محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844416185
آيا فاطمه (سلام الله علیها) الگوي ماست
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
آيا فاطمه (سلام الله علیها) الگوي ماست مسلمانان به ويژه شيعيان آن حضرت را به لحاظ شخصيت والايش « الگو و اسوه» زنان و مردان مي شمارند اما برداشت يكساني از اسوه بودن او ندارند. اشاره اي مختصر در اين زمينه و نشان دادن ابعاد اين « اسوه» مي تواند ما را در تأسي به آن بانوي والا مقام ياري كند. پرسشي كه به ذهن مي رسد آن است كه حضرت زهرا داراي چه ويژگيهاي شخصيتي است كه او را از مردان و زنان ديگر امتياز مي بخشد. آيا فقط بدين خاطر است كه او دخت رسول خدا و همسر ولي خدا و مادر دو امام همام است هرچند اين ويژگي از امتيازات منحصر به فرد اوست اما اسوه بودن آن حضرت بدين خاطر نيست چرا كه اين ويژگي خارج از اراده و اختيار آن حضرت بوده و قابل تكرار و تحقيق دوباره نيست بلكه به لحاظ خصلتهايي است كه از اراده وهمت او سرچشمه ميگيرد. به چند نمونه از اين خصائل اشاره مي شود: 1 ـ انيس و مونس پدر معرفت والاي حضرت زهرا(سلام الله علیها) حتي در سنين كودكي و نوجواني از او شخصيتي ساخت كه با رحلت مادر بزرگوارش انيس و مونس پدرش رسول خدا شود. اين نقش را به گونه اي شايسته ايفا كرد كه لقب « ام ابيها» را دريافت نمود. دختري خردسال اما با معرفت كه توانست نقش مادري فداكار و عاقل و مدبر را ايفا كند و خلا وجودي مادر را براي شخصيتي چون رسول خدا پر كند. آيا اين نقش آفريني بدون برخورداري از علم و معرفت عقل و درايت تدبير و مديريت امكان پذير است رفتار فاطمه با پدر به گونه اي بزرگوارانه حكيمانه و فداكارانه بود كه پيامبر او را « مادر پدر» ناميد. 2 ـ فعال در عرصه هاي اجتماعي و سياسي فاطمه زهرا با آنكه دختري كم سن و سال بود اما در انجام رسالت يار و همراه رسول خدا بود. كسي كه پيامبر را در كوران حوادث سهمگين ياري مي كرد و به او آرامش مي بخشيد فاطمه بود. مردان بزرگ معمولا در موقعيت خويش مرهون بانوان فداكاري هستند كه در كنارشان حضور داشته اند. بانوئي كه پس از خديجه اين نقش را براي رسول خدا ايفا مي كرد فاطمه بود. حضوري در ميدان هاي جهاد و مداواي مجروحان و مشخصا جراحات وارده به رسول خدا و امير مومنان علي (علیه السلام) مايه دلگرمي و آرامش خاطر ايشان و صبر و استقامت او در مصائب و گرفتارهاي دوران مكه مايه استواري پيامبر بود. چنان كه ايستادگي و مقاومت آن حضرت در برابر ظلمها و بي عدالتي ها پس از رحلت رسول خدا و دفاع از حريم ولايت نمونه اي مثال زدني است. به خانه مهاجر و انصار رفتن و آنان را به دفاع از «ولايت» تحريك و تحريض نمودن قاعدين را برترك وظيفه شان شماتت كردن غاصبان و ستمگران را مورد نكوهش قرار دادن شجاعانه در مسجد رسول خدا به ايراد سخن پرداختن و در برابر صاحبان قدرت سكوت نكردن همه و همه نشان دهنده شخصيت و قدرت روحي فاطمه زهرا در عرصه هاي اجتماعي و سياسي است. شخصيتي كه در دفاع از امت و ولايت جان خويش فدا كرد و درس ايستادگي و مقاومت در برابر ظلم و بي عدالتي را به همگان آموخت. بي