محبوبترینها
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
بگ خرید تبلیغاتی راهی نوین برای معرفی برند شما
10 اشتباهی که ممکن است هنگام خرید هدایای تبلیغاتی انجام دهید
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1801772004
نگرشي بر اتحاد ملي و انسجام اسلامي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نگرشي بر اتحاد ملي و انسجام اسلامي نويسنده:غلامرضا بهراميمنبع:روزنامه كيهان در نوشتار حاضر با الهام از كلام آسماني وحي و نيز سخنان گهربار معصومين(علیهم السلام) كه برخاسته از وحي است، با نقش حياتي و سازنده اتحاد ملي و انسجام اسلامي درروابط اجتماعي، آشنا مي شويم.يكي از اساسي ترين موضوعات مطرح در روابط اجتماعي مسلمانان كه از آغاز ظهور اسلام و خصوصاً پس از تشكيل حكومت اسلامي مورد توجه قرآن مجيد و شخص پيامبراكرم(ص) قرار داشت، مسئله مهم وحدت جامعه اسلامي بود. «وحدت» و «اتحاد» همان يكپارچگي و همدلي به همراه محبت و دوستي است كه در بين افراد و طبقات جامعه نمايان مي شود. اين موضوع در روابط اجتماعي مورد بحث قرار گرفته و بسيار حائز اهميت است.علاوه بر آموزه هاي ديني، تاريخ نيز حكايت از آن دارد كه در پرتو اتحاد و انسجام، ملت ها توانسته اند قله هاي بزرگ علم و پيشرفت را درعرصه هاي گوناگون فتح كنند.در نوشتار حاضر با الهام از كلام آسماني وحي و نيز سخنان گهربار معصومين(ع) كه برخاسته از وحي است، با نقش حياتي و سازنده اتحاد ملي و انسجام اسلامي درروابط اجتماعي، آشنا مي شويم. مطلب را با هم از نظر مي گذرانيم: فرهنگ غني اسلام، ابعاد و زواياي گوناگون زندگي بشر را مورد توجه قرار داده و در هر مورد، اصول و آداب و احكام ويژه اي را ارائه نموده است كه انسان با مراعات آنها مي تواند درجات كمال را طي كند و سرانجام به سعادت مطلوب نايل آيد.بحث از روابط اجتماعي يكي از مباحث مهم در زندگي مسلمانان است كه موضوع وحدت امت اسلامي از فروع و زيرمجموعه هاي آن به شمار مي رود. وحدت و انسجام حول محورر دين و مشتركات ديني، عاملي مؤثر در پيشرفت مادي و معنوي پيروان شريعت اسلام است و اهميت ويژه آن به وضوح در آيات قرآن، سيره پيامبراكرم(ص) و امامان معصوم(ع) و روايات رسيده از سوي آن بزرگواران مشاهده مي شود. قرآن و دعوت به اتحاد اسلامي يكي از اساسي ترين موضوعات مطرح در روابط اجتماعي مسلمانان كه از آغاز ظهور اسلام و خصوصاً پس از تشكيل حكومت اسلامي مورد توجه قرآن مجيد و شخص پيامبراكرم(ص) قرار داشت، مسئله مهم وحدت جامعه اسلامي بود. كتاب آسماني ما- قرآن- و پيام آور اسلام- حضرت محمد- مسلمانان و امت اسلامي را به حفظ وحدت و همدلي و يكپارچگي سفارش كرده اند. آيات فراواني در قرآن مجيد از اين موضوع سخن گفته و هرگونه درگيري و يا تشتت را كه منجر به تفرقه و فروپاشي اتحاد ميان مسلمانان شود، مورد نكوهش خود قرار داده است. «واعتصموا بحبل الله جميعاً ولا تفرقوا واذكروا نعمه الله عليكم اذكنتم اعداء فالف بين قلوبكم فاصبحتم بنعمته اخواناً و كنتم علي شفا حفره من النار فانقذكم منها كذلك يبين الله لكم آياته لعلكم تهتدون»1 و همگي به ريسمان خدا (قرآن و اسلام، هرگونه وسيله وحدت) چنگ زنيد و پراكنده نشويد! و نعمت (بزرگ) خدا را بر خود، به ياد آوريد كه چگونه دشمن يكديگر بوديد. او ميان دل هاي شما الفت ايجاد كردو به بركت نعمت او، برادر شديد! شما بر لب حفره اي از آتش بوديد و خدا شما را از آن نجات داد؛ اينچنين، خداوند آيات خود را براي شما آشكار مي سازد؛ شايد پذيراي هدايت شويد» خداوند متعال در اين آيه شريفه همان مسئله اتحاد و مبارزه با هرگونه تفرقه را مطرح مي كند و از مسلمانان مي خواهد كه همگي به ريسمان الهي چنگ زنند و پراكنده نشوند. مفسران درباره اينكه منظور از «حبل الله» چيست، احتمالاتي را نقل كرده اند. بعضي مي گويند منظور از حبل الله، قرآن است(2) و بعضي ديگر، اسلام را مقصود از آن مي دانند. برخي هم گفته اند كه منظور خاندان پيامبر و ائمه معصومين(3)(عليهم السلام) هستند. البته در روايات اسلامي نيز همين تعبيرات گوناگون ديده مي شود. در معاني الاخبار از امام سجاد(ع) نقل شده است كه فرمود: حبل الله، قرآن است. (4) در تفسير عياشي آمده است كه امام باقر(ع) فرمود: حبل الله، آل محمد(ع) هستند كه مردم مأمورند به آنها تمسك كنند.(5) اما آنچه در تفاسير و احاديث شريف آمده است هيچ كدام با يكديگر اختلافي ندارند و همگي به يك حقيقت اشاره دارند، زيرا منظور از ريسمان الهي هرگونه وسيله ارتباط با خداوند متعال است و تمام آنچه دراين زمينه گفته شده است در مفهوم وسيع ارتباط با خدا كه از حبل الله فهميده مي شود مشترك است. اين آيه شريفه از همه مسلمانان مي خواهد كه به ريسمان الهي- يعني همان نقطه ارتباط با خداي متعال- چنگ زنند و همگان بر اين محور، اتفاق و اتحاد داشته باشند. سپس قرآن كريم به نعمت بزرگ اتحاد و برادري اشاره مي كند و مسلمانان را به تفكر در وضع اندوهبار گذشته و مقايسه آن با شرايط خود به هنگام وحدت فرا مي خواند و مي فرمايد: فراموش نكنيد كه درگذشته چگونه با هم دشمن بوديد ولي خداوند در پرتو اسلام و ايمان، دل هاي شما را به هم مربوط ساخت و شما دشمنان ديروز، برادران امروز شديد. نكته قابل توجه در اينجا آن است كه قرآن، تأليف قلوب مؤمنان را به خدا نسبت مي دهد و مي گويد خداوند متعال دل هاي شما را به يكديگر نزديك كرد و ميانتان الفت برقرار كرد. اين امر، خود يكي از معجزات بزرگ اسلام در عرصه زندگي اجتماعي مسلمانان است زيرا اگر سابقه عداوت و دشمني پيشين عرب را به درستي مورد دقت قرار دهيم، مي بينيم كه چگونه كينه هاي ريشه دار در طول سال هاي متمادي در دل هاي آنان انباشته بود و چگونه بر سر يك موضوع ساده و جزئي، شعله جنگ خونيني ميان آنان افروخته مي شد، و اسلام بود كه توانست اقوام و طوايف پراكنده و كينه توز و دور از خردورزي را تبديل به ملتي واحد و متحد و برخوردار از آگاهي و بردباري و خردمندي كند. البته بايد به خاطر داشت كه تنها با چنگ زدن به ريسمان الهي و در سايه اسلام و قرآن و عترت است كه مي توان اقوام، گروه ها و ملت هاي متفاوت را به جامعه اي متحد و همدل و هم صدا تبديل كرد. در آيه شريفه ديگري چنين آمده است:«و اطيعواالله و رسوله و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ريحكم و اصبروا ان الله مع الصابرين(6) «و (فرمان) خدا و پيامبرش را اطاعت نماييد! و نزاع (و كشمكش) نكنيد تا سست نشويد و قدرت (و شوكت) شما از ميان نرود! و صبر و استقامت كنيد كه خداوند با استقامت كنندگان است» قرآن مجيد در اين آيه، مسلمانان را از نزاع با يكديگر برحذر مي دارد تا بتوانند در مقابل دشمن، همانند دژي مستحكم بايستند. قرآن همچنين يادآوري مي كند كه اگر تفرقه و جدايي در ميان مسلمانان پديد آيد و آنان با يكديگر به نزاع و كشمكش برخيزند، سست مي شوند و در نتيجه، قدرت و هيبت و عظمت ايشان در مقابل دشمن از دست مي رود. پيامبر اعظم(ص)؛ محور اتحاد امت اسلامي قرآن كريم مي فرمايد: «محمد رسول الله و الذين معه اشداء علي الكفار رحماء بينهم»(7) محمد(ص) فرستاده خدا است؛ و كساني كه با او هستند در برابر كفار سرسخت و شديد و در ميان خود مهربان اند» پيامبر اسلام كه خود، آخرين پيغمبر الهي و رحمه للعالمين است و در عظمت و بزرگي اخلاق و در نحوه سلوك فردي و معاشرت هاي اجتماعي و به طور كلي در هر فضيلتي سرآمد است و در نظام خلقت بر همگان برتري دارد، اسلام را عالي ترين راه سعادت و هدايت بشر براي تمام انسان ها در همه زمان ها تا قيامت معرفي مي كند و از كليه مسلمانان مي خواهد كه زير پرچم پرافتخار اسلام، با هم متحد و منسجم باشند. قرآن مجيد كه رسول اكرم(ص) را در همه زمينه ها الگو دانسته و او را براي همگان، محور قرار داده است، در وصف ياران پيامبر و مسلمانان راستين مي گويد: در ميان خود، رحيم و مهربان و متحد و منسجم هستند و در مقابل دشمنان و كافران، با شدت و غلظت همچون دژي مستحكم ايستاده اند.روشن است كه هر دو ويژگي ياد شده به بركت پيامبر و اسلام به دست آمده است. از آنجا كه هيچ يك از احكام اسلام محدود به زمان خاصي نيست و هميشه و همواره باقي است، بر ما نيز كه خود را از امت پيامبر ختمي مرتبت مي دانيم فرض است كه مانند اصحاب با وفاي آن حضرت ميان خود برادر باشيم و در مقابل دشمنان و كافران كه هر لحظه ما را تهديد مي كنند با تمام قوا و به طور متحد بايستيم كه فقط در اين صورت مي توانيم به پيروزي برسيم. رسول گرامي اسلام در جريان حجه الوداع كه شرايط حساس و خاصي بر مسلمانان حاكم بود، طي نطقي در مسجد «خيف» چنين ايراد سخن فرمود:«خدا ياري كند بنده اي را كه گفتار مرا بشنود و حفظ كند و سپس آن را به كساني كه نشنيده اند برساند»اين تعبير آن حضرت، نشان از اهميت موضوع دارد. آنگاه فرمود:«سه خصلت است كه دل هيچ مسلماني در مورد آنها خيانت نمي كند: 1- اخلاص عمل براي خدا. 2- نصيحت و خيرخواهي براي رهبران مسلمانان.(8) 3- همبستگي و شركت در اجتماع مسلمانان»(9) علت اينكه در اسلام تا اين حد درباره وحدت و يكپارچگي تأكيد شده، آن است كه مردم فقط در سايه اتحاد و همبستگي مي توانند موانع انجام هر كاري را از سر راه بردارند و با استفاده از تمام توان، استعداد، قدرت اراده و انگيزه اي كه در يك جا جمع شده است، به مقصد مورد نظر خويش برسند. از اين رو، پيامبر اكرم(ص) براي برقراري وحدت و الفت بين مردم، رنج ها و زحمات فراواني را متحمل شد و علي رغم تلاش قبايل و اقوامي كه از روي جهل و عصبيت مانع تبليغ پيامبر بودند، آراء و افكار متفاوت را با يكديگر هماهنگ كرد و به بركت اسلام و قرآن ميان دو قبيله بزرگ و معروف مدينه به نام «اوس» و «خزرج» كه كينه و دشمني ديرينه اي با هم داشتند اخوت و محبت را برقرار ساخت. پيروزي در پرتو اتحاد ملي به راستي اگر امتي به صورت يكپارچه و مصمم و با استعانت از خداوند متعال اراده كند، مي تواند در تمام امور زندگي اجتماعي، سرنوشت خود را تغيير دهد و با سرعت نردبان رشد و ترقي و كمال را طي كند، كه نمونه هاي بارز آن را در طول تاريخ اسلام مشاهده مي كنيم. پيامبر رحمت كه خود محور اتحاد و انسجام اسلامي است با متحدكردن گروه ها و احزاب مختلف از جمله انصار و مهاجرين، قبايل اوس و خزرج و ديگران توانست در سخت ترين شرايط و در دوران جاهليت، روند حركت اجتماعي را عوض كند، پرچم انسان ساز اسلام را به اهتزاز درآورد، احكام اسلامي را اجرا نمايد و نام محمد(ص) و آيين احمدي را در كوتاه ترين زمان ممكن جهانگير سازد. اين موضوع از نظر دانشمندان و مورخان غيراسلامي نيز مخفي نمانده و همگي با اعجاب فراوان از آن ياد كرده اند. توماس كارل گفته است:«خداوند، عرب را به وسيله اسلام از تاريكي به سوي روشنايي ها هدايت فرمود. از ملت خموش و راكدي كه نه صدايي از آن در مي آمد و نه حركتي محسوس، ملتي به وجود آورد كه از گمنامي به سوي شهرت، از سستي به سوي بيداري، از پستي به سوي فراز، و از عجز و ناتواني به سوي نيرومندي سوق داده شد. نورشان از چهارسوي جهان مي تابيد. از اعلام اسلام يك قرن بيشتر نگذشته بود كه مسلمانان يك پا در هندوستان و پاي ديگري در آندلس نهادند و بالاخره در همين مدت كوتاه، اسلام بر نصف دنيا نورافشاني مي كرد.»جان ديون پورت -دانشمند معروف انگليسي- مي نويسد: «محمد(ص) يك نفر عرب ساده، قبايل پراكنده كوچك و برهنه و گرسنه كشور خودش را مبدل به يك جامعه فشرده و با انضباط نمود و در ميان ملل روي زمين آنها را با صفات و اخلاق تازه اي معرفي كرد، و كمتر از سي سال، اين طرز و روش امپراطور قسطنطنيه را مغلوب كرد و سلاطين ايران را از بين برد، سوريه و بين النهرين و مصر را تسخير كرد و دامنه فتوحاتش را از اقيانوس اطلس تا كرانه درياي خزر و تا رود سيحون بسط داد.» در دوران معاصر نيز بزرگمردي به نام امام خميني به كمك اتحاد و همدلي مردم ايران توانست در برابر رژيم شاهنشاهي با آن قدرت جهنمي قد علم كند و آن را سرنگون سازد و به جاي آن حكومتي اسلامي بر پايه مكتب اهل بيت (عليهم السلام) برپا كند و سپس با شعار اتحاد اسلامي، جهان اسلام و مسلمانان جهان را عليه نظام استكبار به سركردگي آمريكا بشوراند. به راستي آيا ممكن بود بدون كمك همه جانبه مردم در هشت سال جنگ تحميلي، كشور اسلامي ايران را از خطر جدي تجاوز دسته جمعي جهانخواران حفظ نمود و آيا ممكن بود در شرايط تحريم اقتصادي، به خودباوري رسيد و نه تنها روي پاي خود ايستاد بلكه به دستاوردهاي عظيم علمي و اقتصادي دست يافت؟ آيا بدون همياري دولت و ملت و اتحاد و انسجام ملي و اسلامي به بركت اسلام و انقلاب و جمهوري اسلامي، ممكن بود كه جوانان اين مرز و بوم به درجات علمي بالا از جمله به دانش هسته اي (كه اين روزها در كشور جشن ملي و شادماني آن برپا است) دسترسي پيدا كنند؟پيامبر اكرم(ص) مي فرمايد: «مؤمنان با يكديگر برادرند و خونشان با هم برابر است. آنها يكپارچه عليه دشمنان اسلام متحد هستند.»(10) امام خميني گفته است:«وحدت اسلامي را در بين خودتان، با كمال قوت حفظ كنيد. نگذاريد همين دشمنان خبيث، بتوانند يا طمع كنند كه بين شما ملت اختلاف ايجاد كنند. اميد است به فضل الهي، وحدت و يكپارچگي و ايمان و اقتدار شما، دنياي اسلام را هم بيدار كند.»(11) سزاوار است كه ملت ما از تاريخ كه نمونه هايي از آن را با چشم خود ديده است، درس بگيرد و در راه اعتلاي ملي خويش، وحدت ملي و اتحاد اسلامي را در تمام زمينه ها سرلوحه همه امور اجتماعي خود قرار دهد زيرا پيامبر اكرم(صلي الله عليه و آله) فرمود: «افراد با ايمان نسبت به يكديگر همانند اجزاي يك ساختمان اند كه هر جزئي از آن جزء ديگر را محكم نگاه مي دارد.»(12) انسجام اسلامي زندگي سراسر درس پيامبر والامقام اسلام(ص)، حكايت از اين واقعيت دارد كه آن بزرگوار آيينه تمام نماي وحدت و انسجام اسلامي بود. ايشان هر جا كمترين اختلافي را بين اصحاب خود مي ديد، شخصا وارد عمل مي شد و تفرقه و اختلاف را از ريشه قطع مي كرد، قلوب آنان را به هم نزديك مي نمود و در مقابل مشركان و كافران بسيج عمومي به راه مي انداخت تا همه يك صدا باشند. پيامبر(ص) هرگونه جدايي و اختلاف بين مسلمانان را كه منجر به كدورت و عداوت و لجاجت مي شد، از نشانه هاي فريب شيطان مي دانست. «انما يريد الشيطان ان يوقع بينكم العداوه والبغضاء؛ (13)همانا شيطان مي خواهد در ميان شما عداوت و كينه ايجاد كند. اصل مسلم «وحدت اسلامي» كه از رهنمودهاي اجتماعي اسلام است مربوط به تمام قرون و اعصار و براي همه مسلمانان است. آنها بايد يكدست و يكپارچه در مقابل دشمنان اسلام بايستند. امروز بر اهل بصيرت روشن است كه سلطه گران و جهانخواران و تمام دنياي شرك و كفر و استكبار دست در دست هم داده اند كه بين مسلمانان در سراسر عالم اختلاف بياندازند و بهترين وسيله براي رسيدن آنان به اهداف شوم خود همين تفرقه افكني و شكستن انسجام بين مسلمانان در سراسر گيتي است. و در اين جهت از هر حربه اي استفاده كرده و گاه با ظاهري كاملا فريبنده و احيانا شعارهاي مذهبي، اما با انگيزه اي شيطاني وارد صحنه مي شوند تا اجتماع مسلمانان و اتحاد آنان را برهم زنند. قرآن مجيد اين دسته از مردم را، منافق و محارب با رسول خدا معرفي كرده تا مسلمانان به پيروان مكتب الهي به هوش باشند. «والذين اتخذوا مسجد ضرارا و كفرا و تفريقا بين المؤمنين و ارصادا لمن حارب الله و رسوله من قبل وليحلفن ان اردنا الاالحسني و الله يشهد انهم لذكاذبون؛(14) و (گروهي ديگر از منافقين) كساني هستند كه مسجدي ساختند براي زيان رساندن به مسلمانان و تقويت كفر و تفرقه افكني ميان مؤمنان، و كمينگاه براي كسي كه از پيش با خدا و پيامبرش مبارزه كرده بود. آنها سوگند ياد مي كنند كه: جز نيكي نظري نداشتيم! اما خداوند گواهي مي دهد كه آنها دروغگو هستند» آنگاه رسول خدا(ص) دستور داد تا مسجد را آتش زنند و بقاياي آن را ويران سازند تا ريشه اختلاف و تفرقه خشك شود و اين درسي براي عموم مسلمانان در سراسر تاريخ است. گفتار خداوند متعال و عمل پيامبر(ص) به روشني نشان مي دهد كه مسلمانان بايد نفاق و منافق را در هر زمان و در هر مكان و هر لباس و چهره اي بشناسند و با آن مبارزه كنند. كيست كه نداند امروز دولت هاي مستكبر دنيا با نفاق و دورويي تمام در پي فريب دادن جوامع و دولت هاي اسلامي هستند؟ كيست كه نداند جهانخواران هميشه سعي دارند تا ملت هاي مسلمان را از دانش و ثروت و قدرت محروم نگه دارند؟ كيست كه نداند مستكبران با امكانات فوق العاده خود عليه ارزش هاي ديني و اخلاقي برخاسته اند و روز به روز فساد و بي بند و باري را توسعه مي دهند و تمام همشان آن است كه باورهاي ديني را از مردم جهان حتي از جوامع اسلامي بگيرند؟ كيست كه نداند صاحبان ثروت و قدرت سالانه ميليون ها دلار جهت مقابله با ارزش هاي ديني و انساني، ايجاد نفاق و اختلاف قومي و گروهي بين مسلمانان هزينه مي كنند؟ آيا جز با توسل به اسلام و پيامبر عظيم الشأن و كمك گرفتن از انسجام اسلامي مي توان با دسيسه هاي شيطاني مستكبران مبارزه كرد و آيا بدون راهنمايي قرآن- اين معجزه بزرگ پيامبر خاتم(ص)- مي توان با معاندان و دشمنان اسلام به مبارزه برخاست و آيا بدون هوشياري جوامع و ملل اسلامي و خصوصا دانشمندان و بزرگان قوم و وحدت كلمه همگاني مي توان با خدعه گري و نقشه هاي آمريكا و اسرائيل و دشمنان سرسخت اسلام مقابله كرد؟ آري، امت مسلمان چاره اي جز اتحاد و انسجام ندارد و براي دستيابي به عزت و اقتدار حقيقي خويش ناگزير از التزام به وحدت كلمه است؛ چرا كه امروز استكبار كه از اسلام سيلي خورده و درحال فروپاشي است، با همه توان خود در مقابل اسلام و پيشرفت كشورهاي اسلامي ايستاده است و به اين منظور ايجاد اختلاف و تفرقه و جدايي در درون مسلمانان را بهترين راه شكست آنان مي داند. از اين رو سعي مي كند با استفاده از حربه نيرنگ و نفاق و به كمك ترفندهاي مختلف و طرح مسائل گوناگون از جمله به راه انداختن جنگ ميان شيعه و سني، تفرقه افكني بين فرقه هاي اسلامي و دامن زدن به اختلافات پيروان فرق و مذاهب، بين صفوف مستحكم مسلمانان جدايي بياندازد. بنابراين مسلمانان و دانشمندان و علماي اسلام بايسته است كه در همه جا هوشيار باشند و بدانند كه عداوت استكبار جهاني با اسلام است. آنان با احكام نوراني اسلام دشمني دارند كه ضدظلم و ستم و استكبار و چپاولگري است. مخالفت آنها با جمعيت هاي بزرگ ميلياردي و متحدي است كه به پيروي از آيين محمد(ص) و زير پرچم اسلام عمل مي كنند. مبادا اختلافات مذهبي و عقيدتي و... به گونه اي مطرح شود كه باعث تفرقه بين مسلمانان و سوءاستفاده دشمن مشترك يعني منافقان و مشركان و استكبار جهاني گردد. شايسته است كه دانشمندان اسلامي در محافل علمي و بدون هرگونه تعصب به صورت عالمانه در مسائل مورد اختلاف به بحث و گفت وگو و نقد و بررسي بپردازند اما در مقابل دشمنان اسلام و جهانخواران يد واحده باشند و يكپارچه و متحد رفتار كنند. پي نوشت ها : 1- آل عمران: .103 2- مستدرك الوسائل جلد 4 صفحه .258 3- بحارالانوار جلد 24 صفحه .83 4- بحارالانوار جلد 25 صفحه .194 5- بحارالانوار جلد 24 صفحه .85 6- انفال: .46 7- فتح: .29 8- نصيحت در اينجا به معناي خيرخواهي و مصلحت انديشي صادقانه است. 9- كافي جلد 1 صفحه .403 10- الكافي، ج 1، ص .403 11- صحيفه نور، ج 28، ص .555 12- بحارالانوار، ج 58، ص .150 13- مائده: .91 14- توبه: .107
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 324]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها