محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798104500
به یاد جابر رسانه‌های مازندران پروانه‌ها پیش از آن که پیر شوند، می‌میرند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به یاد جابر رسانه‌های مازندران
پروانه‌ها پیش از آن که پیر شوند، می‌میرند
«به خدا پروانه‌ها پیش از آن که پیر شوند، می‌میرند.» این وصف نبود مردی است که اهالی رسانه مازندران و خانواده جابر معافی باید به این باور برسند.
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، آنچه که در این روزها یادآوری می‌شود، صبح یکشنبه 31 شهریور ماه سال 92 است برای خانواده خبر مازندران و نبودن جابر معافی سرپرست خبرگزاری فارس در این استان بود. تماس‌های مشکوک از سوی همکاران، یکی می‌گفت جابر تصادف کرده و دیگری می‌گفت در کما است؛ همه می‌گفتند خبرهای خوبی نشنیده‌ایم و هیچ‌کس نگفت بار آخرت را بسته است. اگر چه همیشه اخبار را در سرانگشتان خود می‌چرخاندیم، این بار بی‌خبر از همه‌جا خبر ما را دور خود چرخاند. فاصله شنیدن نبودن جابر معافی در بین خبرنگاران، خانواده‌اش و در این دنیا تا تایید خبر، جو مملو شد از اضطراب و نگرانی و بی‌قراری؛ مگر می‌شد حقیقت داشته باشد؟ اما حقیقت داشت. همیشه مرگ را دور از خودمان و عزیزانمان می‌دانیم غافل از اینکه از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است. با رفتن جابر معافی گلی شکست و خزان به باغ زد و آن چنان ناگهانی و یک باره بود که بعد از گذشت یک سال هنوز رفتنش در باور ما نمی‌گنجد. سخت است رفتن کسی را باور کنیم که در گوشه‌ای از این دنیا مشغول کار خود بود و آسیب و خطری برای دیگران نداشت. بعد از یک سال از رفتنش هنوز این بغض می‌ترکد اما آرام نمی‌شود. جابر معافی در جوانی پرپر شد و آرزوهایش را با خود به آسمان برد تا با باران پاییز بر سرمان بباراند. حالا در فراغش باید کودکی کنیم و اشک بریزیم و بهانه بگیریم، بهانه بگیریم چرا رفته، چرا نیست، چرا بی‌خبر و ناگهانی رفته است؟ در پیوند تابستان و بهار تنهایمان گذاشت تا بهاری بدون او داشته باشیم و در طراوت بهار به جای سبزه بر داغ‌هایمان لاله بروید. یک سال گذشت و چه باورمان بشود یا نه جابر معافی رفته است و دیگر نمی‌آید. «به خدا پروانه‌ها پیش از آنکه پیر شوند، می‌میرند.» انتهای پیام/86007/ی30
93/06/29 - 00:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]
-
گوناگون
پربازدیدترینها