تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1807148620
علم الیقین و علائم آن اگر در شخصی باشد چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: باید دانست پس از اعتقاد به اصول دین آنچه مهم است قلب پاك، انجام عبادات و اعمال شایسته فردی و رفتار مناسب و خداپسندانه اجتماعی است. چرا كه با عبادت و عمل صالح است كه ایمان و یقین عمق پیدا می كند و آثار ایمان به طور نمایان آشكار می شود و اعتقادات در قلب نقش می بندد به طوری كه در ناملایمات زندگی و سختی ها هنگام مرگ و پس از مرگ، همچنان ملكه ایمان آدمی پابرجا می ماند. البته هر چه معرفت نظری بالاتر باشد كیفیت عمل نیز كامل تر و پایدارتر خواهد بود. توضیح : - یقین به خداوند اقسامى دارد و براى رسیدن به هر یك، راهى ویژه را باید پیمود: الف) یقین عقلى و نظرى (علم الیقین): این مرحله اولین مرتبه یقین و نیل به آن كمال قوت نظرى است. براى رسیدن به این مرتبه باید جهاد و خیزش علمى، كلامى و فلسفى نمود و با تحقیقات و كاوشهاى پردامنه، ادله گوناگون مربوط به وجود خدا و مباحث مربوط به صفات و اسما را بررسى و حجاب شبهات را یكى پس از دیگرى خرق نمود تا بتوان از پرتو خورشید تابان معرفت، بهره گرفت. در این زمینه مطالعه كتابهاى زیر سودمند است: «بهترین راه شناخت خدا» ، محمدى رى شهرى ؛ «آفریدگار جهان» ، مكارم شیرازى ؛ «اثبات وجود خدا» ، چهل تن از دانشمندان «خدا در قرآن»، شهید بهشتى ؛ «اصول فلسفه و روش رئالیسم ، ج 5» ، علامه طباطبایى - شهید مطهرى ؛ «كلیات فلسفه» ، ترجمه دكتر مجتبوى ؛ «علل گرایش به مادیگرى» ، شهید مطهرى ب ) یقین قلبى و شهودى: در این مرحله به جاى سیر با پاى چوبین استدلال، با بال تزكیه و تصفیه نفس از جمیع رذایل و خبائث؛ از جمله خودبینى و دنیا پرستى كه ام الرذائل است و با آراستن دل به جمیع اوصاف محموده و عبادت و بندگى خالصانه، مىتوان خدا را با تمام وجود یافت. بنابر این بهترین راه وصول به یقین ، پیروی از نسخه ی سعادت بخش الهی یعنی قرآن كریم و كلمات مفسرین معصوم آن (پیامبر اكرم و امامان) است. یعنی انجام واجبات و ترك محرمات و اخلاص عمل برای رضای خداست اگر در این مسیر استقامت بورزید خداوند از درون شما را هدایت خواهد کردو موانع را برطرف می کند و توفیق روی توفیق شامل حالتان خواهد شد و روز به روز بر ظرفیت وجودی شما افزوده خواهد شد. خداوند در قرآن كریم می فرماید :ان الذین جاهدو فینا لنهدینهم سبلنا کسانی که در راه ما تلاش کنند راههای هدایت را به آنان می نماییم. و نیز می فرماید ان الذین قالو ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائكه کسانی که گفتند پروردگار ما الله است و در این راه استقامت ورزیدند ملائکه ی الهی بر آنان نازل خواهد شد. و در کلمات معصومین آمده : (من اخلص لله اربعین یوما انبت الله الحكمة فی قلبه و یجری من قلبه علی لسانه و جوارحه ؛ کسی که چهل روز تمام کارهایش فقط و فقط برای خدا باشد خداوند نور حکمت و بینایی را بر دلش می فشاند و حکمت از دلش بر زبانش و اعضا و جوارحش جاری میشود ) از این رهگذر به آن جا مىتوان رسید كه امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «انى لم اعبد ربا لم اره؛ خدایى را كه نبینم بندگىاش نمىكنم». این كشف شهودى و احساس باطنى نیز مراتبى دارد كه اول آن «عین الیقین» و آخر آن «حق الیقین» است و هر یك از آن دو را نیز درجاتى است بىشمار. آن كه به چنین جایگاه رفیعى رسید، دیگر جهان شگفت خلقت را دلیل و مقدمه بر اثبات وجود خدا قرار نمىدهد؛ بلكه به كشف لمى با رؤیت جمال و كمال حق، مخلوقات را كه چیزى جز فعل او و درعین ربط و تعلق به او نیستند باز خواهد شناخت. چنان كه ابا عبدالله(ع) در دعاى شریف عرفه به محضر حق عرضه داشت: «... كیف یستدل علیك بما هو فى وجوده مفتقر الیك، ایكون لغیرك من الظهور ما لیس لك حتى تكون الاثار هى التى توصل الیك، عمیت عین لاتراك علیها رقیبا ؛ چگونه بر تو به چیزى استدلال شود كه در وجود به تو نیازمند است؟! آیا غیر تو ظهورى افزون بر تو دارد تا آشكار كننده تو باشد؟ راستى كى پنهان گشتهاى تا نیازمند دلیل براى راهنمایى به سویت باشى؟ و كى دور گشتى تا آثار و نشانهها، رساننده به سویت باشند؟ آه، چه نابیناست چشمى كه تو را مراقب خود نبیند!» براى مطالعه و خودسازى در این زمینه نگاشتههاى زیر سودمند است: «چهل حدیث» ، امام خمینى(ره) ؛ «آداب الصلوه یا پرواز در ملكوت» ، امام خمینى (ره) ؛ «نامه حضرت امام» به مرحوم سید احمد خمینى و به فاطمه (عروسش) ؛ «اسرار عبادات» ، آیت الله جوادى آملى ؛ «كلیات اخلاق اسلامى» (ترجمه جامع السعادات) ، ترجمه دكتر مجتبوى؛ «نامهها و برنامهها» ، حسن زاده آملى؛ «ترجمه المراقبات»، میرزا جواد ملكى تبریزى. یكى از مهمترین عوامل ایمان آفرین و یقینآور، عبودیت واقعى خداوند تعالى است. از این رو خصوصیات یك عبد واقعى را باید بدانید و سپس آن را به كار گیرید تا در سایه دانستن و عمل كردن، ایمانتان محكم گردد. خصوصیات بنده واقعى خداى تبارك و تعالى: 1- شناخت خدا: امام رضا(ع) مىفرمایند: «اول عباده الله معرفته...» اولین مرتبه عبادت خدا معرفت و شناخت خدا مىباشد بنابراین یك بنده واقعى اول باید شناخت خدا پیدا كند. برای آگاهی بیشتر ر.ک: توحید، استاد مطهری. 2- ایمان به خدا: از شناخت و اعتقاد بالاتر و با ارزشتر ایمان به خدا مىباشد امام على(ع) مىفرمایند: «الایمان شجره اصلها الیقین...» ایمان درختى است كه ریشه آن یقین است پس بر حسب این روایت ریشه ایمان همان یقین قلبى است نه صرف اعتقاد و شناختى كه در معرض رد واثبات است و در روایتى دیگر امام رضا(ع) مىفرمایند: «لا عباده الا بیقین» عبادتى نیست مگر با یقین پس اصل شجره ایمان یقین است و یقین قوام بخش عبادت واقعى است در نتیجه ایمان به خدا عبادت واقعى را محقق مىسازد بنابراین بنده واقعى خدا باید علاوه بر شناخت خداایمان به خدا هم داشته باشد این نكته قابل ذكر است كه مهمترین چیزى كه ایمان را در قلب پا برجا و مستحكم مىكند ورع است كه در كلام امام صادق(ع) آمده: «سئل الصادق(ع) ما الذى یثبت الایمان» قال: الذى یثبته فیه الورع والذى یخرجه منه الطمع» از حضرت سؤال شد چه چیزىایمان را در قلب تثبیت مىكند؟ فرموند: چیزى كه ایمان را در قلب تثبیت مىكند ورع (اجتناب از معاصى و شبهات حرام) مىباشد و چیزى كه ایمان را از قلب خارج مىكند طمع (نسبت به گناهان و انجام معاصى) مىباشد. 3- شناخت دستورات خدا: شناخت دستورات خدا بعد از شناخت و ایمان به خدا شناخت فرستادگان الهى را نیز مىطلبد زیرا اول باید آنها را بشناسیم تا بعد به رسالت آنها پى ببریم و در زمان غیبت امام معصوم(ع) به شأن و رسالت علما و فقهاى عظام واقف گردیم كه در این باب ازجهت نظرى و بحثهاى كلامى و اعتقادى باید به بحث نبوت و امامت رجوع كرد ولى از جهت صرف شناخت دستورات عملى كافى است كه به رسالههاى عملیه مجتهدین كرام رجوع شود بنابراین بارجوع به رساله مىتوان واجب و حرام الهى را شناخت تا این ویژگى دیگر بنده واقعىخدا تحقق یابد. 4- ترجیح دستورات خدا: دستورات خدا را باید بر دستورات نفس شیطان و هر چیز دیگرى در عمل ترجیح داد امام سجاد(ع) مىفرمایند: «من عمل بما افترض الله علیه فهو من اعبد الناس»؛ هر كس به آنچه خدا بر او واجب كرده عمل كند از عابدترین مردم مىباشد. امام على(ع) مىفرمایند: «لا عباده كاداء الفرائض»؛ هیچ عبادتى مثل انجام واجبات نیست. بنابراین انجام واجبات و ترك محرمات بر هر چیزى ترجیح دارد و نشانه دیگرى از بندگى واقعى خدا مىباشد. 5- استقامت در بندگى: بندگى خدا مادام العمرى و همیشگى است خداوند تبارك و تعالى به پیامبر اكرم(ص) در قرآن چنین خطاب مىكند: «فاعبده واصطر لعبادته...»؛ او را عبادت كن و در راه پرستش او شكیبا باش، (مریم، آیه 65). خستگى و عبادت و بندگى مقطعى از ساحت بنده واقعى خدا بدور است حضرت على(ع) مىفرمایند: «دوام العباده برهان الظفر بالسعاده»؛ عبادت دوام دار و همیشگى دلیل قاطع ظفر و دستیابى به سعادت و خوشبختى است، (الغرر والدرر، باب العباده، ص 24 و 318). این نكته درخور یادآورى است كه مراد از عبادت فقط نماز و روزه نیست بلكه یعنى طاعت و فرمانبردارى از دستورات خدا كه در مرحله اول فعل و انجام واجبات و ترك محرمات است زیرا مولا على(ع) مىفرمایند: «غایه العباده الطاعه»؛ نهایت عبادت طاعت است، (همان، 30). بنابراین بندگى و سرسپردگى دائم نسبت به خداى تعالى از ویژگىهاى مهم بنده واقعى خدا مىباشد. 6- بندگى با آزادگى: بنده واقعى خدا باید به حدى برسد كه فقط لذت و محبت و عشق او را به بندگى وادارد از شوق بهشت و ترس جهنم آزاد باشد. امام صادق(ع) مىفرمایند: «ان العباد ثلاثه: قوم عبدوا الله عزوجل خوفافتلك عباده العبید و قوم عبدوالله تبارك و تعالى طلب الثواب فتلك عباده الاجراء و قوم عبدوا الله عز و جل حبا له فتلك عباده الاحرار و هى افضل العباده»؛ بندگان سه گونهاند: 1- گروهى از روى ترس (از جهنم و عذاب الهى) خداى عز وجل را عبادت مىكنند كه این عبادت از آن بردگان مىباشد. 2- گروهى با دلخواهان ثواب (و دریافت پاداش و بهشت) خداى تبارك و تعالى را عبادت مىكنند كه این عبادت ازآن مزدبگیران مىباشد. 3- گروهى به خاطر حب وعشق (حقتعالى) خداى عزوجل را عبادت مىكنند كه این عبادت، بهره آزادگان (و وارستگان از بند غیرعشق) مىباشد و همین عبادت هم برترین عبادتها مىباشد، (میزانالحكمه، ج 6، ص 17، روایت 11346). تذكر: این قسم اخیر عبادت را نباید از خود انتظار داشت زیرا وصول به آن حال بلند معنوى، سالهاى دراز و پیاپى را مىطلبد البته اگر انسان استقامت در بندگى داشته باشد به مرور زمان شمهاى از آن حال را در خود مىیابد. در این قسم اخیر نه تنها عبادت از ریا و عجب خالص است بلكه از ترس جهنم و اراده ثواب هم خالص است آزاد از هر قید غیرخدایى است). 7- چشم به كرم خدا نه عمل خود: بنده واقعى خدا همیشه خود را مقصر مىبیند و عمل خود را به هیچ مىانگارد براى عمل خود قدرى قائل نیست و پیوسته چشم به كرم كریم دوخته نه از غرور عمل باد در پوست انداخته امام صادق(ع) مىفرمایند: «علیك بالجدولا تخرجن نفسك من حد التقصیر فى عباده الله تعالى و طاعته، فان الله تعالى لایعبد حق عبادته»؛ بر تو باد كوشیدن (و جد و جهد در عبادت) و نفس تو از حد تقصیر در عبادت و طاعت خداى تعالى خارج نشود (و خویش را مقصر بداند) زیرا خداوند تعالى آن گونه كه شایسته پرستش است عبادت نمىشود، (همان، ص 25، روایت 11407). اینها پارهاى از خصوصیات مهم بنده واقعى خدا مىباشد كه فقط با عمل دقیق به آن مىتوان بنده واقعى حضرت دوست شد. www.tebyan.net
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3378]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها