تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860314948
تو را ماه در خون غلطیده می نامم / به آب که رسید دریافت آب هم تشنه حسین است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: تو را ماه در خون غلطیده می نامم / به آب که رسید دریافت آب هم تشنه حسین است فرهنگ > دین و اندیشه - پرونده خبرآنلاین در شب تاسوعا - ارادتی به آستان سقای کربلا، عباسِ حسین، که دستان ظاهر از او بریدند تا بال های بهشتی برای پرواز بر شانه هایش روییدند.
لطفا منتظر بمانید...
تو را ماه در خون غلطیده می نامم
فایل صوتی که در ابتدای مطلب می شنوید مداحی سید محمد عاملی با سروده حسین غفاری اردبیلی درباره حضرت ابالفضل است. شعر ترکی و ترجمه چند بیت ابتدایی این سروده که از زبان امام حسین(ع) خطاب به برادرش گفته شده، به شرح زیر است:
«اویان ای یار وفاداریم اویان: بیدار شو ای یار وفادارم، بیدار شو منی تک قویما علمداریم اویان: مرا تنها مگذار علمدارم، بیدار شو یولووی خیمه ده گوزلور بالالار: کودکان در خیمه چشم به راهت هستند سنه قربان اولا قیزلاریم اویان: دخترانم به فدای تو شوند، بیدار شو شرف الناسیم اویان: شرف انسانی ام بیدار شو
گوزل عباسیم اویان: عباس زیبایم بیدار شو سنه من قانه باتان ای دیرم: من تو را ماه در خون غلطیده می نامم سینووی لاله لره تای دیرم: و سینه ات را شبیه لاله ها می نامم داش اتانلاردان اگر اولسا امان: اگر از دست سنگ اندازان امانی داشته باشم توکرم گوز یاشی لایلای دیرم: اشک می ریزم و لای لای برایت می خوانم ... »
ولایت و شراب طهوری و پاکیزه به روایت اسماعیل منصوری لاریجانی به آب رسید دریافت که آب هم تشنه مولایش حسین است قمر بنی هاشم ساقی کربلا، فاتح چشمه «طهور» در کوی ولایت امام حسین است. ساقی کربلا زمانی این رمز را کشف می کند که امام حسین او را مامور می کند از رود فرات برای تشنگان حریم عصمت و طهارت آب بیاورد. قمر بنی هاشم عاشقانه این ماموریت را می پذیرد و به طرف رود فرات حرکت می کند، اما به فکر فرو رفته بود که رمز و راز تشنگی چیست؟ گفت: عباس! سر این دستور چیست؟ چشمه بر آب روان مامور نیست اما همین که به آب رسید دریافت که آب هم تشنه مولایش حسین است و با بیقراری تمام به ساقی کربلا عرضه داشت: گفت سقا از پی آب آمدی من به قربانت چه بی تاب آمدی
من خودم مست شراب ساقیم از یم کوی ولایت باقیم
«کل شیء حی» از آن رو گشته ام رستم از خود، محو در او گشته ام
جوش دارم دم به دم از جوش او تشنه باشم تشنه یک نوش او
این طراوت ها که بینی در من است جملگی از حاصل آن خرمن است
گر به مولایم رسانی جان من تا ابد سیراب گردد کام من
چون تو هم رودی از آن دریا شدی این چنین آشفته سوی ما شدی
مشک را پر کن ز من مست توام دست ترکن، عاشق دست توام قمر بنی هاشم مشک را پر آب می کند و شتابان به طرف خیمه ها می آید. در اوج حیرانی بود که ناگهان در حالتی عارفانه منظور مولایش امام حسین بر او مکشوف می شود و زمزمه ای عاشقانه می فرماید: عشق را کی تشنه آبی کنند موج را کی غرق مردابی کنند
آن که دارد در نگینش عرش و فرش کی شکایت دارد از سوز عطش
مشک خالی این تن خاکی من آب روشن روح افلاکی من
جان به راه عشق دادن زندگی است بی حسین ماندن در عالم مردگی است ساقی کربلا با شهود این حقیقت راهی میدان نبرد می شود تا شراب شهادت را از ساغر ولایت امام حسین بنوشد، اما برای پاکی و طهارت کامل این شراب از مولایش می خواهد: یا حسین عشق مرا خالص نما یک نظر بر حال این مخلص نما
نی سپه دارم که سرباز توام جان ز من بستان که جانباز توام امام حسین شتابان خود را به بالین برادر می رساند، در حالی که می فرماید: آمدم ای ساقی سالار عشق آمدم ای بلبل گلزار عشق
در نماز عشق محراب حسین در نبرد عشق بی تاب حسین
آمدم ای شیر صحرای بلا مشک آبت را چه کردی با وفا؟ قمر بنی هاشم در حالی که سر خونین خود را در دامن مولا و برادرش امام حسین احساس کرد با نغمه ای عاشقانه پاسخ داد: گفت:برادر یافتم تعبیر چیست رمز فرمان تو را تفسیر چیست
جو شد از سرچشمه آب حیات دوری از کویت بود عین ممات
هفت دریا گفته اند دریا تویی آسمان ها گفته اند بالا تویی
آب من عشق لقایت یا حسین می خروشم پا به پایت یا حسین
گر بریزی قطره ای بر جان من حوض کوثر می شود حیران من بنا بر این شراب طهوری مزد سعی و تلاش مشکور ساقی کربلا، قمر بنی هاشم است و این شراب، حالت جوشیدن و فوران کردن دارد؛ یعنی کام تشنه متوسلان به ساقی کربلا را سیراب می کند. از این رو قمر بنی هاشم «باب الحوائج» است که مصداق آیه قرآن (سوره دهر) است: «خدایشان آنان را شرابی طهور و پاکیزه نوشانید. این پاداش و مزد شما و سعی شما ستوده است.»
عباسِ عباس به روایت سید مهدی شجاعی
عجبا! این تصویر اوست در آب یا حسین؟!
«ماه، روشنی اش را، گرمی اش را، هستی اش را و هویتش را از خورشید می گیرد.
و ماه، بدون خورشید به سکه ای سیاه می ماند که فاقد هویت و ارزش و خاصیت است.
و آنها که مرا به لقب قمر، مفتخر ساخته اند، نسبت میان ماه و خورشید را چه خوب می فهمیده اند!
من آمدم که عاشقی را به تجلی بنشینم. من آمدم که دوست داشتن را معنا کنم. اما آسمان عشق حسین، بلندتر از آن است که پرنده عاشقی چون من بتواند بر آستان عظمتش بال ارادت بساید.
حسین آینه تمام نمای خداوند است و من همه عمر تا کنون کوشیده ام که آینه حسین بشوم. از خودم هیچ نداشته باشم، هیچ نباشم. فناء در حسین شوم و آنچنان شوم که در آینه نیز جز تصویر حسین نبینم.»
... عباس، مشک را بر دوش می اندازد، دو دست به زیر آب می برد و فرا می آرد، تا پیش روی چشم. عجبا! این تصویر اوست در آب یا حسین؟!
این درست همان لحظه ای است که عباس یک عمر برای رسیدن به آن تلاش کرده است؛ این که در آینه نیز جز تصویر حسین نبیند. اکنون دیگر چه نیازی به آب؟! دست هایش را باز می کند و آب را به شریعه بر می گرداند...
سقای کربلا به روایت سید مرتضی آوینی
تا دستان ظاهر بریده نشود، بال های بهشتی نخواهد رست
حسین دیگر هیچ نداشت که فدا کند، جز جان که میان او و ادای امانت ازلی فاصله بود... و اینجا سدره المنتهی است. نه... که او سدره المنتهی را آنگاه پشت سرنهاده بود که از مکه پای در طریق کربلا نهاد... و جبرائیل تنها تا سدره المنتهی همسفر معراج انسان است . او آنگاه که اراده کرد تا از مکه خارج شود گفته بود: «من کان فینا باذلاً مهجته و موطناً علی لقاءالله نفسه فلیرحل معنا، فاننی راحل مصبحا ان شاءالله تعالی».
سدرة المنتهی مرزدار قلمرو فرشتگان عقل است. عقل بی اختیار، اما قلمرو آل کسا، ساحت امانتداری و اختیار است و جبرائیل را آنجا بار نمی دهند که هیچ ، بال می سوزانند . آنجا ساحت «انی اعلم ما لاتعلمون» است ، آنجا ساحت علم لدنی است ، رازداری خزاین غیب آسمان ها و زمین؛ آنجا «سبحات فنای فی الله است و بقای بالله»، و مرد این میدان کسی است که با اختیار ،از اختیار خویش درگذرد و طفل اراده اش را در آستان ارادت قربان کند ... و چون اینچنین کرد، در می یابد که غیر او را در عالم، اختیار و اراده ای نیست و هر چه هست اوست.
اما چه دشوار می نماید طی این عرصات! آنان که به مقصد رسیده اند می گویند میان ما و شما تنها همین «خون» فاصله است ؛ تا سدرة المنتهی را با پای عقل آمده ای، اما از این پس جاذبه جنون، تو را خواهد برد... طی این مرحله دیگر با پای اراده میسور نیست؛ بال می خواهد و بال را به عباس می دهند که دستانش را در راه خدا قربان کرد. این حسین است که عرصات غایی خلافت تکوینی انسان را تا آنجا پیموده است که دیگر جز جان میان او و مقصود فاصله نیست.
آنان که با چشم ظاهر می نگرند او را دیده اند که بر بالین علی اکبر «علی الدنیا بعدک العفا» گفته است و بر بالین قاسم «عزَّ والله علی عمک ان تدعوه فلا یجیبک او یجیبک ثم لا ینفعک» و اکنون بر بالین ابی الفضل عباس می گوید: «الان انکسر ظهری و قلت حیلتی» ،اما حجاب های نور را نمی بینند که چه سان از هم دریده و رشته های پیوند روح را به ماسوی الله چه سان ازهم گسسته ! نه ماسوی الله ، که اینجا کلام نیز فرشته سان فرو می ماند.
مردانگی و وفای انسان نیز به تمامی ظهور یافت و آن قامت مردانه عباس بن علی با دستان بریده بر شریعه فرات، آیتی است که روح از این منزلگاه نیز گذشته است و عجیب آن است که آن باطن چگونه در این ظاهر جلوه می کند.
دستان عباس بن علی قطع شده بود که آن ملعون توانست گرز بر سر او بکوبد. اما تا دستان ظاهر بریده نشود، بال های بهشتی نخواهد رست. اگر آسمان دنیا بهشت است، آسمان بهشت کجاست که عباس بن علی پرنده آن آسمان باشد؟ فرشتگان عقل به تماشاگه راز آمده اند و مبهوت از تجلیات علم لدنّی انسان، به سجده در افتاده اند تا آسمان ها و زمین، کران تا کران، به تسخیر انسان کامل درآید و رشته اختیار دهر به او سپرده شود؛ اما انسان تا کامل نشود، در نخواهد یافت که دهر، بر همین شیوه که می چرخد، احسن است.
/6262
دانلود
کلید واژه ها: حضرت عباس (س) - امام حسین(ع) - محرم -
لینک را کپی کنید دانلود
یکشنبه 11 آبان 1393 - 19:40:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 93]
-
دین و اندیشه
پربازدیدترینها