تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1862635083
ارزشهای خبری در حاکمیت موعود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
ارزشهای خبری در حاکمیت موعود
در دوران حاکمیت عدل جهانی، برخی ارزشهای خبری دستخوش تغییر میشوند و یا نوع استخدام آن‌ها از سوی رسانه‌ها متفاوت میشود. معیار این استخدام نیز بسترسازی برای برپایی و تقویت نظام عدل جهانی و حاکمیت ولایت الهی است.
بخش دوم و پایانی گرایش به دانستن و استعلای نگرشها از نقطه نظر روان‌شناسی اسلامی (نک: مطهری، 1373: گرایشهای مقدس)، میل به دانستن فطری انسان است؛ یعنی انسان میل دارد که بداند، صرفاً برای اینکه بداند. یعنی گرایش به دانستن به خودی خود اصیل است. ما به هم که میرسیم میگوییم: «چه خبر؟» در برخی شهرستانهای ایران از این هم فراتر میروند و به هم که میرسند، میگویند: «چه تازه، کهنه؟» یعنی برای خبرهای قدیمی و کهنه‌شده‌اش هم گوش شنیدن دارند. این ویژگی البته خاص زبان فارسی نیست. مثلاً در زبان انگلیسی، بعضاً هنگامی که دو نفر به هم میرسند، میگویند «What's up?» که تقریباً معنای «چه خبر» خودمان را می‌دهد. این عبارات فراتر از یک خوش‌وبش روزمره است و در بطن آن جست‌وجویی برای دانستن آخرین تحولات است و به هر میزان آگاهی انسان بر امری بیش‌تر شود، حساسیت به دانستن بیش‌تر و پی‌گیری بیش‌تر آن امر نیز افزونتر میشود. پس منشأ گرایش به این ارزشهای خبری در درون انسان است، اما هرقدر عقل آدمی رشد میکند، این گرایش فطری در جهت کسب افقهای بلندمرتبهتر فعال میشود. گاه کودکان دربارۀ مسائلی جست‌وجو می‌کنند و میپرسند که ممکن است در چشم ما بزرگ‌ترها پیش پاافتاده به چشم آید. افق دید کودک در حدی است که کسب اطلاع و باخبرشدن از آن مسائل برایش موضوعیت دارد. اما همین‌طور که کودک بزرگتر میشود و خِردش در کشاکش تجربیات زندگی استعلا مییابد، برای او مسائل دیگری موضوعیت پیدا میکند و مایل است درباره آن‌ها بداند و باخبر شود. در پهنه روابط اجتماعی و ارتباطات انسانی نیز چنین معادلهای برقرار است؛ یعنی هرقدر که خرد انسان استعلا مییابد و افق دیدش بلندتر میشود، بسیاری از اخبار برایش از موضوعیت میافتند و لذا گرایشی به دانستن درباره آن‌ها نخواهد داشت. اما لزوماً این استعلای افق دید به موازات افزایش سن شناسنامهای رخ نمیدهد؛ یعنی ممکن است انسان بزرگ شود، اما افق دیدش فراتر نرود و گرایش به دانستن و باخبر بودن در وی محدود به موضوعاتی پیش‌پاافتاده بماند. اما خردها که استعلا مییابند، گرایش به دانستن نیز استعلا مییابد و برخی موضوعات خبری از افق دید انسان محو میشوند و این وضعیتی است که در جامعه موعود رخ خواهد داد. سخن امیرالمؤمنین است که مردم در دوران موعود: «یُغبقون کأس الحکمة بعد الصبوح.» (شریف رضی، 1414: خ150) یعنی هر بامدادان جامی از خرد و حکمت مینوشند. این تعبیری نمادین است از این حقیقت که دوران موعود دوران حکومت خرد است و کیفیت گرایش خلق به دانستن و باخبر بودن از خرد مردم جهت میگیرد و نه اشتهای نفس، آن‌طور که هم‌اکنون در ارزش بندیهای مدل غربی تجلی یافته است. در آن روزگار هر بامدادان به مردم جامی از خرد مینوشانند و از جمله آثار این جام خرد یکی هم این است که مردم بلندنظر میشوند و سلایق و علایق رسانهایشان رفعت مییابد. در جای دیگر میفرماید که حضرت ولی‌عصر(عج) دست مبارک خود را بر سر مردم قرار می‌دهد: «فجمع به عقولهم.» (مجلسی، بی‌تا، ج52: 336) یعنی خردهای پریشان آن‌ها را بازمیگرداند و اندیشه‌شان قرار میگیرد و از حیرانی مدرن رها میشوند. بر این اساس در دوران موعود، سرنوشت جذب و انجذاب فعلی میان افراد جامعه و برخی اخبار، که صورت افراطی آن به‌خصوص در خرید بالای نشریات زرد جلوه کرده است، مشابه سرنوشت «سبعه معلقه» در عهد جاهلی خواهد بود که کلمه آغاز و انجام فرهنگ جاهلیت بود، و لیکن با نزول قرآن به یک‌باره به حاشیه رفت. نزول قرآن خرد مردم را باز گردانید و افق دیدشان را وسعت و استعلا داد و مردم را صاحب اندیشه کرد و سطح خواسته‌هایشان را کرامت داد و از مرتبههای نازل زمینی فراتر برد. در دوران حضرت منجی(عج) چنین استعلای حکمی و وسعت دید دوباره رخ می‌دهد و آثارش را نیز از جمله بر مقولات ارزش‌شناختی خبری میگذارد. مقوله «غیرمنتظره بودن» همچنین حاصل نگاهی اومانیستی به خبر و رسانه است که ارزش خبر را در ارضای خواستههای نفسانی میداند. از نگاهی قرآنی، برخی اخبار اصلاً ارزش شنیدن و فحص کردن ندارد. لذا در قرآن کریم مبحثی به نام «لغو» وجود دارد، چنان‌که در توصیف مؤمنان میفرماید: وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ. (مؤمنون: 3) اگر عمر انسانی را به مثابه سرمایهای برای آبادانی خانه آخرت بدانیم و از منظر معادله «الدنیا مزرعة الاخرة» داوری کنیم، بسیاری از موضوعات خبری فعلی دست و پاگیر تربیت انسانی و مایه اتلاف وقت خواهند بود. لذا اگر دید انسان متعالی شود و خواستههای جامعه انسانی ارتقا یابد، محافل ارتباطی و رسانهای نیز دیگر سراغ برخی موضوعات خبری نخواهند رفت.یکی از معانی اینکه امام عصر(عج) 27 حرف علم را کامل میکند، این است که معرفتهای آسمانی و شناخت روحانی انسان کامل میشود، چنان‌که هرچه تا کنون در زمره اسرار عالم معنا و حیات باطنی برای بشر بوده است، دانشی آشکار میشود. امام صادق(ع) میفرماید:العلم سبعة و عشرون حرفاً، فجمیع ما جائت به الرسل حرفان، فلم یعرف الناس حتی الیوم غیر حرفین؛ (مجلسی، بی‌تا: ج52، 328) هرچه پیامبران تا کنون برای بشر آورده‌اند اعم از دانشهای مادی مخصوص گذران زندگی زمینی و دانشهای آسمانی برای مهیا شدن برای سفر آخرت، همگی دو حرف است و لیکن در روزگار عدل جهانی، حضرت حجت(عج) 25 حرف دیگر بر این مقدار خواهد افزود. پیدایی چنین شناخت روحانی و معنوی پیش‌شرطی دارد که موضوعیت یافتن معنویات و دانشهای روحانی و علم به خدا و انسان و روش نیل به کمالات انسانی در جامعه است و این مهم رخ نمیدهد، مگر زمانی که بشر تشنه دانستن درباره معنویات شود و گرایش وی به دانشهای روحانی تقویت شود و اگر چنین کیفیتی در جامعه انسانی نضج بگیرد، بسیاری از موضوعات خبری و سوتیترهای رسانهای موضوع بی‌توجهی بشریت خواهد گردید. این تغییر ذائقه خبری را از وجهی دیگر نیز میتوان بررسی کرد و آن پیدایی عدالت روحی در انسان است. در نظام اخلاقی اسلام، عدل عبارت است از رابطه تعادلی میان اجزای جامعه و نیز وجود انسان. (نک: مطهری، 1372: ج2) عدالت از این منظر یعنی پیدایی توازن در همه ارکان جامعه و از جمله رابطه انسان با خود و جامعه. در تعریف عدل میگویند: «العدل ان یوضع الاشیاء حیث مواقعه.» عدل آن‌گاه که برپا شود هرچیزی جای خودش را خواهد یافت و آن‌چه از مدار خود خارج شده است به جای خود برخواهد گشت. بر این اساس، عدالتی که مهدی(عج) برپا خواهند کرد، همه روابط بینافردی، بیناجمعی و ساختمانی انسان را در جامعه و در خلوت و جلوت فرد دربر میگیرد و عدالت در توزیع ثروت و امکانات تنها بخشی از مفهوم کلی عدل خواهد بود. چنین تعبیری از عدل به صورتی نمادین در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است که: «در دوران حکومت امام عصر(عج)، عدالت در خانهها و اتاقهای مردم نفوذ میکند، چنان‌که سرما یا گرما نفوذ میکند.» (مجلسی، بی‌تا، ج52، 362) و این بیان نمادین دلالت بر ورود عدالت به زوایای زندگی انسانی دارد. اگر این تعریف از عدل را به نظام وجودی انسان تطبیق دهیم، عدالت برابر خواهد بود با تعادل در گرایشها و خواستههای انسانی. یعنی به تعادل رسیدن روح انسانی و سترده شدن از هیجانهای تعادل شکن در رفتارهای اجتماعی. از منظری رسانهای و به‌خصوص از باب خواستها و گرایشهای رسانهای انسان در جامعه، اگر انسانی به تعادل روحی برسد و عدالت انسانی در ساختمان وجودش پیاده شود، خواستهای خبری و رسانهای وی نیز معتدل میگردد. انسانی که به چنین تعادلی رسیده باشد دیگر دچار هیجانهای خبری نخواهد شد؛ دیگر برای وی بسیاری از اخبار موضوعیت خبری خود را از دست خواهند داد؛ دیگر جاذبه ندارند؛ چون آن روابط و عناصری که مایه گرایش فرد، و در پی آن، جامعه به چنان طیفی از اخبار میشده است از ساختمان وجودش سترده شده است. در این حالت، دیگر نشریات زرد نیز موضوعیت خود را از دست خواهند داد و دیگر پرسههای رسانهای در حریمهای خصوصی نیز عامل جذب مخاطب نخواهد بود. آری در نهاد بشر، وجوه متعالی گرایش به دانستن غیر از «اشتهای فحص در هرچه نفس را خوش آید» وجود دارد که البته در پس آتش‌زنه خیره‌کننده رسانههای نوین از آن غفلت شده است. گرایشی از آن نوع که قرآن کریم با وصف بِمَا لاَ تَهْوَى أَنْفُسُکُمُ (بقره: 87) توصیف میشود. گرایشی از جنس ذکر، درک، شعور و خرد. حضرت مهدی(عج) میآید تا آن وجه متعالی گرایش به دانستن را در انسان زنده کند و این زنده شدن چونان موجی جزء‌جزء جامعه انسانی را درخواهد نوردید و پیمان الهی فطرت که کلمه آغاز و انجام رسالت انبیاست، مبنای تعریف دوباره ارزشهای خبری خواهد شد. چهار مقوله خاص تا این‌جا، مقولات هشت‌گانه عمومی فوق را بررسی کردیم. گالتونگ و روگ، چهار ارزش خبری دیگر را نیز که به باور آن‌ها مختص رسانههای غربی است برمیشمارند که در واقع کلید فرهنگ‌سازی غرب در فرآیند جهانی‌سازی اندیشه لیبرال دموکراسی است. این‌ها عبارتند از «اشاره به ملل سرآمد»، «اشاره به افراد نخبه»، «شخصیت‌سازی» و «منفی بودن.» در تعریف این مقولات گفته‌اند که رسانههای غربی در اکثر موارد خبری، نمونه‌های خود را از میان ملل برگزیده انتخاب می‌کنند (اشاره به ملل سرآمد)، پوشش خبری دامنه دارتری به عملکرد افراد برگزیده و معروف در مقایسه با افراد عادی میدهند (اشاره به افراد نخبه)، رویدادها را عملکرد افراد و مردم می‌دانند و در واقع به هویت‌بخشی به افراد می‌پردازند و شخصیت‌سازی می‌کنند (شخصیت‌سازی) و همچنین خبری را خوب می‌دانند که منفی باشد و بد و همین برداشت، جوهره اصلی نگاه خبر گزاریهای غربی به جهان سوم را شکل می‌دهد. (شکرخواه، 1378: 23) اما رفتار حاکمیت موعود با این چهار مقوله اختصاصی رسانههای غربی چه خواهد بود؟ شاید تصور شود که چون این مقولات خاص رسانههای غربی هستند در حاکمیت موعود به کلی زدوده میشوند؛ اما چنین نیست. رفتار حاکمیت موعود با این مقولات چهارگانه اعم از برخورد سلبی و ایجابی خواهد بود. نظام ارزش‌شناسی موعود، غیر از مقوله چهارم (منفی بودن)، سایر مقولات را به استخدام خود درمیآورد و البته با نگاهی نو و برای هدفی تازه که همانا راهبرد الگوسازی و نمونه‌پروری قرآنی است. چهره‌سازی از اصول نظام تربیتی قرآن کریم است. قرآن کتاب معرفی انسانهایی است که رفتار و مشی و سیره‌شان یا سرمشقی برای اهل ایمان است و یا درس عبرتی برای همگان است. البته قرآن به‌خصوص این راهبرد تربیتی را با واژه «اسوه» بیان میکند. در این بیان، گل سرسبد وجود، حضرت پیامبر اعظم(ص) به عنوان الگویی کامل معرفی میشود که فرمود: لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ. (احزاب: 21) همچنین قرآن با چهره‌سازی از زنان مؤمنه و کافره میفرماید: ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِینَ کَفَرُوا امْرَأَةَ نُوحٍ وَامْرَأَةَ لُوطٍ (تحریم: 10)، وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَةَ فِرْعَوْنَ. (تحریم: 11) نمونة این الگوسازی را در سیره امیرمؤمنان علی(ع) میبینیم؛ آن‌گاه که امام مشاهده میکند که مردم در اثر فضای فرهنگی خلفای سابق و به‌خصوص عثمان، تن‌پرور و تن‌آسا شده‌اند و بر خلاف روحیه مسلمین صدر اسلام، به دنبال تکاثر و انباشتن مزایا و امکانات جامعه اسلامی هستند و لذا برای مبارزه با این انحراف، از جناب ابوذر الگوسازی میکند و بر سر منبر میفرماید: «کان لی اخاً فی ما مضی»؛ برادری داشتم که درگذشت و از جمله خصلت‌هایش این بود که «لا یشتهی ما لا یجد و لا یکثر اذا وجد.» (شریف رضی، 1414: حکمت 289) در نظام ارزش‌شناختی موعود نیز چهره‌سازی خبری از اسوههای تربیتی به عنوان راهبردی انسان‌ساز و ارزش‌آفرین پی‌گیری میشود. همچنین در راستای مبارزه با انحراف، چهرههای منفی با طرد رسانهای روبه‌رو خواهند شد و این رویکرد از مصادیق جرح راویان بدعت‌گذار و دشمنان اندیشه اسلامی است. بر این اساس، تفاوت مهمی میان الگوسازی نوع غربی و مدل اسلامی آن هست. در ادبیات رسانهای مغرب‌زمین برای اغراضی عمدتاً سیاسی فوکوس خبری را روی برخی خصایل مردم‌پسند یک شخصیت میاندازند تا محبوب شود؛ یعنی آن‌چه را که هوای نفس میپسندند برجسته می‌کنند و گاه با اغراق و دروغ پیش میآیند تا نگاهها به شخصی خاص معطوف شود و غرضی سیاسی تأمین شود. اما در اسلام خصایلی که خداوند و شریعت مبین اسلام میپسندد که همگان به آن متصف شوند برجسته میشود؛ یعنی فرد حایز این خصایل برجسته میشود تا جامعه به آن خوی مثبت وی آراسته شود و این از مصادیق وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ (حج: 32) است. مقوله چهارم (منفی بودن) به عنوان مقولهای خبری در دوران موعود رخت برخواهد بست و این نکتهای است درخور تدقیق بیش‌تر. در میان اهل خبر مشهور است که اخبار غالباً ناخوشایند هستند و اغلب آن‌ها درباره تعارضات و مصائب اجتماعی‌اند. در مجموع نیز، اخبار رسانههای نوین بیش‌تر درباره بدی‌هاست تا خوبی‌ها، درباره مشکلات است تا راه‌حل‌ها، درباره ناآرامی‌هاست تا آرامش‌ها. در ادبیات رسانهای مغرب زمین جملهای معروف است که میگویند: «درست نمیشود تشخیص داد آیا وضع جهان بدتر شده است یا خبرنگاران دارند تلاش بیش‌تری می‌کنند.» یا سیلاس بنت میگوید: «هماهنگیها به ندرت موضوع تیتر خبر میشوند.» و چارلز اندرسون دانا روزنامه‌نگار منتقد و معترض امریکایی در سخنی که به نظرم به عنوان طنزی تلخ و در انتقاد از روزنامه‌نگاری نوین بیان کرد و لیکن به غلط به عنوان دستورالعمل روزنامه‌نگاری در محافل رسانهای و دانشگاهی ما تدریس میشود میگوید: وقتی سگ کسی را گاز میگیرد خبر نیست، اما وقتی کسی یک سگ را گاز میگیرد خبر است. و فرهنگ رسانهای جوامع بشری به این مسئله خو کرده است که اولاً اخبار را در ناآرامیها بجوید و از رسانه هم انتظاری جز بازگویی ناآرامیها و تنشها و سختیها و بدبختیها نداشته باشد و ثانیاً در غفلت از حیات روحانی انسان و بعد باطنی عالم، به دنبال سیراب نمودن جان خود از سراب موضوعات مادی در رسانههای خبری باشد. اما در آن دوران، به تبع حاکمیت خرد و حکمت که در بالا توضیح دادم، اخبار منفی به عنوان مقولهای خبری بی‌رنگ میشوند و دیگر جاذبه فعلی را نخواهند داشت. در عین حال، بسیاری از مسائل منفی که در وضعیت کنونی جامعه بشری موضوع خبر میشوند، دیگر در آن دوران اصلا رخ نخواهند داد و این نکتهای است قویم و درخور تدقیق وافر. خبر از یک جهت حاصل اختلاف، چالش، درگیری و افتراق است، اما دوران موعود از این حیث دوران آرامش بشر است. در آن دوران نه جنگی خواهد بود، نه اختلافی. تعبیر نمادین «شرب آب گرگ و گوسفند از محلی واحد» که در روایات ما در توصیف دوران موعود آمده است، نمادی است از آرامش حاکم بر جامعه بشری در آن دوران. همچنین امام عصر(عج) در توقیع مبارک خود به اسحاق بن یعقوب نوشتند: «انی لامان لاهل الارض.» (طوسی، 1411: 176) ارزش بسترسازی گفتیم که هر فرآورده فرهنگی برآیند مجموعهای از ارزشهای فرهنگی است که در جمع کثیری از افراد پذیرفته و درونی‌سازی میشود. اگر این ارزشها عوض شود، آن فرآورده نیز به حاشیه رفته یا از میان میرود. در دوران موعود در اثر تحولی ریشهای که در ارزشهای مورد پذیرش جامعه انسانی رخ می‌دهد به تدریج فرآورده خبررسانی به شیوه کنونی آن نیز رنگ خواهد باخت و در عوض آن دسته مضامین خبری مورد توجه قرار خواهند گرفت که در خدمت تقویت پیوند انسانی ـ الهی مجسم در کریمه قرآنی یَاأَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاَقِیهِ (انشقاق: 6) درآیند. بر این اساس، آن دسته اخباری که به هر شکلی حاصل غفلت انسان از فلسفه خلقت و وجود باشد، یا زمینههای غفلت را در انسان به هر شکلی ایجاد کند یا حرکت جامعه انسانی را در مسیر فطریات کند سازد، از دروازه بانی خبری موعود مجوز عبور نخواهند گرفت و تدریجاً از دایره مواد خبری کنار گذاشته خواهند شد. بر این اساس، به هر میزان خبری به کارکردهای رسانهای که در بالا ذکر کردیم (ارزش‌آفرینی و مبارزه با انحراف) بیش‌تر کمک کند ارزش بیش‌تری خواهد داشت و به هر میزان خبری به مردم کمک کند که روی جانب دین خدا بگردانند که فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً (روم: 30) بیش‌تر مطمح‌نظر خواهد بود. این‌چنین است که در آن دوران، اخباری که حاصل غفلت انسان از مبدأ و معاد هستند و یا زمینه‌ساز چنین غفلتی میشوند رخدادی نادر میشوند و اگر هم رخ دهند محلی از اعراب نخواهند داشت و اگر احیاناً پوشش داده شوند برای آگاهی نهادهای حاکم جهت امحای ظلم و استیفای حقوق مظلومان خواهد بود. در عوض، اخباری که منشأ ذکر میشوند در اولویت کار رسانه موعود قرار خواهند گرفت. بر این اساس، معتقدم که در نظام ارزش‌گذاری خبری موعود، یک مقوله دیگر نیز به عنوان «ارزش خبری» قابل بررسی است و آن مقوله اخباری است که به نحوی مایۀ ارزش‌آفرینی و فرهنگ‌سازی شوند یا در مبارزه با انحراف به کار آیند. این‌ها نیز با هر کیفیت و ماهیتی که دارند در زمره اخبار قابل مخابره و بلکه در صدر آن‌ها قرار میگیرند. این اخبار را اخبار تهیویی یا بسترساز مینامیم که بازوی فرهنگ‌ساز و انحراف‌زدای حاکمیت موعود هستند. بر این اساس، باید مقولهای به مقولات هشت‌گانه فوق بیافزاییم که این مفهوم خبررسانی را دربر گیرد و به همین منظور، عبارت «ارزش بسترسازی» را پیشنهاد میکنیم، با این وصف که به هر میزان خبری به بسترسازی سازمان فرهنگی موعود، حال یا با ارزش‌آفرینی یا مبارزه با انحراف، یاری رساند، قابلیت خبررسانی والاتری خواهد داشت. نتیجه جامعه انسانی در دوران پیش از ظهور از مدار توازن خارج شده است و امام عصر(عج) میآید تا توازن را برقرار کند و عدالت را در همه عرصههای روحی و روانی و مادی و معنوی پیاده سازد و چنین است که زمین از عدل و قسط آکنده و لبریز میشود. تبلور این توازن رفتاری و عدل ساختاری در عرصه رسانه از جمله در تحول مجموعه ارزشهای خبری حاکم بر کار رسانهای است. در دوران حاکمیت عدل جهانی، برخی ارزشهای خبری دستخوش تغییر میشوند و یا نوع استخدام آن‌ها از سوی رسانه‌ها متفاوت میشود. معیار این استخدام نیز بسترسازی برای برپایی و تقویت نظام عدل جهانی و حاکمیت ولایت الهی است که در دو رکن ارزش‌آفرینی و مبارزه با انحراف نمود مییابد. اهالی رسانه در دوران غیبت امام معصوم(عج) و محرومیت از دسترسی مستقیم به این منبع لایزال حکمت آسمانی مأمور و شاید مجبورند تا زمان برپایی حکومت عدل واحد جهانی، از همین ابزارهای رسانهای موجود بهره گیرند و با همین نظام ارزش‌شناختی خبری تعامل کنند. بر این اساس، گاه لازم است برای تفهیم پیام اسلام از همین ابزارهایی استفاده شود که جامعه بشری به آن خو کرده است؛ یعنی گاه باید تا حدودی که مرزهای شرع مقدس محترم میماند، جذابیتهای رسانهای خلق گردد تا توجه و اقبال مردم با رسانه همراه شود و آن‌گاه که پیام حقیقت را دریافت کردند، اندک‌اندک مردم را از مرحلههای پست به مرحلههای بالاتر بکشانند. حتی گاه لازم است درباره موضوعاتی سبک و کم‌مقدار خبر تهیه شود و مخاطب را همراه سازند و سپس وی را به مراحل عالیه برسانند. آری، گاه برای دستگیری از انسانهای گرفتار غرقاب جهل و منجلاب فساد لازم است به درون منجلاب برویم و دستشان را گرفته و بیرون کشیم. اما همواره باید مراقب بود که جذابیت‌آفرینی محور نشود و هدف آغازین از یاد نرود. منابع 1. حاج محمدی، علی، «راهبرد منجی در برابر مظاهر تمدن نوین»، مجموعه مقالات ششمین همایش مهدویت، قم، آینده روشن، 1389ش. 2. زرشناس، شهریار، جامعه باز، آخرین اتوپی تمدن غرب، تهران، حوزه هنری، 1372ش. 3. شریف رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، قم، انتشارات هجرت، چاپ اول، 1414ق. 4. شکرخواه، یونس، خبر، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، 1378ش. 5. صدوق، محمد بن علی بن بابویه، عیون اخبار الرضا(ع)، بی‌جا، انتشارات جهان، 1378ق. 6. طبسی، نجم‌الدین، چشم‌اندازی به حکومت مهدی(عج)، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1382ش. 7. طوسی، محمد بن حسن، الغیبة، قم، مؤسسه معارف اسلامی، 1411ق. 8. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، 1365ش. 9. گیل، دیوید و بریجیت آدامز، الفبای ارتباطات، ترجمه: رامین کریمیان و دیگران، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها، 1384ش. 10. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، قم: مکتبة الاسلامیه، بی‌تا. 11. مطهری، مرتضی، فطرت، تهران، صدرا، 1373. 12. ــــــــــــــــ ، اسلام و مقتضیات زمان، تهران، صدرا، 1372. 13. Philip Kotler, Donald H. Haider, Irving Rein (2002), Marketing Places: Attracting Investment, Industry and Tourism to Cities, States and Regions, Free Press, ISBN 0-02-917596-8 علی حاج محمدی منبع: فصلنامه مشرق موعود شماره 16 انتهای متن/
93/10/12 - 00:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 123]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها