محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826370888
مگر آنکه توفان گرد و غبار و بی آبی چشمانمان را باز کند! |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: مگر آنکه توفان گرد و غبار و بی آبی چشمانمان را باز کند!
در شرایطی که می‌بینیم پدر هر خانواده، هر چقدر هم درآمدش اندک باشد، باز برای هزینه کرد آن اولویت بندی می‌کند و بر اساس این اولویت ها، هزینه می‌کند، شاهدیم که متاسفانه چنین رویکردی در بودجه ریزی کشورمان دیده نمی‌شود. اینجاست که می‌بینیم ردیف های مورد نیاز برای حل مشکلات زیست محیطی در بودجه کمرنگ هستند و گاه همین ردیف های کم رنگ هم به تصویب نمایندگان مجلس نمی‌رسند.
کد خبر: ۴۷۷۶۶۸
تاریخ انتشار: ۱۲ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۵:۰۹ - 03 March 2015
تا نبینیم، باورمان نمی‌شود؛ تا نبینیم بحران خشکسالی در اثر مدیریت ناصحیح منابع پدید آمده و زندگی بسیاری را مختل کرده، تا نبینیم گرد و غبار برآمده از تالاب های خشک شده، نفس بسیاری از مردم را به شماره انداخته و خلاصه تا هیچ عارضه‌ای را نبینیم، باورمان نمی‌شود که ممکن است انتهای مسیر هشدارهای کارشناسان، بحران های بزرگی باشد که برای مهارشان هزینه های چندین برابری هم کفاف نمی‌دهد.
به گزارش «تابناک»، از جمله نکاتی که در بررسی لایحه بودجه کشور، به تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی رسید، افزایش چند درصدی نرخ محصولات نفتی بود؛ افزایشی که از دیر باز با آن آشنا هستیم و به خوبی اثرات آن بر دامن زدن به تورم در جامعه را می‌دانیم. به این صورت که نرخ بنزین و گازوئیل و دیگر فراورده‌های نفتی افزایش می‌یابد و به دنبالش از نرخ کرایه حمل و نقل عمومی گرفته تا نرخ اقلامی که در بقالی ها به فروش می‌رسند، همه و همه افزایش می‌یابند.
اما این افزایش در حالی تقریبا هر ساله به تصویب می‌رسد و موج گرانی ها را با خود به همراه می‌آورد که کمتر کسی را می‌توان یافت که از فواید آن در زندگی عموم مردم اطلاع داشته باشد و بتواند توجیهی ساده برای اعمال آن بیان کند. کافی است به میان مردم برویم و از ایشان درباره محلی که افزایش درآمد دولت از افزایش نرخ محصولات نفتی در آنجا هزینه می‌شود، سراغ بگیریم تا به این حقیقت تلخ واقف شویم.
به عبارت بهتر، هرچه مسئولان برای افزایش قیمت این محصولات استدلال هایی دارند و بر اساس آنها، افزایش نرخ محصولاتی چون بنزین را در هر سال پیشنهاد و تصویب می‌کنند، مردم نمی‌دانند که آیا این گران شدن نرخ ها فایده‌‌ی محسوسی در زندگی‌شان نیز دارد یا خیر؟ آیا هزینه های حمل و نقل عمومی را با آن کاهش می‌دهند؟ آیا به کمک درآمدهای بیشتر از فروش محصولات نفتی، شهرها و روستاها آبادتر می‌شوند؟ آیا به کمک این درآمدهای افزوده شده، تولید محصولات نفتی افزایش می‌یابد یا کیفیت بنزین و گازوئیل ارتقا می‌یابد و...؟
بی شک دولت مردان و نمایندگان مجلس با این گرانی هرساله به دنبال تحقق اهداف زیادی هستند و واکنش جامعه نشان می‌دهد که توفیق چندانی در اطلاع رسانی مزایای این افزایش قیمت ها به مردم ندارند ولی این تنها اشکال وارد به عملکرد ایشان در این باره نیست. کافی است به آلودگی شدید هوا در برخی کلانشهرها -که به گفته بسیاری کارشناسان، احتراق سوخت های فسیلی در آن سهم بالایی دارد،- دقت کنیم تا پی به یکی دیگر از اشکالات موجود در تصمیم گیری مسئولان درباره نرخ فرآورده های سوختی ببریم.
این در حالی است که برخی صاحب نظران معتقدند اثرات مخرب استفاده از سوخت های فسیلی بر سلامت عموم، بسیار فراتر از آن است که در تیره و تار شدن آسمان شهرها به دنبالش باشیم و شاهد مدعایشان را افزایش روزافزون بیماری های مختلف، به ویژه سرطان در جامعه می‌دانند تا تاکید کنند که بهبود کیفیت سوخت های فسیلی، دست کم از منظر پیشگیری از بیماری های صعب العلاج، ضرورتی است که می‌بایست هر چه سریعتر به آن توجه کرد و در غیر این صورت، می‌بایست انتظار فرا رسیدن سونامی بیماری های مرگبار را کشید.
با این رویکرد، کمترین توقع آن است که بخشی از درآمدهای حاصل از فروش محصولات نفت خام، صرف افزایش خدمات سلامت در جامعه شده و در راه بهبود اوضاع زیست محیطی جامعه هزینه شود تا دست کم بخشی از مضرات استفاده گسترده از سوخت های فسیلی جبران شود؛ به این صورت که بخشی از درآمد ها و حتی بخشی از افزایش درآمدهای هرساله ناشی از گران کردن نرخ این محصولات، به توسعه حمل و نقل عمومی و افزایش کاربرد سوخت های پاک در جامعه اختصاص یافته و در مسیری هزینه شود که به کاهش آلودگی های زیست محیطی منجر خواهد شد.
البته این انتظارات تاکنون تنها حد تخیل باقی مانده است چراکه نه دولت مردان که بودجه را می‌نویسند و در آن افزایش قیمت ها را پیشنهاد می‌دهند و نه نمایندگان مجلس که بودجه را بررسی کرده و به تصویب می‌رسانند، تا کنون به چنین موضوعاتی توجه نکرده اند؛ بی توجهی‌ای که ظاهرا از ندیدن تبعات مصرف روز افزون سوخت های فسیلی نشات گرفته و بی شباهت به ندید گرفتن مشکلات ناشی از دستکاری در توزیع آبهای جاری در کشور در سالهای گذشته نیست که امروزه به بحران بی آبی منجر شده، مشکلات سدسازی های بی رویه را آشکار ساخته و حتی به تولید توفان های گرد و غبار در نقاط مختلف کشورمان منجر شده که زندگی بسیاری از هموطنانمان را به مخاطره انداخته و هیچ راهکار کوتاه مدت و کم هزینه‌ای برای اصلاحش یافت نشده است.
براستی اشکال از کجاست؟ غلامرضا نوری قزلجه، نماینده مجلس شورای اسلامی در این باره به «تابناک» می‌گوید: متاسفانه در کشورمان این گونه شده که تا نبینیم، باور نمی‌کنیم. یعنی منتظریم بحران ها خود را نشان داده و شاخ و شانه بکشند و بعد به فکر راهکار بیافتیم، نه اینکه از قبل تدبیری بیاندیشیم که مانع از بروز بحران ها شویم. درست مثل شرایط حال حاضر که بحران خشکسالی پس از سالها بی تدبیری و پیش بینی نکردن مشکلات، از راه رسیده و تازه به فکر افتاده‌ایم که چگونه مهارش کنیم.
عضو کمیسیون کشاورزی می‌افزاید: هنوز به این باور نرسیده‌ایم که مسائل محیط زیستی، موضوعاتی فانتزی و کم اهمیت نیست و می‌بایست برایشان هزینه کرد که اگر این گونه بود، اولویت بسیار بالایی برای محیط زیست قائل می‌شدیم و بر این اساس، سهم بودجه مورد نیاز برای رفع مشکلات این حوزه را افزایش می‌دادیم چراکه هرچه در این عرصه هزینه کنیم، به بهبود زندگی خودمان کمک کرده‌ایم.
قزلجه در ادامه به علمی نبودن بودجه ریزی در کشورمان اشاره کرده و می‌گوید: در شرایطی که می‌بینیم پدر هر خانواده، هر چقدر هم درآمدش اندک باشد، باز برای هزینه کرد آن اولویت بندی می‌کند و بر اساس این اولویت ها، هزینه می‌کند، شاهدیم که متاسفانه چنین رویکردی در بودجه ریزی کشورمان دیده نمی‌شود. اینجاست که می‌بینیم ردیف های مورد نیاز برای حل مشکلات زیست محیطی در بودجه کمرنگ هستند و گاه همین ردیف های کم رنگ هم به تصویب نمایندگان مجلس نمی‌رسند.
نماینده مردم بستان آباد در مجلس شورای اسلامی با اشاره به دیده شدن برخی بایسته های محیط زیستی در لایحه ها و طرح های مطرح در کمیسیون های مختلف مجلس شورای اسلامی، می‌گوید: آنچه پیشتر از بحث دیده شدن یا نشدن سهم محیط زیست در قیمت محصولات نفتی باید مورد توجه قرار گیرد، صرفه جویی در مصرف انرژی است که شامل انرژی های دیگر، مانند برق هم می‌شود چراکه می‌دانیم بخش زیادی از برق مصرفی مان را (که انرژی پاک تصورش می‌کنیم) در نیروگاه های حرارتی تولید می‌کنیم که آلاینده محیط زیست هستند. و یا می‌دانیم که اتلاف انرژی در کشورمان بسیار بالاتر از نرم های استاندارد است. بر این اساس تلاش داشته‌ایم که در طرح هها و لوایح مطرح در مجلس، مشوق هایی برای کاهش مصرف انرژی در نظر گرفته و مستقیم و غیر مستقیم، به کمک محافظت از محیط زیست برویم.
نوری قزلجه با ابراز امیدواری به دیده شدنِ هر چه بیشتر مشکلات زیست محیطی در سایه تهدیداتی چون توفان های گرد و غبار و بحران کم آبی که به تازگی کشورمان را متاثر کرده، می‌گوید: هرچه به مشکلات محیط زیستی و اثرات آن در زندگی مان دقیق شویم، درخواهیم یافت که جا دارد از بودجه بخش های مختلف زده و صرف محیط زیست کنیم، و اولویت این مساله را حتی از اولویت مسائل دفاعی کمتر ندانیم ولی تا کنون اشکالات بودجه ریزی مانع شده و ضرورت این امر هم برای خیلی ها محسوس نبود؛ محسوس نبود چون دیده نشده بود و حالا گرد و غبار کاری کرده دیده شود!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها