محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826580934
ما به داستانهاي زندگي نيازمنديم!
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ایسنا-زندگي مجموعهاي از تصادفات است. در ديدن فيلم ما با يك چشم انداز يا بهتر بگويم يك «روايت» از زندگي روبرو هستيم كه بر صفحه تلويزيون يا پرده سينما ظاهر مي‌شه و ما مجبور هستيم كه تنها همون يك چشم انداز رو دنبال كنيم... هر فيلمي‌داراي يك فيلمنامه خاص هست كه نويسنده يا نويسندگاني قبل از اين كه اصلا فيلمي‌ساخته بشه، اون رو بر روي كاغذ مي‌آورند و سپس كارگردان‌هاي ماهري به كمك همراهي ساير عوامل، با جلوه‌هاي تصويري، اون روايت نوشته شده رو به «تصوير» مي‌كشند. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در وبلاگي به نشاني http://social-me.blogfa.com آمده است: حالا اگه دقت كنيد مسئله ي مهم اينجا اينه كه فيلم‌ها « نوشته » مي‌شوند. فيلم‌ها خصلت داستاني دارند... و داستان‌ها برساخته‌هايي از جهان و زندگي واقعي هستند... به اين معنا كه داستان‌ها بازنمودي صرف از آنچه در زندگي واقعي در جريان هست، نيستند، بلكه بازسازي « دلخواه » نويسنده و نويسندگان هستند... و در يك كلام فيلم زندگي واقعي نيست... در فيلم‌ها اغلب حوادث به شيوه اي منظم و دقيق در جهت روايت اصلي داستان فيلم پيش مي‌ره... انگار اين روايت اصلي هست كه خودشو به حوادث و حواشي فيلم و شخصيت و ذهنيت بازيگران تحميل مي‌كنه... اين روايت اصلي است كه مي‌گه چه حادثه‌اي الان بايد اتفاق بيفته، بازيگران چه واكنشي در برابر اين اتفاق از خودشون نشون بدن و بعد داستان رو چطور پيش ببرن و مخاطب رو چطور بدنبال خودشون بكشند... اما.... در زندگي واقعي ما هيچ «روايت اصلي»اي نداريم... تنوع و گوناگوني رويدادهاي تصادفي بسيار زياد است، رويدادهايي كه بعضا با هيچ عقل و منطقي هم قابل توجيه نيست و ما حقيقتا از درون اين رويدادها نمي‌تونيم بفهميم كه جريان اصلي‌اي كه بر زندگي ما حاكم هست چيست؟ ما هميشه از «الف» ي شروع مي‌كنيم و به « ي » مي‌رسيم، دوست داريم همه چيز رو اينجوري ببنيم، دوست نداريم كه يك سري اتفاقها در اطرافمون بيفتند و ما نتونيم اون‌ها رو در جرياني كلي از زندگي قرار بديم، اگه اين داستان زندگي خوب ساخته بشه، اونوقت هست كه احساس مي‌كنيم زندگي جاي معناداري است، احساس مي‌كنيم كه در مسير مطلوب در حركت هستيم، خطا نكرده ايم، منحرف نشده‌ايم و در جاده‌ي حقيقت و رشد و تعالي در حركت هستيم... اما... نكته مهم اين است كه اين نظم و اين معنايي است كه « ما » به زندگي مي‌دهيم. اين ما هستيم كه از پيش خود داستان‌هايي را مي‌سراييم و آن را به زندگي تحميل مي‌كنيم، چرا كه ما به اين «داستان‌ها» نيازمنديم... انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 149]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها