تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1818895639
امام حسين (ع) از نظر برخي از شخصيت هاي جهان
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
امام حسين (ع) از نظر برخي از شخصيت هاي جهان در اين مقاله به نقل گفتاري از نوابغ مذهبي، علمي و سياسي جهان درباره حضرت سيدالشهداء عليه السلام و فداکاري بي سابقه اي که آن حضرت در راه حمايت از حق و عدالت انجام داده اند، مي پردازيم .نهضت امام حسين از نظر مهاتما گانديمن زندگي امام حسين عليه السلام آن شهيد بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافي به صفحات کربلا نموده ام و بر من روشن است که اگر هندوستان بخواهد يک کشور پيروز گردد، بايستي از سرمشق امام حسين عليه السلام پيروي کند . (1) محمد علي جناح درباره امام حسين سخن مي گويد هيچ نمونه اي از شجاعت بهتر از آنکه امام حسين عليه السلام از لحاظ فداکاري و تهور نشان داد در عالم پيدا نمي شود، به عقيده من تمام مسلمين بايد از سرمشق اين شهيدي که خود را در سرزمين عراق قربان کرد، پيروي نمايند. (2) حادثه طف از نظر لياقت عليخان اين روز ( عاشورا ) براي مسلمانان در سراسر جهان معناي بزرگ دارد، در اين روز يکي از حزن آورترين و تراژيک ترين وقايع اسلام اتفاق افتاد . شهادت حضرت امام حسين در عين حزن، نشانه فتح نهايي روح واقعي اسلامي بود، زيرا تسليم کامل به اراده الهي به شمار مي رفت، شهادت يکي از عظيم ترين پيروان اسلام مثلي درخشنده و پايدار براي همه ما است. اين درس به ما مي آموزد که اشکال و خطرات هر چه باشد نبايد از راه حقيقت و عدالت منحرف شود . (3)پورشو تامداس توندون (4) امام حسين را مي ستايد شهادت امام حسين عليه السلام از همان زمان که طفلي بيش نبودن در من تأثير عميق و حزن آوري مي بخشيد. من اهميت برپا داشتن اين خاطره بزرگ تاريخي را مي دانم . اين فداکاري هاي عالم از قبيل شهادت امام حسين عليه السلام سطح بشريت را ارتقاء بخشيده است و خاطره آن شايسته است هميشه بماند و يادآوري شود . (5) اثر نهضت امام حسين از نظر گيبون مورخ مشهور در طي قرون آينده بشريت و در سرزمين هاي مختلف شرح صحنه حزن آور مرگ امام حسين موجب بيداري قلب خونسردترين قارئين خواهد شد . (6) چارلز ديکنز درباره نهضت امام حسين اينگونه مي گويداگر منظور امام حسين جنگ در راه خواسته هاي دنيائي خود بود، من نمي فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند، پس عقل چنين حکم مي نمايد که او فقط به خاطر اسلام فداکاري خويش را انجام داد . (7) امام حسين عليه السلام از نظر توماس کارلايل بهترين درسي که از تراژدي کربلا مي گيريم، اين است که امام حسين و يارانش ايمان استوار به خدا داشتند، آنها با عمل خود روشن کردند که تفوق عددي در جايي که حق با باطل رو به رو مي شود، اهميت ندارد و پيروزي امام حسين با وجود اقليتي که داشت باعث شگفتي من است . (8)سخنان پروفسور ادوارد براون درباره حادثه طف آيا اقليتي پيدا مي شود که وقتي درباره کربلا سخن مي شنود، آغشته با حزن و الم نگردد، حتي غيرمسلمانان نيز نمي توانند پاکي روحي را که اين جنگ اسلامي در تحت لواي آن انجام گرفت، انکار کنند.(9) نهضت امام حسين از نظر فردريک جمسدرس امام حسين عليه السلام و هر قهرمان شهيد ديگري اين است که در دنيا اصول ابدي عدالت و ترحم و محبت وجود دارد که تغييرناپذيرند و همچنين مي رساند که هرگاه کسي براي اين صفات ابدي مقاومت کند و بشر در راه آن پافشاري نمايد، آن اصول هميشه در دنيا باقي و پايدار خواهد ماند. (10) ل . م . بويددر طي قرون افراد بشر هميشه جرأت و پردلي و عظمت روح و بزرگي قلب و شهامت رواني را دوست داشته اند و در همين هاست که آزادي و عدالت هرگز به نيروي ظلم و فساد تسليم نمي شود. اين بود شهامت و اين بود عظمت امام حسين عليه السلام و من مسرورم که با کساني که اين فداکاري عظيم را از جان و دل ثنا مي گويند، همنوا بوده ام، هر چند که 1330 سال از تاريخ آن گذشته است . (11) امام حسين از نظر واشنگتن ايروينک مورخ آمريکاييبراي امام حسين عليه السلام ممکن بود که زندگي خود را با تسليم شدن اراده يزيد نجات بخشد، ليکن مسئوليت پيشوا و نهضت بخش اسلام اجازه نمي داد که او يزيد را به عنوان خلافت بشناسد. او به زودي خود را براي قبول هر ناراحتي و فشاري به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بني اميه آماده ساخت . در زير آفتاب سوزان سرزمين خشک و در روي ريگ هاي تفتيده عربستان روح امام حسين فناناپذير است. اي پهلوان و اي نمونه شجاعت و اي شهسوار من، اي امام حسين . (12) توماس ماساريک درباره حادثه کربلا سخن مي گويد بسياري از مورخين ما به کم و کيف اين رسم و ازدياد عزاداري واقف نبوده، جاهلانه سخن مي گويند و وضع عزاداري پيروان امام حسين عليه السلام را مجنونانه مي پندارند و ابدا بدين نکته پي نبرده اند که اين مسئله در اسلام چه تحولاتي را به وجود آورده و جنبش و نهضت مذهبي که از تعزيه داري در اين قوم پيدا شده در هيچ يک از اقوام و ملل ديگر عالم پيدا نشده است، با يک نظر دقيق در ترقيات دويست ساله پيروان حضرت علي عليه السلام در هندوستان که عزاداري را شعار خود نموده اند تصديق خواهيم کرد که بزرگترين عالم اصلي مزيت را آنها پيروي مي کنند . دويست سال پيش پيروان علي و امام حسين عليهاالسلام در سرتاسر هندوستان در اقليت بودند و همين حال را در ممالک ديگر داشتند. امروزه در ممالک مترقي و ثروتمند مسيحي اگر بخواهند چنين ماتم و عزاداري را به پا نمايند با صرف ميليون ها دلار باز هم به تأسيس چنين مجامع و مجالس عزاداري موفق نخواهند شد. گرچه کشيشان ما هم از ذکر مصائب حضرت مسيح، مردم را متأثر مي سازند، ولي آن شور و هيجاني که در پيروان امام حسين عليه السلام يافت مي شود، در پيروان مسيح يافت نخواهد شد و گويا سبب اين باشد که مصائب مسيح در برابر مصائب امام حسين عليه السلام مانند پرکاهي است در مقابل يک کوه عظيم پيکر .(13)موريس دوکبري مي نويسد: اگر مورخين ما، حقيقت اين روز را مي دانستند و درک مي کردند که عاشورا چه روزي است اين عزاداري را مجنونانه نمي پنداشتند، زيرا پيروان امام حسين به واسطه عزاداري امام حسين مي دانستند که پستي و زيردستي و استعمار و استثمار را نبايد قبول کنند، زيرا شعار پيشرو و آقاي آنها ندادن تن به زيربار ظلم و ستم بود . قدرت تعمق و بررسي کنيم که در مجالس عزاداري امام حسين عليه السلام چه نکات دقيق حيات بخشي مطرح مي شود! در مجالس عزاداري امام حسين گفته مي شود، که امام حسين عليه السلام براي حفظ شرف و ناموس مردم و بزرگي مقام و مرتبه اسلام، از جان و مال و فرزند گذشت و زير بار استعمار و ماجراجويي يزيد نرفت . پس بياييد ما هم شيوه او را سرمشق قرار داده از زيردستي استعماگران ( بيگانگان) خلاصي يابيم و مرگ باعزت را بر زندگي با ذلت ترجيح دهيم زيرا مرگ با عزت و شرافت بهتر از زندگي با ذلت است. مسلم است ملتي که از گهواره تا گور تعليماتش چنين است داراي چه مقام و مرتبتي است، داراي هر گونه شرافت و افتخاري است، همه سرباز حقيقي عزت و شرافتمند. علاوه بر منافع سياسي که ذکر شد و اثراتش طبيعي است . بزرگترين پاداش اخروي را مسلمانان در اين عمليات ( يعني تعزيه داري امام حسين مي دانند ) آشنايان به تاريخ تصديق خواهند نمود که اصلاح اخلاق و تعليمات بين المللي جز به وسيله مذهب، امروزه و بلکه در قرن ها در ملل خاورميانه غيرممکن است . جمعيت تسليح اخلاقي به خوبي بدين نکته پي برده که وطن خواهي و اتحاد و اتفاق را در سايه دين و مذهب و ديانت ملل خاور زمين به دست آورده اند. امروزه در ممالک متحده آمريکا مردم را به نام خدمت به وطن دعوت مي کنند، ولي در آسيا مي توان خدمات شاياني را به نام دين و مذهب حاصل نمود. اگر مسلمانان مذهب را ناديده انگارند و به نام وطن خواهي بخواهند ترقيات سياسي حاصل کنند، بجاي نفع، زيان خواهند برد. زيرا اگر تعليمات سربازي را با دين توأم سازند، سربازان تا خون در بدن دارند، حاضر نيستند حتي يک وجب از خاک مقدس وطن را تسليم اجانب نمايند. امروز اگر استقلالي در مسلمانان مشاهده مي شود، عامل اصلي آن پيروي از دستورات قرآن و اسلام است و خواهيم ديد روزي را که سلطنت هاي اسلامي در سايه همين نکته اساسي قوت گيرند و بدين وسيله مسلمانان عالم در سايه اتحاد و اتفاق واقعي مانند صدر اسلام ممالک مشرق و مغرب عالم را مطيع اوامر خود سازند، امام حسين عليه السلام شبيه ترين روحاني به حضرت مسيح است، ولي مصائب او سخت تر و شديدتر است. (14) ماربين آلماني ( خاورشناس):حسين «ع» با قرباني کردن عزيزترين افراد خود و با اثبات مظلوميت و حقانيت خود، به دنيا درس فداکاري و جانبازي آموخت و نام اسلام و اسلاميان را در تاريخ ثبت و در عالم بلندآوازه ساخت . اين سرباز رشيد عالم اسلام به مردم دنيا نشان داد که ظلم و بيداد و ستمگري پايدار نيست و بناي ستم هر چه ظاهرا عظيم و استوار باشد، در برابر حق و حقيقت چون پر کاهي بر باد خواهد رفت . بنت الشاطي : زينب، خواهر حسين بن علي «ع» لذت پيروزي را در کام ابن زياد و بني اميه خراب کرد و در جام پيروزي آنان قطرات زهر ريخت، در همه حوادث سياسي پس از عاشورا، همچون قيام مختار و عبدالله بن زبير و سقوط دولت امويان و برپايي حکومت عباسيان و ريشه دواندن مذهب تشيع، زينب قهرمان کربلا نقش برانگيزنده داشت . لياقت علي خان ( نخستين نخست وزير پاکستان): اين روز محرم، براي مسلمانان سراسر جهان معني بزرگي دارد. در اين روز، يکي از حزن آورترين و تراژديک ترين وقايع اسلام اتفاق افتاد، شهادت حضرت امام حسين «ع» در عين حزن، نشانه فتح نهايي روح واقعي اسلامي بود، زيرا تسليم کامل به اراده الهي به شمار مي رفت . اين درس به ما مي آموزد که مشکلات و خطرها هرچه باشد، نبايستي ما پروا کنيم و از راه حق و عدالت منحرف شويم . جرج جرداق ( دانشمند و اديب مسيحي): وقتي يزيد، مردم را تشويق به قتل حسين و مامور به خونريزي مي کرد، آنها مي گفتند: « چه مبلغ مي دهي؟ » اما انصار حسين به او گفتند : ما با تو هستيم. اگر هفتاد بار کشته شويم . باز مي خواهيم در رکابت جنگ کنيم و کشته شويم . عباس محمود عقاد ( نويسنده و اديب مصري) : جنبش حسين، يکي از بي نظيرترين جنبشهاي تاريخي است که تاکنون در زمينه دعوتهاي ديني يا نهضتهاي سياسي پايدار گشته است ... دولت اموي پس از اين جنبش، به قدر عمر يک انسان طبيعي دوام نکرد و از شهادت حسين تا انقراض آنان بيش از شصت و اندي سال نگذشت . احمد محمود صبحي اگر چه حسين بن علي «ع» در ميدان نظامي يا سياسي شکست خورد، اما تاريخ، هرگز شکستي را سراغ ندارد که مثل خون حسين «ع» به نفع شکست خوردگان تمام شده باشد. خون حسين، انقلاب پسر زبير و خروج مختار و نهضتهاي ديگر را در پي داشت، تا آنجا که حکومت اموي ساقط شد و نداي خونخواهي حسين، فريادي شد که آن تخت ها و حکومت ها را به لرزه درآورد . آنطون بارا ( مسيحي) اگر حسين از آن ما بود، در هر سرزميني براي او بيرقي برمي افراشتيم و در هر روستايي براي او منبري برپا مي نموديم و مردم را با نام حسين به مسيحيت فرامي خوانديم . گيبون ( مورخ انگليسي) با آنکه مدتي از واقعه کربلا گذشته و ما هم با صاحب واقعه هم وطن نيستيم، مع ذلک مشقات و مشکلاتي که حضرت حسين «ع» تحمل نموده ، احساسات سنگين دل ترين خواننده را برمي انگيزد، چندانکه يک نوع عطوفت و مهرباني نسبت به آن حضرت در خود مي يابد . نيکلسون ( خاورشناس معروف ) بني اميه، سرکش و مستبد بودند، قوانين اسلامي را ناديده انگاشتند و مسلمين را خوار نمودند... و چون تاريخ را بررسي کنيم، گويد : دين برضد فرمانفرمايي تشريفاتي قيام کرد و حکومت ديني در مقابل امپراتوري ايستادگي نمود. بنابراين، تاريخ از روي انصاف حکم مي کند که خون حسين «ع» به گردن بني اميه است . سرپرسي سايکس ( خاورشناس انگليسي) حقيقتا آن شجاعت و دلاوري که اين عده قليل از خود بروز دادند، به درجه اي بوده است که در تمام اين قرون متمادي هر کسي که آن را شنيد، بي اختيار زبان به تحسين و آفرين گشود. اين يک مشت مردم دلير غيرتمند، مانند مدافعان ترموپيل، نامي بلند غيرقابل زوال براي خود تا ابد باقي گذاشتند . تاملاس توندون ( هندو، رئيس سابق کنگره ملي هندوستان) اين فداکاريهاي عالي از قبيل شهادت امام حسين «ع»، سطح فکر بشريت را ارتقا بخشيده است و خاطره آن شايسته است هميشه باقي بماند و يادآوري شود. محمد زغلول پاشا ( در مصر، در تکيه ايرانيان: ( حسين «ع» در اين کار، به واجب ديني و سياسي خود قيام کرده و اينگونه مجالس عزاداري ، روح شهامت را در مردم پرورش مي دهد و مايه قوت اراده آنها در راه حق و حقيقت مي گردد. عبدالرحمان شرقاوي ( نويسنده مصري) حسين «ع»، شهيد راه دين و آزادگي است. نه تنها شيعه بايد به نام حسين ببالد، بلکه تمام آزادمردان دنيا بايد به اين نام شريف افتخار کنند . طه حسين ( دانشمند و اديب مصري) حسين «ع» براي به دست آوردن فرصت و از سرگرفتن جهاد و دنبال کردن از جايي که پدرش رها کرده بود، در آتش شوق مي سوخت. او زبان را درباره معاويه و عمالش آزاد کرد، تا به حدي که معاويه تهديدش نمود. اما حسين، حزب خود را وادار کرد که در طرفداري حق سختگير باشند . عبدالحميد جوده ي السحار ( نويسنده مصري) حسين «ع» نمي توانست با يزيد بيعت کند و به حکومت او تن بدهد، زيرا در آن صورت، بر فسق و فجور، صحه مي گذاشت و ارکان ظلم و طغيان را محکم مي کرد و بر فرمانروايي باطل تمکين مي نمود. امام حسين به اين کارها راضي نمي شد، گرچه اهل و عيالش به اسارت افتند و خود و يارانش کشته شوند . علامه طنطاوي ( دانشمند و فيلسوف مصري) ( داستان حسيني) عشق آزادگان را به فداکاري در راه خدا برمي انگيزد و استقبال مرگ را بهترين آرزوها به شمار مي آورد، چندانکه براي شتاب به قربانگاه، بر يکديگر پيشي جويند . العبيدي ( مفتي موصل ) فاجعه کربلا در تاريخ بشر نادره اي است، همچنان که مسببين آن نيز نادره اند... حسين بن علي «ع» سنت دفاع از حق مظلوم و مصالح عموم را بنابر فرمان خداوند در قرآن به زبان پيمبر اکرم وظيفه خويش ديد و از اقدام به آن تسامحي نورزيد. هستي خود را در آن قربانگاه بزرگ فدا کرد و بدين سبب نزد پروردگار، «سرور شهيدان» محسوب شد و در تاريخ ايام، « پيشواي اصلاح طلبان» به شمار رفت. آري، به آنچه خواسته بود و بلکه برتر از آن، کامياب گرديد. عاشورا از نظر دکتر ژوزف فرانسويدکتر ژوزف مورخ معروف فرانسوي در کتاب « اسلام و اسلاميان» مي نويسد : بعد از رحلت بنيان گذار اسلام يعني محمد بن عبدالله صلي الله عليه و آله اختلاف کلمه و عقيده در تابعين و جانشينان وي پيدا شد. دسته اي به خلافت دامادش علي بن ابي طالب قائل و دسته ديگري خلافت پدرزن او ابوبکر را قبول نمودند، دسته اول را شيعه و دسته دوم را سني ناميدند. وقتي حضرت علي عليه السلام به خلافت رسيد و عايشه زوجه حضرت محمد صلي الله عليه و آله و دختر ابوبکر بر مخالفت او برخاست و معاويه برادرزن ديگر محمد صلي الله عليه و آله در شام پرچم پادشاهي را برافراشت. در اين موقع سه دستگي به وجود آمد و جنگ هاي شديدي برپا شد و عده زيادي مقتول و مجروح گرديدند. زماني که زمامدار شام ( معاويه) به قتل و غارت پيروان حضرت علي عليه السلام پرداخت و دستور داد که نام حضرت علي عليه السلام را به زشتي ياد کنند و در منابر و مساجد نسبت به علي عليه السلام اهانت نمايند. عداوت و دشمني بين دو دسته شيعه و سني بيش از پيش شد و شيعيان از زير بار اطاعت بزرگان سنت بيرون آمده و تنفر و انزجار خود را از آنها ابراز داشتند. ولي حکومت و اقتدار در دست تسنن بود. از بعد از زمان خلافت، شيعيان از ترس حکومت هاي جابر هيچ گونه ابراز عقيده اي نمي نمودند و اين شيوه برقرار بود تا واقعه عاشورا که در اين روز به دستور حاکم شام ( يزيد بن معاويه) امام حسين عليه السلام و يارانش را در حوالي کوفه به قتل رسانيدند و اين واقعه حائز اهميت شاياني گرديد و پيروان حضرت علي عليه السلام برآشفته و موقع را مغتنم شمرده مشغول پيکار شدند و جنگ ها نموده و خون ها ريخته شد و عزاداري برپا گرديد و کار به جائي رسيد که شيعيان، عزاداري نوه محمد صلي الله عليه و آله يعني امام حسين بن علي عليه السلام را جزو مذهب خود قرار دادند و از آن روز تاکنون به پيروي از بزرگان دين خود که آنها را دوازده نفر از اولاد حضرت علي و حضرت فاطمه عليهما السلام مي دانند و گفتار و رفتار و کردار هر يک از آنها را در مرتبه گفتار و کردار خدا و رسول و تالي قرآن مي شمارند، در عزاداري امام حسين عليه السلام شرکت کرده و رفته رفته اين عزاداري از ارکان مذهب شيعه قرار گرفت . با ترقيات سريع السيري که شيعيان در اندک مدتي کردند مي توان گفت در دو قرن ديگر عدد آنها بر ساير فرق مسلمانان بيشتر خواهد شد و علت اين امر به واسطه سوگواري امام حسين عليه السلام است . امروز در هيچ نقطه اي از جهان نيست که براي نمونه دو الي سه نفر شيعه يافت شوند و اقامه عزاداري ننمايند .« در بندر مارسيل، عربي را ديدم که پيرو مذهب تشيع بود و گويا تبعيت بحرين را اختيار نموده بود. در مهمانخانه جنب اتاق من مسکن داشت در روز عاشوراي امام حسين عليه السلام به تنهايي احوالات امام حسين را مي خواند و گريه مي کرد وسپس مقداري آش که با شکر و برنج تهيه نموده بود بين فقرا تقسيم مي نمود . » شيعيان عقيده دارند که در روزهاي عاشورا و تاسوعا بايستي فقرا را اطعام نمود از اين جهت همه ساله از اموال خود به قدر استطاعت خويش به فقرا کمک مي نمايند و بعضي اوقات اين کمک ها از ميليون ها دلار هم مي گذرد. دسته ديگري از شيعيان براي اقامه مجلس سوگواري وقفياتي نموده اند که ارزش آن بالغ بر ميليون ها دلار مي گردد. بايد اعتراف نمود که شيعيان از بذل جان و مال خود در راه مذهب و سوگواري امام حسين عليه السلام دريغ ندارند . امروز در هر نقطه از عالم مسلمانان شايسته ترين افرادي هستند که به معرفت علم واقف شده و به خصوص فرقه شيعه بر ساير فرق اسلام مزيت و برتري دارند . (15) جمع بندي : «از مجموعه گفته هاي نقل شده، اين جمع بندي به دست مي آيد : 1- امام حسين «ع» بدين جهات قيام کرد : به خاطر بقا و عظمت اسلام و حکومت قرآن، به خاطر مسؤوليت امامت، براي حفظ ناموس و شرف مردم، براي اصلاح حال امت، به خاطر امر به معروف و نهي از منکر، به خاطر دفاع از مظلوم و مصالح عموم . 2- وصف قيام او : نهضت امام براساس اخلاق و شهامت و مصلحت عامه بود و جهادي به قصد دفع رذيلت و نشر فضيلت به شمار مي رفت . 3- تأثير قيام امام : مردم بيدار شدند، تظاهر به ديانت را به تعمق و ايمان بدل کردند . 4- اين مکتب به خلق عالم چه آموخت؟ درس اين آموزشگاه، ابدي و اصولي است، از آزادي و عدالت و محبت حکايت مي کند، پاکي نظر را در مبارزه مي آموزد، نحوه امتناع از قبول ستم و رد استعمار را نشان مي دهد، غيرت، شجاعت، فداکاري، پايداري در برابر مصايب و ثبات بر طريق حق را تعليم مي دهد، حرمت سکوت را در برابر باطل و فساد، مدلل مي سازد و ثابت مي کند که حق و فضيلت، عدل و ايمان، در هر شرايطي مي توانند بر خودسري و مکر و ستم و کفر، غلبه يابند. ياران امام صادق نيز، بهترين درس ايمان به خدا را به جهانيان آموختند و راه پيروزي ملتها را گشودند و نشان دادند که مؤمنان با کمي تعداد و نيرو، همچنان پيروزند.»پی نوشت:1- مجله نور دانش، شماره 3 ، سال 1341 شمسي . 2- مجله نور دانش، شماره 3 .3- مجله نور دانش، شماره 3 .4-Pursho Ttamdas Tondon.5- مجله نور دانش ، شماره 3.6- مجله نور دانش ، شماره 3 .7- مجله نور دانش ، شماره 3 .8- مجله نور دانش ، شماره 3 .9 – مجله نور دانش ، شماره 3 .10- مجله نور دانش ، شماره 3 .11- مجله نور دانش ، شماره 3 .12- مجله نور دانش ، شماره 3.13- قيام امام حسين و يارانش، ص 20.14- همان، ص 21 .15- قيام امام حسين و يارانش ، ص 24، به نقل از ريدرز دايجست، چاپ نيويورک . منبع:مقاله امام حسين عليه السلام از نظر برخي شخصيتهاي جهان
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 865]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها