محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845929500
اربعین در اشعار فارسی
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اربعین در اشعار فارسی نويسنده:میرصادق سیدنژاد بوی کربلابنازم آنکه دایم گفتگوی کربلا دارد دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد دلش چون کربلا کوی حسین است و نمیداند که همچون دوردستان آروزی کربلا دارد به یاد کاروان اربعینی با گریه میگوید به هر جا هست زینب رو به سوی کربلا دارد اگر چه برده از این سر زمین آخر دلی پرخون ولی دلبستگی از جان به کوی کربلا دارد به یاد آن لب تشنه هنوز این عاشق خسته به کف جامیلبالب از سبوی کربلا دارد اگر دست قضا مانع شد از رفتن به پابوسش همی بوسیم خاکی را که بوی کربلا دارد... (عبدالعلی نگارنده)قصه عشقآنچه درسوگ تو ای پاکتر از پاک گذشت نتوان گفت که هر لحظه، چه غمناک گذشت چشم تاریخ در آن حادثه تلخ چه دید که زمان مویه کنان از گذر خاک گذشت سرخوشید بر آن نیزه خونین میگفت که چهها بر سر آن پیکر صد چاک گذشت جلوه روح خدا در افق خون تو دید آنکه با پای دل از قبله ادراک گذشت مرگ هرگز به حریم حرمت راه نیافت هر کجا دید نشانی ز تو چالاک گذشت حرّ آزاده شد از چشمه مهرت سیراب که به میدان عطش پاک شد و پاک گذشت آب شرمنده ایثار علمدار تو شد که چرا تشنه از او این همه بیباک گذشت بر تو بستند اگر آب، سواران عرب دشت دریا شد و آب از سر افلاک گذشت با حدیثی که ملائک ز ازل آوردند سخن از قصه عشق تو زلولاک گذشت (نصراللّه مردانی)شیون در کربلاربعین آمد و اشگم ز بصر میآید گوییا زینب محزون ز سفر میآید باز در کرب و بلا شیون و شینی برپاست کز اسیران ره شام خبر میآید (صامت بروجردی)کاروان اربعینآنچه از من خواستی با کاروان آوردهام یک گلستان گل به رسم ارمغان آوردهام از در و دیوار عالم فتنه میبارید و من بیپناهان را بدین دارالامان آوردهام اندرین ره از جرس هم بانگ یاری برنخاستکاروان را تا بدینجا با فغان آوردهام تا نگویی زین سفر با دست خالی آمدم یک جهان درد و غم و سوز نهان آوردهام قصه ویرانه شام ار نپرسی خوشتر است چون از آن گلزار، پیغام خزان آوردهام دیده بودم تشنگی از دل قرارت برده بوداز برایت دامنی اشک روان آوردهام تا به دشت نینوا بهرت عزاداری کنمیک نیستان ناله و آه و فغان آوردهام تا نثارت سازم و گردم بلا گردان تو در کف خود از برایت نقد جان آوردهام تا دل مهرآفرینت را نرنجانم ز دردگوشهای از درد دل را بر زبان آوردهام محمدعلی مجاهدی (پروانه)دل غمینما را که غیر داغ غمت برجبین نبود نگذشت لحظهیی که دل ما غمین نبود هرچند آسمان به صبوری چو ما ندید ما را غمی نبود که اندر کمین نبود راهی اگر نداشت به آزادی و امید رنج اسارت، این همه شورآفرین نبود ای آفتاب محمل زینب کسی چو من از خرمن زیارت تو خوشه چین نبود تقدیر با سر تو مرا همسفر نبود در این سفر، مقدّر من غیر ازین نبود گر از نگاه گرم تو آتش نمیگرفت در شام و کوفه، خطبه من آتشین نبود در حیرتم که بی تو چرا زندهام عهدی که با تو بستم از اول، چنین نبود ده روزه فراق تو عمری به ما گذشتیک عمر بود هجر تو، یک اربعین نبود محمدجواد غفورزاده (شفق)خورشید هامونساربانا ز اشتران بگشای بار لحظهای ما را به حال خود گذار اینکه بینی سرزمین کربلاست خاک او آغشته با خون خداست در حریم قدسی صحرای دوست بشنو این گلبانگ، این آوای اوست نی نوا، در نینوای راستین مویهها دارد ز نای اربعین ناله آتش بال در پرواز بین همطراز آه گردون تا زمین اشک میریزد ز چشم کائناتدر عزای تشنه کامان فرات آن بلا جویان که تا بزم حضورراه پیمودند با سامان نور رایت توحید از اینان پایدار ماند و میماند به دور روزگار گر فرات اینجا چو دریا خون گریست نی عجب، خورشید برهامون گریست (مشفق کاشانی)غوغای غمبار بگشایید اینجا کربلاست آب و خاکش با دل و جان آشناست بر مشام جان رسد بوی بهشتبه به از این تربت مینو سرشت ماه اینجا واله و سرگشته است و آن شهاب ثاقب از خود رفته است اربعین است اربعین کربلاست هر طرف غوغایی از غمها به پاست گویی از آن خیمههای نیم سوزخود صدای العطش آید هنوز هرکجا، نقشی ز داغ ماتم استهر چه ریزد اشک در اینجا کم است باشد از حسرت در اینجا یادها هان به گوش دل شنو فریادها تا قیامت کربلا ماتم سراست حضرت مهدی «حسان» صاحب عزاست حبیب اللّه چایچیان (حسان)خون پاکچرا گلزار و گلشن گشته غمناک چرا گریان ز غم روح الامین است مگر از شام آید کاروانی که صوتش مُحرق قلب حزین است جهان شد از چهرو کانون ماتم مگر از نو عزای شاه دین است حسین آن کو به راه حق پرستیچو بابش فرد بی مثل و قرین است ز هفتاد و دو قربانی که او دادز یزدان در خور صد آفرین است نیامد مثل او دیگر به گیتی که بحر عشق را دُرّی ثمین است ز قتل خویشتن احیای دین کرد از آن رو محیی دین مبین است وجودش مَفْخَر دین نبی شد جنابش خاتم دین را نگین است خدا بر خون پاکت خونبها شدکسی را جز تو کی قدری چنین است ابوالحسن همدانی (طوطی)سوز دلبسوز ای دل که امروز اربعین است عزای پور ختم المرسلین است قیام کربلایش تا قیامت سراسر درسْ بهر مسلمین است دلا کوی حسین عرش زمین است مطاف و کعبه دلها همین است اگر خیل شهیدان حلقه باشندحسین بن علی، آن را نگین است دل ما در پی آن کاروان است که از کرب و بلا، با غم روان است چه زنجیری به دست و بازوان استکه گریان دیده روح الامین است به یاد کربلا دلها غمین است دلا خون گریه کن چون اربعین است (جواد محدثی)محراب محبتباز در جان جهان یکسره غوغاست حسین این چه شوریست که از یاد تو برپاست حسین این چه رازیست که صد شعله فرو مرد و هنوز روشن از داغ تو ظلمتکده ماست حسین تا قیامت نرود نقش تو از لوح ضمیر حیرتم کشت، بگو این چه معماست حسین گر چه شد جوهر عشق از قلم عاطفه پاک رقم مِهر تو بر صفحه دلهاست حسین دامن از شوق تمنّای تو، گلزار صفا سینه از آتش سودای تو سیناست حسین راهیان حرم قدس تو با شهپر عشق همه رفتند و جهان محو تماشاست حسین گر نه خون تو ثمر داد به میدان بلا این همه شور شهادت به چه معناست حسین تا به محراب محبت تو امامی، پیداست خاک هر وادی گلرنگ، مصلاست حسین غرق در موج مکافات کن اقلیم ضلال قطره در قطره خونت همه دریاست حسین (بهمن صالحی)ارمغان کربلادیده خونبار دارد آسمان کربلا هست تا در انتظار کاروان کربلا روز و شب در انتظار مقدمِ آلِ علیست تشنه کامیها به دشتِ بیکران کربلا باغبان میداند و گلچین، که از سوز عطش میرود بر بادْ هر گل در خزانِ کربلا از گلویِ نازکِ مرغ چمن خون میچکد بر فرازِ باغ و دستِ باغبان کربلا سرپناهش جای گل، خار مغیلان میشودعندلیب خسته بیآشیان کربلا میکندجا بر فراز نی ز بیداد زمان مِهر و ماه و اخترانِ آسمانِ کربلا از برای دردِ بیدرمان بیماران عشقتربت خونِ خدا شد ارمغان کربلا همچو «رودی» دامن از اشک بصر دریا کند هر که میجوید خبر از داستان کربلا حسین پروین مهر (رودی)آیینهآیینه شدی تا که خدا در تو درخشیدخورشیدترین حادثهها در تو درخشیدبر دوست همان روز که با حنجرهی خونگفتی تو «بلی» کرب و بلا در تو درخشیدشد کرب و بلا کعبهی تو، حج تو مقبولگفتی تو چو لبیّک، بلا در تو درخشیدای معجزهی سرخ به ایثار تو سوگندتو خون خدایی، که خدا در تو درخشید (رضا اسماعیلی)لالههای غصّهباز عاشوراییان پیدا شدند باز هم سوداییان شیدا شدند وقت آن شد عشق خونینتر شودلالههای غصه رنگینتر شود بلبل اینجا نالهها سر میکند لاله اینجا چشمهاتر میکند اربعین غصههای گل کجاستاربعین ناله بلبل کجاست اربعین عشق، عباست چه شد اربعین، فریاد احساست چه شد اربعین از نینوای خون بگواربعین از اعتلای خون بگو هان بگو از عشق، از معنای دینوصف عباس آن مراد مومنین ما فدای عشق بیآلایشات ما به قربان تمام خواهشت تو مراد عشق بی پایان شدی قبله گاه و معبد پاکان شدی(ساهره غلامی)غروب آتشینصد نوا خیزد ز نای نینوایت یا حسین نغمههای عشق باشد در نوایت یا حسین میزند آتش به قلب دوستانت دم به دمداستان جانگداز کربلایت یا حسین زد شرر بر قلب خونین تو در دشت بلاداغ مرگ اکبر گلگونقبایت یا حسین جان فدا کردی به راه مکتب آزادگی جان هر آزادهای گردد فدایت یا حسین من چه در وصف تو گویم، ای شهید حق که هست خون بهای خون تو خون خدایت یا حسین کی شود ریزهخورخوان خوانین، آن که هست ریزه خوار خوان احسان و عطایت یا حسین بس که مشتاق حریم با صفایت گشتهام پر زند مرغ دل من در هوایت یا حسین در غروب آتشین دشمن پی غارتگری زد شرر از ظلم و کین بر خیمههایت یا حسین (محسن حافظی)خون بهچون تیر عشق جا به کمان بلا کند اول نشست، بر دلِ اهل ولا کند در حیرتند خیره سران از چه عشق دوست احباب را به بند بلا مبتلا کند بیگانه را تحمل بار نیاز نیست معشوق، ناز خود همه بر آشنا کند تن پرور از کجا و تمنّای وصل دوستدردی ندارد او که طبیبش دوا کند آن را که نیست شور حسینی به سر ز عشق با دوست کی معامله کربلا کند یک باره پشت پا به سرِ ما سوا زند تا ز آن میان از این همه خود را سوا کند آری کسی که کشته او این بود سزاست خود را اگر به کشته خود خون بها کند باللّه اگر نبود خدا خون بهای او عالم نبود در خورِ نعلین پای او (حجةالاسلام نیّر تبریزی)محشرای برافروخته از عشق رخت اختر ما خاطراتی است ز دریای غمت دفتر ما از سرت بر سر نی سرّ خدا سر میزد ای حسین ای اثر بندگیات بر سر ما آتشی بر دل هر خشک وتر انداخته است ماجرای لب خشک تو و چشم تر ما ز شهیدان به خون خفته کویت ما راست خاطراتی که نخواهد رود از خاطر ما کاش میسوختم از سوز غمت تا شایدببرد باد به صحرای تو خاکستر ما به سراپای تو ای مظهر ایثار قسم که غمت شعله فکنده است ز پا تا سر ما دیگران را غم محشر بود و ما را نیست چون که آغاز به نام تو شود محشر ما سر پرواز به کویت همه داریم ولی بستهاند ای پسر فاطمه بال و پر ما (سید رضا مؤید)رسید اربعینباز دلم خون شد و چشمم گریستآنکه درین روز چون من نیست کیست؟باز دگر باره رسید اربعینجوش زند خون حسین از زمینغرق تلاطم شده بحر محیطیک سره درد است بساط بَسیطشد چهلم روز عزای حسینجان جهان باد فدای حسینمحمدشریف صادقی (وفا)مهرگیخار غم نیست که در کرب و بلا میروید گل درد است که از دشت وفا میروید میخلد خار مِحَن پای دلم را که هنوز گل اندوه ز باغ دل ما میروید یادگار غم هفتاد و دو تن لاله رخ استاین همه لاله که در کرب و بلا میروید لاله را با گل افسرده سر و کاری نیستاین گل از تربت ارباب صفا میروید تا چه حد در دل تو عشق خدا بود حسین که ز خاک تو گل عشق خدا میروید شوق جانبازی اگر در دل تو راه نداشتپس ز خاک تو گل شوق چرا میروید نی در آن بادیه از آن به نوا سرگرم استکه به جای گل از این دشت بلا میروید با ولای علی و آل چو «پروانه» بسوزکه ز خاک من و تو مهرِ گیا میروید (محمدعلی مجاهدی)قطرهای از سبوی حسینآبروی ما بود از آبرویت یا حسین سرمه چشمان ما از خاک کویت یا حسین در گلستان وفا در جست و جو سرگشتهایمتا به وجد آییم ما یک دم ز بویت یا حسین ما همه دیوانگان وادی عشق توییم کاین چنین برخاست از ما «های و هو»یت یا حسین ای که عالم جملگی مست تمنای تواندقطرهای در جام ما ریز از سبویت یا حسین این دل سرگشته ما را به لطفت دست گیر تا به کام خود رسد از جست و جویت یا حسین عاشقان کربلا در حیرتند ای شاه دین تا ببینند از نگاه عشق، رویت یا حسین گرچه عاشق گشته بر اوصاف ناب تو، رسول لیک باشد آرزویش، گفت و گویت یا حسین (رسول لشکری نی)نینومانند نوی نوای تو را مشق میکنند قومی که نینوای تو را مشق میکنند قومیکه در سکوت غریبانه این چنین تکلیف آشنای تو را مشق میکنند با آن که از تمام جهت ندبه میوزدهر شب فقط دعای تو را مشق میکنند حتی کبوتران حرم، چشم در رهت هر جمعه ردِّ پای تو را مشق میکنند مردان آب در شب گهوارههای رنج بیتاب،هایهای تو را مشق میکنند تا بانگ دستههای عزادار میرسد این قوم نینوای تو را مشق میکنند (مریم سقلاطونی)منابع و مآخذ:1ـ حسن باقری و جعفر رسولزاده، سروش شهادت؛2ـ محمد مطهر، گلواژه 2؛3ـ محمد علی مجاهدی، بال سرخ قنوت؛4ـ زینب ایسی محصل، مدائح و مراثی چهارده معصوم؛5ـ سیدضیاءالدین تنکابنی، مدائح و مراثی آل محمد(ص)؛6ـ محمدعلی مردانی، ایثار جان؛7ـ شرینعلی گلمرادی، آیینه در کربلاست؛8ـ محسن حافظی، گلهای ولایت؛9ـ رضا معصومی، اشک شفق.حوزه
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها