واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
مجاهدت مردم افغان در انديشه امام (ره) نويسنده: سيدعيسي حسيني مزاري در ماه ارتحال امام بتشكن، خميني كبير«ره» كه همه عاشقان ولايت و فقاهت سرشك غم ميريزند و به ياد آن عزيز و فقدان وجود مبارك ايشان، اندوهگين و ناراحتند و در اين ايام اقدام به تحليل و بررسي افكار، انديشهها و حركت انقلابي آن بزرگمرد ميكنند تا به اندازه توان خويش توشهاي برگيرند و جبران مافات نمايند، لازم به نظر ميرسد به اين سؤال پاسخ داده شود كه چرا مردم افغانستان نيز امام خميني«ره» را دوست دارند و به آن شخصيت والامقام عشق ميورزند؟اگرچه در پاسخ ميتوان، با ارائه دلايل گوناگون، تحليل مستند و مفصلي، ارائه كرد، اما بهطور مختصر و گذرا ميتوان گفت كه دليل عمده اين عشق و ارادت، علاوه بر شخصيت بزرگ و معنوي امام«ره»، احساس دلسوزي و علاقه وافر آن بزرگمرد، به مردم مسلمان و انقلابي افغانستان است. چه اينكه: جاي شكي نيست كه امام خميني«ره» همواره فرياد دلسوزي و كمك به همه مسلمانان برآورده و با تمام توان، سعي كردند تا به هر نحو ممكن به مسلمانان در هرگوشهاي از كره خاكي ياري رسانده شود.اما يكي از كشورها و مردم مورد توجه حضرت امام(ره) سرزمين افغانستان و مردم انقلابي و مجاهد آن بود و شايد در اثبات توجه آن امام«ره» به مردم مجاهد افغانستان، ذكر همين مطلب بس باشد كه زماني كه، سفير وقت شوروي، محضر آن يگانه دوران، حضور به هم رساند تا تهاجم ارتش سرخ به افغانستان را توجيه كند، امام«ره» مخالفت خود را ابراز داشتند.امام«ره» علاوه بر اينكه همواره مايه تقويت دل و روح مجاهدان افغانستان بودند و از راههاي گوناگون، ابراز دلسوزي، محبت و حمايت ميكردند، مبارزين مسلمان اين كشور را بتشكن معرفي كردند و طبعاً، تبيين و عمده كردن چنين مطلبي، آن هم از سوي بزرگترين مرد تاريخ معاصر، غير از اينكه موجبات تشويق بيش از پيش مجاهدين را فراهم كرد، خود نوعي مطرح كردن مردم افغانستان به عنوان الگوي مبارزه و جهاد بود و اين برخورد امام(ره) به طور غيرمستقيم، باعث جلب توجه ملتهاي مسلمان براي ايجاد ارتباط با مردم كشور و ارائه كمكهاي مختلف به مجاهدين افغانستان شد و نيز تأكيد موكد بر اين بود كه: مقابله مردم افغان با ابرقدرت شرق، واقعاً جهاد الهي بوده و ايستادگي در برابر ارتش تا به دندان مسلح شوروي، برحق، و كشتن دشمن در اين جنگ، وظيفه ديني و انساني و كشته شدن در آن هم، شهادت محسوب ميشود.درحقيقت امام خميني(ره) در آن زمان، جواب افراد و جريانهايي را در امروز دادهاند كه به خاطر رسيدن به اهداف استعماري خود، مجاهدين افغانستان را جنگسالار و يا آتشافروز ميخوانند و با تبليغات زهرآگينشان، قصد مغشوش كردن اذهان عامه را عليه مجاهدت مردم ما دارند.امام خميني(ره) در طول مبارزات مردم افغانستان و تا لحظه حيات پربركتشان، نه تنها به ياد مردم اين كشور بودند، كه در اكثر صحبتها و سخنانشان، حداقل از دنياي اسلام براي مردم و مجاهدين ما رأساً و به صراحت طلب استمداد كردند و طبيعي است كه همانگونه كه خود ميانديشيدند، به تمام دستگاههاي كشور تحت رهبري جمهوري اسلامي ايران، دستور داند تا پيگير اين سياست ما باشند و به هر نحو ممكن به مجاهدان و عموماً مردم افغانستان كمك شود تا آنها بتوانند در رهايي كشورشان، توفيق حاصل كنند. در واقعيت امر نيز چنين بود و دنيا ديد كه جمهوري اسلامي ايران در هيچ لحظهاي از تاريخ، مردم ما را نه تنها فراموش نكرد كه در بدترين سختيهاي دوران جهاد و پس از آن، مجدانه در كنار مردم افغانستان بود.اكثر تحليلگران و آگاهان امور افغانستان و منطقه نيز به اين امر اذعان دارند كه اگر نبود ياري مردم و دولت جمهوري اسلامي ايران به مردم و مجاهدين افغانستان، معلوم نبود كه سرنوشت جهاد و مقاومت به كجا ميكشيد و تماميت افغانستان چه ضربههاي هولناكي را متحمل ميشد.امام(رحمت الله علیه) همانگونه كه به ياد مردم داخل افغانستان بوده و هميشه در حمايت از حركت رهاييبخش اسلامي و ملي افغانها كوشش بيدريغ نمودند، از فكر مهاجرين افغاني مقيم ايران نيز كه پس از اشغال كشورشان توسط شوروي به ايران پناه آوردند، غافل نبودند و به مردم كشور خود توصيه به برخورد گرم با مهاجرين افغاني و پذيرايي جدي از آنها كردند و براي مسئولين مملكتي، دستور رسيدگي و كمك به آنها را صادر فرمودند.بهطور قطع ميتوان گفت كه افكار و انديشههاي الهي امام(ره) نسبت به مردم، مجاهدين و مهاجرين افغانستاني مقيم جمهوري اسلامي ايران و مطرح كردن آنها در قالب دستورات و فرمايشات صريح و مكرر خطاب به مسئولان دولت ايران و مردم اين كشور، علاوه بر اينكه خط و جهت عمومي وظايف اساسي ايرانيها را نسبت به مسايل افغانستان، هم در ابعاد سياسي و انساندوستانه و هم در بخشهاي ديني، روشن ساخته، در سطح منطقه و جهان نيز اثرات شگرف و عميقي را به جا گذاشت و باتوجه به محبوبيت گسترده آن بزرگوار در ميان ملتها و اثرگذاري عمده ايشان بر مناسبات جهاني، موضوع افغانستان، مجاهدين اين كشور و مردم جهادپرور آن در مركز توجه جهاني قرار گرفت و بسيار بسيار به نفع همهجانبه كشور افغانستان تمام شد.از اين جهت است كه امروزه مردم افغانستان، جريانها و دستجات مختلف، عاشقانه امام(ره) را دوست دارند و با آن كه شرايط كنوني به گونهاي است كه شايد از نظر برخي، فضا در افغانستان براي ارتباط گرفتن با افكار و انديشههاي آن بزرگوار مهيا نباشد، امام مردم بيتوجه به اشغال بيگانه، موانع موجود و تمامي عوامل كينهتوز، از هر راه ممكن، عشق و ارادت خويش را به آن امام مستضعف پرور، نه تنها كتمان نميكنند، بلكه با حرارت و اشتياق بروز ميدهند. حتي آناني كه در گذشته، شايد به گونهاي، در مسير عناد با خط امام(رحمت الله علیه) قرار داشتند و يا به نحوي خود را دور از حوزه تفكر و انديشه آن والاگهر گرفته بودند، امروزه سعي ميكنند تا به هر شكلي، گذشته را جبران كرده و دستكم در ايام ارتحال آن عزيز عروج كرده، سخن بگويند، ابراز عشق و مودت به امام(رحمت الله علیه) كنند ودر مراسم عزاداري بر سر و سينه بكوبند و اشك ندامت بريزند.ياد امام(رحمت الله علیه) جاودان، روحش شاد و راهش پر رهرو باد.منبع:روزنامه اطلاعات/خ
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 349]