محبوبترینها
معرفی چت روم مرام چت؛ بهترین چت روم فارسی برای حل همه مشکلات
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799891146
خانه تکانی دل
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خانه تکانی دلبه خط پایان نزدیک می شویمسال تقویمی گذشت، اما سال تحصیلی ادامه دارد . حتی اگر در روزهای آغازین بهار، درس ها و کلاس ها تعطیل باشد، هرگز «اندیشه » و «معرفت » و «دانش » تعطیل نیست . این، روشی برای «مبارک » ساختن سال نوست، یعنی برکت آفرینی در عمر و زمان و فرصت های زندگی . حال، تا این جای کار را پیش آمده ایم . شاید اگر دقت و برنامه ریزی بهتری داشتیم، می توانستیم زمان را امتداد بخشیم و فرصت های درسی و آموزشی را بیشتر و بهتر برویانیم و بشکوفانیم . کارمندی تعطیل بردار است، اما دانش پژوهی هرگز . «میاسای زآموختن یک زمان . . .»
آغاز سال نو را به خیلی ها «تبریک » می گوییم، خیلی ها هم به ما تبریک می گویند . مفهوم این «تبریک » چیست؟ یعنی خیر و برکت یافتن سال و ماه و عمر و زندگی و نیرو و تلاش . خیلی ها پول دارند، اما پولهایشان بی حرکت است . خیلی ها اولاد دارند، اما خیری از فرزندانشان نمی بینند . خیلی ها درس می خوانند، اما تحصیلاتشان به کار خودشان و جامعه نمی آید . خیلی ها تلاش می کنند، اما همان جای نخستین اند . خیلی ها زحمت می کشند، اما همچنان دستشان از «بهره زحمات » خالی است و کوشش های مستمر آنان بیهوده و بی ثمر می شود . اینها همان «بی برکتی » در زندگی و دانش و دارایی است . چه کنیم که سال جدید برایمان «برکت » داشته باشد و تبریک گفتن ها و شنیدن ها مفهوم و مصداق پیدا کند؟ آینده، در گرو گذشته ما و تلاش کنونی ماست . آنچه خجستگی روزها و سال های آتیه را برای ما رقم می زند، تصمیم های جدی، اراده های استوار، برنامه ریزی های حساب شده، پیگیری های دقیق، محاسبه ها و مراقبت های ویژه است . ما مسؤول عمر، زمان، فرصت ها و استعدادهای خویشیم . هرگز مباد که گذشته ما به امید «آینده » و آینده ما به حسرت «گذشته » سپری شود و عمرما بین این گذشته پر حسرت و آینده رؤیایی تقسیم شود و هیچ خورده نیاورد! این تقسیم، هیچ جالب و زیبا نیست . زمان، امانتی در دست ماست .
هم می توان این عنصر پربها را سوزاند و دود کرد، هم می توان آن را سرسبز و با طراوت ساخت . تعیین کننده این دو وضع هم نحوه عمل ماست . باید از هر دقیقه قرنی ساختقرن را در دقیقه ای گنجاند یا که با شیوه مهار زمان جبر را هم به زیر بال کشید هر چه هست در این «مهار زمان » نهفته است . اگر قدرت آن را داشته باشیم، هم دقیقه های ما استمرار و وسعت می یابد و سرشار می شود، هم قرنی را می توانیم در دقیقه ای بگنجانیم و لحظه لحظه عمر خود را غنی سازیم . باری . . . در سال نو، همه چیز نو می شود . ما چرا نو نشویم؟ تقویم ها عوض می شود، خانه ها گردگیری می شود، دیدارها تازه می گردد، طراوت را در چهره طبیعت تماشا می کنیم، دشت و دمن عطر جانبخش و رایحه بهاری را نثار و ایثار می کند، ما که نباید کمتر از درخت و صحرا باشیم! اگر ما هم عوض شدیم، اگر اخلاق ما هم نوتر و بهارتری شد، پابه پای بهار، آمده ایم . در سال جدید، هم دفتر عمر ما ورق می خورد، هم تقویم سال جدید را می گشاییم . چه خوب است که در برگ برگ این دفتر و کتاب، با ایمان و عمل، با خوبی ها و تلاش ها، با صداقت ها و مهرورزی های صادقانه، خطوطی از «هنر انسان زیستن » بنگاریم و نقشی از «رشد» ترسیم کنیم . «عید» در بیرون از وجود ما حضور دارد، در وجود خود هم عیدی پدید آوریم و به «خانه تکانی دل » بپردازیم . چه زیباست که در کنار «تحویل سال » ، شاهد «تحول حال » هم باشیم، چه نیکوست که «امروز» ما بهتر از دیروز و «فردا» ی ما بهتر و روشن تر از امروز و «فرجام » کار ما بهتر از «آغاز» آن و «آخرت » ما بهتر و آبادتر از «دنیا» ی ما باشد . و . . . این، شدنی است، تنها «خواستن » می خواهد . ما در کجای زمان ایستاده ایم؟ از چه قله و فرازی به حیات می نگریم؟ چه افقی پیش چشم ماست؟ یک حرف کاملا جدی: عده ای سال گذشته، در همین ایام، بودند و امروز نیستند، یعنی از نعمت «وجود» بهره مند بودند و امروز محروم اند . این، یعنی فرصت ها را پایانی است و مهلت ها را باید مغتنم شمرد و «پاس فرصت ها» را نباید خراب کرد . بگذشت زمان، دست به کاری نزدی برگردن لحظه ها مهاری نزدی صد توپ زدی، تمام را کردی «اوت » صد «پاس » گرفته، آبشاری نزدی!
و اگر در طلیعه سال نو و سپری شدن سال گذشته این حرف را نزنیم و به این حقیقت که در آینه «تحویل سال » دیده می شود ننگریم، پس کی و کجا و چگونه؟ و . . . بالاخره،یک حرف جدی دیگر: اینکه عمر می گذرد و سال، نو می شود، چنان نیست که سن و عمر ما افزوده شود، بلکه از آن کاسته می شود . مثل سیگار که هر چه بکشند کوتاهتر می شود، ما هم هر چه بیشتر عمر می کنیم، از عمرمان کاسته می شود و به «خط پایان » نزدیک تر می شویم . البته نباید با جوانان اینگونه حرف زد، ولی چه می توان کرد، فرصت ها به شتاب ابرهای آسمان می گذرد . باید دید چه کاشته ایم و چه برداشت خواهیم کرد؟ ! پروین اعتصامی، می گوید: گوهر وقت بدین خیرگی از دست مده آخر، این در گرانمایه بهایی دارد دوران تحصیل، بهار عمرماست . تعطیلات را هم چون ایام تعطیل، پربار و سرشار سازیم . این است برکت عمر! حوزهتنظیم برای تبیان : کهتری می توانید کتاب " آزادی معنوی" را از استاد مطهری در کتابخانه تبیان مطالعه نمایید. خیمه نوروز بر صحرا زدند آیا می دانید که بهار... پیامكهای تبریك با طعم انتظار نوروز جشن آفرینش نوروز، خانه تكانی تكرار!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2798]
-
گوناگون
پربازدیدترینها