تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866199124
حامی محرومان
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
حامی محرومان نويسنده:ناصرالدین انصاری گذری بر زندگی نامه آیتاللّه حاج میرزا محمد ارباب قمی(رحمت الله علیه)اشاره: شهر قم، در طول یک هزار و دویست سال اخیر بیهیچ تردید از بزرگترین مجامع علمی و فکری و مذهبی و گویا کهن سالترین حوزه علمی اسلامی بوده و سالیان دراز از این دوران ممتد (همچون چند قرن نخست و چند دهه اخیر) بزرگترین مرکز علمی شیعه به شمار میرفته است و این تجمع و نشاط علمی در آن به صورت متسلسل و متعاقب استمرار یافته و با اقامت دانشمندانی نامور در این شهر در طیّ قرون تقویت و تحکیم شده و فترات آن به مراتب از فترات علمی سایر مراکز دانش در جهان اسلام چون نجف اشرف (که حیات و نشاط علمی در آن چندین قرن در برابر حلّه و کربلا و اصفهان و دیگر بلاد شیعی حالت رکود داشت) کمتر و ناچیزتر بوده است.(1) با شروع قرن چهاردهم هجری، قم به قطب علم و دانش شیعی مبدّل شد و علاوه بر عالمان و فقیهان شهر قم، هزاران نفر از دانش پژوهان و فرزانگان از گوشه و کنار جهان، به این شهر آمدند و بازار علوم اهلبیت (علیهم السلام) را رواج بخشودند. یکی از آن مردان بزرگ - که نادره شهر قم بود و استادِ بسیاری از علمای قم و با کوشش وی، خدمات بزرگ دینی و علمی صورت گرفت - فقیه محدث ادیب شاعر حکیم متکلم مرحوم آیتاللّه حاج میرزا محمد ارباب قمی است که نامش هماره جاودان خواهد بود. ولادتمرحوم آیتاللّه حاج میرزا محمد ارباب در سال 1273 ق، در بیت علم و فضل - در عین حال کشاورز - در شهر قم چشم به جهان گشود. (2)پدرپدر بزرگوارش، مرحوم محمد تقی بیک ارباب - معروف به جان بابا - از فاضلان و ادیبان و شاعران قم به شمار می رفت. مرحوم میرزا علی اکبر فیض درباره او مینویسد:«ارباب: داهیة الدهر، نابغة الزمان، طلیق اللسان، رشیق البنان محمد تقی بیک خلف الصدع حسنعلی بیک که در قریحه نظم و سلیقه نثر و انارت رأی و کفایت معضلات و کفالت امورات و خیرت در عمل فلاحت و دانائی به رساتیق و مزارع حومه ولایت و تنقیح حساب و تشخیص جمع... واحدی است بیثانی.(3)فَتّشْتُ اهل دیاری لااری احدٌ * منهم یشاکله فی العقل و العلم»عبداللّه مستوفی هم دربارهاش مینویسد:«محمد تقی بیک ارباب، با داشتن اطلاعات وسیعی از فلاحت و ساختمان و مقنیگری... که قول و تصدیق او در نزد تمام استادان این متون رهان قاطع به شمار میرفت، ادیب و شاعر و نویسنده و خوشخط و بذلهگو و مجلسآرا هم بود... شعر را بسیار خوب میگفت، در نویسندگی و اسلوب خط سبک قائم مقام را پیروی میکرد، هم ساده و روان و هم ادیبانه، سهل و ممتنع چیز مینوشت... هیچ کس نمیتوانست تصور کند که در این قبای راسته و [ لباس ] رعیتی... این قدر اطلاع و فضل و ادب باشد... ممکن است امروز مطلعی مانند او در زراعت و کارهای مربوط به آن و ادیب و نویسندهای مثل او باشد، ولی من در مدت عمر خود شخصی به این جامعی هیچ ندیدهام... حاجی میرزا محمد مجتهد، پسرش هم ملّای جامع خوش محضر تامالعیاری بود که در عالم خود هیچ دست کمی از پدرش نداشت...»(4)وی در جمادی الاول 1311 ق بدرود حیات گفت و از او دو کتاب: مقتل منظوم امام حسین (ع) و تاریخ دارالایمان قم (که به همت استاد سید حسین مدرسی طباطبایی به چاپ رسیده است) به یادگار مانده است.