تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 13 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):کسی که نماز را از وقتش تأخیر بیندازد، (فردای قیامت) به شفاعت من نخواهدرسید.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید سی پی ارزان

خرید تجهیزات دندانپزشکی اقساطی

خانه انزلی

تجهیزات ایمنی

رنگ استخری

پراپ فرم رابین سود

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1799259141




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

ياد خدا بودن بهتر از ياد کردن پدران است


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
ياد خدا بودن بهتر از ياد کردن پدران است
ياد خدا بودن بهتر از ياد کردن پدران است پيش از اسلام اعراب پس از اعمال حج چند روزي در مني مي ماندند و با بيانات گوناگون از شعر و نثر به پدرانشان افتخار مي کردند. خداوند در برابر اين کار نکوهيده دستور مي فرمايد که، مسلمانان پس از مراسم حج به ياد خدا سرگرم شوند که بالاتر از ياد کردن اعراب از پدرانشان است؛ زيرا خداوند مربي انسانها و خالق نعمت هاي بي پايان است اما پدر وسيله اي است که بر تربيت و پرورش فرزند همت مي گمارد و از اين جهت هم مسخر حضرت آفريدگار بوده و در حقيقت همين پرورش هم، مانند ساير نعمت هاي بيرون از شمار خداوند است. پس بايد هميشه به ياد پروردگار عالم بود و او را ستود و به او باليد و اميدوار بود: واذکروه کما هديکم؛ (1) خدا را ياد کنيد چنان که شما را راهنمايي فرموده .يعني خداي را در نعمت هدايت که از نعمت هاي معنوي است فراموش نکنيد. در جاي ديگر مي فرمايد: چون نماز پايان يافت، در زمين (براي تجارت و کسب و کار) پراکنده شويد و از فضل خدا بجوييد (با کار روزي خود را از خدا بطلبيد) و خداوند را زياد ياد کنيد تا رستگار شويد. (2) لذا مي بينيم که خداوند براي تقويت ذکر قلبي نماز شب را بر پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم واجب کرد و در مورد ساير افراد واجب نيست، اما تأکيد بسيار بر آن شده که در سايه ي مداومت آن، توجه به خدا و ياد او زياد و حضور قلب پيدا مي شود؛ زيرا کسي که نماز شب مي خواند و مقداري از شب را به راز و نياز و دعا و ذکر خداوند مي گذراند چنين انساني گويا بيمه شده و روز هم ناخودآگاه براعمال و رفتار خود آثار تهجد و شب زنده داري و عبادت شبانه را مي بيند.و اذکر ربک في نفسک تضرعا و خيفة و دون الجهر من القول بالغدو والاصال ولا تکن من الغافلين (3) پروردگار خويش را با تضرع و بيم (در ضمير خود) و با صداي بلند در بامدادان و شامگاهان ياد کن و از غفلت زدگان مباش.با تأمل در آيه، اين نکات به دست مي آيد: 1. خداوند ذکر را دو قسم نموده و به هر دو امر فرموده است: ياد خدا در دل و ياد خدا به زبان و آهسته (ذکر قولي و لساني) .2. ذکري که همراه با تضرع و خيفه باشد، يعني بايد به ذکر به گونه اي باشد که هم ميل و رغبت به نزديک شدن به خدا در آن وجود داشته باشد و هم با بيم و ترس آميخته باشد.3. ذکر قولي در دو زمان است: صبح و شام.4. در پايان آيه خداوند پيامبر را از اين که در زمره ي غافلين باشد منع فرموده است. غافلين کساني هستند که غفلت در دل هاي آنها خانه کرده است. بنابراين چنين استفاده مي شود که ذکر قلبي بايد دايمي باشد و انسان در همه ي لحظات به ياد خداوند بوده و اگر غفلتي دست داد مجددا به ذکر بپردازد و نگذارد غفلت در دلش رسوخ نمايد. به طور حتم کسي که قلب و زبانش به ياد خدا باشد تمام دستورهاي الهي را انجام مي دهد و نواهي را مرتکب نمي شود. خداوند مي فرمايد: الم يأن للذين امنوا ان تخشع قلوبهم لذکر الله و ما نزل من الحق و لا يکونوا کالذين أوتوا الکتاب من قبل فطال عليهم الأمد فقست قلوبهم و کثير منهم فاسقون ؛ (4)آيا وقت آن نرسيده که دل هاي افراد باايمان در برابر ذکر خدا و آنچه ازحق نازل شده خاشع شود و همانند کساني (يهود و نصارا) نباشند که در گذشته کتاب آسماني به آنها داده شد آن گاه در ميان آنها و پيامبران فاصله افتاد و عمرهاي طولاني کردند (و خدا را فراموش نموده) و قلب هاي آنان قساوت پيدا کرد و بيشتر آنان گناهکار بودند.روشن است ياد خدا اگر در عمق جان ريشه گيرد و به درستي در آنها تدبر شود، خشوع را ثمر مي دهد. قرآن گروهي از مؤمنان را ملامت مي کند که چرا در برابر اين امور خاشع نمي شوند. رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم به اصحاب خود فرمود: آيا به بهترين اعمال شما را خبر ندهم که بيش از هر عملي درجات شما را بالا مي برد و نزد خدا از همه چيز پاکيزه تر و مرغوب تر و براي شما از درهم و دينار بهتر و حتي از جهاد در راه خدا افضل است؟ عرض کردند: يا رسول الله بفرماييد. فرمود: خدا را زياد ياد و ذکر کنيد.(5)بنده ي مؤمن ذاکر است و شاکر و سپاسگزار نعمت هاي الهي؛ مثلا يکي از نعمت الهي دستگاه تنفس است که در شبانه روز 24 هزار مرتبه اين عمل تنفس صورت مي گيرد با آن که قسمتي از آن در خواب است و در بيداري هم اشتغالات انسان مانع است که التفاتي به اين نعمت داشته باشد. در اين مورد سعدي چنين مي گويد: هر نفسي که فرو مي رود ممد حيات است و چون برمي آيد مفرح ذات. پس در هر نفسي دو نعمت موجود است و بر هر نعمتي شکري واجب.از دست و زبان که برآيدکز عهده ي شکرش به در آيدبه ياد خداوند ونعمتهاي بي پايان او بودن موجب زيادي معرفت و محبت وسعادتمندي دو جهان مي شود و در برابر آن، فراموشي خداوند بدبختي و محروميت وخودفراموشي را به بار مي آورد و در نتيجه در مقام تحصيل سعادت خود ـ که ايمان و عمل صالح است ـ برنمي آيد. خداوند مي فرمايد: و لا تکونوا کالذين نسوا الله فأنسيهم أنفسهم ؛ (6) نباشيد مانند کساني که خداي را فراموش کردند پس خداوند به فراموشي خودشان مبتلايشان کرد (از دنيا بهره ي آخرتي نداشتند.)مردي خدمت رسول خدا آمد و پرسيد: بهترين اهل مسجد چه کسي است؟ فرمود: آن کسي که بيشتر از ديگران ذکر خدا را مي گويد و فرمودند: آن کس که زبان ذاکر داشته باشد خير دنيا و آخرت به او عطا شده است . امام صادق عليه السلام فرمودند: من کان ذاکرا لله علي الحقيقة فهو مطيع، و من کان غافلا عنه فهو عاص (7)؛ هرکس که واقعا ذاکر خدا باشد مطيع او نيز خواهد بود و هر کس که غافل باشد گناهکاراست. چطور ممکن است زباني که به معناي واقعي لا اله الا الله و سبحان الله را مي گويد به غيبت يا دروغ يا تهمت آلوده شود و اگر خطايي هم از روي غفلت از او سر زد فورا متوجه شده توبه و استغفار مي نمايد. پس ذکر و ياد خدا فوايد و نتايج زير را در بر دارد: 1. موجب قرب بنده به پروردگار مي شود؛ 2. بنده ي ذاکر، ناخودآگاه گرد معاصي نمي گردد؛ 3. اگر از روي غفلت خطايي مرتکب شد، فورا نفس لوامه او را بيدار نموده و در صدد جبران برمي آيد؛4. تلاش اين بنده ي عابد جلب رضايت پروردگارش است.پي نوشت ها:1- بقره (2) آيه ي 198.2- جمعه (62) آيه ي 10.3- اعراف (7) آيه ي 205.4- حديد (57) آيه ي 15.5- بقره6-حشر (59) آيه ي 19.7- بحارالانوار، ج 93، ص 158./خ
#دین و اندیشه#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 341]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن