محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798341520
رجعت عقیده ای که باید از نو شناخت
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
رجعت عقیده ای که باید از نو شناخت منبع : راسخون
نویسنده : مهدی آقابابایی منظور از رجعت چیست؟ رجعت در لغت به معنی بازگشت است. و در اصطلاح به معنی بازگشت گروهی از مومنان خالص و عدّه ای از منافقان فاجر پیش از قیامت به این جهان است.(1) اعتقاد به رجعت یکی از عقاید مسلّم و تردید ناپذیر شیعه است، که بر اساس آیات قرآن و احادیث معصومین علیهم السلام استوار می باشد. باری، خداوند منّان بر طبق حکمت بالغه اش ، مقرر فرموده که به هنگام پیاده شدن احکام الهی و استقرار یافتن حکومت واحد جهانی، چشم انتظاران آن روزگار مسعود باز گردند و از برکات بی پایان دولت کریمه ی خاندان وحی برخوردار شوند. هنگامی که مؤمنان خالص برای مشاهده ی الطاف حق، و درک لذت زندگی در پناه دولت حق باز می گردند، ستمگران و ملحدان نیز باز می گردند، تا پیش از آخرت قسمتی از واکنش اعمال خود را ببینند و مایه ی سرور و تشفی خاطر ستمدیدگان گردد. فرمان رجعت همانند فرمان ظهور ، از طرف خداوند قادر متعال صادر می شود، و جمعی از بندگان خالص خداوند، که سالها و احیاناً قرنها پیش از آنان دیده از جهان فرو بسته اند، باز می گردند و تجلی قدرت خداوند را در دولت کریمه-ی امام مهدی علیه السلام می بینند. آیات بی شماری از قرآن کریم توسط پیشوایان معصوم علیهم السلام به عنوان آیات رجعت مطرح شده که از بررسی آنها وقوع رجعت در میان پیشینیان و امکان آن در آینده به روشنی اثبات می گردد. ما در اینجا فقط به یک آیه اشاره می نماییم که در احادیث اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام به رجعت گروهی از مؤمنان و مشرکان خالص بعد از ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف تفسیر شده است: « و لئن قتلتم فی سبیل الله او متم لمغفره من الله و رحمه خیر مما یجمعون»(2) « اگر در راه خدا کشته شوید و یا بمیرید، رحمت و مغفرت خدا بهتر است از آنچه گرد می آورید.» امام باقر علیه السلام در پیرامون این آیه از جابر پرسید: ای جابر! آیا می دانی که معنای سبیل الله چیست؟ جابر گفت: نه به خدا سوگند، جز اینکه از شما بشنوم. فرمود: «سبیل الله» راه علی علیه السلام و اولاد علی علیه السلام است. هر کس با ولایت وی کشته شود، در راه خدا کشته شده است. و هر کس با ولایت بمیرد، در راه خدا مرده است. هیچ مؤمنی از این امت نیست جز اینکه برای او قتل و مرگی هست، هر کدام از آنها کشته شود یک بار دیگر بر می گردد تا بمیرد و هر کدام از آنها بمیرد، بر می گردد تا کشته شود.(3) و امام رضا علیه السلام در این رابطه فرموده است: « هر مؤمنی در بستر بمیرد، در رجعت کشته می شود و هر مؤمنی کشته شود در رجعت خود می-میرد».(4) و آیات 36 و 72 و 73 سوره بقره دلالت بر رجعت در میان امّتهای پیشین دارد. و داستان معروف اصحاب کهف که در قرآن آمده دلالت بر همین امر دارد. در دعاها و زیارات مأثوره نیز رجعت بیان شده است که از جمله آنها این فراز از زیارت جامعه کبیره است: « معترف بکم مومن بایابکم ، مصدق برجعتکم منتظر لامرکم مرتقب لدولتکم» به شما ایمان دارم ، بازگشت شما را باور دارم، رجعت شما را تصدیق می کنم، امر شما را انتظار می کشم، دولت شما را چشم به راهم.(5) آیا رجعت اختیاری است؟ روشن است که هر انسانی که برای انتقام و تنبیه رجعت می کند، هرگز به میل و اراده ی خود بر نمی گردند، بلکه به مصداق «کافر به جهنم نمی رود، کشان کشان می برند»، آنها از روی اجبار به رجعت تن می دهند. ولی در مورد مؤمنین به نظر می رسد که اختیاری خواهد بود نه اجباری. اگر چه هرگز ممکن نیست که برای مؤمنی رجعت پیشنهاد شود و او سرباز زند. چنانچه از یک حدیث استفاده می شود که در مورد مؤمنان رجعت اختیاری است. مفضل بن عمر گوید: در خدمت امام صادق علیه السلام از حضرت مهدی علیه السلام، و از افرادی که عاشقانه انتظار ظهورش را می کشند و پیش از نیل به چینن سعادتی از دنیا می روند، گفتگو شد، فرمود: « هنگامی که حضرت مهدی علیه السلام قیام کند، مأمورین الهی در قبر با اشخاص مؤمن تماس می گیرند و به آنها می گویند: ای بنده ی خدا! مولایت ظهور کرده است، اگر می خواهی که به او بپیوندی آزاد هستی، و اگر بخواهی در نعمتهای الهی متنعم بمانی باز هم آزاد هستی.»(6) آیا رجعت ، پس از ظهور حضرت مهدی علیه السلام با تکلیف سازگار است؟ مشهور است که در زمان ظهور امام زمان علیه السلام مؤمن محض و کافر محض به دنیا بر می گردند. اولاً: کافر بعد از آنکه مُرد وضع آخرت را مشاهده کرده و یقین به مبدأ و معاد پیدا می کند، چطور ممکن است در بازگشت به دنیا «کافر» باشد. مؤمن نیز که دوره ی تکلیف خود را گذرانیده چگونه مجدداً مکلّف خواهد شد؟ پاسخ: کسی که در مدّت حیاتش حجت الهی بر او تمام گردیده ، و آیات و بیّنات الهی را مشاهده نموده و ایمان نیاورد، و بیانات پیامبران در او اثری نکرد اگر هزاران مرتبه بمیرد و زنده شود، ایمان نخواهد آورد. زیرا که اگر ایمان آوردنی بود همان مرتبه اولیّه ایمان می آورد. و سرّش این است که چنین شخصی حیات انسانی ندارد و حیوانی بیش نیست. اما آنچه مورد سئوال است که کافر پس از دیدن اوضاع عالم برزخ، هرگاه رجوع به دنیا کرد، مؤمن خواهد شد، خیلی اشتباه شده و از بیاناتی که ذکر گردید- انشاء الله- رفع شبهه می-شود. کافر پس از رجوع به دنیا مثل حیات اولیّه اش مشغول به دنیا و شهوات آن خواهد گردید و آنچه را که مشاهده نموده از اوضاع موت و برزخ، فراموش می کند، و اگر هم متذکر شود آنان را به منزله ی خوابی وحشتناک برای خود قرار می دهد و خلاصه کسی که اهل نسیان و فراموشی شد، هزار مرتبه هم که بمیرد و زنده شود همان حیوان اولی است، و کسی که اهل عناد شد در جمیع عوالم چینن خواهد بود. اما سئوال از حال مؤمن در زمان رجعت، باید گفت که در آن زمان تکلیف نیست، بلکه برای رسیدن مؤمن به بعضی از مراتب جزای ایمان و اعمال حیات اولیّه ی خود، که عبارت از دیدن سلطنت ال بیت علیهم السلام و به آن شاد گردیدن است می باشد . و نیز ممکن است برای بعضی از مؤمنین علاوه بر آنچه ذکر شد یک نوع تکلیفی باشد که در حیات اولیّه اش به واسطه ی حوادث واقعه موفقیت پیدا نکرده بود، از قبیل رسیدن به درجه ی شهادت در رکاب امام علیه السلام ، اگر مورد آرزوی او بوده، که ممکن است در زمان ظهور به دنیا برگردد تا به این مرتبه از کمال نایل شود. بنا بر روایات شریفه، مؤمنی که قبل از اجل حتمی، کشته شده باشد، در زمان ظهور، رجعت می نماید تا بقیه عمر اولش را درک نماید و به سعادت فایز گردد. و به مؤمنی که به سعادت شهادت در راه خدا نرسیده و مرده باشد، بر می گردد تا به فیض شهادت که مورد آرزویش بوده، برسد. (7) چه کسانی رجعت می کنند؟ اینکه چه کسانی رجعت خواهند کرد، به دو دسته روایت برخورد می کنیم دسته ای از روایات به طور کلّی دلالت بر بازگشت مؤمن خالص و کافر و مشرک خالص دارند و دسته ی دیگر از روایات اشخاص را به طور خاص و جداگانه ذکر نموده اند. پیرامون دسته ی اول امام صادق علیه السلام چنین می فرماید: « رجعت همگانی نیست ، بلکه خصوصی است، تنها کسانی رجعت می کنند که مؤمن خالص باشند یا مشرک خالص. »(8) پیرامون دسته ی دوم باید گفت که طبق روایات پیامبران ، حضرت اسماعیل صادق الوعد علیه السلام ، حضرت عیسی علیه السلام ؛ حضرت خضر علیه السلام ، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله ، امیرالمومنین علیه السلام ، امام حسین علیه السلام ، سایر امامان معصوم علیهم السلام و جمعی از اصحاب با وفای پیامبر اسلام و اصحابی چون: سلمان، مقداد، جابر بن عبدالله انصاری، مالک اشتر، مفضل بن عمر، و نیز اصحاب کهف و برخی دیگر رجعت خواهند کرد. اما با بررسی روایت رجعت استفاده می شود که نخستین کسی که برای فرمانروایی جهان رجعت می کند، حضرت امام حسین علیه السلام است. چنانکه حضرت امام صادق علیه السلام فرموده است: « نخستین کسی که زمین برای او شکافته می شود و به روی زمین رجعت می کند، حسین بن علی علیهماالسلام است».(9) و نیز می فرماید: «نخستین کسی که به دنیا رجعت می کند، حضرت حسین بن علی علیه السلام است، به قدری حکومت می کند که از کثرت سن، ابروهایش روی دیدگانش می ریزد». (10) و در روایت آمده که: امام حسین علیه السلام در اواخر حکومت بقیت الله علیه السلام با اصحاب باوفایش رجعت می کند و به همه ی مردم معرفی می شود، تا دیگر کسی در مورد آن حضرت دچار تردید نشود. هنگامی که همه ی مردم او را شناختند ، اجل حضرت مهدی علیه السلام فرا می رسد و دیده از جهان فرو می بندد. (به شهادت می رسد). آنگاه امام حسین علیه السلام آن حضرت را غسل و کفن و حنوط نموده و به خاک می سپرد. که هرگز امام را جز امام غسل نمی دهد». (11) آیا رجعت جسمانی است؟ از عموم روایات رجعت چینن استفاده می شود که رجعت انسانهای خاصی که به دنیا آمدنشان قطعی است، جسمانی است نه مثالی. زیرا در هیچ روایتی رجعت را مقیّد به غیر جسمانی بودن، نکرده اند. شیخ حر عاملی(ره) در کتاب ایقاظ می فرماید: « اوّلاً این که در رجعت ، روح به یک بدن مثالی وارد شود، نوعی تناسخ است که باطل و محال می باشد، ثانیاً بر خلاف صریح روایات است، ثالثاً بر خلاف اجماع است، رابعاً آن بدن مثالی گناهی نکرده، تا مجازات آن در مورد رجعت بدکاران جایز باشد.»(12) بعضی گویند موجودی که استعداد کمال دارد، هنگامی که کمالات استعدادی آن جنبه ی فعلیت به خود بگیرد، یعنی از قوه به فعل در آید، دیگر نمی-تواند به حال اول برگردد، زیرا رجوع از فعلیت به قوه محال است. نفس انسانی با مردن از ماده، تجرد پیدا می کند و یک موجود مجرد مثالی یا عقلی می شود، که این دو رتبه (مثالی و عقلی) از مرتبه ی ماده برتر است، و وجود آنها از وجود ماده قوی تر است. اگر مجدداً نفس بعد از مرگ به ماده تعلق پیدا کند، لازم می آید که از فعل به قوه باز گردد و آن محال است. علامه طباطبایی (ره) در پاسخ به این شبهه می فرماید: « آنچه گفته می شود که بازگشت فعل به قوه محال است، مطلب درستی است ، ولی زنده شدن یک موجود پس از مرگ از مصادیق آن نیست، زیرا اگر انسانی پس از مرگ به دنیا باز گردد و نفس او مجدداً با ماده (بدن قبلی) تماس و تعلق پیدا کند، این امر باعث ابطال تجرد و بازگشت از فعل به قوه نیست ، چه اینکه او قبل از مردن ، و پیش از قطع رابطه با بدن هم، مجرد بوده است، بنابراین تعلق و ارتباط مجدد او با بدن به طور یقین منافاتی با تجرد او ندارد. تنها چیزی که هست این است که بر اثر مرگ، ، روابطی که ضامن تأثیر و فعل نفس در ماده بود مفقود شد و لذا پس از آن قدرت بر انجام افعال مادی را نداشت، درست مانند صنعتگری که آلات و ابزار لازم، برای عمل را از دست بدهد. ولی با بازگشت نفس به حال سابق و تعلق آن به بدن مجدداً قوا و ادوات آن را به کار می اندازد. در نتیجه می تواند حالات و ملکات خود را به واسطه ی افعال جدید به مرحله ای فوق مرحله سابق برساند و تکامل تازه ای پیدا کند بدون اینکه سیر نزولی و عقب گرد از حال کمال به نقص، و از فعل به قوه کرده باشد.»(13) پی نوشت ها : (1)- یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان علیه السلام/ ص257. (2)- آل عمران/157. (3)- تفسیر عیاشی/ج1/ ص 202. (4)- بحارالانوار/ج53/ص 66. (5)- بلدالامین کفعمی/ ص 301. (6)- بحارالانوار /ج53/ص 92. (7)- هشتاد و دو پرسش/ آیت الله دستغیب/ ص 125. (8)- تفسیر برهان/سید هاشم بحرانی/ ج2/ ص 408. (9)- الزام الناصب/ شیخ علی یزدی حائری/ ج2/ص 360. (10)- بحارالانوار/ج53/ص 46. (11)- بحارالانوار/ج51/ص 56. (12)- الایقاظ من الهجعه/ ترجمه جنتی/ ص 427. (13)- المیزان/ج1 / ص207. منابع و مآخذ : یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان علیه السلام/ علی رضا رجالی تهرانی/انتشارات نبوغ/ چاپ یازدهم/1382. بحارالانوار/ علامه مجلسی/ 110 جلدی/ دارالکتب الاسلامیه. بلدالامین/ شیخ ابراهیم کفعمی. هشتاد و دو پرسش/ آیت الله دستغیب/ انتشارات : دفتر انتشارات اسلامی/ چاپ هفتم/ پاییز 1375. تفسیر برهان/سید هاشم بحرانی/ ناشر: بنياد بعثت/سال چاپ: 1416 ق نوبت چاپ: اول. الزام الناصب/ شیخ علی یزدی حائری/ دارالتوحید بیروت. المیزان/ علامه سید محمد حسین طباطبایی/ انتشارات : دفتر انتشارات اسلامی جامعهى مدرسين حوزه علميه قم/سال چاپ: 1417 ق/نوبت چاپ: پنجم. الایقاظ من الهجعه/ شیخ حر عاملی/ ترجمه: احمد جنتی. /ن
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 558]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها