واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
سیری کوتاه در زند گی آیت الله آقا تهرانی (ره) مفسر و فقیه وارسته، آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی، در سال (1283ه. ق) در تهران، در خانواده مذهبی چشم به جهان گشود. پس از گذراندن دوره دبستان و سیکل ، برای تحصیل دانش دین ، به قم هجرت کرد. در آن حوزه با جدیت به تحصیل پرداخت و پس از فراگیری مقدمات ، رهسپار نجف اشرف شد. در حوزه نجف ، از محضر بزرگانی چون : آیت الله شیخ مرتضی طالقانی ، آیت الله حاج شیخ محمد تقی آملی ، آیت الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی ( رحمة الله علیهم ) بهره های علمی و اخلاقی فراوانی برد. پس از ازدواج ، درسال (1312ه. ق) به مشهد مقدس عزیمت کرد ، تا در جوار مرقد امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) ،از محضر بزرگانی چون : آیت الله حاج شیخ هاشم قزوینی و آیت الله میرزا مهدی غروی اصفهانی فیض برد. آن مرحوم ، بنابر مصلحت و نیاز حوزه علمیه مشهد ، به تدریس دروس سطح ، خارج فقه و اصول ، فلسفه و معارف قرآنی پرداخت ، و کتابهای تحقیقی و اعتقادی ارزشمندی به یادگار گذاشته که به شرح زیر است: 1- میزان المطالب 2- آیین زندگی و درسهای اخلا ق اسلامی 3- فلسفه بشری واسلامی 4- عارف وصوفی چه می گویند؟ 5- بهایی چه می گوید؟ 6- بررسی در پیرامون اسلام اخلاق و سلوک استاد ، محبوب دلها بود. همگان ، مجذوب روحیات و سجایای اخلاقی وی بودند. نفس خویش را دائماً در گفت و گو ، پاسخ به پرسشها، برخورد با افراد ، اظهار نظر ، رفت و آمد ، جلوس و... در کنترل داشت. به آرامی سخن می گفت ، بعد از لختی تفکر، به پرسش پاسخ می داد. سعی فراوان داشت که در لحن و کلامش ، تحقیر و آزار دیگری نهفته نباشد وکسی از وی نرنجد. مراقب بود که تمام حرکات و سکناتش بر اساس انگیزه الهی و به عنوان امتثال امر خداوند باشد. از این روی ، بر جسته ترین خصلت ایشان که دائم در آن غرق بود ، مراقبت دائم از هواهای نفسانی بود. رعایت حال خانواده میرزا جواد آقا تهرانی در یکی از شبها، دیروقت به منزل می آیند، در منزل که می رسند، متوجه می شوند کلید منزل همراهشان نیست، به خاطر رعایت حال خانواده شان که در خواب هستند، از در زدن خودداری کرده و با توجه به این که هوا هم قدری سرد بوده است، در کوچه می مانند و تا اذان صبح همانجا قدم می زنند. هنگام اذان که اهل خانه می باید برای نماز صبح بیدار شوند، آقا در می زنند و وارد خانه می شوند، یکی از فرزندان ایشان که از این قضیه خبردار می شود، سؤال می کند چرا زنگ نزدید؟ ایشان می گویند: شما خواب بودید، زنگ من موجب اذیت و آزار شما می شد! نقل دیگری را هم فرزند ایشان شنیده است که گویا همسر ایشان در رؤیا می بینند که مرحوم آقا پشت در منزل نشسته اند، لذا بیدار شده و هنگامی که در را باز می کنند می بینند که آقا آنجا منتظرند. کسیکه مؤمنی را اذیت کند خدا او را اذیت نماید، و کسیکه مؤمنی را اندوهگین کند خدا او را اندوهگین نماید. (رسول خدا «صلی الله علیه وآله») توسل و عشق به امام زمان – عجل الله تعالی فرجه ایشان می فرمودند: دوای کلیه دردها التجاء به امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. و باز می فرمودند: هر وقت که به زیارت امام رضا علیه السلام می روم به نیابت از امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف) می روم. فعالیتهای اجتماعی او با همه زهد و ورع ، اشتغال فراوان ، عشق وافر به کارهای علمی و فرهنگی و تتبع تحقیق ، از مشکلات و مصائب مردم مسلمان و مسائلی که دراطرافش می گذشت ، غافل نبود. در رفع حوائج مومنان ، بسیار می کوشید ، تا آن جا که گاه خود برای حل مشکل مومنی اقدام می کرد. در انقلاب اسلامی ایران از آغاز شکل گیری تا پیروزی نهایی، از هیچ کوششی دریغ نکرد. با حضور در صحنه های گوناگون انقلاب: تظاهرات ، اعتصابات و ... به محفلها گرمی می بخشید و به انقلابیون امید دراطلاعیه های ضد دستگاه ستمشاهی ، نام و امضای او در رأس بود. در شناساندن امام (ره) ، رسم و راه آن بزرگوار ، بیشترین نقش را داشت. بسیاری از متدینین اظهار می داشتند : ما ، امام را نمی شناختیم آیت الله میرزا جواد تهرانی ، ما را با آن شخصیت بزرگ و اهداف او آشنا کرد. » پس از انقلاب اسلامی، درصحنه های حساس و پر خطر ، حضور جدی و فعال داشت. در مجلس خبرگان و دفاع عالمانه از قوانین انسان ساز اسلامی ، نقش عظیمی داشت. خاطره شیرینی که هیچ گاه فراموش نخواهد شد ، حضور آن عارف سالک با لباس بسیجی درجبهه های حق علیه باطل است. ایشان، بارها در جبهه حضور یافت و گاه از عمق جان ، اظهار می داشت : « کاش ، دشمن را می دیدم و به سوی او شلیک می کردم.» سرانجام ، درسال (1368ه.ش) درسحر گاه سه شنبه، به علت بیماری کبد ، دار فانی را وداع گفت و به جوارحق شتافت. محل دفن ایشان می فرمودند هر کجا فوت کردم مرا همانجا دفن کنید و اگر داخل شهر فوت کردم مرا بیرون شهر دفن کنید و مزاحم مردم نشوید؛ عرض شد : آقا آخر مردم این اجازه را به ما نمی دهند که شما را خارج از شهر دفن کنند بلکه می خواهند شما را داخل حرم مطهر علی بن موسی الرضا ( ع) دفن نمایند . ایشان فرمودند: شما مرا هر کجای حرم مطهر هم که دفن کنید، آیا نزدیکتر از قبر هارون الرشید ( علیه اللعنه) به امام رضا (ع) مرا دفن می کنید! پس دفن کردنم در حرم و غیر حرم فرقی ندارد. در پایان فرازی از وصیت نامه آن مرحوم رامی آوریم که بسیار آموزنده است: « جسدم را در قبرستان عمومی خارج شهر هر کجا باشد ، دفن کنید. جسد مرا ، به زودی و بدون سر و صدا و اطلاع دادن به اشخاص و مردم ، باید .... دفن نمایند. فرزندانم هر موقع خواستند برای من خیراتی بدهند ، مختصرنماز و روزه ای بگیرند ، خوشحال خواهم بود. انشا الله» منبع: پرسمان قرآنی ، سایت صالحینسایت های مرتبط با این مقاله کاغذ دیواری مذهبی
#دین و اندیشه#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 224]