واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۳ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۵
یک استاد اخلاق گفت: ایمان مردم وابسته به عالمی که دم از قرآن و ائمه و نماز میزند نیست بلکه ایمان مردم به عمل علما بستگی دارد نه به حرف زدن آنها. به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حجتالاسلام والمسلمین پناهیان در مراسم ترحیم پدر حجتالاسلام و المسلمین حاج علیاکبر رشاد گفت: علما اساسا نزد پروردگار مورد احترام هستند، ولی اگر عالمی اهل عمل باشد عزت و مقام او نزد خداوند بالاتر میرود که این عالم ربانی همواره به آنچه که خود میگفت عمل میکرد. وی افزود: در حدیثی وارد شده کمترین بلایی که بر سر عالم بیعمل میآید این است که خداوند ذکر و حلاوت شیرینی یاد خود را از او میگیرد و تنها به ظاهر با خداوند است، ولی در دل یادی از خدا ندارد. این عالم، عالمی است که به علم خود عمل نکرده است. این استاد اخلاق خاطرنشان کرد: یکی از نیازهای اجتماعی امروز جامعه ما عمل به دانستهها است که جامعه ما دچار دو نوع دلزدگی شده است یکسری از افراد عملزده شدهاند و یکسری دیگر از ایمان زده شدهاند. ما اگر میخواهیم ایمان در جامعه شکل بگیرد باید هر کس به آنچه که میگوید عمل کند. باید خودمان را عادت بدهیم به عمل نه فقط حرف زدن. پناهیان تصریح کرد: ما به آنچه که میگوییم عمل کنیم خصوصا در جزئیات. همواره یکسری از افراد جامعه خود را محتاج و نیازمند علم میبینند در صورتی که همه نیاز جامعه را علم نمیتواند برطرف کند. به آن چیزی که در جامعه ما بیتوجهی میشود عمل به جزئیات و کلیات است. متاسفانه ما حرف از دین و علم زیاد میزنیم ولی در عمل که میرسیم کم میآوریم. وی افزود: ما نباید تربیت افراد را موکول به زمان سربازیشان کنیم. طبق سفارشات اسلام تربیت نسل باید از 7 تا 14 سالگی صورت بگیرد چرا که در آن زمان ادب کردن افراد و اینکه به آنها بگوییم به هر آنچه که میگویید عمل کنید آسانتر است. ما نباید خدا را با دل خود بسنجیم. خداخواهی با آنچه که دل میخواهد جمع نمیشود. این استاد حوزه خاطرنشان کرد: ما به قدر کافی بر علم، دین و محبت در صحبتهای خود اشاره کردهایم و این سه در بین مردم جاری است. ما با همین مقدار علم و دین میتوانیم تحولات عظیم و بزرگی ایجاد کنیم و انسانها را به تعالی برسانیم ولی متاسفانه به همین مقدار علم و دین هم عمل نمیشود. پناهیان افزود: ما باید در جزئیات هر روزه زندگی خود بنگریم. ایمان در کنار عمل معنا پیدا میکند. وقتی مقام معظم رهبری در صحبتهای خود اشاره میکنند که ما در این راستا پیشرفت نکردهایم دلیلی دارد. ایشان این حرفها را خیلی متین بیان میکنند و این کنایهفهمها هستند که باید این گفتار را متوجه شوند. وی در ادامه با بیان اینکه خداوند میفرماید کمترین جزایی که به بندهای که به آنچه میداند ولی عمل نمیکند میرسانم این است که ذکر، یاد و شیرینی خود را از دل او میگیرم، گفت: اگر مومنی دچار این غفلت شود از دین متنفر میشود و هرگز عاقبت به خیر نمیشود و در دلش همواره به دنبال لذتهای دنیوی است، ولی اسمش مسلمان است. متاسفانه بخشی از مذهبیهای ما اهل محافل قرآنی نیستند و فقط نام مسلمان را دارند. این استاد حوزه خاطرنشان کرد: ما در مجلس ترحیم عالمی جمع شدهایم که اهل عمل بود. ایشان حتی در خانهای زندگی میکرد که ساده بود و وقتی به او اصرار میکردند که کمی به این مکان برسید مثالی از حضرت نوح را نقل میکرد که حضرت به عزرائیل فرمود اگر میدانستم همین مقدار هم زنده هستم همین کلبه را نیز نمیساختم. پناهیان افزود: ما چقدر عالمانی داریم که اهل عمل باشند. ایمان مردم وابسته به عالمی که دم از قرآن و ائمه و نماز میزند نیست بلکه ایمان مردم به عمل علما بستگی دارد نه به حرف زدن آنها و ما مفتخریم در مجلس عالمی جمع شدهایم که در 90 سال زندگی خود همواره اهل عمل بود. وی افزود: این بزرگوار همواره یک رفتار کریمانه با اطرافیان خود داشت و همواره به آنچه که میدانست عمل میکرد و در عمل خود استمرار داشت. یکی دیگر از کمبودهای جامعه ما استمرار در عمل است. یک رفتار خوب اگر مداوم نباشد تاثیری بر روی انسانها نمیگذارد. عمل انسانها باید به صورت مداوم باشد تا تاثیر خود را بگذارد. این استاد حوزه گفت: برای اینکه به آنچه دین گفته برسیم باید همواره بر عمل خود مداومت ورزیم و باید خود را به کارهای خوب عادت دهیم نه اینکه یک زمانی بر دلمان هوای معنوی بیفتد و کار معنوی کنیم، این کار معنوی باید مداوم باشد نه گذرا. فکر نکنیم که برای هر کاری معنوی باید گامهای بزرگی برداریم حتی با مداومت بر کوچکترین کارها میتوانیم اخلاص عمل خود را بالا ببریم. پناهیان در پایان گفت: دوران جوانی برای عشق و محبت به دین و اهل بیت (ع) یک فرصت است. احساسات و هیجانات جوانی را باید در گذر از زندگی همراه خود داشته باشیم و نگذاریم از ما جدا شود. هئیت رفتن باید تا زمانی که زنده هستیم در وجود ما باشد. دوران جوانی دوران آشنایی با اهل بیت (ع) است و عشق واقعی به قرآن، اهل بیت (ع) و خدا را باید در نزد پیران اهل بیت (ع) یافت. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]