(5) نمونهای از اشعار مراثی وی در کتاب تاریخ تکایا و عزاداری قم آمده است.(6)تحصیلاتمرحوم آیتاللّه ارباب، پس از پشت سر نهادن دوران نوجوانی به تحصیل ادبیات همت گمارد و پس از آن به تهران رفت و نزد اساتید هر فن از هنر علمی توشهای و از هر خرمن خوشهای برچید تا مشار بالبنان گردید.(7) البته به نام اساتیدش در تهران تصریح نشده، ولی در آن زمان مدار تدریس علوم نقلی و عقلی بر عهده آیات عظام: شیخ عبدالرحیم نهاوندی، میرزا ابوالحسن جلوه و آقا محمد رضا قمشهای بوده است.هجرت به سامراءمرحوم حاج میرزا محمد ارباب، به همراه دوستان گرانقدرش مرحوم آیتاللّه حاج ملا آقا حسین قمی (م 1327 ق) و آیتاللّه مولی عبداللّه قمی به سامراء مهاجرت کردند و چندی در درسهای آیتاللّه العظمی میرزای شیرازی شرکت نمود. پس از آن به همراه ملا عبداللّه قمی به نجف کوچید.(8) و سالیان بسیار در درسهای آیات عظام، میرزاحبیباللّه رشتی و آخوند ملا محمد کاظم خراسانی حضور یافت، تا آنکه پس از تحصیل و تکمیل علوم دینی، به درجه رفیع اجتهاد نائل آمد و با اخذ اجازات متعدد روایی (از آیات عظام: محدث نوری و شریعت اصفهانی و حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی) و اجتهادی (از آخوند خراسانی و میرزا حبیباللّه رشتی) به زادگاهش بازگشت.(9)بازگشت به قممرحوم ارباب، پس از مراجعت به تدریس و تالیف و اقامه جماعت و موعظه و حلّ و فصل دعاوی و رفع مخاصمات اشتغال داشت. وی در این زمان ریاستی عام و شهرتی تام پیدا کرد و آوازه فقاهت و فضیلت او به همه جا رسید و مجلس درس و بحث او، یکی از پررونقترین مجالس درسی حوزه بود. منبری داشت شیرین و متین و محضری بس نمکین، در نهی از منکر و منع اهل فجور قلبی قوی و قدمی راسخ داشت و در حفظ حدود شرعیه دقیقهای فرو نگذاشت... جماعت علما در محضر وی، خود را کوچک میشمردند و بزرگان دین و دنیا نام مبارکش را به حرمت تمام میبردند.(10)تدریسآن فقیه بزرگ، همه روز به تدریس فقه و حدیث اشتغال داشت و از مجلس درس وی گروهی بسیار به مدارج عالیه نائل آمدند. برخی از آنان عبارتند از:1.آیتاللّه حاج شیخ عباس محدث قمی (1294 - 1359 ق) نویسنده «سفینةالبحار» و «الکنی و الالقاب»2.آیتاللّه حاج میرزا محمد فیض قمی (1293 - 1370 ق) نویسنده «کتاب الفیض» و «ذخیرةالعباد»3.آیتاللّه حاج میرزا محمد کبیر قمی (1290 - 1369 ق) نویسنده «مطالع الشموس» در علم اصول4.آیتاللّه حاج شیخ حسن نویسی قمی (1291 - 1371 ق)5.مرحوم حاج شیخ علی محمد باغ پنبهای قمی6.مرحوم حاج سید علی اکبر برقعی قمی (1317 - 1407 ق) نویسنده «راهنمای دانشوران» و «کانون احساسات»7.مرحوم حاج شیخ ابوالحسن فقیهی قمی8. مرحوم میرزا محمد تقی اشراقی (1313 - 1368 ق) نویسنده «تفسیر سوره یوسف» و «تفسیر سوره قلم»9. حاج سید محمد صادق طاهری10.حاج شیخ محمد صادق فقیهی قمی11.حاج شیخ احمد فقیهی قمی12.آقا میرزا محمد باقر ربانی - فرزند معظم له -13.مرحوم آقا سید ناصرالدین قمی (1300 - 1363 ق)تألیفاتآن مرد بزرگ، تمام اوقات خویش را به خدمت به دین مصروف داشت. او به غیر از تدریس و منبر و اقامه جماعت، کتابهایی فراوان در فقه، حدیث، شعر، تاریخ و کلام است که عبارتند از:1.الاربعین الحسینیة.این کتاب، معروفترین نوشتار وی است. مؤلف، در این کتاب شریف چهل حدیث درباره امام حسین (ع) را شرح نموده و در آن از مطالب بسیار در فنون حدیث، تفسیر، تاریخ، کلام، شعر عربی و فارسی، لغت و فقه سخن گفته است.(11)این کتاب، آکنده از فوائد گوناگون و مطالب خواندنی بوده و نوشتهای توسط نگارنده پیرامون آن به چاپ رسیده است.(12) مؤلف بزرگوار، بسیاری از اشعار عربی و فارسی خود را در این کتاب - به تناسب مقام - ذکر نموده و چیرهدستی خود را در فنّ قصیدهسرایی نشان داده است. در سبب تألیف این کتاب، آوردهاند:از مرحوم محدث نوری میخواهند که بحارالانوار را برای چاپ، مقابله و تصحیح نماید و ایشان، این کار را به مرحوم آیتاللّه ارباب حواله میدهد. معظمله نیز میپذیرد، اما در اثر انجام این کار سنگین و طاقتفرسا، نور چشم خود را از دست میدهد و کم دید میشود لذا نذر میکند که اگر خداوند او را شفا دهد کتاب اربعین را بنویسد. و خداوند متعال او را شفا داد و او هم این کتاب را در سال 1328 ق نگاشت و در سال 1330 به چاپ رسید.(13)مؤلف محترم، در آغاز سلسله سند خویش را به ائمه اطهار (علیهم السلام) از طریق محدث نوری، و در حدیث 40، از طریق آیات عظام: حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی، سید محمد هندی نجفی، شیخ الشریعه اصفهانی و محدث نوری بازگو کرده است.2.دیوان اشعار (مجموعهای از اشعار عربی و فارسی، که برخی از آنها بسیار معروف است و اگر گردآوری شود، دیوانی بزرگ خواهد شد.)3.شرح کتاب «بیان» شهید اول - دوره فقه -4.شرح قصیده عینیه سید حمیری (لامّ عمرو باللوی مربع)5.رجوم الشیاطین، در ردّ بر فرقه ضاله بابی و بهایی6.حاشیه بر کتاب «جواهر الکلام»* حاشیه بر کتابهای بسیار، مانند: اسفار (14)7.تصحیح و مقابله و طبع کتاب شریف «بحارالانوار»8.تصحیح و مقابله و چاپ کتابهای: غیبت نعمانی (چاپ 1318 ق)، اثبات الوصیة مسعودی (چاپ 1320 ق)، کنزالعرفان فاضل مقداد و منهاج النجاة فیض کاشانیویژگیهای اخلاقیآن فقیه بزرگ دارای سجایا و صفاتی بود که از دیگران، متمایزش ساخته بود. از جمله ویژگیهایش دستگیری از مستمندان و کمک به مردم بود. جود و احسان شیوه او بود و به این ویژگی مشهور چنانکه دربارهاش نوشتهاند:«وی از آیات الهیه و از براهین قاطعه طریقه جعفریه، در فقاهت و اجتهاد مقامی بسیار بلند و رتبهای ارجمند داشت. به مقام بزرگواری و بسط ید و نفاذ حکم و قبول عامه که او داشت کمتر کسی رسیده است...»(15)مهربانی و دوستیاش با مردم به اندازهای بود که حتی مجرمین آن زمان به خود اجازه میدادند بدو پناهنده شوند و در منزلش «بست» بنشینند و در امان باشند.بسیار متهجد و شبزندهدار بود و در سفر و حضر تهجدش ترک نمیشد. به عزاداری اهلبیت (ع) اهمیت بسیار میداد و در مجالس ماتم ایشان با صدای بلند میگریست. چنانکه شاگرد نامدارش مرحوم حاج شیخ عباس قمی مینویسد:«وی - حفظه اللّه تعالی - مانند محمد بن احمد بن عبد اللّه بصری، ملقّب به مفجّع و معروف به کثرت بکاء و گریه و زاری بر اهلبیت بود.»(16)معظمله در دهه عاشورا و آخر ماه صفر و روز بیست و پنجم ماه رجب سالروز شهادت حضرت موسی بن جعفر - در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه (س) - منبر میرفتند و مردم را موعظه و ارشاد میفرمود. در تفقد و دلجویی از سادات بسیار کوشا بود و به محرومان، فراوان رسیدگی میکرد. متواضع و خوش مجلس و خوش برخورد بود و از علمای معاصر خود، تجلیل فراوان مینمود. چنانکه در سال 1322 ق، که تازه شاگرد برازندهاش حاج شیخ عباس قمی به قصد زیارت حضرت رضا (ع) به مشهد مقدس مشرف شده بود، نامهای عربی به وی نوشت و اشتیاق فراوان خود را به او نمایاند.