تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837686253
به یاد جابر رسانه‌های مازندران پروانه‌ها پیش از آن که پیر شوند، می‌میرند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به یاد جابر رسانه‌های مازندران
پروانه‌ها پیش از آن که پیر شوند، می‌میرند
«به خدا پروانه‌ها پیش از آن که پیر شوند، می‌میرند.» این وصف نبود مردی است که اهالی رسانه مازندران و خانواده جابر معافی باید به این باور برسند.
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، آنچه که در این روزها یادآوری می‌شود، صبح یکشنبه 31 شهریور ماه سال 92 است برای خانواده خبر مازندران و نبودن جابر معافی سرپرست خبرگزاری فارس در این استان بود. تماس‌های مشکوک از سوی همکاران، یکی می‌گفت جابر تصادف کرده و دیگری می‌گفت در کما است؛ همه می‌گفتند خبرهای خوبی نشنیده‌ایم و هیچ‌کس نگفت بار آخرت را بسته است. اگر چه همیشه اخبار را در سرانگشتان خود می‌چرخاندیم، این بار بی‌خبر از همه‌جا خبر ما را دور خود چرخاند. فاصله شنیدن نبودن جابر معافی در بین خبرنگاران، خانواده‌اش و در این دنیا تا تایید خبر، جو مملو شد از اضطراب و نگرانی و بی‌قراری؛ مگر می‌شد حقیقت داشته باشد؟ اما حقیقت داشت. همیشه مرگ را دور از خودمان و عزیزانمان می‌دانیم غافل از اینکه از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است. با رفتن جابر معافی گلی شکست و خزان به باغ زد و آن چنان ناگهانی و یک باره بود که بعد از گذشت یک سال هنوز رفتنش در باور ما نمی‌گنجد. سخت است رفتن کسی را باور کنیم که در گوشه‌ای از این دنیا مشغول کار خود بود و آسیب و خطری برای دیگران نداشت. بعد از یک سال از رفتنش هنوز این بغض می‌ترکد اما آرام نمی‌شود. جابر معافی در جوانی پرپر شد و آرزوهایش را با خود به آسمان برد تا با باران پاییز بر سرمان بباراند. حالا در فراغش باید کودکی کنیم و اشک بریزیم و بهانه بگیریم، بهانه بگیریم چرا رفته، چرا نیست، چرا بی‌خبر و ناگهانی رفته است؟ در پیوند تابستان و بهار تنهایمان گذاشت تا بهاری بدون او داشته باشیم و در طراوت بهار به جای سبزه بر داغ‌هایمان لاله بروید. یک سال گذشت و چه باورمان بشود یا نه جابر معافی رفته است و دیگر نمی‌آید. «به خدا پروانه‌ها پیش از آنکه پیر شوند، می‌میرند.» انتهای پیام/86007/ی30
93/06/29 - 00:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 93]
-
گوناگون
پربازدیدترینها