واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
گزيدهاى از احاديث اخلاقى امام صادق (عليه السلام) الغيبة حرام على كل مسلم و انها لتاكل الحسنات كما تاكل النار الحطب. غيبت كردن بر هر مسلمانى حرام است و غيبت گناهى است كه مانند آتشى كه هيزم را مىسوزاند كارهاى ثواب و خير را از ميان مىبرد. مستدرك الوسائل ج 9 ص 117 اصل الغيبة متنوع بعشرة انواع: شفاء غيظ، و مساعدة قوم، و تصديق خبر بلا كشفه و تهمة، و سوء ظن، و حسد، و سخرية، و تعجب، و تبرم، و تزين. ريشههاى غيبت ده چيز است: 1- فرو نشاندن خشم و غضب 2- كمك و يارى مردم (همرنگ جماعت شدن) 3- قبول چيزى بدون تحقيق 4- تهمت و افترا زدن 5- بدگمانى و سوء ظن 6- رشك و حسد بردن 7- مسخره كردن و استهزاء 8- شگفتى و تعجب 9- آزردگى و رنجيدگى خاطر 10- خودنمايى و آراسته نشان دادن خود. مرآة العقول ج 10 ص 414، بحار الانوار ج 75 ص 257 سئل النبى (صلی الله علیه واله) ما كفارة الاغتياب؟ قال: تستغفر الله لمن اغتبته كلما ذكرته. امام صادق (علیه السلام) نقل مىكنند از رسول خدا در باره كفاره غيبت سئوال شد حضرت فرمود: كفاره غيبت اين است كه براى كسى كه غيب او را كردى، هر وقت به يادش افتادى طلب مغفرت كنى. مرآة العقول ج 10 ص 431 خذ لنفسك من نفسك. خذ منها فى الصحة قبل السقم و فى القوة قبل الضعف و فى الحياة قبل الممات. از خودت براى خودت بهرهگير. از تندرستى قبل از بيمارى و از قدرت و نيرو قبل از ناتوانى و از زندگى قبل از فرا رسيدن مرگ. اصول كافى ج 2 ص 455 الرغبة فى الدنيا تورث الغم و الحزن و الزهد فى الدنيا راحة القلب و البدن. توجه به دنيا غم و اندوه و بى توجهى به دنيا راحتى جسم و جان را به دنبال دارد. تحف العقول ص 358 من بدا بكلام قبل سلام فلا تجيبوه. هر كس كه قبل از سلام شروع به صحبت كرد جواب او را ندهيد. تحف العقول ص 360 ضحك المؤمن تبسم خنده مؤمن به صورت تبسم است. تحف العقول ص 366 من عرف الله خاف الله و من خاف الله سخت نفسه عن الدنيا. هر كس خدا را بشناسد از خدا مىترسد و هر كه از خدا بترسد نفس او از دنيا دورى مىكند (دنيا را رها مىكند) تحف العقول ص 362 الدنيا سجن المؤمن و الصبر حصنه و الجنة ماواه. و الدنيا جنة الكافر و القبر سجنه و النار ماواه. دنيا براى مؤمن زندان است و صبر و بردبارى حريم آن است و جايگاه مؤمن در بهشت است. و اما دنيا بهشت كافر است و قبر زندان او و آتش جايگاه او. تحف العقول ص 263 من ساء خلقه عذب نفسه. هر كس بد اخلاقى كند خود را عذاب كرده است. تحف العقول ص 263 از اشعار منسوب به آن حضرت: تعصى الاله و انت تظهر حبه هذا لعمرى فى الفعال بديع در حالى كه اظهار محبت نسبت به خدا دارى، گناه مىكنى؟ به جان خودم قسم كه اين، كار عجيبى است لو كان حبك صادقا لاطعته ان المحب لمن يحب مطيع اگر محبت تو واقعى بود، بايد خدا را اطاعت مىكردى زيرا كه عاشق، مطيع كسى است كه به او علاقه دارد. بحار الانوار ج 47 ص 24 منبع: www.imamalinet.net
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 268]