واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
دین و اندیشه نتایج یک تحقیق نشان می دهد؛
تأثیرات سازمانهای نظامی بر شهروندان غیرنظامی
محققان اعلام کردند که به نتایج جدیدی درباره تأثیر نظامی سازی بر عموم مردم، شهروندان غیرنظامی رسیده اند و بزرگترین تأثیر مثبت آن بهداشت و دسترسی به آموزش است.
به گزارش خبرگزاری مهر، تحقیقات انجام شده درباره تأثیر سازمانهای نظامی بر شهروندان غیر نظامی توسط استیو کارلتون فورد استاد و رئیس دپارتمان جامعه شناسی دانشگاه سینسیناتی انجام شده که اخیرا در صدونهمین انجمن جامعه شناسان آمریکا که در سانفرانسیسکو نیز حضور یافته بود. این تحقیقات با گرفتن اطلاعات یونیسف، بانک جهانی و موسسه تحقیقات صلح اسلو، شبکه یکپارچه تحقیقات تعارضات اجتماعی و موسسه کیفیت دولت انجام شده و سطح دسترسی به آب آشامیدنی، تسهیلات بهداشتی و درصد آموزش جمعیت و تمام استانداردهای یک جمعیت در رفاه را درنمونه های زمانی سالهای 1996 تا 2008 بررسی کرده اند. کارلتون فورد در این رابطه توضیح می دهد: همیشه این گمانه زنی وجود داشت که نظامی سازی اجتماعی دارای تأثیرات مثبتی است، با این اعتقاد که ساخت این گروه ها به معنای ساخت زیرساختهایی است که به جمعیت عمومی جامعه سود می رساند. وی افزود: در این رابطه این باور وجود دارد که به منظور ساخت یک ارتش قوی نیاز به یک جمعیت تحصیل کرده، منبع غذای کافی، سرمایه گذاری در بخش بهداشت و سلامت، توسعه کشاورزی، حمل و نقل و صنعت خوب وجود دارد اما همیشه از دیگر سو این تفکر هم وجود داشته است که نظامی سازی مستلزم هزینه است. محققان اطلاعات 148 کشور جهان را با تمرکز بر تأثیرات نظامی سازی اجتماعی نظامی سازی پرتورین بررسی کرده اند. پرتورین به گارد ویژه امپراتوران روم باستان گفته می شد. پیش از اینکه پرتورینها به گارد نگهبانان امپراتور روم مبدل شوند وظیفه شان پاسداری از افسران بلندپایه و کنسولهای روم بود. نیروی پرتورین به دستور کنستانتین یکم در سده چهارم میلادی منحل شد. نام پرتورین از نام فرماندهان جنگی رومی یا پرتور گرفته شده بود. به مرکز فرماندهی رومیان نیز پرتوریوم گفته می شد. نظامی سازی اجتماعی دربرگیرنده ساخت و حفظ ارتش ها است. ارمنستان، بحرین، بلاروس، ارتیره، یونان، اردن، کامبوج، کره جنوبی، سنگاپور و ترکیه درمیان کشورهایی قرار می گیرند که دارای سطح قابل توجهی از نظامی سازی اجتماعی هستند.
نظامی سازی پرتورین این گروه، دارای کنترل مستقیم و غیر مستقیم روی دولت در قدرت هستند. این نوع نظامیان معمولا در کشورهای کودتا خیز فعالیت می کنند آنها از حیث تعداد کوچک هستند اما از بودجه های قابل توجهی برخوردارند. کشورهایی که دارای سطح بالایی از این نوع نظامی ها بود افغانستان، جمهوری دموکراتیک کنگو، هندوستان، کنیا، پاکستان، عربستان سعودی، تاجیکستان و اوگاندا هستند. محققان به این نتیجه رسیدند که دسترسی به سیستم و تسهیلات بهداشت، آب آشامیدنی، زنان و مردان تحصیل کرده موجب کاهش نرخ مرگ و میر کودکان شده است. علاوه براین، کشورهایی که دارای سطح بهتری از دسترسی به بهداشت هستند از نظر مرگ و میر کودکان در سطح پایین تری قرار دارند، همچنین کشورهایی که سطح آموزش زنانشان بالاست سطح مرگ و میر کودکانشان پایین است. بررسی محققان نشان می دهد که نظامی سازی اجتماعی نرخ مرگ و میر کودکان را کاهش و نظامی سازی پرتورین نرخ مرگ و میر کودکان زیر 5 سال را افزایش می دهد. این تحقیقات همچنین نشان می دهد کشورهایی که دارای سطح بالاتری از توسعه اقتصادی هستند و کشورهای دموکراتیک دارای نرخ پایینی در رابطه با مرگ و میر کودکان هستند. این محققان درنظر دارد به عنوان تحقیقات آینده خود چگونگی تأثیر نظامی سازی بر درآمد و مرگ و میر کودکان را بررسی کنند.
۱۳۹۳/۵/۲۹ - ۰۸:۱۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]