تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 9 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هر كس كارى او را اندوهگين و به خود مشغول كند و او با اخلاص براى خدا بسم اللّه‏ ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید سی پی ارزان

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1798571715




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

امام خمينى در پنج‏ حوزه معرفت‏سياسى (8)


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
امام خمينى در پنج‏حوزه معرفت‏سياسى: قسمت هشتم
امام خمينى در پنج‏حوزه معرفت‏سياسى (8) نويسنده: سيدعلى قادرى عدالت اجتماعى اولين تكليف حكومت اسلام با چنين برداشتى، بحث از آراى اكثريت در مشروعيت‏حكومت‏بحثى منتفى است و فراتر از آن آراى اكثريت نيست كه حكومت را مشروع مى‏سازد، بلكه آراى مردم آن را بنا مى‏كند. نكته مهمتر اينكه مردم در چنين‏انديشه‏اى مصالحى بيش از آراى خود براى بناى حكومت مى‏آورند و در حقيقت‏باانديشه سياسى در بناى حكومت مشاركت مى‏كنند، نه با آراى سياسى. چرا كه جايگاه باورهاى جدى غيرقابل تغيير در امر سياست در حوزه‏انديشه سياسى است نه در حوزه آراى سياسى، و چنين مى‏شود كه راى مردم اصالت ذاتى مى‏يابد. مسئله ديگر در باب اصالت راى در نگاه ايشان را بايد در متن اسلام جستجو كرد. به اين معنا كه حكومت اسلامى ابتدا موضوع تكليف است و به تبع تكاليف خود موضوع حق مى‏گردد. اولين تكليف حكومت اسلامى با ديدگاه شيعى برقرارى عدالت اجتماعى است. چنانكه عدالت‏به عنوان يك زيربناى فكرى جزو اصول مذهب قرار گرفته و اصولا يكى از ملاكهاى متقنى است كه مى‏توان مشروع بودن رفتار حكومت را با آن سنجيد. يكى ديگر از تكاليف عمده حكومت، برقرارى امنيت (به معناى عام كلمه) و ديگرى اخذ آراى مردم در نحوه اداره امور است. دو آيه در قرآن كريم به اصالت‏شورا دلالت دارند. آيه 159 سوره آل عمران مى‏فرمايد "فبما رحمة من الله لنت لهم ولو كنت فظا غليظ القلب لانفضوا من حولك فاعف عنهم واستغفرلهم و شاورهم فى‏الامر فاذا عزمت فتوكل على‏الله ان الله يحب المتوكلين". اين آيه هم به روانشناسى مردم در بحث مشاورت پرداخته و هم به هر نتيجه‏اى كه از مشاورت بيرون آيد بها داده و فرموده است، وقتى به عزم رسيدى توكل كن. چنانكه در جنگ احد وقتى حضرت رسول اكرم (ص) اصحاب را به مشورت دعوت كرد و نتيجه‏اى كه از مشورت بيرون آمد، مطابق نظر خود نبود و در اقليت قرار گرفت، لباس رزم پوشيد و به ميدان رفت و شكست‏خورد ولى به رخ مردم نكشيد كه شما اطلاعات كمى داريد، تحليل شما ضعيف است و از اين جور حرفها. زيرا وقتى به عزم رسيد يعنى به اراده‏اى كه از آراى مردم بيرون مى‏آيد ديگر نتيجه عمل مهم نيست. آنچه مهم است آنكه اين راى اصالت دارد و بايد به خدا توكل كرد و به آن عمل نمود. البته عده‏اى آيه را به نحوى كه اصالت را از مشورت بگيرد و به عزم تحويل دهد، معنا كرده‏اند كه‏انديشه سياسى آنان در تفسير آيه دخالت دارد. ديگرى در آيه 38 سوره "شورى" است كه مى‏فرمايد: "والذين استجابوا لربهم و اقاموا الصلوة و امرهم شورى بينهم و مما رزقناهم ينفقون". تاكيد قرآن بر مشورت در آيه اول به حاكم توصيه مى‏كند با كسانى كه پيرامون او هستند مشورت كند و در اين آيه وظيفه مردم را برمى‏شمارد كه بايد در امور خود مشورت كنند و اين مشورت را نه امرى تشريفاتى بلكه مانند برپايى نماز اعلام مى‏دارد. در حقيقت هم حاكم هم تابع كه در غايت‏يكى هستند، موظف‏اند در امور خود مشورت كنند و اين جايگاه اصالت راى را از متن دين نشان مى‏دهد. نكته مهمتر اينكه در اكثر فلسفه‏هاى سياسى به مردم حق داده مى‏شود در سرنوشت‏سياسى خود با راى و عمل خود مشاركت داشته باشند ولى از اين آيات اينگونه برمى‏آيد كه بحث فراتر از حق داشتن نداشتن است، بلكه به شكل وظيفه بروز يافته است; يعنى مردم وظيفه دارند در سرنوشت‏سياسى با مشورت دايمى خود عهده‏دار امور شوند و حكومت نيز مكلف است امور حكومت را با نظر اكثريت آرا جارى سازد. با چنين برداشتى "ولايت مطلقه" با اصالت راى هيچگونه تضادى ندارد. چه ولايت مطلقه يعنى عهده‏دار تمام امور اصلى، فرعى، عبادى، سياسى و اقتصادى جامعه شدن و از پرداختن به هيچ امرى از امور اداره حكومتدارى غفلت نكردن و از دگرسو، اصالت راى مردم يعنى قرار گرفتن در تمام امورى كه در دايره ولايت قرار مى‏گيرد و فاصله حاكم و تابع را برداشتن و در يك جامعه توحيدى در امر سياست‏به وحدت رسيدن. در بعد روابط خارجى به نظر مى‏رسد معظم له سه اصل دعوت، نفى سبيل و حفظ دارالاسلام را در ساختارانديشه سياسى خود دارند، اما اينكه ظرف سياست‏خارجى را چه چيز گرفته‏اند، قبلا به تفصيل در اين زمينه سخن گفته‏ايم. (22) پي نوشت : 1. سوره نحل، آيه 112. 2. سوره يوسف، قسمتى از آيه 111. 3. انفال، قسمتى از آيه 60. 4. بقره، قسمتى از آيه 249. 5. خوشبختانه كتاب سه جلدى كوثر كه توسط موسسه تنظيم و نشر آثار حضرت امام (ره) منتشر شده و ادامه دارد، همچنين كتابهايى كه تحت نام در جستجوى راه از كلام امام، توسط انتشارات اميركبير انتشار يافته، كار را تسهيل مى‏كند. 6. در جستجوى راه از كلام امام، دفتر سيزدهم، ص 264. 7. اين سخنان را از شهيد چمران كه با تواضع خاص عارفان از كميته انقلاب اسلامى، ناحيه 5، منطقه يك تهران ديدارى داشتند، شنيدم و در يك گپ دوستانه كه بيش از دو ساعت‏به طول انجاميد، ادامه دادند كه ببينيد بچه‏هاى شما همگى حزب‏الهى هستند و با فرهنگ خانواده‏هاى بى‏بند و بار آشنايى ندارند. آن خانواده‏ها نيز كه از عطوفت انقلاب بى‏خبرند، از فرهنگ حزب الهى غافل‏اند، اگر بين اين خانواده‏ها و همسايگانشان نزاعى دربگيرد، بيچاره آنها حتى نزاع خود را از كميته‏ها پنهان مى‏كنند، حال آنكه حضرت امام با تاييد ادامه كار شهربانى مشكل روانى آنها را حل كرده‏اند. 8. اگر قرار باشدانديشه را خارج از مفهوم اصطلاحى آن معنا كنيم، آنگاه از بسيارى ازانديشمندان اصطلاحى را خواهيم يافت كه‏انديشمند نيستند. زيراانديشمند با تعريف دقيق "انديشه" كسى است كه مغالطه‏ها را نيز بخوبى كشف كند و نه آنكه چنان مغالطه‏اى مرتكب شود كه بخشى از جامعه بشرى را مدت زيادى به كجراهه ببرد. با اين حال در بحث‏انديشه سياسى منظور ازانديشه، مفهوم منقول و اصطلاحى آن است; نه معناى اوليه و حقيقت آن. 9. در اسلام فقط دو ماهيت متمايز در دو سوى يك طيف وجود دارد. اشكال ديگر در ميانه طيف جاى خواهد گرفت. شق سومى به عنوان موضوعى متباين وجود ندارد. لكم دينكم ولى‏دين. 10. فرهنگ چيره آن زمان، مخلوطى از نظرات دين‏باوران، دينداران، بيدينان و دين ستيزان بود و اگرچه اكثريت‏با دينداران سنتى بود و در ميان اينان فرنگ رفته نيز ديده مى‏شد اما دامنه اعمال نفوذ اقليت فرنگ رفته‏هاى لائيك يا ضد دين درشكل‏گيرى فرهنگ سياسى، كمتر از نفوذ اكثريت نبود. ولى در جمع جبرى صبغه دينى قانون اساسى مشروطه بيش از صبغه غيردينى آن بود. 11. به عنوان مثال اگر كسى گمان كند كه اسلام روزه را بدين سبب واجب كرده كه براى سلامتى مفيد است و لاغير، بعيد است كه مبناى تفكرش اسلامى باشد، حتى اگر به حديث مستند و زيبا و كوتاهى از حضرت رسول اكرم (ص) كه فرمود: "صوموا تصحوا" (روزه بگيريد تا سلامت‏باشيد) استناد كند. اين استناد مبناى تفكر نيست. شاهد مثالى است‏براى اثبات يك نظر از پيش تعيين شده و شايد از وجهى درست. دلايل ذهن‏پسند ديگرى نيز از فقه براى اثبات اين نظر مى‏توان يافت، چنانكه اجماع است‏بين تمام فقهاى اهل سنت و شيعه كه اگر روزه براى سلامتى بدن روزه‏دار يا حتى بچه شيرخواره‏اى كه به سينه مادر نيازمند است، مضر باشد، نه تنها آن روزه باطل است‏بلكه حرام نيز هست و قضا دارد. اما اين دلايل يكى از حكمتهاى روزه را بيان مى‏كند نه علت وجوب آن را، و اگر تبعات امرى را به عنوان مبناى آن امر بگيريم درانديشه دچار التقاط خواهيم شد. 12. بعضى مرزى بين فرهنگ و دين قايل نيستند و آن را به دين و فرهنگ يا فرهنگ و دين تعبير مى‏كنند كه از وجهى درست است، اما درست‏تر آنكه فرهنگ نيز يا دينى است‏يا نيست‏يا امرى مشكك است. 13. اين‏گونه گمان مى‏كنم كه عرفان فصل ديگرى است و در نگاه يك دين‏باور به تقسيم‏بندى دينى و غيردينى تن در نمى‏دهد. عرفان، عرفان است و هرگز غيردينى نخواهد بود كه اگر جز اين باشد عرفان نيست. آنچه به عرفان مذهبى و غيرمذهبى تقسيم مى‏شود، اشتراك لفظى دارد. شايد درست‏تر اين است كه بگوييم عرفان و تصوف. اين تصوف است كه مى‏تواند دينى يا غيردينى باشد. مهمتر آنكه در نگاه عرفانى ايشان پله ديگرى به ارتفاع زمين تا سهيل وجود دارد كه دست‏انديشه ما به آن نمى‏رسد و نظاره آن تنها از دور ممكن مى‏شود. بنابراين من اينگونه نظاره كرده‏ام و بسيارى ديگر دقيق‏تر از آنكه: همه معارف، جلوه‏هاى حق‏اند و چيزى جز جلوه حق ديدنى نيست، هر چيز كه نيست، نيست و نيستى محتمل نيست. پس هر آنچه كه هست، تماما جلوه حق است و خدايى است. 14. وانگهى هيچ‏كس در عمل نمى‏تواند علوم انسانى را به طور خالص از باورهاى دينى يا مكتبى خود پاك سازد; به عبارت ديگر هر عالمى در موضوع گزينى ابتدا از اعتقادات خود رخصت مى‏گيرد و سپس با متدولوژيهاى متعارف وارد در تخصص خود مى‏گردد. اگر نمى‏ترسيدم كه جامعه علمى مرا به گزافه‏گويى متهم سازد مى‏گفتم: هيچ معرفتى حتى علوم دقيقه و تجربى نيز به طور خالص از باورهاى مذهبى و مكتبى منفك نيست. بگذار فاحش بگويم كه نگاه توحيدى حتى در متدولوژيها نيز دخالت مى‏كنند و فراتر از آن در عالم خارج نيز اثرگذار است. حتى در طراحى هواپيما هم دخالت مى‏كنند. يك سى‏سى خون در لوله آزمايش فردى كه موحد است همان رفتار را ندارد كه در لوله آزمايش يك غير موحد. بالاتر از آن لوله آزمايشى را كه موحد يا غيرموحد طراحى كنند نيز متفاوت است و اين بحث عجيب و غريبى نيست. به اشاره گذر كردم كه فتح بابى شود تا آنها كه بيان رساترى دارند به توضيح بيشتر آن بپردازند. 15. ديوان امام، "در توصيف بهاران و مديح ابا صالح امام زمان"، صفحه 271. 16. اگر اين تصورات و خيالات به ذهن ما مى‏رسد معلوم نيست كه به ذهن ايشان نرسيده باشد، ولى در گفتارشان ردپايى نيست. آنچه در گفتارشان براحتى قابل دريافت است، وجوب تشكيل حكومت اسلامى است و اين معنا آنقدر در گفتار ايشان جلا داشت كه در شعارهاى كليدى انقلاب بر زبان غالب مردم مى‏چرخيد: "استقلال، آزادى، حكومت اسلامى". پس از پيروزى انقلاب بود كه نحوه اداره حكومت‏به عنوان "جمهورى اسلامى" قوام گرفت. 17. كتاب ولايت فقيه، درسهاى ايشان در نجف اشرف است كه عده‏اى از شاگردان، آن را نگارش كرده‏اند و توسط خود ايشان ويرايش شده است. 18. بحث ولايت فقيه كتاب البيع، توسط آقاى عبدالكريم بى‏آزار شيرازى ترجمه و شرح شده و انتشارات بعثت آن را منتشر ساخته است. 19. البته بخوبى نمى‏دانم آيا فقهايى كه اصل ولايت فقيه را قبول ندارند، بيشتر به آن آسيب مى‏رسانند يا هجمه‏هاى تبليغى بيگانگان در زشت جلوه دادن آن كارگرتر است. اما اين را بخوبى دريافته‏ام كه بسيارى از استادان دروس انقلاب اسلامى و بسيارى از نويسندگان و گويندگان، به طرفدارى از ولايت فقيه مطالبى عرضه كرده‏اند كه دانشجو و خواننده را به وادى ترديد كشانده‏اند. 20. امام خمينى (ره)، ولايت فقيه، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى (ره)، چاپ اول، صص 32 و 33. 21. ولايت فقيه، صص 33 و 34. 22. در سمينارى كه سال 71 در دانشگاه علوم دريايى چالوس تحت عنوان‏انديشه‏هاى سياسى حضرت امام (ره) برگزار گرديد، به تفصيل در اين زمينه سخن گفته‏ام كه در دست انتشار است و براى آشنايى با اين مبانى رجوع شود به فصلنامه سياست‏خارجى، از انتشارات دفتر مطالعات سياسى و بين‏المللى وزارت امور خارجه، سال اول، شماره دوم، طرح تحقيق در مبانى سياست‏خارجى اسلام.معرفي سايت مرتبط با اين مقاله تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
#دین و اندیشه#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 226]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن