تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835095646
جنگ در ارتفاعات میمک
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
جنگ در ارتفاعات میمک نويسنده: حسین ابوالفتحی ارتفاع لوبیایى شکل «میمک» در غرب استان ایلام واقع شده است وبه دلیل نزدیکى اش با مرز ایران وعراق، یکى از نقاط سوق الجیشى و با اهمیت نظامى به شمار مى رود. این ارتفاعات از دید و تیر رس خوبى بر خوردار است وتسلط قابل توجهى بر بخش وسیعى از خاک عراق و مناطق مرزى دارد. منطقه میمک، از مناطق گرمسیرى استان ایلام است وچندان درختى در آنجا نمى روید. پوشش گیاهى آن را علف ، بوته هاى گون،درختچه هایى با نام محلى «خلف»، وایم، خوشک، شور وغیر آن تشکیل مى دهند و یکى از مکان هاى مهم براى قشلاق دامداران محسوب مى شود. میمک داراى شیارها و پستى و بلندهاى گوناگون بوده و خاک برخى مناطق آن رسى و یا رملى است.تنگه استراتژیک «بینا» در شمال غرب میمک و در بین ارتفاع بسیار مهم «چکر» واقع شده است. طول این تنگه بیش از ۵ کیلومتر به موازات تنگه «بینا» و درغرب آن واقع شده است و جاده مواصلاتى حلاله- گنجوان از این تنگه مى گذرد.اشغال میمکاوایل شهریورماه۱۳۵۹ تجمع انبوه نظامیان عراق، نوع آرایش و صف آرایى آنان در مقابل بخش شمالى و میانى استان ایلام، حکایت از هجوم گسترده به این استان داشت. دوازده روز قبل از آغاز رسمى جنگ تحمیلى، در تاریخ ۱۹ شهریور۱۳۵۹ نیروهاى بعثى عراق وارد استان ایلام شدند و به منطقه میمک حمله کردند. آنها ابتدا پاسگاه مرزى «حلاله» و «نى خزر» را که از میمک محافظت مى کردند به اشغال درآورده، اما براى تصرف ارتفاعات میمک با مقاومت نیروهاى ایرانى مستقر در منطقه یک هفته معطل شدند. پس از تصرف میمک و پاسگاه هاى حومه مهران و دهلران وزیر دفاع صدام به طور رسمى اعلام کرد: “نیروهاى مسلح عراق به مرزهاى بین المللى رسیده اند و اختلافات ارضى خود را با ایران عملاً حل کردند.”با اشغال این منطقه معبر وصولى «صالح آباد- سرنى» به طرف خط مرزى مورد تهدید نیروهاى عراقى قرار گرفت و در نتیجه محور ایلام، صالح آباد و مهران به طور جدى نا امن شد.هنگامى که ارتش عراق با نیرویى به استعداد یک تیپ پیاده، به منطقه میمک حمله کرد، نیروهاى مدافع ایران را در آن ارتفاعات فقط یک گروهان مکانیزه و یک گروهان تانک تشکیل مى داد که به صورت دسته و گروه، براى تقویت پاسگاه مرزى به کار گرفته شده بودند به عبارت دیگر استعداد رزمى نیروهاى خودى کمتر از یک گروهان رزمى بود به همین سبب، عراقى ها موفق شدند ارتفاعات میمک را اشغال کنند و معابر وصولى به آن را که از شمال به جنوب، شامل تنگه بیجار، بینا و معبر اصلى صالح آباد- سرنى بود، سد کنند.بلافاصله بعد از آگاهى از اشغال میمک به لشکر۸۱ زرهى کرمانشاه دستور داده شد به هر نحو مقدور، معابر وصولى از میمک به طرف داخل سرزمین ایران بویژه سرنى- صالح آباد را تأمین کنند. همچنین قواى انقلابى متشکل از نیروهاى عشایر، سپاه و بسیج به فرماندهى سپاه منطقه۷ و تیم هایى از هوانیروز ارتش که در مناطق مختلفى از این جبهه مستقر شده بودند کوشیدند تا آرایش خطوط را کامل کنند و از ادامه پیشروى نیروهاى دشمن از دشت «لیک» به طرف شرق جلوگیرى شود.لشکر۸۱ اجراى عملیات محوله را به تیپ زرهى خود سپرد؛ اما قبل از آغاز حمله تهاجم عمومى ارتش عراق در ۳۱ شهریور۵۹ آغاز شد.اولین ضدحمله سربازان اسلام به میمکاولین پاتک نیروهاى ایرانى در ساعت پنج و پنجاه دقیقه دوم مهرماه سال۵۹ در منطقه میمک به اجرا درآمد. در آن شرایط عدم موفقیت این عملیات اجتناب ناپذیر بود. با این وجود نیروهاى ایرانى توانستند ۲۵نفر از افراد دشمن را به اسارت بگیرند و تلفاتى نیز به آنان وارد سازند. مهمتر این که حضور خود را در معابر نفوذى شرق میمک به دشمن نشان دهند و آمادگى خود را براى دفاع از این منطقه اعلام کنند.بى تردید یکى از عواملى که باعث شد پیشروى ارتش عراق در منطقه میمک متوقف شود تلاش هاى بى وقفه خلبانان هوانیروز بود. آنها شجاعانه در میان ارتفاعات پرواز مى کردند و نفرات و تجهیزات بعثى ها را یکى پس از دیگرى به آتش مى کشیدند.شهادت احمد کشورىآنچه نام هوانیروز را براى همیشه با منطقه میمک همراه ساخت، شهادت سرلشکر خلبان احمد کشورى بود. او که پس از پیروزى انقلاب و در غائله کردستان، همراه با على اکبر شیرودى حماسه آفرید و با آغاز جنگ تحمیلى نامى آشنا براى آسمان هاى مرزى کشور بود، بالاخره در تاریخ ۱۵ آذر۵۹ از منطقه میمک به آسمان پرواز کرد: «ساعت۹ صبح از طریق رادیو اعلام کردند دو فروند هواپیماى عراقى از نوع میگ ۲۱ و ۲۳ در منطقه و در مسیر پرواز، مشغول عملیات هستند و از ما خواستند هر چه سریعتر خود را پنهان کرده و تا اطلاع ثانوى موتور هلیکوپترها را خاموش کنیم؛ اما براى انجام این دستور زمانى نداشتیم زیرا هواپیماهاى عراقى بالاى سرمان مشغول پرواز بودند.بلافاصله احمد [کشورى] از هلیکوپترهاى دیگر خواست تا منطقه را ترک کنند و به من گفت تا مواظب هواپیماهاى دشمن باشیم. قصدش این بود تا با سرگرم کردن خلبان هاى عراقى فرصت فرار را براى هلیکوپترهاى دیگر مهیا سازد و در همان حال به من گفت: کار سختى در پیش داریم یا آنها را منهدم مى کنیم یا به شهادت مى رسیم، با تعداد سه فروند راکت و مقدار فشنگ باقى مانده جواب حملات هواپیما را دادیم، اما هر دو مى دانستیم با کمبود مهمات قادر به ادامه دفاع یا حمله نیستیم. احمد هم خیلى خونسرد عمل مى کرد و در هر دور گردش مى خواست تا با شلیک توپ ها به سوى هواپیماها آنها را به سوى خودمان بکشاند راکت هاى پرتاب شده آنها در اطرافمان به زمین مى خورد که ناگهان یکى از هواپیماها به سویمان حمله ور شد. انگشتم را به روى سوییچ توپ ها گذاشتم و آماده شلیک شدم که هلیکوپتر تکان شدیدى خورد و دیگر چیزى نفهمیدم.کلاه پرواز را از روى سرم برداشتم. درد سنگینى سرم را فرا گرفت. چشم هایم باز نمى شدند. آفتاب صورتم را گرفته بود و مى سوزاند. صداى انفجارها و موج آنها نشان مى داد هنوز زیرا آتش سنگین عراقى ها هستیم. تلاش کردم و کورکورانه به دنبال مسیر خروج از هلیکوپتر بیرون آمدم. قبل از خروج چندبار احمد را صدا کرد اما جوابى نداد وقتى چشم هایم را داخل بیمارستان کرمانشاه باز کردم شیرودى را بالاى سرم دیدم. صورتم کاملاً باند پیچى شده و دست راستم هنوز درد مى کرد. حسى درون پاى راستم نداشتم. از او سراغ کشورى را گرفتم. سرش را نزدیک صورتم آورد و بدون جواب به سؤالم با چشمان گریان گفت: «الآن تو را مى برند تهران نگران نباش.»وقتى در بیمارستان تهران چشم باز کردم مادر کشورى و همسرش را دیدم هر دو دلدارى ام مى دادند. وقتى پرسیدم احمد کجاست؟ تنها شنیدم که مادرش گفت: «احمد به دیدار خدا رفت.»۱۹دى ماه ۵۹عملیات ضربت ذوالفقاراولین طرح عملیاتى لشکر ۸۱ زرهى در نهم آذر تهیه و آماده اجرا شد. در این طرح مسئولیت عملیات قسمت جنوبى منطقه لشکر ۸۱ از سد «کنجان چم» در شمال مهران تا جنوب سومار، به تیپ یک زرهى لشکر واگذار شد که شامل منطقه اشغال شده «میمک» هم مى شد. در این منطقه نیروهاى متجاوز عراق در ارتفاعات «میمک» و شمال آن تا سومار حدود پانزده کیلومتر در داخل خاک ایران پیشروى کرده و در سلسله ارتفاعات صعب العبور شمال و شرق دشت «لیک» متوقف شده بودند، اما در قسمت جنوبى منطقه قسمتى از ارتفاعات مرزى در حوالى پاسگاه هاى «کانى سخت»، «شور شیرین» در دست نیروهاى ایرانى باقى مانده بود، در قسمت جنوبى نیز نیروهاى عراقى، دشت مهران وارتفاعات غربى سد کنجان چم را اشغال کرده بودند. با توجه به برآوردهایى که توسط فرماندهان صورت گرفت «میمک» به عنوان هدف اصلى تیپ یک لشکر ۸۱ زرهى انتخاب شد.به این ترتیب مرحله طرح ریزى براى اجراى عملیات در منطقه غرب صالح آباد و شمال مهران در ۲۲ آذر۵۹ پایان یافت. نیروهاى تیپ، ضمن اجراى مأموریت پدافندى اقدامات آمادگى را براى اجراى عملیات آغاز کردند از جمله این اقدامات، سازماندهى اجراى تمرینات عملى در مناطق مشابه منطقه حمله بود.این تمرینات به صورت جدى، حدود یک ماه در حوالى آبادى «گنجوان» صورت گرفت تا این که زمان حمله براى ساعت شش و بیست دقیقه ۱۹ دى ۵۹ تعیین شد.در تاریخ مقرر، عملیات ضربت ذوالفقار با کلمه رمز «یا الله» آغاز شد. در ساعت اولیه حمله، پیشروى نیروهاى ایرانى خوب بود و شواهد نشان از غافلگیرى دشمن مى داد.پیش از شروع عملیات و شب قبل از آن حرکت از «سرنى» آغاز شد. رزمندگان از نقاط مختلف خود را به ارتفاعات «میمک» رساندند. آنها با پشت سر گذاشتن مشکلات فراوان و راهپیمایى طاقت فرسا توانستند در محل پیش بینى شده مستقر شوند. در ساعت اولیه بعدازظهر حملات هوایى و هلیکوپترهاى دشمن و آتش توپخانه آنها خیلى شدید شد. در آن روز برترى هوایى با دشمن بود و هواپیماهاى ایرانى نتوانستند مانع ورود هواپیماها و هلیکوپترهاى دشمن به منطقه نبرد شوند.شب اما به گونه اى دیگر بود. سکوتى وحشتناک همه جا را فرا گرفته بود. فقط هر از چند گاهى صداى شلیک گلوله اى سکوت را درهم مى شکست. نیروهاى خودى به دو دسته عمده تقسیم شدند. بیشتر نیروها در جنوب «میمک» و گروه دیگر در شمال آن مستقر شدند که فاصله نسبتاً زیادى با هم داشتند.قبل از حرکت نیروهاى اسلام به ارتفاعات میمک ساعت حمله شش صبح تعیین شد، آن لحظه تاریخى نزدیک مى شد. نیروهایى که در شمال میمک مستقر شده بودند در اثر یک اشتباه زمان حمله را پنج بامداد تلقى کرده و عملیات را شروع کردند.آنان باشعار الله اکبر و شعارهاى محلى عملیات را شروع کردند و در همان لحظات اولیه ضربات سهمگینى را بر پیکر دشمن وارد آوردند. اما عراقى ها با داشتن بیشترین تجهیزات جنگى شکست اولیه را جبران کرده و نیروهاى خودى را به عقب راندند.در حالى که عملیات تیپ یک، در شرف موفقیت نهایى بود و تمام گردان ها به منطقه هدف خود رسیده بودند، فشار دشمن در شمال منطقه نبرد، یکى از گردان ها را مجبور به عقب نشینى کرد.سرانجام با تلاش فراوان نیروهاى ایرانى، دشمن در قسمت عمده این منطقه منهدم یا به سمت غرب عقب نشست. با آغاز تاریکى شب به یگان هاى تیپ دستور داده شد در مناطق آزاد شده پدافند کنند و اقدامات لازم را براى تحکیم مواضع انجام دهند.روز اول نبرد میمک در حالى به پایان رسید که در قسمت شمالى جبهه موقعیت نیروها بسیار خوب بود و یگان هاى عمل کننده موفق شده بودند قسمت بیشتر ارتفاعات میمک را از اشغال دشمن آزاد سازند.در روز دوم نبرد میمک توپخانه دشمن به شدت فعال شد و منطقه نبرد را زیر آتش گرفت.در این روز، براى نخستین بار، آثارى از استعمال گلوله هاى گاز سمى شیمیایى به وسیله نیروهاى عراقى در منطقه سد کنجان چم مشاهده شد.در یکى از روزنامه هاى کثیرالانتشار، در گزارش این عملیات در مورد استفاده دشمن از سلاح هاى شیمیایى چنین آمده است:«با شروع جنگ تحمیلى و تهاجم سراسرى رژیم بعث به مرزهاى آبى، خاکى و اعمال انواع جنایت ها و ظلم و وحشیگرى که چهره سیاه و ننگین صدام و جنایتکاران سیاسى و نظامى عراق را سیاهتر و ننگین تر کرد، رژیم بعث عراق با مشورت و نظارت کارشناسان عالى رتبه دولت هاى استکبارى در تاریخ ۵۹/۱۰/۲۳ مبادرت به کاربرد آزمایشى و سنجشى تأثیر آنها بر رزمندگان در محورهاى حلاله و منطقه عمومى میمک کرد.»در ادامه نبرد رزمندگان تلاش کردند تمام منطقه هدف تعیین شده را از وجود دشمن پاک کنند و حداقل پاسگاه هاى حلاله و نى خزر را در غرب ارتفاعات میمک تأمین کنند. منطقه میمک براى ارتش عراق از جنبه هاى مختلف حائزاهمیت ویژه بود.اصولاً یکى از بهانه هاى عمده عراق براى آغاز جنگ تحمیلى، اشغال این منطقه بود.عراقى ها این منطقه را «سیف سعد» نامیده و به لحاظ اهمیت موضوع، یک گردان مستقل تانک را نیز به نام سیف سعد نامگذارى کرده بودند. براى همین حکومت عراق از دست دادن این منطقه را شکستى خفت بار براى خود مى دانست.براى تصرف مجدد میمک در روز سوم نیروهاى عراقى از جناح شمال غربى پاتک دیگرى را اجرا کردند. در این روز نیروهاى دوطرف، سنگر به سنگر با هم جنگیدند. دشمن تلاش کرد از سمت چپ وارد ارتفاعات میمک شود. نیروهاى عراقى علاوه بر این حمله، جبهه اى را در جناح شمالى میمک در حومه رودخانه تلخاب و تنگه بیجار گشودند.فشار دشمن هر لحظه شدیدتر مى شد و آتش سنگین توپخانه، عرصه را بر رزمندگان تنگ کرده بود؛ با این حال فرمانده گردان ۱۹۵ گزارش داد: «پرچم ایران بر فراز بلندترین قله میمک برافراشته شد.»اما دشمن براى بازپس گرفتن میمک تردید نداشت. براى همین با وجود عقب نشینى، آتش توپخانه خود را برسر واحدهاى پیاده ریخت؛ اما این تلاش نیز راه به جایى نبرد و آخرین تلاش هاى دشمن با شکست مواجه شد و بالاخره پس از چند روز نبرد سنگین، در روز ۲۲ دى ۵۹ حالت پدافندى در منطقه برقرار شد.عملیات میمک گرچه در مقیاس جنگ تحمیلى بین دو ارتش و در طول جبهه اى به عرض بیش از هزار کیلومتر عملیات محدودى بود و منطقه اى که از مناطق اشغال شده منطقه اى کوچک محسوب مى شد اما اثرات روانى این پیروزى بیشتر از جنبه هاى ارضى آن بود. زیرا این عملیات نخستین حمله موفقیت آمیز نیروهاى ایرانى در یکى از حساس ترین مناطق نبرد از نظر حکومت عراق صورت گرفته بود.عملیات عاشورا و آزادسازى ارتفاعات شمالى میمکغروب ۲۵ مهرماه سال ۶۳ عملیات عاشورا با رمز «یا اباعبدالله الحسین (ع)» و با هدف آزادسازى ارتفاعات شمالى و دامنه هاى غربى میمک آغاز شد. این عملیات نیمه گسترده با طراحى و فرماندهى سپاه و مشارکت ارتش به انجام رسید. عملیات عاشورا در پى آن بود تا ضمن تحقق هدف هاى دست نیافته در عملیات ضربت ذوالفقار به انهدام نیروهاى دشمن در دشت حلاله بپردازد.از طرفى حضور نیروهاى عراقى در ارتفاعات شمالى و نیز دامنه هاى غربى میمک از ضریب امنیت منطقه به شدت کاسته بود و هر آن احتمال مى رفت که دشمن با بهره گیرى از مناطق اشغالى پیشروى خود را مجدداً آغاز کند.این گونه بود که این عملیات با نیرویى برابر با ۱۷ گردان سپاه و ۹ گردان ارتش که تحت امر قرارگاه تاکتیکى سلمان سازماندهى شده بودند و زیرنظر قرارگاه مرکزى نجف عمل مى کردند در سه مرحله اصلى انجام شد:محور شمالى: ارتفاعات گرگنى ۳۵۰ و بانى تلخابمحورمیانى: ارتفاعات فصیل و یال شمالى میمک که به ارتفاع معروف ۳۵ متصل است. محور جنوبى: فرورفتگى ارتفاعات موجود، معروف به شیار نى خزر.براثر این حمله غافلگیرانه که با مقاومت شدید نیروهاى متجاوز و اجراى پاتک هاى متعدد و آتش سنگین توپخانه و حملات هوایى آن مواجه شد رزمندگان اسلام توانستند ضمن وارد آوردن تلفات و خساراتى به دشمن بیش از ۴۰ کیلومتر مربع از اراضى اشغالى را آزاد کنند. در این عملیات بیش از ۳۷۰۰ نفر از نیروهاى دشمن کشته و زخمى شدند و ۱۸۰ نفر به اسارت درآمدند. همچنین چندین دستگاه تانک و خودروى نظامى منهدم شد و نیروهاى ایرانى توانستند چهار دستگاه تانک، هفت خودرو و سایر ادوات نظامى را به غنیمت بگیرند.خرداد ۶۶ و عملیات نصر۲پس از گذشت ۷ سال از آغاز جنگ هنوز بخش هایى از میمک در دست عراق بود. علاوه بر آن ارتش عراق در تحرکات ابتدایى سال ۶۶ نقاط دیگرى از این منطقه را اشغال کرد. در حالى که توجه نیروهاى خودى از جبهه هاى جنوبى معطوف به بخش هاى دیگر شده بود، ارتش به طراحى و اجراى عملیات محدودى در میمک پرداخت.در نخستین ساعات روز ۱۳ خرداد ۶۶ عملیات نصر ۲ با رمز «یا حسین مظلوم(ع)» و با هدف آزادسازى ارتفاعات مشرف بر خطوط مواصلاتى و انهدام قواى دشمن، به دست نیروهاى زمینى ارتش آغاز شد. در محور اول نیروهاى عمل کننده توانستند اهداف خود را تأمین کنند. اما در محور دیگر عملیات خطوط دشمن فرو نریخت و مناطق نى خزو و حلاله همچنان در اشغال نیروهاى عراقى باقى ماند. در این عملیات ارتفاعات غرب میمک معروف به «ناف میمک» آزاد شد.رزمندگان ارتش با یک عملیات دیگر تصمیم گرفتند باقیمانده خاک میمک را نیز از وجود بعثى ها پاک کنند و حلاله که همچنان در اشغال بود را نیز آزاد سازند.و این گونه بود که با طراحى عملیات نصر۶ در تاریخ ۱۰ مرداد ۶۶ با رمز «یا اباعبدالله الحسین (ع)» به دشمن حمله کردند.میمک یک پارچه آتش شده بود. ارتش عراق هرچه در توان داشت به کار گرفت و از زمین به وسیله توپ، کاتیوشا، پدافند، دوشکا، آرپى جى و سلاح هاى دیگر و از آسمان با هلیکوپتر و هواپیما منطقه عملیات را هدف قرار داد.نقاط استراتژیک و مهم با همت، تلاش و شهامت تعدادى از رزمندگان فتح شد. خلبانان تیز پرواز با هدف قرار دادن تانک ها و مواضع دشمن زمینه را براى عقب نشینى کامل نیروهاى بعثى فراهم آوردند.نیروهاى ارتش با همراهى هوانیروز توانستند مواضع دشمن را نابود کنند و پرچم ایران را برفراز میمک به اهتزاز درآورند. منبع:روزنامه ایران
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها