اسراييل مدعي برتري در خاورميانه (4)

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

اسراييل مدعي برتري در خاورميانه (4) نويسنده: جيمز پتراس ترجمه: غدير نبي زاده تهديد نظامي اسراييل عليه ايران برخلاف تصور برخي ديرباوران چپي، اسراييل نقشه هاي عملي پيشرفته اي براي يك تجاوز هوايي به ايران دارد. اسراييل پيش تر در چند مورد، برنامه هايي براي تجاوز هوايي به خاك ايران داشت كه بوش مانعش شد. اسراييل آشكارا اعلام كرد كه اگر ايران همچنان بر حق قانوني و مسلم خود در خصوص غني سازي اورانيوم پافشاري كند، به صورت يك جانبه به ايران حمله خواهد كرد. بنيامين نتانياهو در نطق هاي انتخاباتي خود آشكارا اعلام كرد كه يورش به ايران در اولويت برنامه هاي اوست و اين پيام، همه سازمان هاي بزرگ يهودي- صهيونيستي آمريکا را واداشت تا تلاش خود را براي تضمين همدستي، حمايت و همكاري ايالات متحده چند برابر كنند. در هفتم ژانويه 2009، ساندي تايمز چاپ لندن، از قول چند منبع ارشد نظامي اسراييل گزارش داد: اسراييل برنامه هاي پنهاني براي تخريب تاسيسات غني سازي اورانيوم ايران به وسيله سلاح هاي اتمي تاكتيكي دارد. هم اكنون دو گردان از نيروهاي هوايي اسراييل براي منفجر كردن تاسيسات ايران با به كارگيري مخازن هسته اي تضعيف شده تمرين مي كنند. رابرت گيتس، وزير دفاع آمريکا اقدام نظامي عليه ايران را آخرين راه حل ممكن و تنها راه باقي مانده براي مقامات اسراييلي خواند. آمادگي هاي لازم نيز زير نظر سرلشگر اليغاذر شكدي، فرمانده نيروي هوايي اسراييل صورت مي گيرد. (1) سپس مقاله ديگري در نيويورك تايمز- در تاريخ 11 ژانويه 2009- به قلم ديويد سنگر، يكي از هواداران برجسته صهيونيسم، چاپ شد كه نوشته بود: پرزيدنت بوش سال گذشته (2008) اسراييل را از درخواست محرمانه اش براي دريافت بمب هاي شكافنده با هدف حمله به تاسيسات اصلي هسته اي ايران منصرف كرد... دولت بوش از درخواست اسراييل براي پرواز بر فراز خاك ايران جهت دستيابي به تاسيسات اصلي هسته اي ايران وحشت زده بود... البته كاخ سفيد زير بار چنين درخواستي نرفت. سنگر در ادامه ادعا مي كند اسراييلي ها از گزارش دقيق 16 نهاد اطلاعاتي آمريکا - برآورد اطلاعاتي ملي- كه عنوان مي كردند ايران در سال 2003 دست به توقف كلاهك هسته اي زده است برافروخته بودند زيرا همه تلاش هاي اسراييل را براي تضمين همكاري آمريکا در يورش نظامي بر ضد ايران زير سؤال مي برد. سنگر در چند بند سعي مي كند ادعاهاي بي پايه و اساس اسراييل درباره برنامه هسته اي ايران را كه راه را براي هجوم يك سويه اسراييل آماده مي سازد تقويت كند... كه به نظر او در ابتداي 2008 آغاز شده بود و از سوي مخالفان در ارتش آمريکا متوقف شد. انتخابات اسراييل در 10 فوريه 2009، تضميني براي شتاب بخشيدن به طرح هاي اسراييل- براي تجاوز گسترده به ايران بود. همان گونه كه نظرسنجي ها نشان مي داد بيشتر راي دهندگان يهودي، بنيامين نتانياهوي فوق ميليتاريست را برگزيدند كه فرد مورد علاقه سازمان هاي تعيين كننده صهيونيستي - آمريکايي نيز بود. نتانياهودر مصاحبه اي با وال استريت جورنال در 24 ژانويه 2009، از ايران به عنوان «پايگاه اصلي تروريست ها» نام مي برد و اين را بيان مي كند كه «اسراييل نمي تواند پايگاه تروريستي ايران را در نزديكي شهرهاي مهم اسراييل يعني غزه را بپذيرد.» سپس او با ادعاي اينكه «گروه مقاومت فلسطين (تروريست ها) پشت غيرنظاميان پنهان مي شود»، به توجيه كشتار غيرنظاميان از سوي اسراييل مي پردازد. برت استفنز كه آن گزارش را تهيه كرده، در شگفتي به تاييد توجيه نتانياهو در حمله به ايران مي نويسد كه «تهديد ايران هسته اي، خطري به مراتب بزرگ تر از بحران اقتصادي است... در واقع ايران هسته اي مستقيماً هستي اسراييل را تهديد مي كند...» و ديدگاه نتانياهو نسبت به اوباما را اين گونه تصوير مي كند كه «اگر ديپلماسي مؤثر نباشد و ايالات متحده به نيروي نظامي روي نياورد، اسراييل به تنهايي چنين خواهد كرد...». سران اسراييل چند وقتي از حمله به ايران دست برداشتند ولي در عوض دست به تجاوز به غزه زدند تا هرگونه مقاومتي از سوي فلسطينيان در جنگ اسراييل با متحد مسلمانشان در تهران سركوب كنند. برنامه هاي جنگي اسراييل در برابر ايران با به قدرت رسيدن اوباما تقويت شد. با قدرت گرفتن دنيس راس- صهيونيست دو آتشه- به عنوان مشاور ارشد اوباما در مسائل ايران و هيلاري كلينتون، كه گفته بود: «ما ايران را محو مي كنيم»، به عنوان وزير امور خارجه، موضوع حمله پيشگيرانه اسراييل به ايران به حقيقت نزديك تر مي شود. چند ماه پيش، دنيس راس، سندي را امضا كرد كه نقشه راه جنگ با ايران بود. هجوم صهيونيستي كل تشكيلات سياست گذاري دولت اوباما به اين معني است كه از شدت مخالفت مقامات نظامي و اطلاعاتي براي حمله به اسراييل به ايران كاسته و سخن گويان آنان به حاشيه رانده خواهند شد. اسراييل و دولت اوباما دولت اوباما در همه جا، حتي دستگاه هاي اجرايي و كنگره، پر از صهيونيست هاي مخالفي است كه در هر تصميم استراتژيك كه كوچك ترين ربطي به خاورميانه داشته باشد دخالت مي كنند. جويش تلگراف ايجنسي، خبرگزاري اصلي انتشاراتي هاي يهود- صهيونيست، در تاريخ 20 ژانويه 2009، فهرستي از صهيونيست هاي حامي اسراييل را در پست هاي خاورميانه اي دولت اوباما منتشر كرد. شواهد بسيار زيادي از دخالت هاي صهيونيستي وجود دارد كه پيامدهاي آن نيز براي گفت و گو هاي صلح، مهلك و براي بلندپروازي هاي جنگي اسراييل در منطقه به شدت اميدواركننده است: 1. دنيس راس مشاوري تاثيرگذار در امور ايران خواهد بود. راس طرفدار گسترش تحريم هاي ايران براي آسيب رساندن به مذاكرات و اجبار به راهكار نظامي است. 2. ريچارد هالبروك، به عنوان فرستاده اوباما به افغانستان منصوب شد. هالبروك صهيونيست برجسته اي است كه در زمان رياست جمهوري كلينتون نماينده او در سازمان ملل متحد بود. او اخيراً رياست يك گروه ويژه با عنوان «متحد بر ضد هسته اي ايران» را عهده دار بود كه هوادار اقدام نظامي عليه ايران در صورت تن ندادن اين كشور به خواست اسراييل مبني بر توقف برنامه انرژي هسته اي قانوني است. 3. جورج ميچل، فرستاده ويژه اوباما در پرونده فلسطين- اسراييل؛ او يكي از چهار رئيس گروه پيشروي صهيونيستي يعني مركز سياست سازي دو حزبي (2) است كه راهي گام به گام از تحريم به ممنوعيت ورود و خروج دريايي و در نهايت يورش نظامي به ايران است. 4. دن شيپير و پونيت تالوار در حوزه سياست خاورميانه اي در شوراي امنيت ملي با يكديگر همكاري مي كنند. شپيرو در مشاوره با اسراييل، نقش كليدي در هدايت قانون پاسخگويي سوريه از طريق سنا داشت؛ اقدامي كه تحريم هاي سفت و سختي را بر سوريه بار مي كرد. شپيرو همان كسي است كه سخنراني تحقيرآميز و پرتواضع اوباما در همايش آيپك در مي 2008 را براي او نوشت. پونيت تالوار نيز مسئول امور خليج فارس خواهد بود كه ايران هم بخشي از آن است. او از كاركنان سناتور پيشين و معاون كنوني رئيس جمهور، جو بايدن و از همكاران و تاثيرگذاران آيپك بود. 5. اريك لين مسئول سياست خاورميانه اي كاخ سفيد است. او كارش را به عنوان كارآموز آيپك در 1998 آغاز كرد و در ادامه كارمند پيتر داچ از اعضاي كنگره شد كه يكي از متعهدترين شخصيت هاي حامي اسراييل در كنگره بود. لين يك سال در اسراييل، مشغول به فراگيري فرهنگ نظامي صهيونيستي و زبان عبري بود. 6. جيمز استينبرگ و جاكوب ليو معاون كلينتون در وزارت خارجه آمريکا شدند. استينبرگ داراي رابطه اي بسيار مستحكم با جمعيت حاميان اسراييل بود و راهي براي اعمال فشار اسراييل به عرفات براي تن دادن به خواسته هاي اسراييل. جك ليو هم كار هدايت مشوق هاي اقتصادي در خارج از كشور را عهده دار است. او يك صهيونيست ارتدكس است كه از منابع اقتصادي آمريکا براي پشتيباني از ميليتاريسم اسراييلي و تشويق يا تنبيه هماوردانش بهره مي برد. او كه پيش تر رياست بخش سرمايه گذاري شهري را برعهده داشت، ثروتي معادل 50 تا 100 هزار دلار آمريکا از اوراق قرضه اسراييل به هم زد. 7. سامانتا پاور، زماني در سال 2002 منتقد جنايات جنگي اسراييل بود و به همين دليل آرايش قدرت صهيونيستي، او را از مبارزات انتخاباتي اوباما در مارس 2008 كنار زد. او دوباره و پس از پوزش خواهي زبونانه از اسراييل، خود را احيا كرد و به عنوان عضوي از تيم كلينتون فعاليت نمود. 8. كَس سانستينف كه در همه عمرش صهيونيستي ليبرال بود، رياست دفتر اطلاعات و امور نظارتي كاخ سفيد را عهده دار است كه يكي از بازوهاي كليدي تبليغاتي دولت اوباما مي باشد. 9. رَند بييرز مشاور امنيت ملي ارشد سناتور كري در جريان مبارزات انتخاباتي اش در سال 2004 بود كه روابط بسيار نزديكي با دستگاه سياسي حامي اسراييل برقرار كرد. او در جايگاه مشاور امنيت ملي، احتمالاً در روند ائتلاف مستحكم آمريکا و اسراييل ركن اصلي خواهد بود. (3) 10. لي فينشتين و مارا رادمن از صهيونيست هاي كهنه كار دولت كلينتون هستند. فينشتين مشاور ارشد هيلاري كلينتون و رادمن مشاور ارشد سياست خارجي اوباماست. 11. سوزان رايس، نماينده اوباما در سازمان ملل، در تابستان گذشته قراردادي با «مؤسسه واشنگتن براي سياست خاور نزديك» (WINEP) امضا كرد و خواستار هماهنگي بيشتر اسراييل و آمريکا براي تحريم و تجاوز نظامي به ايران شد. مؤسسه واشنگتن براي سياست خاور نزديك، دستگاه تبليغاتي مشهوري براي حاميان مطلق، متعصب و ستيزه جوي اسراييل است. رايس در روز اداي سوگند در سنا، ابراز نگراني مجمع عمومي سازمان ملل متحد از كشتار اسراييل در غزه را به باد انتقاد گرفت. در مركز سياست خارجي دولت اوباما، جو بايدن، معاون رئيس جمهور («من صهيونيست هستم»)، هيلاري كلينتون، وزير خارجه («ايران را نابود كنيد») و رابرت گيتس، وزير دفاع (كه باقيمانده دولت اسراييلي بوش است)، دولتي را تشكيل داده اند كه صهيونيستي ترين سياست خاورميانه اي در طول تاريخ آمريکا را به وجود آورده است. اين دولت به لحاظ وضعيت موجود، علايق يا تعهدات، آمادگي لازم را براي گشودن راهي براي مذاكرات با ايران يا ميانجي گري براي پايان دادن به اشغال سرزمين هاي فلسطيني ندارد. در مقابل، پيوندهاي نزديك آنان با آرايش قدرت صهيونيستي و تعهد آنها به ميليتاريسم و سياست هاي توسعه طلبانه اسراييلي تضمين مي كند كه در صورت رويارويي با ايران، دولت اوباما به همكاري با دولت اسراييل خواهد پرداخت. همه اعضاي تيم اوباما از كشتار اسراييل در غزه حمايت نمودند و تلاش هاي اسراييل در نابودي دولت متعصب حماس و حمايت از باند خائن، بدنام و فاسد محمود عباس را تاييد كردند. رياست جمهوري اوباما به جايي رسيد كه بسياري از ناظران آن را ناممكن مي دانستند و آن قراردادن صهيونيست هاي بيشتر در جايگاه هاي استراتژيك تر و با تعهدي والاتر به جنگ با ايران حتي در مقايسه با دولت بوش است. با توجه به انتصاب هاي اوباما و سرسپردگي خود اوباما به سران اسراييل، به سختي مي توان گزارش 16 نهاد اطلاعاتي در رد دروغ هاي ساختگي اسراييل درباره برنامه هسته اي ايران را باور كرد؛ همچنان كه در دوره بوش هم همين بود. دردناك تر اينكه با توجه به خفقان صهيونيستي حاكم بر كاخ سفيد، گمان نمي رود كه اوباما بتواند جلوي تجاوز هوايي اسراييل را به ايران بگيرد؛ كه البته گفته مي شد جرج بوش چنين كرد. راهبرد جنگي اسراييل در برابر ايران از «تاكتيك سالامي» پيشاهنگ نازي خود پيروي مي كند؛ يعني يورش اسراييل به ايران به گونه اي طراحي مي شود كه بيشترين نابودي زيرساخت هاي شهري، شهرها و سران را در بر داشته باشد. اسراييل به لبنان يورش برد و آن را بمباران كرد. سوريه را نيز بمباران كرد. غزه را هم به خاك و خون كشيد. لابي اسراييل تحريم هاي اقتصادي جهاني را از راه مداخله مؤثر وزارت خزانه داري صهيونيستي اعمال كرد و گسترش داد. لارنس سامرز، مشاور ارشد اقتصادي اوباما و صهيونيست دو آتشه، تحريم هاي سخت تر و ممنوعيت هاي شديدتري را بر ضد دشمنان اسراييل وضع مي كند كه اين سياست ها نشان از جنگ دارد. پي نوشت ها : 1)تايمز آن لاين، 7 ژانويه 2009. 2)Bipartisan policy Center 3)جويش تلگراف ايجنسي، 20 ژانويه 2009. منبع:نشريه 15 خرداد شماره 22
#دین و اندیشه#

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 359]