واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه انقلاب ۳ ساله بحرينانقلاب بحرين را باد نميبرد!
انقلاب بحرين همچون انقلابهاي برخي كشورهاي عربي ديگر از جمله مصر نيست. انقلاب بحرين اگرچه بسيار كمشتابتر از انقلابهاي ديگر است اما آنقدر منطقي، سالم و مدني و البته با واقعيتهاي موجود پيش ميرود كه در صورت پيروزي نهايي، از نظر داخلي ثبات بيشتري خواهد داشت.
![](http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Images/1392/09/23/13920923000572_PhotoA.jpg)
حالا سه سال از انقلاب بحرين ميگذرد؛ انقلابي كه در اين مدت دهها شهيد و صدها اسير را به خود ديد و خانههاي بسياري، يورش نيروهاي امنيتي آلخليفه را تجربه كردند، اما مردم همچنان در خيابانها حضور دارند و به هر بهانهاي گروههاي سياسي و اجتماعي مردم را دوباره دعوت به حضور در تجمعات ميكنند، نيروهاي سياسي داخلي و خارجي موضع ميگيرند و آلخليفه را محكوم ميكنند، كمپينهاي جديد راهاندازي ميشود، نهادهاي حقوق بشري حساستر از قبل ميشوند و در محكوميت آلخليفه بيانيه ميدهند و … اما با همه اينها، هيچ نشانهاي مبني بر پيروزي انقلاب بحرين در كوتاه مدت ديده نميشود.
آلخليفه سرنوشت و موجوديت خود را آنقدر به آلسعود گره زده كه تنها كشوري بود كه سريعا از پيشنهاد اتحاديه شدن شوراي همكاري خليج فارس از سوي عربستان، لبخند رضايت بر لبانش نشست چرا كه اين طرح امنيت او را بيش از پيش تضمين ميكرد. گفت وگوهاي ملي هم كه برخي جريانها و گروههاي سياسي معترض براي رفع بحران به آن علاقهمند بودند و از ضرورت آن سخن ميگفتند، حالا با شكست كامل مواجه شده و جز نامي از آن باقي نمانده است. آلخليفه حتي حاضر نشد اين گفت وگوها را كه به مثابه يك مانور رسانهاي براي او بود به خوبي به اتمام برساند. استبداد داخلي و خارجي چنان بر مردم بحرين چنگ انداخته كه امكان تغييرات كوتاه مدت، حداقل بر اساس شواهد كنوني، بسيار كم است.
اما با همه اينها افق بحرين بسيار روشن است، حتي روشنتر از مصري كه دچار بيماري تعدد انقلاب شده است! انقلاب بحرين بيش از هر چيزي يادآورد انقلاب اسلامي ايران است؛ نه از اين منظر كه عمده انقلابيون هر دو شيعهاند بلكه از منظر روش و شيوه حركت. اگر سال 1342 را زماني براي دوباره شعله ور شدن اعتراضات مردمي به نظام شاهنشاهي در ايران بدانيم، تا سال 1357 كه انقلاب پيروز شد، 15 سال طول كشيد.
رهبر اصلي اسلامگرايان انقلابي يعني امام خميني(ره) در اين مدت، تاكيد ويژهاي بر آگاهسازي و حركت فرهنگي داشتند و هر گونه قيام مسلحانه را اقدامي پر سروصدا و بيفايده تلقي ميكردند كه بر مسير انقلاب تاثير منفي ميگذارد. همزمان با سپري شدن اين سالها، اگرچه جريان معتقد به نظام پادشاهي مشروطه وجود داشت و از ضرورت گفت وگو و اصلاحات سخن ميگفت اما جريان انقلابي كه تماميت نظام شاهنشاهي را هدف گرفته بود، روز به روز قويتر ميشد كما اينكه نهضتآزاديها از روحيه اصلاحگرايانه به سوي مشي انقلابي حركت كردند. از سوي ديگر انقلابيون نه تنها در مقابل استبداد داخلي ايستاده بودند كه بايد با عامل بيروني يعني آمريكا كه استبداد داخلي را تحت حمايت داشت نيز مبارزه ميكردند. با همه اين شرايط اما انقلاب اسلامي ايران پيروز شد و نظام دوقطبي حاكم در عرصه بينالملل را تكان داد به گونهاي كه بر ساير كشورها نيز اثرگذار شد.
اگر غلظت ايدئولوژيك انقلاب اسلامي ايران را كه يك بحث محتوايي است، در نظر نگيريم و بر مسائل روشي تاكيد كنيم، به نظر بحرين شباهت قابل توجهي به آن سالهاي ايران دارد. بحرين تجربه يك انقلاب در دهه 90 را داشته و اكنون نيز بر خلاف كشورهاي مصر، ليبي و تونس، سه سال است كه در مسير انقلاب به سر ميبرد و هنوز هم به نقطه اي عيني دست نيافته. در اين مدت انقلابيون بحرين تظاهراتهاي مسالمتآميز انجام داده و از قيام مسلحانه دوري كردهاند. اگرچه اين دوري به دليل شرايط مكاني خاص بحرين نيز ميباشد اما تاكيد آنان بر رفتارهاي مدني حالا باعث شده تا انقلاب بحرين از يك وجهه بينالمللي برخوردار شود؛ وجههاي كه توجه نهادهاي حقوق بشري را به خود جلب كرده است.
در بحرين نيز همچون ايران آن سالها، چه در ميان علما و چه در ميان گروههاي سياسي، دو نوع نگاه وجود دارد؛ اصلاح نظام و اسقاط نظام. جالب اينكه باز هم ميان ايران و بحرين در اين خصوص شباهت وجود دارد چرا كه با گذر زمان، حاميان تز اسقاط نظام بيشتر ميشوند كما اينكه فرياد سرنگوني حمد پادشاه آلخليفه حالا بيشتر از روزهاي ابتدايي اين انقلاب سه ساله شنيده ميشود. از سوي ديگر در بحرين نيز مانند ايران، مردم همچنان كه در برابر استبداد داخلي آلخليفه ايستادهاند، بايد نسبت به حمايتهاي قاطعانه نظامي و سياسي عربستان هم واكنش نشان دهند و از حمايتهاي ضمني آمريكا از حكومت بحرين هم غافل نشوند.
همه اين شباهتها نشان ميدهد كه انقلاب بحرين همچون انقلابهاي برخي كشورهاي عربي ديگر از جمله مصر نيست. انقلاب بحرين اگرچه بسيار كمشتابتر از انقلابهاي ديگر است اما آنقدر منطقي، سالم و مدني و البته با واقعيتهاي موجود به پيش ميرود كه در صورت پيروزي نهايي، از نظر داخلي ثبات بيشتري خواهد داشت. اما اين ثبات، تنها نتيجه چنين انقلابي نخواهد بود. انقلاب بحرين در صورت پيروزي همچون انقلاب اسلامي ايران اما در سطحي كوچكتر، كشورهاي عربي حوزه خليج فارس را تكان خواهد داد؛ تكاني كه تصور آن، عربستان را از ترس خواهد لرزاند.
سعيد ساسانيان/
منبع : رصد
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]