محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830619870
ستارگان آسمان فقاهت(1)/ عکس
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
علما و بزرگان؛
ستارگان آسمان فقاهت(1)/ عکس
آیت الله العظمی خویی در طول حیات پربار خویش حدود 70 سال به تدریس دروس سطح و خارج، اشتغال داشته و قریب 50 سال هم برجسته ترین و پربارترین محفل حوزۀ نجف را دارا بود.
به گزارش سرویس دینی جام نیوز، یکی از راه های رشد و ترقی در مسیر زندگی مطالعه حالات بزرگان و دانشمندان است. در این گزارش می خواهیم به ابعاد زندگی آیت الله العظمی سید ابو القاسم خویی بپردازیم:
آیت الله العظمی سید ابو القاسم خویی شب پانزدهم ماه رجب سال 1317 هجری قمری، در خانوادۀ علم و دانش و تقوا در شهرستان خوی دیده به جهان گشود.
پدر او مرحوم آیت الله حاج سید علی اكبر، فرزند سید هاشم موسوی خویی، یكی از شخصیت های برجستۀ خوی بود و مردم به او به دیدۀ اكرام و احترام می نگریستند.
آیت الله سید علی اكبر خویی در 28 صفر 1285 هجری قمری در شهرستان خوی به دنیا آمد. وی در سال 1307 هجری قمری، برای فراگیری علوم دینی به عتبات عالیات رفت و در محضر اساتید بزرگ سامرا و نجف، از جمله علامه فاضل شربیانی و علامه شیخ محمد حسن مامقانی به فراگیری علوم اسلامی پرداخت.او در سال 1315 هجری قمری، به زادگاه خویش بازگشت و ریاست دینی شهر را برعهده گرفت.
سید علی اكبر در سال 1328 هجری قمری، به علت عدم موافقت با مشروطۀ غیر مشروعه به نجف مهاجرت كرد و در آنجا مورد اعتماد آیت الله سید محمد كاظم یزدی(صاحب عروة) قرار گرفت و در ادارۀ حوزۀ نجف، فعالیت های چشمگیری از خود نشان داد.
وی در سال 1346 هجری به مشهد مقدس هجرت نمود و در سن هشتاد و شش سالگی، در سفر زیارت مولای متقیان علی علیه السلام، در 18 شعبان 1371 هجری بدرود حیات گفت و پس از تشییع و نماز علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی بر پیكرش، در حرم امیر المؤمنین علیه السلام به خاك سپرده شد.
تحصیلات
آیت الله سید ابو القاسم خویی در دامان پاك پدر و مادرش دوران كودكی را پشت سر نهاده، پس از آموختن قرآن و خواندن و نوشتن، در 13 سالگی(سال 1330 هجری قمری) همراه برادر بزرگ خویش مرحوم سید عبد الله خویی و دیگر افراد خانواده رهسپار نجف شد.
ایشان از دوران كودكی و نوجوانی به هوش و ذكاوت و حافظه و استعداد در میان همسالان خود معروف بوده و در اندك زمانی گوی سبقت را از همگان ربود.
تدریس
آیت الله خویی در خلال تحصیل، به تدریس نیز می پرداخت و هر كتابی را كه می آموخت، كتاب پیش از آن را تدریس می كرد. معظم له خود در این باره چنین می فرماید:
« زمانی كه دومین جلد شرح لمعه را فرا می گرفتم. خود به تدریس و تعلیم اولین جلد این كتاب پرداختم.»
ایشان سال ها به تدریس خارج فقه و اصول و تفسر قرآن كریم اشتغال داشت.
آیت الله خویی در هر روز چهار نوبت به تدریس پرداخته و اكثر اوقات خویش را به تتبع، تحقیق، تألیف، تدریس و تعلیم شاگردان سپری ساخته و حتی از استراحت خود برای ازدیاد ساعات مطالعه می كاستند و این همه پر كاری و بزرگواری نشان بارز دانش دوستی آن فقیه فرزانه بود.
او پس از درس، مدتی طولانی نزدیك به یك ساعت برای پاسخ به پرسش های علمی شاگردان خویش در محفل درس می نشست و در مجالس خصوصی نیز صحبت علمی به میان می آورد و حتی در كوچه و خیابان هم به سؤالات شاگردان و افراد دیگر پاسخ می داد.
ویژگی های اخلاقی
فقهای بزرگ شیعه در زندگی خویش پیوسته اخلاق نیكوی پیامبران را الگوی خویش قرار داده و با حركت در مسیر انبیا برای هدایت و سعادت بشریت اسوۀ حسنه هستند.
علمای تشیع با نصب العین قرار دادن خُلق عظیم پیامبران الهی و ائمۀ اطهار علیهم السلام والاترین حماسه های شكوهمند تاریخ بشریت را ایجاد كرده اند. آیت الله العظمی خویی یكی از عالی ترین نمونه ها است كه در اینجا برخی از خصایص اخلاقی آن راد مرد فرزانه را برمی شماریم:
یاری ضعیفان
از ویژگی های بارز رفتار ایشان دستگیری از نیازمندان و كمك به درماندگان بود. هر جا احساس می نمود عده ای به كمك و رسیدگی نیاز دارند بدون درنگ به یاری آنان می شتافت لذا می بینیم كه مؤسسات خیریۀ زیادی به نام ایشان در هند و پاكستان و تایلند و ایران و عراق و لبنان تأسیس شده است.به خصوص در ماه های رمضان و ذی الحجه، توجه و اهتمام ایشان به زندگی فقرا و ایتام، بیشتر می شد.
عفو و گذشت
آیت الله خویی در طول زندگانی خویش با بدخواهان و حسودان و مخالفان زیادی مواجه شد و با وجود اینكه آنان بر علیه ایشان سخن گفتند و حركاتی انجام دادند. اما آیت الله فقید با آنان به بزرگی و متانت رفتار نموده و از سر تقصیرات و اشتباهات آنان درمی گذشت و حتی وقتی كه با آنان مواجه می شد بذل توجهی نیز به حالشان می نمود.
بهره برداری از وقت
ایشان هیچ وقتِ اضافه و باطلی نداشت و تمام اوقات شبانه روز خود را به تدریس، مطالعه، عبادت و تهجد، قرائت قرآن، جواب استفتائات، ملاقات با مردم، تألیف، نماز جماعت و زیارات می گذرانید.
ساده زیستی
مرجع بزرگوار، در زندگی بی آلایش و ساده بود. از تجمل و رفاه زاید دوری می كرد. خوراكش را غذایی ساده تشكیل می داد و در صرف وجوهات شرعی كاملا احتیاط می نمود.
از بسیاری كارهای مشروع به خاطر منافات داشتن با روح زهد و تقوا دوری می كرد.
تواضع و فروتنی
آیت الله خویی در زندگی، تواضع را پیشۀ خود ساخته از كبر و غرور و عجب سخت بدش می آمد و از كارهایی كه رنگ و بوی بزرگ منشی و خود بینی داشت به شدت پرهیز می نمود.
با اینكه وی از مدرسان بزرگ جهان تشیع به شمار می رفت و شاگردان و پرورش یافتگان مكتبش همه از پیشوایان فكری جهان تشیع محسوب می شدند و حوزۀ درسی ایشان از پر آوازه ترین محافل علمی جهان اسلام بود، از مظاهر كبر و غرور دوری كرده و درِ خانه اش به روی همه باز بود. همه می توانستند شخصا با آقا ملاقات نموده و مسائل خود را با ایشان در میان بگذارند.
تقید به زیارت
حضرت آیت الله خویی به زیارت حضرت امیر المومنین علیه السلام بسیار علاقه داشته و هر روز پیش از شروع درس به حرم مطهر رفته و پس از زیارت و عرض سلام برای تدریس به مسجد خضراء تشریف می آوردند.
در ایام زیارت مخصوص امام حسین علیه السلام، به كربلا رفته و آن حضرت را زیارت می كردند و به همین منظور خانه ای هم در كربلا اجاره كرده بودند. مدتی نیز با ماشینی كه توسط برخی افراد خیر تهیه شده بود هر شب جمعه به زیارت سید الشهداء علیه السلام می رفتند.
تجلیل از مراجع معاصر و اهل علم
معظم له برای مراجع تقلید احترام خاصی قایل بودند و از آنان تجلیل می نمودند. ایشان و مرحوم آیت الله شیرازی، در دوران مرجعیت عامۀ آیت الله العظمی بروجردی از باب احترام و ادب، شهریۀ ایشان را می پذیرفتند. در حالی كه خود از مدرّسان بزرگ و مشهور تشیع بوده و بی نیاز از آن بودند.
ایشان برای آیت الله العظمی حكیم احترام عمیقی قایل بودند و به تألیفات ایشان عنایت خاصی داشتند.
همچنین ایشان در مناسبتهای مختلف از شاگردان فاضل خود(همچون مرحوم شهید صدر و سید علاء الدین بحر العلوم و استاد آقا شیخ محمد تقی جعفری) نام برده و مقام فضل و دانش آنان را می ستودند.
سفر به قم
آیت الله خویی در سال 1350 هجری قمری، به زیارت حضرت امام رضا(ع) نایل آمده و در سال 1353 هجری قمری، به حج مشرف شدند.
در اوایل ماه رجب سال 1368 هجری قمری، بار دیگر از نجف اشرف به قصد زیارت حضرت ثامن الحجج علیه السلام و معالجۀ كسالت قلب و سینه، راهی ایران گشته و از راه همدان عازم قم شدند. آن گاه كه خبر ورودشان به قم رسید بزرگان حوزه و دانشمندان، همراه انبوه مردم تا هشت فرسنگی قم به استقبال او آمدند.
زمانیكه ایشان قصد حركت به تهران كرد بسیاری از مردم تهران و ساكنان شهر ری تا شش فرسنگی به استقبالش آمده و مورد تجلیل عموم طبقات واقع شدند.
پس از آن به مشهد مقدس مشرف شده و بعد از مدتی به نجف اشرف مراجعت نمودند.
اساتید
آیت الله خویی پس از یادگیری مقدمات نزد بزرگان و اساتید سطح، از جمله پدر بزرگوارش به تدریس كتب درسی فقه و اصول پرداخت و در 21 سالگی به درس خارج روی آورد و در فقه و اصول از خرمن دانش دانشوران نام آور حوزۀ نجف خوشه ها چید و فیض هابرگرفت. برخی از آن بزرگان عبارتند از:
1- آیت الله شیخ فتح الله شریعت اصفهانی(متوفای 1339 هجری قمری)
2- آیت الله میرزای نائینی(متوفای 1355 هجری قمری)
3- آیت الله آقا ضیاء عراقی(متوفای 1361 هجری قمری)
4- آیت الله شیخ محمد حسین غروی اصفهانی(متوفای 1361 هجری قمری)
5- آیت الله میرزا علی آقا شیرازی فرزند میرزای شیرازی(متوفای 1355 هجری قمری)
6- آیت الله شیخ محمد جواد بلاغی نجفی(متوفای 1352 هجری قمری)
7- آیت الله سید حسین بادكوبه ای(متوفای 1358 هجری قمری)
8- آیت الله آقا میرزا علی آقا قاضی(متوفای 1366 هجری قمری)
مشایخ روایت
آیت الله خویی در حالی كه هنوز جوان بود موفق شد از بزرگان حوزۀ نجف اجازۀ نقل حدیث دریافت داشته و توسط آن، كتابهای دانشمندان شیعه و سنی را روایت كند. یكی از این مشایخ، مرحوم میرزای نائینی بود كه بوسیلۀ ایشان از استادش مرحوم محدّث نوری كتاب هایی مانند: اصول كافی، من لا یحضره الفقیه، تهذیب، استبصار، وسائل الشیعة، بحار الأنوار، وافی و... را روایت می نمود.
اجازۀ دیگر ایشان، اجازۀ روایی علامۀ سترگ آیت الله سید عبد الحسین شرف الدین عاملی صاحب المراجعات،( متوفای 1377) بود كه بواسطۀ ایشان كتابها و تألیفات دانشمندان اهل سنت را روایت می كند.
شاگردان
آیت الله العظمی خویی در طول حیات پربار خویش حدود 70 سال به تدریس دروس سطح و خارج، اشتغال داشته و قریب 50 سال هم برجسته ترین و پربارترین محفل حوزۀ نجف را دارا بود و هزاران نفر از علما و فضلای كشورهای مختلف اسلامی از هند و افغان و پاكستان و ایران گرفته تا عراق و حجاز و لبنان و كشورهای حاشیۀ خلیج فارس را در دامان خویش پرورش داده و به اقصی نقاط جهان فرستاده و توده های مسلمان را به سوی سعادت و هدایت رهنمون بوده است.
در اینجا تنها به نام برخی از شاگردان معظم له اشاره می نمائیم:
1- آیت الله سید ابو الحسن شیرازی
2- آیت الله ابو الفضل نجفی خوانساری
3- آیت الله ابو القاسم گرجی
4- آیت الله احمد دشتی
5- آیت الله اسماعیل محقق بلخی
6- آیت الله میرزا مسلم ملکوتی
7- آیت الله سید جلال الدین فقیه ایمانی
8-آیت الله باقر شریف قرشی 9-آیت الله میرزاجواد تبریزی
تقریرات درس
شاگردان آیت الله العظمی خویی در خلال تحصیل خود، همواره به ضبط بیانات استاد در فقه و اصول پرداخته و در مجلس درس وی به نگاشتن افادات ایشان اشتغال داشته اند به نحوی كه شمار تقریرات درس ایشان به چندین عنوان می رسد.
تألیفات
آیت الله خویی از ابتدای زندگی علمی خویش در راستای نشر معارف اهل بیت علیهم السلام و گسترش دانش اسلام، دمی نیاسود.
زمانی بر مسند تدریس نشست و به تربیت و پرورش صدها عالم و دانشمند فرزانه پرداخت و زمانی دیگر دست به قلم برد و به تصنیف و تألیف در تفسیر و كلام و فقه و اصول و رجال پرداخت.
با توجه به اشتغالات گوناگون ایشان از هنگام تدریس سطوح تا روزهای آخر زندگانی پربار، و آن همه مسئوولیت های مختلف این همه آثار چشمگیر قابل توجه است.
برخی از آثار ایشان عبارتند از:
1- التنقیح، در فقه، 8 جلد
2- مستند العروة الوثقی، در 5 جلد
3- فقه الشیعة، در 5 جلد
4- منهاج الصالحین، 2 جلد شامل یك دورۀ اجمالی فقه
5- مصباح الفقاهة، در 3 جلد
6- مصباح الأصول، در 2 جلد
7- البیان فی تفسیر القران، كه در آن مقدمات علوم قرآنی مورد بررسی قرار گرفته است.
8- معجم رجال الحدیث، در 23 جلد
9- تقریرات درس های علامۀ نائینی كه در دو جلد با نام أجود التقریرات منتشر شده است.
آیت الله خویی و انقلاب اسلامی ایران
از آغاز حركت خروشان مردم مسلمان ایران به رهبری امام خمینی قدس سره در جهت نابودی رژیم طاغوت، از سال 1341 هجری شمسی، كه دولت با طرح مسألۀ انجمن های ایالتی و ولایتی در صدد اجرای نقشه های ضد دینی خود برآمد، مراجع عالیقدر و علمای اعلام به طور یك پارچه نبرد بی امان خویش را با دولت حاكم شروع نمودند.
یكی از این بزرگان آیت الله خویی بود كه از آغاز نهضت با صدور اعلامیه ها، پیام ها و تلگرام ها نقش خود را در پیشبرد حركت اسلامی مردم ایران ایفا كرد. اقدامات ایشان كه از مهرماه 1341 شمسی شروع شده بود همه حاكی از ژرف نگری و عمق نظر ایشان است. خدمات اجتماعی
آن مرجع بزرگ در طول مرجعیت خود با امكاناتی كه در اختیار داشت تأسیسات عظیم و بناهای بزرگ و كتابخانه ها و مدارس و حوزه هایی را بنا نهاد كه به برخی از آنها اشاره می شود:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 133]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها