تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 10 آذر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):من براى (احياى) مكارم و نيكى‏هاى اخلاقى مبعوث شدم.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1835758821




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

از خلافت تا شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
از خلافت تا شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام
از خلافت تا شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام نويسنده:ابراهیم چراغیمنبع:مجله ديدار آشنا امام حسن علیه السلام، مسؤولیت‏خلافت را در فضایی مضطرب، ناآرام و بسیار پیچیده كه در اثر دسیسه‏های بنی‏امیه و دیگران در پایان زندگانی پدر بزرگوارش امام علی‏علیه السلام بروز كرده بود بر عهده گرفت. با نگاهی گذرا به اوضاع و مشكلات پیچیده و ناگوار آن زمان می‏توان نكات زیر را از زندگی امام حسن‏علیه السلام برداشت كرد. امام حسن‏علیه السلام حكومت‏خود را با مردمی شروع كرد كه به مكتبی بودن مبارزه و هدف‏های آن، ایمان واضح و كاملی نداشتند و آنان را از جنبه دینی و اسلامی با خواسته‏های مبارزه هماهنگی نبود و در آن هنگام به چهار دسته تقسیم شده بودند: الف) امویان ب) خوارج ج) شكاكان د) حمراء (سرخ)× در این میان پیروان امام حسن‏علیه السلام كسانی بودند كه پس از شهادت پدر بزرگوارش علی‏علیه السلام، به بیعت‏با او شتافتند و در كوفه عده آنان بسیار بود. اما دسیسه‏ها و فتنه‏گری دیگران، پیوسته حركت‏های آنان را با شكست روبه‏رو و خنثی می‏كرد. در این دوره مردم ساده‏لوح با امام حسن‏علیه السلام آن‏سان رفتار می‏كردند كه گویی امامت او را در امتداد خط سقیفه و شان آن را در حد خلافت می‏دانستند و این‏گونه بود كه جایگاه رفیع امامت را تنزل بخشیدند. تبلیغات نیرنگ‏آمیز معاویه موج شك را در مكتبی بودن مبارزات امام حسن‏علیه السلام برانگیخت و این شبهه را در دل مردم ساده لوح قوت بخشید كه مبارزه حضرت با دستگاه اموی، مبارزه خانواده با خانواده است و در نتیجه، چنین مبارزه‏ای را مكتبی نمی‏دانستند. همه این شرایط، وضعیت موجود زمان امام‏علیه السلام را در ارتباط با مساله حكومت پیچیده‏تر كرد. نشانه‏های تاریخی بسیار وجود دارد كه بیان می‏كند امام حسن‏علیه السلام موضع خود را به خوبی درك می‏فرمودند و می‏دانستند كه مبارزه با معاویه با وجود شك و تردیدی كه در توده‏های مردم است، محال است. امام‏علیه السلام در بیانات تاریخی خود ابعاد سیاست‏خویش را به روشنی در چاره‏جویی آگاهانه بحران موجود ترسیم كرده‏اند. امام حسن‏علیه السلام در خطابه سیاسی مؤثری دشمنان خود را كوبیده‏اند و ژرفای تلخی و شدت مخالفت و نپذیرفتن حكومت را یادآور شده‏اند: «اهل كوفه و رنگارنگی و فرصت‏طلبی آنان را شناختیم، هیچ یك از آنان كه فاسد باشد به كار من نمی‏آید. آنان را وفا نیست و به كردار و گفتار خود عمل نمی‏كنند. آنان با هم اختلاف دارند و معروف است كه قلوبشان با ماست و شمشیرهاشان چنان كه مشهور است‏بر ما».«مرا فریفتند هم آن سان كه كسانی را كه پیش از من بودند فریب دادند. پس از من، با كافر و ستمكاری كه به خدا و رسولش‏صلی الله علیه وآله ایمان ندارد در ركاب كدام امام خواهید جنگید؟» «به خدا سوگند نه ذلت ما را از جنگ با اهل شام بازداشت نه قلت. بلكه به سلامت و بردباری با آنان جنگیدیم. سلامت را با عداوت و صبر را با بی‏تابی در می‏آمیختیم و شما به سوی ما توجه می‏كردید و دین شما، پیشاپیش دنیای شما بود و اینك طوری شده‏اید كه دنیایتان پیشاپیش دین شماست. با ما بودید و اینك بر ضد مایید.» كار طرفداران امام‏علیه السلام به خیانت رسید تا جایی كه از روی طمع به سوی معاویه گرایش یافتند پول و مقام و آسایشی كه معاویه برای آنان فراهم آورد زمینه‏ای شد تا روی به سوی معاویه داشته باشند و كار را به جایی رساندند كه زعمای كوفه به معاویه نوشتند كه هر وقت‏بخواهد امام حسن‏علیه السلام را دست‏بسته نزد او می‏فرستند. آن‏گاه به خدمت امام می‏رسیدند و به او اظهار اطاعت و اخلاص می‏كردند و می‏گفتند: «تو جانشین پدرت و وصی او هستی و ما در مقابل تو سراپا گوشیم و فرمانبردار توایم. هر فرمانی كه داری بفرمای‏». امام‏علیه السلام به آن‏ها می‏گفت: «به خدا سوگند، دروغ می‏گویید. به خدا سوگند شمابه كسی كه بهتر از من بود وفا نكردید، پس چگونه به من وفا می‏كنید؟ چگونه به شما اطمینان كنم؟ حالی كه به شما وثوق ندارم اگر راست می‏گویید، اردوگاه مدائن، میعادگاه و قرارگاه ما باشد، به آن‏جا بروید». و امام به مدائن رفت، اما بیش‏تر سپاهیان او را رها كردند. امام در جایی دیگر اشاره می‏كند كه در این محیط سرشار از شك و تردید، و اندك بودن یاران مخلص وارد جنگ شدن و به دست آوردن پیروزی از محالات است: «به خدا سوگند كار خلافت را تسلیم نكردم مگر به این علت كه یارانی نداشتم. اگر یارانی می‏داشتم شب و روز با او [معاویه ]می‏جنگیدم تا خدا میان من و او حكم فرماید». امام علیه السلام می‏فرماید:«می‏ترسم نسل مسلمانان از روی زمین برداشته شود، پس بر آن شدم تا برای دین خبر دهنده‏ای بماند» باز می‏فرماید: «معاویه با من درباره امری به منازعه برخواست كه حق من است نه حق او. پس به صلاح امت و قطع فتنه نظر كردم و دیدم اگر با معاویه مسالمت كنم و جنگ بین خود و او را رها كنم بهتر است.» «همانا حفظ خون‏ها بهتر است تا ریختن آن و جز صلاح و بقای دین در نظرم چیزی پسندیده نیفتاد». پس از آن‏كه معاویه فهمید نتیجه جنگ به سود اوست و دید كه امام حسن‏علیه السلام برای وارد شدن به جنگ پافشاری و اصرار می‏كند، به آن امر تظاهر كرد كه می‏خواهد از ریخته شدن خون مسلمانان جلوگیری كند. بنابراین كوشید به عنوان دوستدار صلح و حفظ خون‏های مسلمانان شناخته شود. اما وقتی امام‏علیه السلام بی‏درنگ با عقد صلح موافقت فرمود درمانده شد لذا در تحقق بخشیدن به سیاست فریبكارانه خود دچار شكست‏شد. وقتی معاویه به شروطی كه با آن توافق شده بود، عمل نكرد، بسیاری از مسلمانان از امام‏علیه السلام خواستند قرارداد صلح را فسخ كند امام به آنان فرمود: «(هر چیز را زمانی است و هر كار را حسابی) (شاید برای شما آزمایشی باشد كه باطن خویش را جلوه‏گر سازید و البته تا فرا رسیدن اجل معین از زندگانی بهره‏مند خواهید بود)» (انبیا: 111) اما به طور مطلق و قاطع با اندیشه پیمان شكنی موافقت نكرد; زیرا می‏خواست‏شخصیت معاویه را به شكلی واضح برملا سازد. معاویه نقشه امام‏علیه السلام را احساس كرد و دانست كه امام‏علیه السلام او را در نگاه مردم رسوا خواهد ساخت و نقش خود را در برابر مردم با موفقیت ایفا خواهد كرد آن وقت است كه كار او به رسوایی خواهد انجامید. از این‏رو، برای خنثی كردن نقشه امام دست‏به فعالیت زد تا سرنوشتش همانند عثمان نشود. سیاست معاویه در طی بیست‏سال حكومت این بود كه پیوسته برنامه‏ای تنظیم و اجرا كند كه رهبران حقیقی امت و اراده آنان را از میان ببرد و ملت را از اندیشیدن درباره مسائل بزرگ جامعه منصرف سازد تا از هدف‏هایی كه رسول خداصلی الله علیه وآله در پی آن بود منصرف شوند و تنها به زندگانی و منافع شخصی بیاندیشند و به وجوهی كه از بیت‏المال به دست می‏آوردند فكر كنند. لذا این بیست‏سال حكومت معاویه، از شرم‏آورترین و دشوارترین دوران تاریخی بود كه بر امت اسلام گذشت. همان زمان با این فعالیت‏ها امام حسن‏علیه السلام، رو به سوی دگرگون‏سازی امت و نگاهداری آن از خطرهایی شد كه او را تهدید می‏كرد و به بازسازی پایگاه‏های مردمی پرداخت و مردم را به نیازها و خواسته‏های اسلامی آگاهی داد و زمینه‏های دگرگونی مكتبی را برای مردم بازگو كرد و برانگیختن امت را از نو وجهه همت قرار داد. این نقش مثبت امام‏علیه السلام و تحرك او در صحنه حوادث سبب شد تا معاویه امام را زیر نظر بگیرد. فعالیت امام باعث وحشت‏حكومت‏شد و امام‏علیه السلام را قدرتی می‏دانست كه احساس ملت و آگاهی روزافزون آن پشتیبان اوست. خطر انقلاب بر ضد ستم بنی امیه از سوی امام‏علیه السلام، در دل حكومت افتاده بود. شهید كردن امام باز خود دلیل بزرگی بر فعالیت امام و بر سعی و كوشش خستگی‏ناپذیر آن بزرگوار در برانگیختن امت و بیدار ساختن آنان از نو می‏باشد. اینجا بود كه حكومت‏ستمكارانه معاویه با دسیسه‏های فراوان باعث فریب اطرافیان و نزدیكان امام شد و سرانجام در 28 صفر سال 50 ه . ق با خوراندن زهر توسط همسرشان امام را به شهادت رساندند. منابع: × آنان پاسبانان «زیاد» بودند و می‏خواستند كه سربازان و شخص پیروز و شمشیرهای شخص غالب باشند. كارشان به جایی رسید كه كوفه را به خود نسبت دادند و گفتند: «كوفه حمراء» × صلح حسن، شیخ راضی آل یاسین، ص 250 تا 260 × زندگانی تحلیلی پیشوایان ما ائمه اطهار، استاد عادل ادیب، مترجم: دكتر اسدالله مبشری، ص 105 تا 115
#دین و اندیشه#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 386]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


دین و اندیشه
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن