واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: جلوه خداوند در دل موسی(ع) چگونه قابل توجیه است؟پاسخ : با سلام.جلوه خداوند در دل مومن یعنی همه ی وجود انسان در اثر عبودیت و بندگی خدایی شود . ظاهرا مقصود شما آیه 143 سوره اعراف است که جمعى از بنى اسرائیل با اصرار و تاكید از موسى (علیه السلام ) خواستند كه خدا را مشاهده كنند و اگر او را مشاهده نكنند، هرگز ایمان نخواهند آورد، موسى (علیه السلام) از میان آنها هفتاد نفر را انتخاب كرد و همراه خود به میعادگاه پروردگار برد، در آنجا تقاضاى آنها را به درگاه خداوند عرضه داشت ، پاسخى شنید كه همه چیز را براى بنى اسرائیل در این زمینه روشن كرد، آیه شریفه میگوید: هنگامى كه موسى (علیه السلام ) به میعادگاه ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت ، عرض كرد: پروردگارا خود را به من نشان ده تا به تو بنگرم (و لما جاء موسى لمیقاتنا و كلمه ربه قال رب ارنى انظر الیك ) ولى به زودى این پاسخ را از پیشگاه پروردگار شنید كه هرگز مرا نخواهى دید (قال لن ترانى ) ولى به كوه بنگر، اگر بجاى خود ایستاد مرا خواهى دید! (و لكن انظر الى الجبل فان استقر مكانه فسوف ترانى ) هنگامى كه خداوند بر كوه جلوه كرد آنرا محو و نابود و همسان با زمین نمود! (فلما تجلى ربه للجبل جعله دكا) موسى (علیه السلام ) از مشاهده این صحنه هول انگیز چنان وحشت زده شده كه مدهوش به روى زمین افتاد (و خر موسى صعقا) ، اما جلوه خداوند بر کوه یعنی پرتوى از یكى از مخلوقات خود را بر كوه ظاهر ساخت (و آشكار شدن آثار او به منزله آشكار شدن خود او است ) آیا این مخلوق یكى از آیات عظیم الهى بوده كه براى ما ناشناخته مانده ؟ و یا نمونه اى از نیروى عظیم اتم و یا امواج مرموز و تكاندهنده یا صاعقه اى عظیم و وحشتناك كه كه بر كوه زد و برقى خیره كننده و صدائى مهیب و وحشتناك و نیروئى عظیم از آن برخاست ، آنچنان كه كوه به كلى از هم پاشید. گویا خداوند با این كار میخواست دو چیز را به بنى اسرائیل نشان دهد: نخست اینكه آنها قادر نیستند، پدیده كوچكى از پدیده هاى عظیم جهان خلقت را مشاهده كنند، با این حال چگونه تقاضاى مشاهده پروردگار و خالق را میكنند. دیگر اینكه همانطور كه این آیت عظیم الهى با اینكه مخلوقى بیش نبود خودش قابل مشاهده نبود بلكه آثارش یعنى لرزه عظیم ، و صداى مهیب او شنیده میشد، اما اصل آن یعنى آن امواج مرموز یا نیروى عظیم ، نه با چشم دیده میشد و نه با حواس دیگر قابل درك بود، با این حال آیا هیچكس در وجود چنین آیتى میتوانست تردید كند و بگوید چون خودش را نمیبینم و تنها آثارش را میبینم نمیتوانم به آن ایمان بیاورم ؟ جائى كه درباره یك مخلوق چنین قضاوت كنیم درباره خداوند بزرگ چگونه میتوانیم بگوئیم چون قابل مشاهده نیست به او ایمان نمى آوریم با اینكه آثارش همه جا را پر كرده است .موفق باشید
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 576]