تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820278692
عاشقانه ای که نجیب روایت می شود
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: عاشقانه ای که نجیب روایت می شود تهران-ایرنا- تجریش ناتمام حال وهوایی به شدت نوستالژیک دارد و ادای دین به سینما در جای جای فیلم خودنمایی می کند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، تجریش ناتمام از آن دسته فیلم هایی است که سه سال پیش دچار سلیقه مدیران وقت شد و در گروه فیلم های با مضمون خیانت جای گرفت و اکران آن نزدیک به دو سال عقب افتاد. سمبه معاونت ارزشیابی آنقدر پرزور بود که حتی نام فیلم از عاشقانه های تجریش به تجریش ناتمام تبدیل شده است.
تجریش ناتمام یک درام عاشقانه است و جزو فیلم هایی است که به کندو کاو روابط میان افراد جامعه به شکلی ریزبینانه می پردازد. مضمونی که البته در سال های اخیر از سوی برخی کارگردان های جوان کشور دستمایه فیلم سازی قرار گرفته و پوریا آذربایجانی نیز به صرافت تهیه فیلمی با چنین مضمونی انداخته است.
رد پای سینمای دهه شصت فیلمسازان سرشناسی چون مهرجویی، حاتمی و کیمیایی را در تجریش ناتمام به وضوح می توان مشاهده کرد و تحت تاثیر بودن کارگردان از فیلمسازانی از این دست در جای جای فیلم مشهود است. فیلمساز ابایی ندارد از اینکه به عنوان کارگردانی هامون زده شناخته شود چرا که به جز الگوپذیری از فرم و نحوه روایت داستانی ادای دین به فیلم هامون به طوری افراطی در فیلم دیده می شود.
سرور و امیر و به اتفاق چند دوست قدیمی پس از گذشت بیست سال از دوران دانشجویی قرار یک روزه ای می گذارند تا یکدیگر را ببینند و عشق قدیمی این دو به یکدیگر سبب می شود فیلم دنیای درون دو شخصیت اصلی را بکاود و بازگشودن عشق کهنه این دو شخص با رعایت ظرافت هایی که از سوی کارگردان و نویسنده فیلمنامه رعایت شده تماشاگر را با خود دنبال می کند.
تجریش ناتمام قصه ای جهان شمول دارد از این جهت که عشق نافرجام در زندگی بسیاری از آدم ها اتفاق افتاده و قابلیت همذات پنداری زیادی ایجاد می کند اما آنچه اهمیت دارد چگونگی پرداخت به چنین قصه ای است که به نظر می رسد آذربایجانی تا حدودی از انجام آن سربلند بیرون آمده است.
یکی به دو کردن های آغازین فیلم میان سرور و پسر هیجده ساله اش به سرعت به سکانس قرار سرور و امیر وصل می شود. سرور هر قدر در برخورد با پسرش عصبی و پرخاشگر است در مواجهه با هم دانشگاهی قدیمی اش راحت، آرام و باوقار نشان می دهد و این تفاوت رفتاری از آنجا که به سرعت از صحنه بگو مگوی سرور و پسرش در ماشین به سکانس قرار امیر و سرور وصل می شود کنتراستی معنی دار ایجاد می کند. جای خالی مردی با مشخصات امیر در زندگی سرور به خوبی به نمایش در می آید هر چند تماشاگر هنوز از بیوه بودن سرور در آن مقطع از فیلم خبر ندارد.
تجریش ناتمام عاشقانه ای است که نجیب روایت می شود و در بیان قصه اش رعایت حریم خانواده را بدون اینکه چشم بر واقعیت های جامعه ببندد درنظر گرفته است. فیلم روایت صادقانه ای دارد چرا که نه سیاه نمایی می کند و نه بیهوده دچار خودسانسوری می شود. نوع روابط میان کاراکترها از آنجایی که دانشجوی هنر بوده اند خاص است و نویسنده به خوبی نشان داده که این نوع از روابط میان دانشجویان رشته هنر عادی است و تماشاگر دقیق سینما از این نظر توجیه است و از همین منظر برخی دیالوگها نمایشی و غیرعادی جلوه نمی کند.
از نکات مثبت فیلم آذربایجانی این است که از شعار دادن پرهیز می کند ومفاهیم فیلم به شکلی گل درشت به تصویر در نمی آید و در این روند دیالوگ های حساب شده نیز به یاری این روند می آید. در سکانسی از فیلم که سرور و امیر در رستورانی در حال صرف ناهار هستند ناگهان گوشی امیر زنگ می زند. با دور شدن امیر از سرور می توان حدس زد که همسرش پشت خط است. دیالوگ های میان امیر و سرور پس از تماس همسر امیر با او از ظرافت های نویسنده فیلمنامه حکایت می کند. سرور می پرسد: بهش دروغ گفتی و امیر پاسخ می دهد من هیچ وقت دروغ نمی گویم. سرور می گوید اگر صفا زنده بود و تو چنین قراری می ذاشتی دروغ می گفتی؟ و سرور پاسخ می دهد تردید دارم که اگر صفا زنده بود سر چنین قراری می آمدم.
دیالوگ ها با زبانی سینمایی نشان می دهد که مضمون فیلم اصلا خیانت نیست نه اینکه پرداختن به چنین مضمونی در سینمای ایرانی امری ناپسند باشد بلکه دسته بندی فیلم در میان فیلم هایی با مضمون خیانت از سوی مدیریت وقت سینمایی و وقفه 2 ساله اکران آن به این بهانه قابل تامل است.
سکانسی از فیلم که امیر سرور را در پایان روز به خانه اش رسانده به خوبی نشان می دهد که امیر مردی نیست که در سنین میانسالی به اصطلاح فیلش یاد هندوستان کرده باشد بلکه اوعاشقی بوده که از بد روزگار به عشقش نرسیده است و این واقعیت در فیلم با تقدیم انگشتری که امیر بیست سال پیش و در زمان دانشجویی برای سرور خریده و به گفته خودش به سختی پول آن را فراهم کرده به خوبی به تصویر در می آید. امیر دوبار در فیلم مثل بچه ها گریه می کند و گریه عاشقانه او آنقدر باور پذیر از کار درآمده که تماشاگر را دل زده نمی کند و البته از درافتادن در ورطه عاشقانه های فیلم فارسی نیز موفق بیرون آمده است.
تجریش ناتمام با اینکه فیلم ماجرا و گره گشایی نیست اما تا پایان تماشاگر را با خود همراه می کند و اتمسفر فیلم اجازه نمی دهد تماشاگر خسته و ملول شود.
بازیها در فیلم تجریش ناتمام از نکات مثبت این فیلم است. محمد رضا فروتن و شقایق فراهانی یکی از بهترین نقش آفرینی های خود را به نمایش گذاشته اند. یکی از بهترین بازی ها به بازیگر ناشناسی با نام سیامک ادیب تعلق دارد که نقش مهدی جان بزرگی را بازی می کند و حتی به نظر می رسد کارگردان تمایل داشته با استفاده از کاراکتر و نوع بازی وی ادای دینی به حسین پناهی کرده باشد.
تجریش ناتمام از سیاهی آغازین فیلم به سپیدی پایان بندی منتهی می شود. آنجا که سرور انگشتر هدیه ای که از امیر دریافت کرده و تنها یادگاری امیر از او بوده را در ظرف کوچک شیشه ای حبس می کند و با تکان دادن و گوش دادن به صدای آن لزوم قرار دادن خاطراتی از این دست در گوشه ای از ذهن و یادآوری ذهنی و نه سرباز کردن آن را نشان می دهد.
فیلم پایان باز ندارد و سرور با این عمل تکلیف انتهای فیلم را هم مشخص کرده است و سرانجام دعای یا مقلب القلوب پیش از تحویل سال سرور را داریم که به سفیدی پس زمینه تیتراژ پایانی وصل شده و با این تمهید تکلیف تماشاگر با پایان فیلم نیز مشخص می شود. کارگردان جوان تجریش ناتمام بر خلاف فیلم هایی از این دست پایان بندی مناسبی هم به کار برده و از پایان باز برای خاتمه فیلمش استفاده نکرده است. هر چند فهم و دریافت صحیح پایان فیلم قدری احتیاج به دقت و ذکاوت تماشاگر دارد.
از : جواد فیاض محرمی
فراهنگ**3054**1601**
04/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
سینما و تلویزیون
پربازدیدترینها