد،در آن شتاب مينمايد. ممارست بر اين عمل،موجب حصول ملكه نيكويي درانسان ميشود كه درنتيجهي آن،وي را عاقل و حكيم و دورانديش و با تدبير مينامند كه يكي از كاملترين مراتب انسانيت است. -امامزمان«عج» ازما توقع دارد، يك خرده با هواي نفس مخالفت كنيم. بياييد از اين اسارت نفس، بيرون برويم. بياييد از اسارت شيطان بيرون برويم. انساني باشيم كه وقتي فرشتهها ميآيند گناهان شما را بنويسند و ببرند، [فقط] بيايند و بروند، ماه بگذرد و از شما چيزي ننويسند. -شما را به خدا،گاهي تنها بنشينيد.علي«ع» ميفرمايد: گاهي تنها برو بيرون،كسي هم با تو نباشد، برو جلوي آنها كه خوابيدهاند، در آنجايي كه هميشگي خوابيدهاند، بگو السَّلامعليكم يا اهلاديار! ذكرالموت عبادهًْ و يجب علي كل اسنان ان يذكر الموت (ياد نمودن مرگ، عبادت است و بر هر انساني واجب است كه مرگ را ياد كند) جلوي آنها بايست و با آنها صحبت كند. -علاقه و رابطهتان را با اهلبيت عصمت«ع» قوي كنيد كه قوي خواهيد شد. -نام حضرت وليعصر«عج» بايد در مجالس ما باشد. بايد هميشه ذكري از او بشود. اگر بتوانيد بعد از نماز صبح، يك دعايي هست مربوط به حضرت كه دعاي عهد نام دارد، آن را گاهگاهي بخوانيد و با او پيمان ببنديد،سبب توفيقتان است. -تفكردرحقيقت از اسباب و مقدماتي است كه انسان را به عرفان نظري كه برترين معارف يعني شناخت صفات و افعال خداست،و نيز به يك حالت نفساني كه برترين حالات يعني بريدن از همه و پيوستن به اوست،ميرساند. مداومت و ممارست بر اين عمل، موجب حصول ملكهي تفكر و پندگيري و توجه دائمي به خداوند متعال و بريدن نفس از هرچه كه او را از خدا جدا كند ميشود. در قرآنكريم و روايات، امر و تشويق و ترغيب فراواني براين كارشده است. اميد آنکه آن كنيد كه خدا ميپسندد و آن پسنديد كه خدا ميكند. آن گوييد كه خدا انجام ميدهد و آن انجام دهيد كه او ميگويد. آن يابيد كه صالحان يافتند و بدانجا شتابيد كه نيكان شتافتند. بر آن زماني كه ازعمرخود ازدست دادهايد گريه كنيد كه كريم آن كند. -دغدغهي وطن داشتن نشانهي كرامت انسان است. دوستان قديمي خود را حفظ كنيد كريمان چنين كنند. منبع:نشريه قدر،شماره22/خ
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33485]