واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: دختری هستم که زود با کسی دوست میشوم، ولی هیچ گاه در خانواده اخلاق خوبی ندارم چگونه اخلاقم را در خانه درست کنم؟ یکی از ویژگیهای نوجوانان و جوانان به خصوص دختران، متفاوت بودن شخصیت، اخلاق و رفتارشان در خانواده و بیرون از آن است. برخی در جمع خانوادگی از آرامش روحی و روانی خاصی برخوردارند. اعصاب راحت و چهرهای خندان و با نشاط دارند، ولی در بیرون از منزل، اضطراب و ترس و افسردگی و احساس تنهایی دارند و برای برقراری ارتباط و دوستی با دیگران از توان و انرژی کمی برخوردارند. گروهی به عکس در معاشرت و ارتباط با دیگران و برقراری رابطه دوستی، قدرت و مهارت مطلوبی دارند؛ حرفهای زیادی برای گفتن و خندیدن دارند، ولی از لحظهای که وارد خانه میشوند، همه حرفها و بذلهگوییها تمام میشود و ته میکشد. شما از دسته دوم هستید. این حالت تقریباً از حدود 14 سالگی (و گاهی کمتر) شروع شده و تا حدود 20 سالگی ادامه پیدا میکند، یعنی آنگاه که فوران هیجانات، احساسات و عواطف متعادل شد و خِرَدگرایی بر عواطف غلبه پیدا کرد، به تدریج وضع متفاوت از گذشته میشود. بنابر این لازم است نوجوان با کنترل عصبانیت و تندی مزاج و کنترل احساسات و هیجانات، دورانگذار را پشت سر گذاشته تا در سنین بالاتر به طور طبیعی وضعیت به شکل عادی برگردد. مراقب باشد که رفتار به گونهای نباشد در آینده پس از رسیدن به مرحله عقلانیت، نتواند به هیچ شکلی ترمیم نماید، یعنی پلهای پشت سر را خراب نکند. نکته مهم و هشدار دهنده این است که اگر نوجوان یا اطرافیان در صدد کاهش عصبانیت و تندخویی آنان نباشد، ممکن است به عقدههای روانی تبدیل شود و شخص را به کینتوزی و انتقام گیری و ارتکاب اعمال نادرست وادار نماید. عصبانیت و تند مزاجی دوگونه است: یک نوع آن ریشه در ژنتیک دارد و تا حدودی ارثی است؛ نوع دیگر اکتسابی است و زاییده بینشها و نگرشها، توقعات، شخصیت فردی، محیط کار و خانواده است. عوامل تحریک آن گاهی طبیعی مثل تغییر هوا، گرسنگی، کار و تلاش زیاد، و خستگی و تحلیل رفتن نیروی بدن، کمخونی، به خصوص ایّام عادت ماهانه در دختران میباشد. گاهی چیزهایی است که جوان یا نوجوان از آن محروم میشود و بین او و آرزوهایش فاصله میافتد و باعث ناراحتی درونی، خودخوری یا پرخاشگری میشود، مثلاً میخواهد بخوابد، دیگران مانع میشوند، یا کاری میخواهد انجام دهد، ولی از انجام آن ناتوان است، یا مورد ایراد و اشکال دیگران قرار میگیرد و به زحماتش در خانه توجه نمیکنند. گاهی تفکر رؤیایی و تخیلات، یا توقعات او از خانواده به صورت ناخودآگاه زمینه گوشهگیری و سکوت را فراهم میآورد. گاهی اختلاف سن و طرز تفکر اعضای خانواده در مسایل مختلف و وجود حریم ویژه بین فرزندان و اعضای خانواده و احساس نداشتن آزادی عمل و شوخی و بذلهگویی، موجب چنین حالت و وضعیتی میشود. با توجه به مطالب یاد شده، چه راهی را باید در پیش گرفت تا تند مزاجی و عصبانیت به تدریج ـ نه فوراً ـ جای خود را به خوش اخلاقی و سرور بدهد؟ شکی نیست که قدرت اراده و عزم، و هنر زندگی و نیکو زیستن را باید نخست در برقراری رابطه صمیمی با اعضای خانواده جستجو کرد. برای رسیدن به این هدف امور زیر را رعایت کنید: 1ـ برای هر روز حرفهایی برای گفتن در خانواده تهیه کنید. این حرفها میتواند جُک و شوخی یا از خبرهای جالب روزنامهها، مجلات، صدا و سیما، یا از اقوام و خویشان باشد. برای این کار دفترچه یادداشتی همیشه همراه شما باشد. 2ـ توقعات خود را از اطرافیان کاهش دهید و سعی کنید به دیگران به خصوص خانواده کمک دهید، تا کمک بگیرید. 3ـ اعضای خانواده را دلسوز و یار و یاور ایام خوشیها و ناخوشیهای خود بدانید. از بدبینی نسبت به دیگران به شدت بپرهیزید. 4ـ هر وقت گرسنه شدید، چیزی بخورید. هیچ وقت با حالت گرسنگی یا تشنگی وارد خانه نشوید، ولی سعی کنید تا جای که ممکن است نهار و شام و صبحانه را در جمع اعضای خانواده بخورید و کنار هم بنشینید تا صمیمیت بیشتر گردد. 5ـ فعالیتهای فکری یا بدنی شما متناسب با میزان توانتان باشد. کار بیش از حد توان بر اعصاب و روان تأثیر منفی میگذارد. 6ـ اگر در ایام عادت ماهانه، عصبانیت شما زیادتر است، بدانید که کم خونی دارید، حتماً به پزشک مراجعه کنید و از قرصهای آهنساز و غذاهای مانند عدسی و اسفناج استفاده کنید. 7ـ در شیوه رفتار خود با خانواده تغییرات محسوسی ایجاد کنید تا نگاه و ذهنیت اطرافیان نسبت به شما تغییر یابد، مثلاً با سلام و خنده و چهرهای شاد و گاهی هم با هدیه وارد خانه شوید. بررسی کنید چه کارهایی و چه نوع اخلاق و رفتاری مورد پسند اعضای خانوادهات همان کار را انجام دهید. 8ـ خود را از صحنه مشاجره دور کنید و از ابراز نظر خود جز در موارد ضرور پرهیز کنید. 9ـ با مطالعه برخی کتابهای روانشناسی جوان و نوجوان و آیین معاشرت و برقراری ارتباط با دیگران، بینش و نگرش فردی و اجتماعی خویش را تغییر دهید. می توانید کتاب: سازندگی و تربیت دختران، اثر دکتر علی قائمی، و آیین دوستیابی، اثر دیل کارنگی را مطالعه کنید. http://www.pasokhgoo.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3665]