شك يكي از بهترين و آشكارترين الگوهاي بشريت در مصاف با ظلم و بي عدالتي و سكوت نكردن در برابر صاحبان قدرتهاي نا مشروع فاطمه زهرا است. اگر فاطمه زهرا در برابر ستم پيشگان نمي ايستاد زينب كبرا درس ايستادگي در برابر ظلم يزيديان را نمي آموخت و حقائق پر افتخار عاشورا به نسلهاي آينده منتقل نمي شد. سيره فاطمه (سلام الله علیها) الگوي زنان شجاع و انقلابي ملت ايران بود كه با هدايت امام خميني (رض) در برابر رژيم استبدادي پهلوي ايستادند و موجب تهييج مردان در عرصه مبارزه شدند. چه بسيار بانواني كه در اين راه قرباني شدند و نام خود را در طومار پيروان واقعي حضرت ثبت كردند. سيره و سنت فاطمه زهرا و زينب كبري همواره پاسخي بود به جاهلان متنسكي كه انقلابيون را به خاطر دعوت زنان به مبارزه و حضورشان در راهپيمايي ها و تظاهرات شماتت مي كردند! و به بهانه هايي چون اينكه «زن نبايد در مقابل چشمان نامحرمان فرياد بزند مشت گره كند و شعار بدهد» و... به رهبر فقيد انقلاب طعن مي زدند! گويا اين متحجران از سيره فاطمه زهرا و زينب كبرا بي خبر بودند كه چگونه در مقام «تظلم و دادخواهي» هم در اجتماعي ظاهر مي شدند و هم با حفظ شئون اسلامي به ايراد سخن پرداخته خطبه مي خواندند و كاخهاي ستمگران را به لرزه مي انداختند. فاطمه زهرا در عين شجاعت و صلابت در برابر ستم پيشگان در پاسداري از حريم امت و ولايت مطيع امام زمانش بود. آنگاه كه امير مومنان او را به صبر و استقامت فراخواند براي حفظ وحدت امت اسلامي و جلوگيري از سو استفاده دشمنان قسم خورده رسول خدا اطاعت كرد و سكوت اختيار نمود در حفظ مصالح امت اسلامي و بقاي دين لحظه اي درنگ ننمود. برخلاف آنچه امروز عده اي به بهانه دفاع از ولايت بر طبل اختلاف مي كوبند و به بهانه مظلوميت حضرت زهرا دست به اعمالي مي زنند كه با آرمان هاي آن حضرت بيگانه است. آيا هيچ مسلماني باور ميكند كه حضرت زهرا(س) به شعله ور ساختن اختلاف و كينه بين برادران مسلمان رضايت دهد در حالي كه دشمنان مشترك مسلمانان در برابر شان صف آرايي كرده اند! آيا كسي مي تواند ادعا كند كه سكوت در برابر كشتار شيعه يا سني در سرزمين هاي اسلامي به دست آمريكا و صهيونيسم مورد رضايت آن حضرت است ! آيا كينه ورزي نسبت به پيروان اهل سنت كه غالبا مستضعفان فكري اند بيش از صليبي ها صهيونيستها در مرام فاطمه زهرا مي گنجد و مي توان به بهانه محبت به آن حضرت آن را توجيه كرد. 3 ـ مظهر حجاب و عفاف بي شك يكي از جلوه هاي شخصيت فاطمه زهرا «حجاب و عفاف» آن حضرت است. گفتار و كردار آن بزرگوار در اين زمينه الگو و اسوه زنان عالم است. اين واقعيت آن قدر عيان و آشكار است كه نيازمند توضيح نيست. حجاب كه به منزله صدفي براي گوهر وجود زن است به او مصونيت مي بخشد. به او فرصت حضور فعالانه و سازنده را در اجتماع مي بخشد. به او اين امكان را مي دهد كه خلاقيت ها و توانايي هاي خود را در عرصه هاي گوناگون اجتماعي و سياسي به كارگيرد بدون آنكه مورد طمع و سو استفاده مردان قرار گيرد. سيره فاطمه زهرا و زينب كبرا در اين زمينه حجت را برهمه بانوان به ويژه آنان كه خود را پيرو ايشان مي دانند تمام كرده است. آنان در اجتماع حضور جدي داشتند اما حضوري با «حجاب و عفاف». زنان مسلمان به ويژه زنان ايراني افتخار دارند كه علي رغم تلاش هاي متنوع سرسپردگان استعمار همچون رضاخان ميرپنج از «حجاب و عفاف» خود دست برنداشته و توانستند نهضتي تاريخي را خلق كنند. ولي بايد به اين واقعيت تلخ اعتراف كرد كه عوامل مختلفي موجب شده كه در سالهاي اخير با فرهنگ حجاب و عفاف فاصله بگيريم. نويسنده مسئوليت اصلي را متوجه دولتمردان مي داند. چرا كه آنان بيشترين وظيفه و نقش را در جهت ترويج و تقويت فرهنگ حجاب و عفاف به عهده دارند. حضور علما و روحانيت در صحنه سياست و قدرت اين مسئوليت و نقش را مضاعف مي سازد. دستگاه هاي فرهنگي و تبليغي كشور و بيش از همه صدا و سيماي جمهوري اسلامي بزرگترين نقش مثبت يا منفي را در اين وادي ايفا ميكنند. آيا سياست هاي اتخاذ شده در كشور برنامه هاي اجرا شده در ادارات و سازمانهاي دولتي و غير دولتي ـ برنامه هاي صدا و سيما و... در راستاي ترويج اين فرهنگ بوده و ياتخريب آن نويسنده معتقد نيست كه دولتمردان در صدد تخريب اين فرهنگ بوده اند. اما معتقد است كه در برابر هجوم سنگين دشمنان دين و تبليغات وسيع آنان در جهت تخريب ارزشهاي اخلاقي اين ملت تدبير شايسته اي به عمل نياورده اند و با روند روبه كاهش فرهنگ حجاب و عفاف منفعلانه بخورد نموده اند. تصميم هاي نادرست برخي از مديران و دست اندركاران كشور در پاره اي از موضوعات مانند ورزش بانوان بدون آنكه زمينه ها و شرايط مناسب آن را فراهم آورند و قهرا حضور زنان در پاركها و اماكن عمومي براي ورزش پافشاري بي منطق بر حضور زنان در ورزشگاههاي ويژه مردان علي رغم مخالفت صريح مراجع معظم تقليد اشتغال زنان بدون هيچ حد و مرزي به مانند مردان و بدون رعايت تناسب شخصيتي بين آنان و بعضي از مشاغل برخورد يكسان با بانوان با حجاب و عفيف مانند بانوان بي حجاب و بدحجاب و حتي گاه ترجيح دسته دوم بر دسته اول ارج ننهادن بر فرهنگ حجاب و عفاف در رده هاي مختلف مديريتي كشور چهره سازي از زناني كه حجاب مناسب و متناسب يك زن مسلمان ندارند زنان بد حجاب را به عنوان افراد با فرهنگ به تصوير كشيدن و متقابلا بانوان با حجاب و عفاف را بي فرهنگ و كم سواد معرفي كردن «حيا و عفاف» را مربوط به گذشته دانستن كه امروزه ارزشي بودن خود را از دست داده بي تفاوتي نسبت به رواج اين منكر بزرگ اخلاقي ـ يعني بدحجابي و بي بندرباري ـ همگي از عوامل تاثيرگذار در اين زمينه است. شب و روز از الگو بودن فاطمه زهرا(س) و زينب كبرا(س) سخن گفتن و در عمل بيگانه با رفتار و كردار آنان بودن جز فريب دادن خود نيست. امروز اماكن عمومي جولانگاه افراد بي مسئوليت و فاقد شخصيت و وقار شده و عرصه را بر افراد متدين با حجاب و عفاف تنگ كرده امروز ورزشگاه هاي بانوان از نظر فضاي فرهنگي و بي توجهي به ارزشهاي اخلاق و اجتماعي در وضعيتي است كه بانوان متدين و مقيد به احكام دين جرات حضور پيدا نمي كنند و به شدت از اين موضع گله مندند. نويسنده معتقد است كه دولتمردان اگر اراده كنند مي توانند با همكاري علما دانشمندان و طيف وسيع مردم متدين و انقلابي با سياستگذاري و برنامه ريزي صحيح و اصولي و ارج نهادن بر فرهنگ حجاب و عفاف در جدول ارزشهاي جامعه را به سمت و سويي هدايت كنند كه اين فرهنگ در آن گسترش يابد و مظاهر بي حجابي و بي عفتي به حداقل برسد. امروز بسياري از مسلماناني كه از كشورهاي اسلامي و حتي غير اسلامي به ايران سفر مي كنند از مشاهده وضعيت نابهنجار فرهنگي برخي از بانوان در كوچه ها و خيابانها شگفت زده ميشوند. نويسنده بارها در مشهد مقدس با چنين افرادي از كشورهاي ديگر روبرو شده كه از وضعيت حجاب زنان ايراني گلايه مندند. تصور كنيد وقتي در شهري مانند مشهد مقدس كه مسافران آن غالبا افراد مذهبي اند با چنين وضعيتي روبرو باشيم شهرهاي شمالي اصفهان شيراز و... چه وضعي خواهند داشت ! اشتباه برخي از دولتمردان اين است كه وضعيت حجاب بانوان را در اين كشور با وضعيت زنان در كشورهاي اروپايي يا اسلامي غير مقيد به احكام شرعي مقايسه مي كنند در حالي كه جمهوري اسلامي كشوري است كه در آن صدها هزار شهيد با هدف حاكميت ارزشهاي اخلاقي و اسلامي جان خود را فدا كردند و بايد با «مدينه النبي» مقايسه شود. يك مقايسه گذرا بين وضعيت امروز جامعه از نظر فرهنگ حجاب و عفاف با وضعيت جامعه در سه چهار سال قبل نشان مي دهد كه ـ به جرات مي توان گفت ـ اگر بدتر نشده باشد بهتر نشده در حالي كه اصولگرايان با چنين شعارهايي از مردم راي گرفتند و به قدرت رسيدند. اگر ارگاني مانند نيروي انتظامي نيز احساس مسئوليت مي كند تا در جهت گسترش فرهنگ حجاب و عفاف قدم بردارد مدعيان دين داري زبان به شماتت مي گشايند و اگر بتوانند سنگ اندازي مي كنند و عملا موفقيت طرح ها را با مشكل روبرو مي سازند! 4 ـ محور اصلي خانواده يكي ديگر از جلوه هاي شخصيت فاطمه زهرا(س) خانه داري همسرداري و پرورش فرزند و در يك كلمه «محوريت اصلي خانواده» است. پيامبر به هنگام ازدواج علي و فاطمه مسئوليت را بين آن دو تقسيم كرد كارهاي بيرون از خانه برعهده علي و كارهاي داخل خانه بر عهده فاطمه و جالب آنكه فاطمه از اين تقسيم كار اظهار خشنودي كرد. آن بزرگوار علي رغم شخصيت والاي علمي و معنوي اش ـ كه پس از رسول خدا جبرئيل امين به محضرش شرفياب مي شد ـ هرگز از خانه داري ابايي نداشت و «كار» در محيط خانه را «عار» نمي دانست. از اينكه با تلاش و مجاهدت شبانه روزي نيازهاي اعضاي خانواده را برآورده سازد و دستانش در اين راه پينه ببندد دريغ نمي ورزيد چرا كه آن را «عبادت» مي دانست. از اين رو توانست دوشادوش علي بن ابيطالب حركت كند و فرزنداني را ترتيب نموده و به بشريت تقديم كند كه افتخار انسانيت اند. فرزنداني كه هر كدام به تنهايي «الگويي» براي بشر ديروز و امروز و فردايند. بدون شك نقش فاطمه زهرا در پرورش چنين فرزنداني اگر بيشتر از علي بن ابيطالب نباشد كمتر نيست. او بود كه در غياب علي كه غالبا در ميدان هاي جنگ در ركاب پيامبر مي جنگيد به تربيت فرزندان مي پرداخت. با كمال تاسف امواج دروغين «دفاع از حقوق زن» از دنياي غرب به جهان اسلام نيز رسيده و جوامع اسلامي را تحت تاثير قرار داد. با انگيزه بهره كشي هر چه بيشتر بهره كشي از جسم زنان از يك سو و نيروي كار آنان به ثمن بخس از سوي ديگر سرمايه داران بي وجدان غربي را بر آن داشت تا زنان را از محيط خانه و خانواده به اجتماع بكشانند و چون انگيزه اصلي قابل ابراز و علني كردن نبود به ناچار در زرورقي از «حقوق زن» پيچيدند تا زرق و برق آن فريبنده باشد و افراد ظاهربين را بفريبد. متاسفانه اين ترفند كارگر افتاد و زنان را به محروميتي مضاعف گرفتار كرد. كسي كه بايد در محيط خانه «نقش محوري» را ايفا كند «بانوي خانواده» باشد «مادري دلسوز و فداكار» براي فرزندان باشد به «كارگري مفت و مجاني» و توسري خور در كارگاه ها و كارخانه ها و زيردست كارفرمايان و «مانكني فريبنده» در بارها و كاباره ها و «عروسكي بزك كرده» در كوچه و خيابان تبديل شد. ظهور انقلاب اسلامي در قلب خاورميانه عزت و شخصيت زن مسلمان را به او بازگرداند زنان به بركت اسلام هويت واقعي خود در كشوري كه همه چيزش غربي شده بود باز يافتندـ با بازگشت به هويت و فرهنگ اصيل خود در صف مقدم مبارزه با استعمار و استثمار قرار گرفتند و الگوي زنان عالم شدند. اما نبايد از كنار اين واقعيت تلخ عبور كرد كه هنوز آن امواج دروغين در جامعه ما قرباني مي گيرد. بر اثر تبليغات غربيان و واگو كردن آن توسط غربزدگان «خانه داري» به معناي واقعي آن يعني هسته مركزي «تعليم و تربيت» و كانون «صفا و صميمت» بوده در ميان طيف وسيعي از بانوان ارزش خود را از كف داده است. عده اي گمان مي كنند «اشتغال زن در بيرون خانه» يك ارزش است و «خانه داري» ضدارزش. در حالي كه «اشتغال براي زنان» در صورتي يك ارزش است كه زن بتواند در كنار مسئوليت اصلي خود از عهده آن برآيد. زني كه نقش محوري خود را در محيط خانه و خانواده كه كانون «مهر و محبت و عاطفه» است به خوبي ايفا مي كند و نياز روحي و رواني همسر و فرزندانش را برآورده مي سازد چنانكه بتواند مسئوليتي را نيز در اجتماع برعهده بگيرد البته يك ارزش است و بايد از او تقدير كرد. اما زماني كه به بهاي «اشتغال» خانه و خانواده را قرباني مي شود همسر و فرزند به حال خود رها مي شوند حقوق اعضاي خانواده فداي خواسته هاي شخصي خود مي گردد مسئوليت خود را در قبال فرزندي كه به دنيا آورده اند فراموش مي كنند و حتي براي حفظ موقعيت شغلي خود حاضرند خانه و خانواده را متلاشي كنند نه تنها شايسته تكريم نيستند بلكه دولت اسلامي و جامعه حق دارد آنان را مواخذه كند. آيا پدر يا مادري كه با انتخاب خود خانواده اي تشكيل داده و فرزنداني به دنيا آورده اند مجازند حقوق فرزندانشان را فداي اميال شخصي خود كنند به خاطر اشتغال يالله خانواده را با طلاق يالله متلاشي كنند و فرزندان را از حق مسلمشان در برخورداري از يك كانون مهر و محبت محروم سازند استاد شهيد مرتضي مطهري از اينكه «مقام و وظيفه مادري از طرف مادران و حقوق مادري از نظر فرزندان و از نظر علماي اجتماع در عصر ما تحقير و ناشناخته شده» اظهار تاسف مي كرد و با يادآوري اينكه نقش زن منحصر به مادري نيست و زن در اسلام در بسياري از مسائل اجتماعي همدوش مرد است اما «مادري را مهمترين وظيفه و مقام و پست اجتماعي» مي دانست كه بايد در درجه اول وظايف و مقامات اجتماعي زن قرار گيرد. اين متفكر اسلامي بر اين باور بود كه «شناختن فلسفه مادري بستگي دارد به اينكه ما جنبه هاي اجتماعي و فردي مادري را از لحاظ طبيعي يعني از لحاظ تاثير مادري در مادر و در فرزند و از جنبه هاي اجتماعي يعني از جنبه تاثير مادر در بهبود نسل و يا فساد آن و در تربيت روح فرزندان به واسطه عواطف فوق العاده مادري بشناسيم و براي مهر مادري كه از تمام مهرهاي جهان ممتاز است حكمت و فلسفه قائل شويم و آن حكمت و فلسفه را منحصر به رشد دادن جسم فرزند ندانيم بلكه براي آن جنبه عمومي و اجتماعي قائل شويم و آن را مقدمه اي براي پرورش عاطفي روح فرزند در اجتماع بدانيم» (يادداشتهاي استاد مطهري ج 7 ص 30 ـ29) آيا به راستي مي توان از نقش مادري با اين همه آثار و بركاتي كه دارد به سادگي صرفنظر كرد و آن را فداي اشتغال يا هر مسئوليت ديگري نمود ! واقعيت اين است كه پس از پيروزي انقلاب علي رغم بازيافتن شخصيت زن مسلمان بر مقام مادري زن و نقش محوري او در خانواده جفا شده «مادري» و «همسري» تحقير شده و يا لااقل با ارزشهاي ديگر همنشين نشده است و چنين فضايي زيبنده جامعه اسلامي نيست كه حضرت زهرا(س) را الگوي خود مي داند. روز ولادت آن حضرت را روز زن ناميدن و در حاشيه آن به نقش مادران توجه كردن و با گل و شيريني و خريد كادو از آنان تقدير كردن تنها قدمي كوچك در اين زمينه است. ارجگذاري به مقام مادران آن است كه قانونگذاران و دولتمردان تمام همت خود را در جهت تحكيم مباني خانواده و مقام و منزلت زني كه خود را وقف خانه و خانواده و همسر مي كند و مادري كه خود را فداي فرزندان مي كند به كار گيرند. دفاع از حقوق زن اين نيست كه براي آنان به طور مساوي بلكه بيشتر از مردان فرصت هاي شغلي و حتي تحصيلي ـ هر چند در رشته هايي نامتناسب با شان و شخصيت و جسم و جانشان ـ فراهم كنيم و با وجود درصد بالايي از جوانان بيكار در كشور ادارات و سازمانها و كارگاه ها و كارخانجات زنان را ـ نه از روي دلسوزي و دفاع از حقوق زن بلكه ـ به خاطر ارزانتر بودن و ناتواني در دفاع از حقوقشان يا براي ملاحظه مجامع بين المللي به كار گيريم و مقتضيات فرهنگ اسلامي و ايراني را ناديده انگاريم. زن مسلمان حق دارد كه محيطي توام با آرامش و آسايش داشته باشد نيازهايش برآورده شود فرصت و مجال كافي براي برخورداري از حق و لذت مادي پيدا كند از حقوق او در برابر تجاوزات احتمالي مرد در خانه يا در اجتماع دفاع شود. در قانون اساسي جمهوري اسلامي نيز يك اصل براي همين منظور پيش بيني شده: «از آنجا كه خانواده واحد بنيادي جامعه اسلامي است همه قوانين و مقررات و برنامه هاي مربوطه بايد در جهت آسان كردن تشكيل خانواده پاسداري از قداست آن و استواري روابط خانوادگي برپايه حقوق و اخلاق اسلامي باشد» (اصل دهم قانون اساسي) شهيد آيت الله بهشتي در تشريح مبناي اين اصل مي گفت: «جامعه اسلامي جامعه اي است كه براساس آن نوعي از جهان بيني و بينش اجتماعي است كه كانون خانواده چيزي بسيار فراتر از كانون تعليم نيازهاي جنسي يا اقتصادي يا پاسخ به تعاوني هاي ساده در زندگي است. نقش خانواده در اخلاق در پايه گذاري براي رشد عواطف انساني در سالم نگاه داشتن انسان از تعديات و تجاوزات گوناگون و آماده نگه داشتن او براي آن طهارت روحي و سلامت اخلاقي كه ركني از اركان نظام فرهنگي و اجتماعي است بسيار مهم است. از اين جهت اين اصل به عنوان يك اصل بنيادي از اصول كلي قانون اساسي در اينجا آمده است.» آيت الله موسوي اردبيلي يكي از اعضاي مجلس خبرگان نيز در تبيين فلسفه و اهميت اين اصل اظهار داشت: «... چون در زندگي ماشيني وضع خواه ناخواه طوري است كه زنها از محيط خانواده به محيط كار جذب مي شوند و همين رفتن زن از محيط خانواده به محيط كار و جذب شدن در آن بناي خانواده را تضعيف مي كند و آن را متلاشي ساخته و در جامعه بزرگ حذف مي كند. اين اصل به اين منظور است كه شرايط و وسايل براي تشكيل و حفظ و حراست از خانواده سالم و برمبناي حق و اخلاق و فضيلت كه تامين كننده حقوق زن و مرد و فرزندان است فراهم گردد مثلا بعضي از مسائل فقهي و اخلاقي در اسلام با جذب شدن زن در اجتماع منافات دارد. زن مي تواند كار كند ولي در محدوده اي كه با حقوق بچه ها و وظايف مادري و شوهرداري او منافات داشته باشد و به عبارت ديگر نبايد به محو عواطف بين شوهر و زن و فرزند رسالت مادري و تربيت فرزندان منتهي شود.» (مشروح مذاكرات مجلس بررسي نهايي قانون اساسي ج 1 ص 433 و 440) هر چند به هنگام تدوين اين اصل كه به نوعي در پيش نويس قانون اساسي هم پيش بيني شده بود هياهو و جنجالي از سوي چپگرايان و غربزدگان برخاست كه با اين تعارفات مي خواهند زنان را خانه نشين كنند و از حق اشتغال و حضور در اجتماع محروم سازند! اما اين اصل با اكثريت قاطع در مجلس خبرگان تصويب شد. ملاحظه مي شود كه خانواده در جمهوري اسلامي چقدر اهميت دارد. از اين رو سياست تصميم و برنامه اي كه كيان خانواده را به خطر اندازد آشكارا نقض قانون اساسي است و بايد از آن پرهيز كرد. ايجاد تعادل ميان نقش آفريني بانوان در محيط خانه و حضور آنهايي كه علاقمند به فعاليت در عرصه اجتماعي و سياسي اند يك ضرورت است كه از يك سو بر عهده دولتمردان است و از سوي ديگر بر عهده زنان. بدون شك نقش آفريني بانوان در محيط خانه و خانواده بسيار مهمتر از اشتغال و حضور اجتماعي است هر چند بانوان بسياري هستند كه مي توانند اين دو نقش را به صورت هماهنگ و متعادل با يكديگر جمع كنند ولي نمي توان انكار كرد كه جمع بين اين دو از توان بسياري ديگر خارج است. در مورد چنين افرادي بدون ترديد نقش نخست در اولويت است زيرا سرنوشت اعضاي ديگر خانواده بالاخص فرزندان به اين حضور بستگي دارد. يك مادر نمي تواند و نبايد به خاطر دلبستگي به اشتغال حقوق فرزندش را كه تكليفي است برعهده مادر ناديده بگيرد و او را به حال خود رها سازد. اگر براي كسي اشتغال يا تحصيل در سطوح عالي يا هر فعاليت اجتماعي ديگر در رتبه نخست اهميت قرار داد نبايد با فرزنددارشدن حقوق او را فداي ميل و خواسته خود نمايد. هم فرزند هم پدر فرزند و هم اجتماع و حكومت مي تواند حقوق اين فرزند را از مادر مطالبه كند. مادر بخواهد يا نخواهد براساس ناموس خلقت «وظيفه مادري» را برعهده دارد و نمي توان از ايفاي آن شانه خالي كند چنان كه پدر نيز چنين است مگر آنكه خود را از نعمت مادر يا پدر بودن محروم كند. به گمان نويسنده بسياري از ناهنجاري هاي اخلاقي و اجتماعي در جوانان و نوجوانان اين مرزوبوم علي رغم ايمان و اعتقاد مذهبي پدران و مادران معلول بي توجهي آنان به وظايفي است كه در قبال فرزندانشان برعهده دارند. پدر يا مادر كه به كوچكترين بهانه اي و براي رسيدن به اميال و آرزوهاي خودخواهانه خود كانون خانواده را از هم مي پاشند و نسبت به سرنوشت همسر و فرزندانشان بي تفاوتند نبايد از سوي اجتماع و دولت به حال خود رها شوند. ايفاي نقش خانوادگي يك تكليف است تكليفي كه اجتماع بايد آن را از اعضاي خانواده مطالبه كند. باري در اين محضر بيش از همه روي سخن ما با سياستگذاران برنامه ريزان و دولتمردان از يك سو و با بانوان از سوي ديگر بود كه به اظهار اينكه الگوي ما فاطمه زهرا و زينب كبراست اكتفا نبايد كرد بايد در عمل نشان داد كه آنها الگوي مايند و ما پيرو آنان. بايد در زندگي ما نشاني از سيره و سنت آنان مشاهده شود والا سخن از آنان گفتن و به ميل خود رفتار كردن نوعي نفاق است. به اميد آنكه گفتار و كردار آنان نمود و جلوه بيشتري در زندگي ما پيدا كند. اگر فاطمه زهرا در برابر ستم پيشگان نمي ايستاد زينب كبري درس ايستادگي در برابر ظلم يزيديان را نمي آموخت و حقايق پرافتخار عاشورا به نسل هاي آينده منتقل نمي شد سيره و سنت فاطمه زهرا و زينب كبري همواره پاسخي بود به جاهلان متنسكي كه انقلابيون را به خاطر دعوت زنان به مبارزه و حضورشان در راهپيمايي ها و تظاهرات شماتت مي كردند! آيا هيچ مسلماني باور مي كند كه حضرت زهرا(س) به شعله ور ساختن اختلاف و كينه بين برادران مسلمان رضايت دهد درحالي كه دشمنان مشترك مسلمانان در برابرشان صف آرايي كرده اند ! امروز بسياري از مسلماناني كه از كشورهاي اسلامي و حتي غيراسلامي به ايران سفر مي كنند از مشاهده وضعيت ناهنجار فرهنگي برخي از بانوان در كوچه ها و خيابانها شگفت زده مي شوند. براثر تبليغات غربيان و واگو كردن آن توسط غربزدگان «خانه داري» به معناي واقعي آن يعني هسته مركزي «تعليم و تربيت» و كانون «صفا و صميميت» بودن در ميان طيف وسيعي از بانوان ارزش خود را از كف داده است. استاد شهيد آيت الله مطهري: مقام و وظيفه مادري از طرف مادران و حقوق مادري از نظر فرزندان و از نظر علماي اجتماع در عصر ما تحقير و ناشناخته شده است. شهيد مظلوم آيت الله بهشتي: نقش خانواده در اخلاق در پايه گذاري براي رشد عواطف انساني در سالم نگاه داشتن انسان از تعديات و تجاوزات گوناگون و آماده نگه داشتن او براي آن طهارت روحي و سلامت اخلاقي بسيار مهم است. آيت الله موسوي اردبيلي: زن مي تواند كار كند ولي اين كار نبايد به محو عواطف بين شوهر و زن و فرزند رسالت مادري و تربيت فرزندان منتهي شود. به اظهار اينكه الگوي ما فاطمه زهرا و زينب كبري است اكتفا نبايد كرد بايد در عمل نشان داد كه آنها الگوي مايند و ما پيرو آنان. منبع: روزنامه جمهوری اسلامی/س
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 488]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها