تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848217521
غدير از نگاه چهارده خورشيد
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
غدير از نگاه چهارده خورشيد اساس مذهب تشيع بر دو حديث پايه گذارى شده است: يكى حديث ثقلين (1) ، كه پيامبراكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در كمتر از نود روز در چهار مكان آن را به مردم گوشزد كرد؛ ديگرى حديث غدير. مىتوان گفت حديث دوم مكمل حديث اول است. سفارش بيش از حد پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در باره قرآن و عترت و نيز اصرار آن حضرت بر امامت و جانشينى اميرمومنان(علیه السلام) نشان دهنده اين حقيقت است كه حضرت نگران آشوبى بود كه امت اسلامى بعد از وى با آن رو به رو مىشود. اهميت دادن به غدير، اهميت دادن به رسالت پيامبرگرامى اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) است. ما در اين مقاله واقعه غدير را از زبان عارفان واقعى غدير يعنى پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و امامان معصوم(عليهم السلام) مورد مطالعه قرار مىدهيم. رسول خدا و غدير شيخ صدوق در كتاب «امالى» از امام باقر(علیه السلام) و آن حضرت از جدش چنين نقل مىكند: روزى رسول گرامى اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) به اميرمومنان(علیه السلام) فرمود: اى على، خداوند آيه «ياايهاالرسول بلغ ما انزل اليك من ربك» (2) را در باره ولايت تو بر من نازل كرد. اگر آنچه به من امر شده تبليغ نكنم، عملم باطل است و كسى كه خدا را بدون ولايت تو ملاقات كند، كردارش باطل است. اى على، من جز سخن خدانمىگويم . (3) امام على و غدير سليم بن قيس هلالى به بيعت اميرمومنان(4) باابوبكر اشاره كرده، مىگويد: «ثم اقبل عليهم علىفقال: يا معشرالمسلمين و المهاجرين و الانصار انشد كم الله اسمعتم رسول الله يقول يوم غديرخم كذا و كذا فلم يدع شيئا قال عنه رسول الله الا ذكرهم اياه قالوا نعم» (4) پس على(علیه السلام) به مردم فرمود: اى مسلمانان و مهاجران و انصار، آيا نشنيديد كه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) روز غديرخم چنين و چنان فرمود. سپس تمام چيزهايى را كه پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در آن روز فرموده بود به مردم ياد آورى كرد. همگى گفتند: آرى. در اين زمينه مىتوان به استدلالهاى اميرمومنان على(علیه السلام) اشاره كرد. از جمله استدلال آن حضرت براى ابوبكر كه فرمود: بر اساس حديث پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در روز غدير، آيا من مولاى تو و هر مسلمانى هستم يا تو؟ ابوبكر گفت: شما. (5) ابى الطفيل مىگويد: در روز شورا در خانه بودم و شنيدم كه على(علیه السلام) گفت: آيا غير از من كسى در ميان شما هست كه پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به او گفته باشد: «من كنت مولاه فعلى مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه.» همگى گفتند: نه. (6) حضرت زهرا(س) و غدير ابن عقده در كتاب معروفش «الولايه» از محمد بن اسيد چنين روايت كرده است: از فاطمه زهرا پرسيدند: آيا پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) پيش از رحلتش در باره امامت اميرمومنان چيزى فرمود؟ آن حضرت جواب داد: «و اعجباانسيتم يوم غديرخم؛» (7) شگفتا! آيا روز غديرخم را فراموش كرديد؟! فاطمه بنت الرضا از فاطمه بنت الكاظم(علیه السلام) و او از فاطمه بنت الصادق(علیه السلام) چنين نقل كرد: ام كلثوم، دختر فاطمه زهرا(س) نقل كرد كه پيامبر در روز غدير فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه» (8) امام حسن مجتبى(علیه السلام) و غدير ازامام جعفر صادق(علیه السلام) چنين روايت شده است: امام حسن(علیه السلام) هنگامى كه مىخواست با معاويه آتش بس اعلام كند، به او فرمود: امت مسلمان از پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) شنيدند كه در باره پدرم فرمود : «انه منى بمنزله هارون من موسى»؛ همچنين ديدند كه پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) وى را در غديرخم به عنوان امام نصب فرمود. (9) امام حسين(علیه السلام) و غدير سليم بن قيس مىنويسد: امام حسين(علیه السلام) قبل از مرگ معاويه خانه خدا را زيارت كرد. سپس بنىهاشم را جمع كرده فرمود: آيا مىدانيد پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) على(علیه السلام) را در روز غدير خم نصب كرد؟ همگى گفتند: آرى. (10) امام زين العابدين(علیه السلام) و غدير ابن اسحاق، تاريخ نويس معروف، مىگويد: به على بن حسين گفتم: «من كنت مولاه فعلى مولاه» يعنى چه؟ حضرت فرمود: «اخبرهم انه الامام بعده»؛ به آنها خبر داد كه اوست امام بعد از خودش. (11) امام محمد باقر(علیه السلام) و غدير ابان بن تغلب مىگويد: از امام باقر(علیه السلام) در باره گفته پيامبر: «من كنت مولاه فعلى مولاه» پرسيدم: حضرت فرمود: اى اباسعيد، پيامبر فرمود: اميرمومنان در ميان مردم جانشين من خواهد بود. (12) امام جعفرصادق(علیه السلام) و غدير زيد شحام مىگويد: نزد امام صادق بودم، مردى معتزلى از وى در باره سنت پرسيد. حضرت در پاسخ فرمود: هر چيزى كه فرزند آدم به آن نياز دارد (حكم آن) در سنت خدا و پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) وجود دارد و چنانچه سنت نبود، خداوند هرگز بر بندگان احتجاج نمىكرد. مرد پرسيد: خداوند با چه چيزى بر ما احتجاج مىكند؟ حضرت فرمود: «اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام دينا»؛ بدين وسيله ولايت را تمام گردانيد و اگر سنت يا فريضه تمام نبود، خدا به آن احتجاج نمىكرد . (13) امام موسى كاظم(علیه السلام) و غدير عبدالرحمن بن حجاج از حضرت موسى بن جعفر(علیه السلام) در باره نماز در مسجد غديرخم (14) پرسيد. حضرت در پاسخ فرمود: «صل فيه فان فيه فضلا و قد كان ابى يامربذلك» (15) ؛ نماز بخوان، بدرستى كه در آن فضل فراوان وجود دارد و پدرم به آن امر مىكرد امام رضا(علیه السلام) و غدير محمد بن ابى نصر بزنطى مىگويد: خدمت امام رضا(علیه السلام) بودم، در حالى كه مجلس پر از جمعيت بود و با يكديگر درباره غدير گفتگو مىكردند، برخى از مردم اين واقعه را منكر شدند؛ امام فرمود: پدرم از پدرش روايت كرد كه روز غدير در ميان اهل آسمان مشهورتر است تا ميان اهل زمين. سپس فرمود: اى ابى نصر، «اين ماكنت فاحضر يوم الغدير»؛ هركجا كه هستى در اين روز نزد اميرمومنان(علیه السلام) باش. بدرستى كه در اين روز خداوند گناه شصت سال از مردان و زنان مومن و مسلم را مىآمرزد و دو برابر آنچه در ماه رمضان از آتش دوزخ مىرهاند؛ در اين روز آزاد مىكند... سپس فرمود: «والله لوعرف الناس فضل هذا اليوم بحقيقه لصافحتهم الملائكه كل يوم عشر مرات» (16) اگر مردم ارزش اين روز را مىدانستند، بىترديد فرشتگان در هر روز ده بار با آنان مصافحه مىكردند. امام محمد جواد(علیه السلام) و غدير ابن ابى عمير از ابو جعفرثانى(علیه السلام) در ذيل آيه «يا ايهاالذين آمنوا اوفوا بالعقود» (17) چنين روايت كرد: پيامبر گرامى(صلی الله علیه و آله و سلم) در ده مكان به خلافت اشاره كرده است؛ سپس آيه «يا ايهاالذين آمنوا اوفوا بالعقود» نازل شد. (18) در توضيح اين روايت بايد گفت: آيه ياد شده در اول سوره مائده است. اين سوره، آخرين سورهاى است كه بر قلب نبىاكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شد. در اين سوره، «آيه اكمال» و «آيه تبليغ، كه ناظر به واقعه غدير است، وجود دارد. امام هادى(علیه السلام) و غدير شيخ مفيد، در كتاب شريف ارشاد، زيارت اميرمومنان على(علیه السلام) را از امام حسنعسكرى(علیه السلام) و آن امام از پدرش نقل مىكند و مىگويد: امام جواد(علیه السلام) در روز عيد غدير، حضرت على(علیه السلام) را زيارت كرد و فرمود: «اشهد انك المخصوص بمدحةالله المخلص لطاعةالله ...»؛ شهادت مىدهم كه مدح خدا به تو اختصاص دارد و در طاعت او مخلصى. سپس مىفرمايد: خداوند حكم فرمود: «يا ايهاالرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لم تفعل فمابلغت رسالته و الله يعصمك من الناس.»آنگاه ادامه مىدهد: پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) خطاب به مردم كرد و از آنها پرسيد: آيا آنچه برعهده داشتم، ابلاغ كردم؟ همگى گفتند: آرى. سپس فرمود: خدايا گواه باش! بعد از آن فرمود: «الست اولى بالمومنين من انفسهم؟ فقالوا بلى فاخذ بيدك و قال من كنت مولاه فهذا على مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله؛» آيا من به مومنان از خود آنها سزاوارتر نيستم؟ گفتند : بله. پس از آن دست على(علیه السلام) را گرفت و فرمود: هركس من مولاى اويم، اين على مولاى اوست ... (19) امام حسن عسكرى(علیه السلام) و غدير حسن بن ظريف به امام حسن عسكرى(علیه السلام) نامه نوشت و پرسيد: گفته پيامبر «من كنت مولاه فعلى مولاه» يعنى چه؟ حضرت در پاسخ فرمود: «اراد بذلك ان جعله علما يعرف به حزب الله عند الفرقة»؛ خداوند اراده فرمود كه اين جمله، نشان و پرچمى باشد تا حزب خدا هنگام اختلافها با آن شناخته شود. اسحاق بن اسماعيل نيشابورى مىگويد: حضرت حسنبن على(علیه السلام) به ابراهيم چنين نوشت: خداوند متعال با منت و رحمت خويش واجبات را بر شما مقرر كرد. اين كار به سبب نياز او نبود، بلكه رحمت او بود كه متوجه شما شد. هيچ معبودى جز او وجود ندارد؛ او چنان كرد تا ناپاك را از پاك جدا سازد و اندرون شما را بيازمايد تا به سوى رحمت او پيش بگيرد و منازل شما در بهشت معين شود. از اينرو، حج و عمره، اقامه نماز، پرداخت زكات، روزه و ولايت را بر شما واگذار كرد و درى را فرا راهتان قرار داد تا درهاى ديگر واجبات را باز كنيد؛ كليدى را براى يافتن راه خود قرار داد. اگر محمد و جانشينان او از فرزندش نبود، شما مانند حيوانات سرگردان مىمانديد و هيچ واجبى از واجبات را فرا نمىگرفتيد. مگر مىتوان از غير در، وارد مكانى شد؟ وقتى خداوند به سبب تعيين اوليا پس از پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)، نعمت خود را بر شما تمام كرد، فرمود: «اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام دينا» (20) امروز دينتان را كامل و نعمت خود را بر شما تمام كردم و راضى شدم كه اسلام دين شما باشد . سپس براى اولياى خود برگردن شما حقوقى قرار داد و به شما فرمان داد حقوق آنها را ادا كنيد تا زنان و اموال و خوراك و آشاميدنيها بر شما حلال باشد و به واسطه آن بركت و رشد و ثروت را به شما بشناساند و اطاعت كنندگان شما را به واسطه غيبت بشناساند... (21) امام زمان(علیه السلام) و غدير در دعاى ندبه كه ظاهرا منسوب به آن حضرت است چنين مىخوانيم: «... فلما انقضت ايامه اقام وليه علىبن ابى طالب صلواتك عليهما و آلهما هاديا اذ كان هوالمنذر و لكل قوم هاد فقال و الملاء امامه من كنت مولاه فعلى مولاه.. .»پىنوشتها: 1ـ حديث ثقلين در بيشتر منابع اهل سنت وارد شده است. ما به پارهاى از آنها اشاره مىكنيم : السنه شيبانى، ص 337 و 629 ح 1551؛ صحيح ترمذى، ج 5، ص 663؛ سنن كبرى بيهقى، ج 10، ص 114؛ المستدرك، حاكم نيشابورى، ج 3، ص 110؛ فضائل الصحابه، احمد بن حنبل، ج 1، ص 171 و ج 2، ص 588؛ سنن ابىداود، ج 2، ص 185؛ طبقات كبرى، ابن سعد، ج 2، ص 194؛صحيح مسلم، ج 4، ص .18732ـ سوره مائده، آيه .713ـ امالى شيخ صدوق، مجلس، 74، ص .4004ـ كتاب سليم بن قيس هلالى، نشر موسسه بعثت، ص .415ـ خصال شيخ صدوق، ص 505، باب اربعين، ج .306ـ امالى شيخ صدوق، ج 1، ص .3427ـ اثبات الهداة، حرعاملى، ج 2، ص 112، ح 473؛ مناقب ابن شهر آشوب، ج 3، ص 25 ـ .268ـ اثبات الهداة، ج 2، ص 112؛ احقاق الحق، ج 16، ص .2829ـ امالى شيخ صدوق، ج 2، ص .17110ـ سليم بن قيس، ص .16811ـ معانى الاخبار، ص 65؛ بحارالانوار، ج 37، ص .22312ـ معانى الاخبار، ص .6613ـ تفسير برهان، ج 1، ص .44614ـ در باره اهميت اين مسجد به مجله ميقات حج شماره 12 مراجعه شود. 15ـ اصول كافى، ج 4، ص .56616ـ تهذيب الاحكام، شيخ طوسى، ج 6، ص 24، ح 52؛ مناقب ابن شهرآشوب، ج 3، ص .4117ـ سوره مائده، آيه .118ـ تفسيرقمى، ج 1، ص .16019ـ بحارالانوار، ج 100، ص .36320ـ همان، ج 37، ص .22321ـ علل الشرائع، ج 1، ص 249، باب 182، ح .66منبع: مجله كوثر
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 595]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها