محبوبترینها
معرفی چت روم مرام چت؛ بهترین چت روم فارسی برای حل همه مشکلات
از کجا بفهمیم قاشق چنگال اصل است | قاشق چنگال تقلبی نخرید!
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1799877477
- مگر آنکه توفان گرد و غبار چشمانمان را باز کند!
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: مگر آنکه توفان گرد و غبار چشمانمان را باز کند! تهران - ایرنا - به نوشته سایت خبری تابناک ، تا نبینیم، باورمان نمی شود، تا نبینیم بحران خشکسالی در اثر مدیریت ناصحیح منابع پدید آمده و زندگی بسیاری را مختل کرده، تا نبینیم گرد و غبار برآمده از تالاب های خشک شده، نفس بسیاری از مردم را به شماره انداخته و خلاصه تا هیچ عارضه ای نبینیم، باورمان نمی شود که ممکن است انتهای مسیر هشدارهای کار شناسان، بحران های بزرگی باشد که برای مهارشان هزینه های چندین برابری هم کفاف نمی دهد.
به گزارش «تابناک»، از جمله نکاتی که در بررسی لایحه بودجه کشور، به تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی رسید، افزایش چند درصدی نرخ محصولات نفتی بود؛ افزایشی که از دیر باز با آن آشنا هستیم و به خوبی اثرات آن بر دامن زدن به تورم در جامعه را می دانیم. به این صورت که نرخ بنزین و گازوئیل و دیگر فر آورده های نفتی افزایش می یابد و به دنبالش از نرخ کرایه حمل و نقل عمومی گرفته تا نرخ اقلامی که در بقالی ها به فروش می رسند، همه و همه افزایش می یابند.
اما این افزایش در حالی تقریبا هر ساله به تصویب می رسد و موج گرانی ها را با خود به همراه می آورد که کمتر کسی را می توان یافت که از فواید آن در زندگی عموم مردم اطلاع داشته باشد و بتواند توجیهی ساده برای اعمال آن بیان کند. کافی است به میان مردم برویم و از ایشان درباره محلی که افزایش درآمد دولت از افزایش نرخ محصولات نفتی در آنجا هزینه می شود، سراغ بگیریم تا به این حقیقت تلخ واقف شویم.
به عبارت بهتر، هرچه مسئولان برای افزایش قیمت این محصولات استدلال هایی دارند و بر اساس آن ها، افزایش نرخ محصولاتی چون بنزین را در هر سال پیشنهاد و تصویب می کنند، مردم نمی دانند که آیا این گران شدن نرخ ها فایده محسوسی در زندگی شان نیز دارد یا خیر؟ آیا هزینه های حمل و نقل عمومی را با آن کاهش می دهند؟ آیا به کمک درآمدهای بیشتر از فروش محصولات نفتی، شهر ها و روستا ها آباد تر می شوند؟ آیا به کمک این درآمدهای افزوده، تولید محصولات نفتی افزایش می یابد یا کیفیت بنزین و گازوئیل ارتقا می یابد و...؟
بی شک دولتمردان و نمایندگان مجلس با این گرانی هر ساله به دنبال تحقق اهداف زیادی هستند و واکنش جامعه نشان می دهد توفیق چندانی در اطلاع رسانی مزایای این افزایش قیمت ها به مردم ندارند، ولی این تنها اشکال وارد به عملکرد ایشان در این باره نیست. کافی است به آلودگی شدید هوا در برخی کلان شهر ها ـ که به گفته بسیاری کار شناسان، احتراق سوخت های فسیلی در آن سهم بالایی دارد ـ دقت کنیم تا به یکی دیگر از اشکالات موجود در تصمیم گیری مسئولان درباره نرخ فرآورده های سوختی پی ببریم.
این در حالی است که برخی صاحب نظران معتقدند اثرات مخرب استفاده از سوخت های فسیلی بر سلامت عموم، بسیار فرا تر از آن است که در تیره و تار شدن آسمان شهر ها به دنبالش باشیم و شاهد مدعایشان را افزایش روزافزون بیماری های مختلف، به ویژه سرطان در جامعه می دانند تا تأکید کنند که بهبود کیفیت سوخت های فسیلی، دست کم از منظر پیشگیری از بیماری های صعب العلاج، ضرورتی است که باید هر چه زود تر به آن توجه کرد و در غیر این صورت، انتظار فرا رسیدن سونامی بیماری های مرگبار را کشید.
با این رویکرد، کمترین توقع آن است که بخشی از درآمدهای حاصل از فروش محصولات نفت خام، صرف افزایش خدمات سلامت در جامعه شده و در راه بهبود اوضاع زیست محیطی جامعه هزینه شود تا دست کم بخشی از مضرات استفاده گسترده از سوخت های فسیلی جبران شود؛ به این صورت که بخشی از درآمد ها و حتی بخشی از افزایش درآمدهای هر ساله ناشی از گران کردن نرخ این محصولات، به توسعه حمل و نقل عمومی و افزایش کاربرد سوخت های پاک در جامعه اختصاص یافته و در مسیری هزینه گردد که به کاهش آلودگی های زیست محیطی منجر شود.
البته این انتظارات تاکنون تنها حد تخیل مانده است، زیرا نه دولتمردان که بودجه را می نویسند و در آن افزایش قیمت ها را پیشنهاد می دهند و نه نمایندگان مجلس که بودجه را بررسی کرده و به تصویب می رسانند، تا کنون به چنین موضوعاتی توجه نکرده اند؛ بی توجهی که ظاهرا از ندیدن تبعات مصرف روز افزون سوخت های فسیلی نشأت گرفته و بی شباهت به ندید گرفتن مشکلات ناشی از دستکاری در توزیع آبهای جاری در کشور در سال های گذشته نیست که امروزه به بحران بی آبی منجر شده، مشکلات سدسازی های بی رویه را آشکار ساخته و حتی به تولید توفان های گرد و غبار در نقاط مختلف کشورمان منجر شده که زندگی بسیاری از هم وطنانمان را به مخاطره انداخته و هیچ راهکار کوتاه مدت و کم هزینه ای برای اصلاحش یافت نشده است.
براستی اشکال از کجاست؟ غلامرضا نوری قزلجه، نماینده مجلس شورای اسلامی در این باره به «تابناک» می گوید: متأسفانه در کشورمان این گونه شده که تا نبینیم، باور نمی کنیم؛ یعنی منتظریم بحران ها خود را نشان داده و شاخ و شانه بکشند و بعد به فکر راهکار بیفتیم، نه اینکه از قبل تدبیری بیندیشیم که مانع از بروز بحران ها شویم. درست مثل شرایط حال حاضر که بحران خشکسالی پس از سال ها بی تدبیری و پیش بینی نکردن مشکلات، از راه رسیده و تازه به فکر افتاده ایم که چگونه مهارش کنیم.
عضو کمیسیون کشاورزی می افزاید: هنوز به این باور نرسیده ایم که مسائل محیط زیستی، موضوعاتی فانتزی و کم اهمیت نیست و باید برایشان هزینه کرد که اگر این گونه بود، اولویت بسیار بالایی برای محیط زیست قائل می شدیم و بر این اساس، سهم بودجه مورد نیاز برای رفع مشکلات این حوزه را افزایش می دادیم، زیرا هرچه در این عرصه هزینه کنیم، به بهبود زندگی خودمان کمک کرده ایم.
قزلجه در ادامه به علمی نبودن بودجه ریزی در کشورمان اشاره کرده و می گوید: در شرایطی که می بینیم پدر هر خانواده، هر چقدر هم درآمدش اندک باشد، باز برای هزینه کرد آن اولویت بندی و بر اساس این اولویت ها، هزینه می کند، شاهدیم که ـ متأسفانه ـ چنین رویکردی در بودجه ریزی کشورمان دیده نمی شود. اینجاست که می بینیم ردیف های مورد نیاز برای حل مشکلات زیست محیطی در بودجه کمرنگ هستند و گاه همین ردیف های کم رنگ هم به تصویب نمایندگان مجلس نمی رسند.
نماینده مردم بستان آباد در مجلس شورای اسلامی با اشاره به دیده شدن برخی بایسته های محیط زیستی در لایحه ها و طرح های مطرح در کمیسیون های مختلف مجلس شورای اسلامی می گوید: آنچه باید پیشتر از بحث دیده شدن یا نشدن سهم محیط زیست در قیمت محصولات نفتی مورد توجه قرار گیرد، صرفه جویی در مصرف انرژی است که شامل انرژی های دیگر، مانند برق هم می شود، زیرا می دانیم بخش زیادی از برق مصرفی مان را ـ که انرژی پاک تصورش می کنیم ـ در نیروگاه های حرارتی تولید می کنیم که آلاینده محیط زیست هستند و یا می دانیم اتلاف انرژی در کشورمان بسیار بالا تر از نرم های استاندارد است. بر این اساس تلاش داشته ایم که در طرح ها و لوایح مطرح در مجلس، مشوق هایی برای کاهش مصرف انرژی در نظر گرفته و مستقیم و غیر مستقیم، به کمک محافظت از محیط زیست برویم.
نوری قزلجه با ابراز امیدواری به دیده شدنِ هر چه بیشتر مشکلات زیست محیطی در سایه تهدیداتی چون توفان های گرد و غبار و بحران کم آبی ـ که به تازگی کشورمان را متأثر کرده ـ می گوید: هرچه به مشکلات محیط زیستی و اثرات آن در زندگی مان دقیق شویم، درخواهیم یافت که جا دارد از بودجه بخش های مختلف زده و صرف محیط زیست کنیم، و اولویت این مسأله را حتی از اولویت مسائل دفاعی کمتر ندانیم، ولی تا کنون اشکالات بودجه ریزی مانع شده و ضرورت این امر هم برای خیلی ها محسوس نبود؛ محسوس نبود چون دیده نشده بود و حالا گرد و غبار کاری کرده دیده شود!
منبع/ تابناک
اول **
13/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها