تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 8 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):آنگاه كه روزه مى‏گيرى بايد چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه‏دار باشند.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

تعمیرات مک بوک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1798248455




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

خیانت های وایبری


واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی:
خیانت های وایبری وقتی همسرم به خانه می آید، بعد از چند لحظه چشمانش به تلفن همراهش خیره می شود تا وقتی که بخوابد. روزهای اول فقط تنهایی و دور شدن او و دنیایش از من و دنیایم آزارم می داد تا این که کم کم تغییر رفتارش باعث شد تا سر و کله شک به دنیای ذهن و روح من وارد شود.

احساس می کردم، نسبت به روزهای گذشته به من بی توجه تر شده است، خودش می گفت به دلیل زیاد شدن کارهایش، روحیه اش تغییر کرده، اما رفتارهای او چیز دیگری را فریاد می زد که من جرأت نجوا کردنش را هم نداشتم. هروقت به بهانه ای کنار او می رفتم، صفحه موبایلش را خاموش می کرد. روی تلفن همراهش رمز گذاشته بود. اگر زیاد کنار او می نشستم و فرصت نمی کرد، پیام هایش را چک کند، عصبی می شد و مرا به دنبال کاری می فرستاد تا آنجا نباشم.
یک بار که از رفتارهای او و صدای مدام رسیدن پیامک در وایبر کلافه شده بودم، دعوای مفصلی راه انداختم. نتیجه دعوای من، سایلنت کردن تلفنش بود. همسرم گمان کرده بود شنیدن صدای پیام های دریافتی آزارم می دهد در حالی که مضمون این پیام ها بود که زندگی مرا نابود می کرد. دیگر نمی شنیدم چند نفر برای او پیام می فرستند، فقط چشمان او را می دیدم که می خواند، دستانش که تایپ می کند و رفتارش که عوض می شود.
هر وقت به او می گفتم که حس می کنم چیزی یا کسی بین ما قرار دارد، عصبانی می شد تا این که یک بار نمی دانم چرا تلفن همراهش را بدون آن که قفل کند بالای سرش گذاشت و خوابش برد. من هم وارد وایبر او شدم و آنچه را تمام این ماه ها حس می کردم و از تغییر رفتارهایش می فهمیدم با چشمان خود دیدم. باورم نمی شد، جایی همین حوالی، کنار من، در خانه مشترکمان همسرم تمام حرف هایی را که به من نمی گوید، به زنان دیگر می گوید. راست می گفت، زن خاصی در زندگی او نبود. زن های مختلفی بودند که البته با همه آنها حرف مشترکی می زد. حرفی که باید تنها به من و در گوش من زمزمه می کرد... .
***
نسل ​های قبل از ما خیلی خوشبخت بودند که زندگی شان واقعی بود. اگر عاشق می شدند به جای پیامک و چت باید با دلهره سر قرار حاضر می شدند، اگر می خواستند با کسی حرف بزنند، باید کنار تلفن ثابت می نشستند، کارهای دیگرشان را تعطیل می کردند و با آن شماره گیر های قدیمی که می چرخید و عدد «یک» خیلی زودتر از «۹» گرفته می شد، شماره خانه طرف مقابل را می گرفتند، می دانستند شاید شخص دیگری پاسخ دهد پس آماده بودند تا خود را معرفی کنند، حال و احوالی کرده و منتظر شخص مورد نظر شوند.
نسل ​های قبل از ما خیلی خوشبخت بودند که محبت شان واقعی بود، دعوایشان واقعی بود و حتی خیانتشان هم واقعی و قابل رویت بود. ما، انسان های نسل کلیک و دهکده جهانی از موهبت درک واقعی خیلی چیزها و رفتارها محرومیم.
همین زندگی در فضاهای غیر واقعی باعث شده است ارتباطات درون خانواده ما نیز آسیب ببیند. حضور فیزیکی در کنار هم داریم، اما با یک وسیله کوچک مثل تلفن همراه یا تبلت می توانیم به هزاران آدم دیگر در نقاط مختلف این گوی همیشه چرخان وصل شویم. خیلی راحت با گوشی هایی که مدرن شده از تمام لحظاتمان عکس بگیریم و در یک چشم برهم زدن در جایی به نام وایبر برای گروهی بفرستیم که ده ها نفر عضو دارد. این ارتباطات و فضاهای جدید، علاوه بر امکانات و فوایدی که برای هر کدام از ما ایجاد می کند، می تواند آسیب های جبران ناپذیری بزند که متاسفانه از آن غافلیم.
یکی از این آسیب ها، آشنایی و روابطی است که ممکن است ایجاد شود. روابط خارج از محدوده ای که لازم نیست در محل کار، دانشگاه یا در کوچه و خیابان باشیم تا سر راه زندگی مان سبز شود و همه چیز را به هم بریزد. می تواند با چند پیام معناگرا و احساسی در یک گروه شروع شود و اما به همین نوع پیام ها و در جمع دیگران خلاصه نشود. برخی اوقات یک لغزش کوتاه می تواند آینده مان را نابود کند.
مشکل اینجاست که لغزش های این دوره زمانه مانند لغزش های نسل قبل نیست. لباس موجه به تن دارد و خیلی راحت تر، قابل پوشانده شدن با الفاظ و حرف های «وجدان آرام کن» است. دیگر مثل دهه های قبل اگر سر و کله یک شخص سوم در یک رابطه ای مقدس مانند رابطه زناشویی پیدا شود، فرد شرمنده نمی شود. اصولا این روابط قدم های اولش بسیار موجه است. حرف زدن ها و آشنایی هایی به بهانه های مختلف، اما چون قدم قدم پیش می رود، افراد متوجه نمی شوند در حال شکستن خطوط قرمز هستند. روز اول یکدیگر را خانم و آقا صدا می کنند، روز بعد اسم هم را به تنهایی می گویند و روز بعد با جانم و عزیزم.
هرچند انواع شبکه های اجتماعی و وسایل ارتباطی به بازار آمده، اما وایبر چیزی است که نه چندان آرام، بلکه با سرعتی باور نکردنی، مهمان ناخوانده خانه هایمان شده است. سن و سال نمی شناسد، خانه دار و شاغل برایش فرقی ندارد. جنسیت هم مهم نیست. روزهای اول حس می کنی چقدر خوب است که می توانی از همه دوستانت سراغ بگیری. می توانی عکس هایشان را ببینی. در گروه هایی عضو شوی که حرف های قشنگ و خواندنی و گاهی هم خنده دار به اشتراک می گذارند، اما خیلی زود می بینی این نوع از ارتباط بیشتر از فرزندانت درگیرت کرده است.
ما همیشه فکر می کنیم که مرگ برای همسایه است؛ گاهی این قدر از خودمان مطمئن هستیم که به گمانمان اگر وسط آتش هم بایستیم، نخواهیم سوخت. به همین دلیل به جای آن که مراقب رفتارمان باشیم، دل به هر چه باداباد می سپاریم.
منظور ما از طرح این موضوع حذف کردن وایبر یا هر چیز مانند او نیست، اما حد نگه داشتن در استفاده از این وسیله و همچنین رعایت خطوط قرمزی که در زندگی واقعی به آن پایبند هستیم، می تواند زندگی های مجازی مان را هم ایمن کند.
باید مراقب باشیم که قبح و زشتی هر کاری در دفعات اول بیشتر ما را آزار می دهد. قدم قدم ممکن است رفتاری برایمان عادی شود که روزی بسیار ناهنجار به حساب می آمد. داشتن یک خانواده آرام ارزشمند تر از هر چیز در این دنیاست. عزیزترین انسان های زندگی ما در چاردیواری خانه مان و در کنار مان هستند، اما متاسفانه هر روز به یک بهانه، از آنها غافل می شویم. تکنولوژی زمانی خوب است که باهم بودنمان را راحت تر کند، اگر بخواهد به آن آسیبی برساند همان بهتر که نباشد.آفتاب اخبارمرتبط:
شخصیت شناسی از روی عکس های وایبر!آیا ارتباطات مجازی همسرتان، خیانت است؟خیانت در عشق های خاکستری

دوشنبه 10 شهریور 1393 





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سرگرمی
uyt


پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن