محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798133784
فضیلت دعا از دیدگاه قرآن
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فضیلت و آثار دعا از دیدگاه قرآن
خداوند در آیاتی از قرآن کریم براى مخاطبَین در صورتی که دعایی را در محضر خداوند نداشته باشند ، هیچ جایگاه و مقامی، قرار نداده ؛ بنابراین ، فهمیده مى شود كه جایگاه و منزلت انسان در نزد خداوند - جلّ جلاله - به اندازه دعا و ارزش او به قدر اهتمام به مناجات و خواندن اوست .1- خداوند - جلّ جلاله - مى فرماید :«قُلْ ما یَعْبَؤُا بِكُمْ رَبّى ، لَوْلا دُعآؤُكُمْ. فَقَدْ كَذَّبْتُمْ، فَسَوْفَ یَكُونُ لِزاماً.» 1بگو: اگر خواندن و دعای شما نباشد پروردگار من به شما اعتنا و عنایتى نكند- شما را قدر و ارزشى ننهد-، [ولى كافران] شما [پیامبر و آیات خدا را] تكذیب كردید پس [كیفرتان] پیوسته و بر دوام خواهد بود. خداوند در این آیه شریفه براى مخاطبَین آن هیچ جایگاه و مقامى در صورتى كه دعا نداشته باشد، قرار نداده؛ بنابراین، از این كلام فهمیده مى شود كه جایگاه و منزلت انسان در نزد خداوند - جلّ جلاله - به اندازه دعا و ارزش او به قدر اهتمام به مناجات و عبادت اوست .شاید كسى اشكال كند بگوید : مراد از دعا در این آیه ، عبادت و پرستش خداوند است ؛ ولى این درست نیست ، بلكه حقّ همانى است كه راویان مورد اعتماد از امامان و سروران ما (علیهم السلام ) روایت كرده اند كه مقصود از دعا در این آیه ، بدون كم و كاست همان دعایى است كه در عرف شرع فهمیده مى شود.2 - خداوند - جلّ جلاله - مى فرماید: فَلَوْلا إِذْ جآءَهُمْ بَاءْسُنا، تَضَرَّعُوا، وَلكِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ. 2- پس اى كاش هنگامى كه سختى و ناگواریى از سوى ما به آنان مى رسید، تضرّع و زارى مى نمودند، لیكن دل هایشان قساوت پیدا نموده و سنگدل گردیده بودند.خداوند - جلّ جلاله - در این آیه شریفه هشدار مى دهد كه اگر كافران تضرّع و زارى مى نمودند ، خداوند سختى و ناگوارى و خشم و عذاب و عقاب خویش را از آنان برمى داشت و ناراحتیهاى آنان را برطرف مى نمود.ملاحظه مى شود كه خداوند نفرمود :اى كاش وقتى سختى و ناگوارى از ناحیه ما به سوى آنان مى آمد ، نماز مى خواندند یا روزه مى گرفتند یا حجّ به جا مى آوردند یا قرآن قرائت مى نمودند و این خود به صراحت مطلب را براى اهل فهم از برجستگان روشن مى نماید.3- باز از جمله آیات ، وعده پاكیزه خداوند - جلّ جلاله - است به اینكه :دعا، كلید رسیدن به آمال و آرزوهاست. آنجا كه مى فرماید: وَ إِذا سَاءَلَكَ عِبادى عَنّى ، فَإِنّى قَریبٌ، اءُجیبُ دَعْوَةَ الدّاعِ إِذا دَعانِ. 3- و هرگاه كه بندگانم درباره من بپرسند ، بگو : كه من نزدیكم و دعاى هر دعا كننده را هنگامى كه مرا بخواند، اجابت مى كنم .خداوند - جلّ جلاله - مى فرماید: «قُلْ ما یَعْبَؤُا بِكُمْ رَبّى ، لَوْلا دُعآؤُكُمْ. فَقَدْ كَذَّبْتُمْ، فَسَوْفَ یَكُونُ لِزاماً.» بگو: اگر دعایتان نبود، پروردگارتان چه اعتنایى به شما داشت ، زیرا مسلّماً شما تكذیب نمودید، و لذا تكذیبتان همواره ملازم شما خواهد بود4 - و نیز در این باره است فرمایش دیگر خداوند - جلَّ جلاله - كه مى فرماید :اءُدْعُونى اءَسْتَجِبْ لَكُمْ، إِنَّ الَّذینَ یَسْتَكْبِرُوُنَ عَنْ عِبادَتى ، سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ. 4
مرا بخوانید تا دعایتان را براى شما اجابت كنم ، براستى كسانى كه از پرستش و عبادت من گردنكشى مى كنند ، با حالت خوارى و ذلّت وارد جهنّم خواهند شد.خداوند - جلّ جلاله - با این آیه شریفه توجّه مى دهد كه ترك كردن دعا ، استكبار و گردنكشى از پرستش و عبادت او و نیز سبب داخل شدن در آتش جهنّم و عذاب خوار كننده آن است.از امام صادق (ع) روایت شده كه مراد از عبادتى كه انسان از آن گردنكشى مى نماید در این آیه ، همان دعا است و اینكه هركس با وجود این دستور آن را ترک كند ، از مستكبران و گردنكشان خواهد بود.5 - تنها بخشى از آیاتى كه ذكر شد، براى عارفان كفایت مى كند و اگر نبود در فضیلت دعا جز فرمایش خداوند - جلّ جلاله - به سرور پیامبران - صلوات اللّه علیه و آله - آنجا كه مى فرماید :واصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بالْغَداوَةِ وَالْعَشِىِّ، یُریدُونَ وَجْهَهُ، وَلاتَعْدُ عَیْناكَ عنَْهُمْ. 5- و خویشتن را با كسانى كه صبح و شام پروردگارشان را مى خوانند ، در حالى كه تنها خشنودى او را اراده نموده اند، به صبر و شكیبایى وادار كن و مبادا چشمانت را از آنان بردارى.كفایت مى كرد و این امر بزرگى است ؛ زیرا این خطاب در مقام ستایش و مدح كسانى كه صبح و شام به درگاه پروردگار دعا مى كنند صادر شده و خداوند - جلّ جلاله - به خاطر دعاى آنان در صبح و شام به رسولش (ص) امر فرموده كه پیوسته ملازم آنان بوده و چشمان شریفش را از مصاحبت و همنشینى با ایشان برندارد.فراوری: محمدیبخش قرآن تبیان پی نوشت ها :1. سوره فرقان آیه 772. سوره انعام آیه 433. سوره بقره آیه 1864. سوره غافر آیه 605. سوره كهف آیه 28منبع : جوان امروز
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1254]
-
گوناگون
پربازدیدترینها