(17)اخلاص و تواضعآن مرحوم، در تواضع و اخلاص زبانزد همگان بود. گویند: در نخستین روزهایی که آیتاللّه حاج شیخ عبدالکریم حایری درس خود را شروع کرده بودند، معظمله رو به شاگردان خود نمود و فرمود:«ما سالها است «اهم» و «مهم» را به شما درس میدهیم، در حال حاضر حضور در درس آیتاللّه حایری «اهم» است، برخیزید و در درس ایشان حاضر شوید. همه میروند و تنها دو تن از فرزندانش (مرحوم میرزا محمد تقی اشراقی و میرزا محمد باقر ربانی) باقی میمانند - که از محضر پدر، استفاده کنند - ولی معظمله از آنان نیز میخواهد که در درس آیتاللّه حایری حاضر شوند.نیز ایشان با ورود آیتاللّه حایری به قم، نهایت تجلیل و احترام را از ایشان نموده و در راه تأسیس حوزه علمیه قم با ایشان کمال همکاری را نمود. به نوشته صاحب آثار الحجة «و دیگر از کسانی که در تأسیس حوزه سهم به سزائی دارد، مرحوم حجةالاسلام و المسلمین آقای حاج میرزا محمد ارباب است که بسیار ساعی و مصرّ بودند در توقف مرحوم آیتاللّه حایری در قم»(18) و در تأسیس این دانشگاه روحانی با مرحوم آیتاللّه حایری همکاری شایانینمود.(19)امر به معروف و نهی از منکراو وجود منکرات را در قم برنمیتافت و با آن شدیداً به مبارزه میپرداخت. به گونهای که صاحب تحفة الفاطمیین می نویسد:«... در حفظ حمای شریعت مصطفوی دقیقهای فرو نگذاشت و در این باب اقدام و اهتمام او را دیگری نداشت.»زمانی - ماه محرم که تعزیهخوانی تکیه متولیباشی رونق فراوان داشت و عموم مردم قم - از زن و مرد - برای دیدن آن به تکیه می رفتند - چند تن از فرّاشان و نوکران متولیباشی، خانمی شوهر دار را - که برای تعزیه به تکیه می رفت - دزدیده و متعرّض آن مظلومه شدند تا اینکه آن خانم در سحرگاه روز چهارم خود را نجات داده و به خانه آیتاللّه ارباب شتافت و جریان را برای ایشان گفت. آقا با شنیدن این جریان تکان شدیدی خورد و تصمیم به خروج از شهر گرفت. مردم قم نیز به دنبال آقا از شهر خارج شدند. در بیرون شهر - قهوه خانه علی سیاه - ماژور ابوالقاسم لاهوتی - رئیس نظمیه وقت - به خدمت ایشان رسید و از او می خواهد از این کار صرف نظر نماید. آقا فرمودند: شهری که دارالمؤمنین خوانند و چنین اعمالی در آن انجام گیرد، مرا در این شهر ماندن خطا است. با اصرار لاهوتی و تعهد به مجازات مجرمان، آقا به شهر مراجعت می کنند، ولی از آن طرف مجرمان که در پناه متولیباشی - که در قم، مرد بانفوذ و قدرتمندی به شمار می رفت - بودند و دست کسی به آنها نمی رسید، لذا آیتاللّه ارباب شخصاً برای او پیام داده و مجرمان را از او می خواهد ( تا تحویل مأموران حکومتی دهد ) اصرار و پافشاری معظمله باعث شد تا مجرمان دستگیر و در چهار سوق بازار، به سزای عمل خود رسیده و حدّ خوردند.(20)دفاع از حقوق مردمآن مرحوم ، هماره در دفاع از حقوق عامه پیشقدم بود. در جنگ جهانی اول که قوای روس وارد ایران شده همه جارا دستخوش ناامنی و چپاول و ناراحتی مردم ساخته بودند، شهر قم نیز از این مصیبت در رنج و آزار بود. به گونه ای که قوای روسی به غیر از غارت و چپاول اموال مردم، کار را به جایی رسانده ودند که دست تعدّی به ناموس مردم دراز کرده و امنیت را از شهر سلب نموده بودند. لذا مرحوم حاج میرزا محمد ارباب -بزرگ علمای قم - به همراه چند تن از محترمین شهر به دیدن ژنرال «باراتف» روسی رفت و پس از گفتگوهای بسیار ژنرال روسی را تحت تأثیر قرار داد و او گفت:«من در خدمت شما هستم و دستور داد که هیچ سربازی حق ندارد به کسی از مردم تعرض کند، و با این کار هوشمندانه معظم له مردم قم از تعرض سربازان روس در امان می مانند.»(21)فرزنداناز آن فقیه بزرگ، فرزندانی والامقام بر جای مانده که عبارتند از:مرحوم حجة الاسلام میرزا محمد باقر ربانی و میرزا محسن اشراقی و در حال حاضر آقای حاج آقا سعید اشراقی از جمله فرزندان معظمله به شمارند. اما از همه معروفتر استاد سخن و خطیب شیرین شکّرشکن مرحوم حجةالاسلام و المسلمین حاج میرزا محمد تقی اشراقی است. وی در 1313 ق به دنیا آمد و پس از تحصیل سطوح عالیه نزد والد بزرگوارش و آیتاللّه حاج شیخ ابوالقاسم قمی، به درس آیتاللّه حاج شیخ عبدالکریم حایری حاضر شد و به درجه اجتهاد نائل آمد. او علاوه بر فقه و اصول، در تفسیر و حدیث و حکمت و فلسفه و ادبیات دستی توانا داشت و یکی از مدرسین بزرگ حوزه علمیه به شمار می آمد. وی در فنّ خطابه و ابتکارات و تحقیق مطالب بیبدیل و علم خود را به زیور حلم و وقار و تواضع و حسن اخلاق آراسته و در این فضائل شُهره بود. در مقام وعظ و ارشاد، به قدری مهارت و استادی در تطبیق مطالب داشت و حق مطلب را ادا می کرد و داد سخن می داد که عقول مات و خردها حیران می ماند.از تألیفات چاپ شدهاش می توان از: تفسیر سوره یوسف و تفسیر سوره اعلی و تفسیر سوره قلم را نام برد و کتابهای: اربعین حدیث، تقریرات مکاسب آیتاللّه حایری و تعلیقات فراوان بر کتابهای فقهی، اصولی و فلسفی او به چاپ نرسیده است. وی در 25 رمضان 1368 ق بدرود حیات گفت و در جوار استادش در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.(22)مرحوم حجةالاسلام حاج شیخ محمد علی انصاری پدر نگارنده در رثای وی قصیدهای بلند با مطلع:تا که اشراقی برون از دست ما شددین و دانش هر دو تا صاحب عزا شد(23)و قصیدهای دیگر با مطلع:برون زعقده دل نایدم سخن ز دهنغمم فشرده گلو، سخت بسته راه سخن(24)سرود و حزن و ماتم خود را نمایان ساخت.یادگار ارزنده وی مرحوم آیتاللّه حاج آقا شهابالدین اشراقی - داماد حضرت امام خمینی (ره) - بود. او از شاگردان والد بزرگوارش، حضرت امام خمینی و آیتاللّه محقق داماد و آیتاللّه العظمی بروجردی و صاحبنظر در فقه و تفسیر و فلسفه بود. از تألیسفات اوست: 1 - تفسیر سخن حق در 20 جلد (5 جلد آن به چاپ رسیده است) 2 - چهرههای درخشان در تفسیر آیه تطهیر 3 - پاسداران وحی، در بحث امامت و نقد کتاب شهید جاوید (این دو کتاب را با همکاری آیتاللّه العظمی فاضل لنکرانی نگاشته است) و کتابهای غیر چاپیاش عبارتند از: 1 - کتاب الطهارة 2 - دانستنیهایی از اسلام 3 - فیالاحوط و الاقوی (25) وی در 1342 ق به دنیا آمد و در 1402 ق بدرود حیات گفت و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.درگذشتسرانجام آن فقیه بزرگ قم، پس از عمری تلاش و کوشش در ترویج دین و بزرگداشت شعایر الهی، در سال 1341 ق در 68 سالگی چشم از جهان فرو بست و به موالیان طاهرینش پیوست. در وفات ایشان، مردم و حوزه علمیه قم یکپارچه عزادار شدند و به خصوص مرحوم آیتاللّه حایری، بسیار متأثر و نگران شده و در تسلیت مرحوم اشراقی و برادران او فرمود:«نه تنها شما یتیم شدید، بلکه برادری هم از دست من رفته است.»(26)مردم حق شناس قم، پیکر پاکش را پس از یک تشییع باشکوه، در قبرستان شیخان - در جوار مرقد میرزای قمی - به خاک سپردند. عاش سعیدا و مات سعیدا.پینوشتها:1.مدرسی طباطبایی، کتابشناسی آثار مربوط به قم، ص 4.2.اشراقی، مقدمه اربعین الحسینیة، ص «ب».3.مستوفی، شرح زندگانی من، ج 1، ص 699 - 700.4.مدرسی طباطبایی، کتابشناسی آثار مربوط به قم. ص 73 - 78 (برای اطلاع بیشتر ببینید).5.مهدی عباسی. تاریخ تکایا و عزاداری قم، ص 259 - 260.6.شریف رازی محمد. گنجینه دانشمندان. ج 1، ص 150.7.شیخ آقا بزرگ تهرانی. نقباء البشر. ج 3، ص 1186 و هدیة الرازی، ذیل شماره 290.8.شریف رازی، محمد. گنجینه دانشمندان. ج 1، ص 152 به نقل از: شیخحسین اردهشیرهقمی، تحفةالفاطمیین. ج1.9.تحفة الفاطمیین، ج 1 و مدرس خیابانی. ریحانة الادب، ج 3، ص 320.10.شیخ آقا بزرگ تهرانی .الذریعة، ج 1، ص 425.11.ناصرالدین انصاری. مجله مسجد، ش.12.مجله نور علم، ش 16 (تیرماه 1365 ش)، ص 84.13.حاج شیخ عباس قمی. سفینةالبحار. ج 2، ص 17.14.آثارالحجة، ج 1، ص 221 و علمای معاصرین، ص 130 به نقل از تحفة الفاطمیین، ج 1.15.محدث قمی. فوائد الرضویة. ص 602.16.علی دوانی. مفاخر اسلام. ج 11، ص .240 در آن متن پاسخ محدث قمی و اشعاری در مدح مرحوم آیتاللّه ارباب - که سروده محدث قمی است - ذکر شده.17.شریف رازی. آثار الحجة. ج 1، ص 16.18.همو. ج 1، ص 220.19.مهدی عباسی. تاریخ عزاداری قم. ص .128 مجله نور علم، ش 16، ص 89 (با اندکی تغییر).20.برای شرح و تفصیل بیشتر ر،ک: علی دوانی. مفاخر اسلام. ج 11، ص 243 و مهدی عباسی. تاریخ تکایا و عزاداری قم. ص 269 و مجله نور علم، ص 16، ص 89.21.شریف رازی. آثار الحجة. ج 1، ص 135 - 137 و گنجینه دانشمندان، ج 2، ص 338.22.محمد علی انصاری. دیوان اشعار. ص 195 - 197.23.همو. دیوان اشعار. ص 121 - 122.24.شریف رازی. گنجینه دانشمندان. ج 2، ص 70.25.آثارالحجة. ج 1، ص 220.منابع1.آثار الحجة یا دائرة المعارف حوزه علمیه قم. محمد شریف رازی. قم، انتشارات نوین 1335 ش.2.اربعین الحسینیة. حاج میرزا محمد ارباب. چاپ انتشارات اسوه. 1372 ش.* تاریخ تکایا و عزاداری قم. مهدی عباسی. چاپ قم.3.تحفة الفاطمیین فی تاریخ قم و القمیین. شیخ حسین قمی معروف به اردهشیره. چاپ قم.* دیوان اشعار. حاج شیخ محمد علی انصاری قمی. چاپ قم، 1342 ش.4.الذریعة الی تصانیف الشیعة. شیخ آقا بزرگ تهرانی. چاپ بیروت.5.ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیة و اللقب. محمد علی مدرس خیابانی. تهران، انتشارات علمی، 1335 ش.6.سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار. حاج شیخ عباس قمی. تهران، کانون انتشارات عابدی.7.علماء معاصرین. حاج ملا علی واعظ خیابانی. تبریز، انتشارات قرشی.* فوائد الرضویة فی تراجم علماء المذهب الجعفریة. حاج شیخ عباس قمی. چاپ قم.8.کتابشناسی آثار مربوط به قم. سید حسین مدرسی طباطبایی. چاپ قم.9.گنجینه دانشمندان. محمد شریف رازی. تهران، کتابفروشی اسلامیه، 1352 ش.10.مجله نور علم. ش 16 (تیرماه 1365 ش) چاپ قم.11.مفاخر اسلام (ج 11). علی دوانی. تهران، دفتر اسناد انقلاب اسلامی.12.هدیة الرازی الی الامام المجدد الشیرازی. شیخ آقا بزرگ تهرانی. چاپ نجف.پایگاه حوزه الف
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1137]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها