واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
الگوی جامع؛
راه های مبارزه پيامبر اعظم با كجروی های اجتماعی (2)
در شماره پيشين به يكي از روش هاي حضرت رسول اكرم در مقابله با انحرافات اجتماعي اشاره كرديم. در اين شماره نيز به دو نمونه ديگر اشاره مي كنيم.
به گزارش سرویس دینی جام نیوز، در شماره پيشين به يكي از روش هاي حضرت رسول اكرم در مقابله با انحرافات اجتماعي اشاره كرديم. در اين شماره نيز به دو نمونه ديگر اشاره مي كنيم. با ما همراه باشيد: دوم: نمونه اي بر شيوه منصرف ساختن فرد از طريق ايجاد تعلق خاطر و ترويج فعاليت هاي صحيح تکدي گري از جمله انحرافات اجتماعي است که در جامعه افرادي به بهانه هاي مختلف به آن اقدام مي کنند (البته مسئله فقر و دست گيري از فقرا خارج از دائزه بحث ماست) حضرت پيامبر براي پيشگيري آن و خشکاندن ريشه هاي آن فرموده اند: «ما فتح رجل علي نفسه باب مسئله الا فتح الله عليه باب فقر؛ هيچ کس دري از سؤال بر روي خود نگشايد مگر خدا دري از فقر بر روي او بگشايد». (پاينده، پيشين، ص 629) «من تفاقر افتقر؛ هر که تظاهر به فقير کند، فقير شود». (پاينده، پيشين، ص ) مردي از اصحاب پيامبر در تنگدستي سخت قرار گرفت، و به خدمت پيامبر آمد، همين که چشم حضرت به او افتاد فرمود: هر که از ما چيزي درخواست کند به او مي دهيم، اما اگر خود را بي نياز نشان دهد خدا او را غني خواهد کرد، مرد از شنيدن سخن پيامبر منظور او را فهميد، از همان جا برگشت و براي مرتبه دوم آمد باز همان جمله را شنيد، سومين مرتبه که برگشت (با جمع آوري هيزم) و فروش آن توانست 5 سير آرد بخرد، ناني تهيه کند، و فردا جديت بيشتر کرد و هيزم زيادتري آورد و هر روز مقدار زيادتر، تا توانست يک کلنگ بخرد، چندي بعد از در اثر فعاليت و تلاش خود از ثروتمندان شد. (صداقت، سيد علي اکبر، همان، ص 108) سوم: نمونه هايي براي استفاده از قدرت و تهديد و به کار بردن قوه قهريه: از جمله انحرافات اجتماعي که هم در جامعه تاسيس يافته پيامبر بود و هم در جوامع امروزي هست، سرقت و دزدي است. نبي اکرم در حديثي فرموده اند: «اربع لايدخل بيتا واحده منها الا خرب و کم يعمر بالترکه، الخيانه، و السرقه و اشرب الخمر الزنا؛ چهار چيز است که هر يک از آنها در خانه اي در آيد خراب شود و به برکت آباد نگردد خیانت، دزدی، شرب خمر و زنا» (پاينده، ابوالقاسم، نهج الفصاحه (سخنان حضرت پيامبر، چاپ اول، سازمان انتشارات جاودان، 1374، ص 203) و نيز در بياني ديگر فرموده اند: «من اشتري سرقه فقد شرک في عارها و اثمها؛ هر که مال دزدي را بخرد و بداند که دزدي است در ننگ و گناه آن شريک است.» (پاينده، همان، ص 757) زني از اشراف قريش مرتکب سرقت شد، رسول خدا دستور داد حد الهي را درباره او جاري کنند، که قبيله سارق ناراحت شده و کوشيدند به هر وسيله اي مانع اجراي حد شوند اسامه بن زيد که مورد توجه رسول خدا بو د از ايشان تقاضاي عفو کرد، اما حضرت سخت ناراحت شد و فرمود: «انما اهلک الذين من قبلکم انهم کانوا اذا سرق فيهم الشريف ترکوه و اذا سرق فيهم الضعيف اقاموا عليه العد» «هلاک پشيماني شما از آنجا بود که دزد معتبر را رها مي کردند و دزد ضعيف را مجازات مي دادند. (مطهري، مقدمه اي بر جهان بيني اسلامي وحي و نبوت، چاپ هفتم، انتشارات صدرا، 1377، ص 257) از جمله انحرافات اجتماعي و به نوعي سياسي آنست كه عده اي با انحراف خود سعي در ايجاد تفرقه و نفاق بين مسلمين دارند و با آنان همكاري نمي كنند و تا مي توانند به آنان حيله مي كنند. كعب بن مالك، مراره ربيع و هلال بن اميه از غزوه تبوك، از روي مسامحه و كوتاهي تخلف كردند. (وقتي به رسول خدا (ص) گزارش دادند) فرمود: «ولشان كنيد، اگر در آنها خيري باشد خداوند به زودي آنها را به شما بر مي گرداند و اگر نباشد خداوند شما را از شر آنها آسوده كرده است.» به هنگام بازگشت پيامبر از تبوك، خدمت حضرت رسيدند، و عذر خواهي كردند، اما پيامبر با آنان سخن نگفت و به مسلمانان نيز دستور داد كه احدي با آنان سخن نگويد حتي كودكان آنها و آنها اعتراض كردند. (شهيد مطهري، داستان راستان، ج 1، ص 252) تخريب مسجد ضراره نيز مي تواند از اين نمونه باشد. و باز نمونه اي ديگر به اين روش حضرت، برخورد وي با تضييع حقوق مسلمين و استفاده نابجا از بيت المال است. در روز حركت از سرزمين خيبر، رزمنده اي كه مأمور بستن كجاوه بود، تيري را اصابت كرد و جان سپرد در تحقيقات مأموران اطلاعاتي درباره علت قتل بجايي نرسيد، همگي گفتند: بهشت بر او گوارا باد، اما پيامبر فرمود: با شما هم عقيده نيستم، زيرا عبايي كه او بر تن دارد از غنايم و بيت المال است و او آن عبا را به خيانت برده است و در روز رستاخيز به صورت، آتش او را احاطه خواهد كرد، از اين رو بر جنازه او نماز نخواند. (سيد غلامحسين حسيني، باشگاه انديشه) نتيجه گيري: امروزه جامعه اي نيست که از آلودگي ها و انحرافات اجتماعي عاري باشد، و اين انحرافات نياز به اصلاح و پيشگيري دارد و اين نيز به نوبه خود ضرورت شناخت شيوه هاي اصلاح و پيشگيري پيامبر اعظم را با انحرافات اجتماعي مي طلبد که بايد بيش از پيش به فرامين دستورات و سنت پيامبر در اين زمينه توجه کنيم. و بالاخره اين كه شيوه هاي پيامبر در مواجهه با انحرافات اجتماعي، طبعا به اقتضاي زمان و مکان انحراف يکسان نبودند. پرسمان
۲۷/۱۰/۱۳۹۳ - ۱۷:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]