گياهان؛ تقويت كننده روحيه معنويت

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: گروه دين و انديشه: نقش گياهان در ارتقاء روحيه معنوي مؤمنان به سنتهاي ديني چون اسلام، مسيحيت، يهوديت و حتي هندوئيسم مسئله اي است كه بسياري از آن غافل مانده اند، اما با اندكي تأمل مي توان دريافت كه گياهان دارويي و خوراكي نقش مهمي در ايجاد حس معنويت و تعادل فيزيكي و معنوي انسان دارند .

بر اساس گزارش منابع اينترنتي، ميشل كادوتو بوم شناس و نويسنده در مقاله خود درباره نقش گياهان در معنويت ما، كه در پايگاه اينترنتي خود منتشر كرده تصريح مي كند: بر اساس كتاب پيدايش عهد عقيق، خداوند در مركز بهشت درخت زندگي را كاشت كه از شاخه هاي آن ميوه خير و شر آويخته شده بود. رودخانه از پايه درخت عبور مي كرد و پس از انشعاب به چهار قسمت جاري مي شد.

بسياري از سنتهاي معنوي چون اسلام، مسيحيت، يهوديت و اعتقادات مردمان بومي سراسر دنيا داستان خلقت را به مثابه باغي توصيف مي كنند كه يك چهارم جهان بوده است. نقش برجسته اين نماد در ايران باستان 6 هزار سال پيش نيز مشاهده شده است.

گياهان ميان اين دايره در نقطه اتصال ميان زمين و بهشت رشد مي كنند و براي روح و جسم غذا محسوب شده و براي نيروهاي شفا دهنده مورد استفاده قرار مي گيرند.

درمان گياهي باستاني اسلام كه پايه اي براي طب يوناني امروز محسوب مي شود تصديق مي كند كه سلامت زماني حاصل مي شود كه فرد در چهار عنصر آب، خاك، هوا و آتش به تعادل دست يابد. بيش از يك هزار سال پيش، ابن سينا فيلسوف و پزشك ايراني مسلمان تصريح كرد كه اسطوخودوس يكي از بهترين گياهان معطر محسوب مي شود كه به قلوب و روح ما جاني دوباره مي بخشد. در ميان ساير گياهان معطر كه چنين خاصيتي دارند مي توان به گل رز، زعفران، دارچين و هل اشاره كرد. بوميان آمريكايي نيز به منظور تطهير و تزكيه روح از دود حاصل از سوزاندن گياهان استفاده مي كردند.

رايحه هاي قدرتمند گياهان مي تواند به تعادل سالم و نشاط منتهي شود. روغن سدر نفس روحاني و جسماني ما را تقويت مي كند، تعادل را برقرار، حس ارتباطي ما را تقويت كرده و از سيستم ايمن سازي ما حمايت مي كند. نعناع روحيه انسان را بالا برده، كندر به تقويت ايمان ما كمك كرده و تعادل را در زندگي حاكم مي كند. گياهان مي توانند روح و جسم را تغذيه كنند كتاب زهر يكي از كتابهاي عرفاني و اصلي در دين يهوديت مي آموزد كه به واسطه خوردن جسم و روح خود را شكل مي دهيم.

خوردن به معناي دعوت جسم روحاني به جسم فيزيكي و تغذيه روح است. به همين منظور طي عيد پسح، يهوديان از گياهان تلخي چون كاهوي رومين، موسير يا جعفري استفاده مي كنند. طعم اين گياهان يادآوري كننده رنجي است كه قوم بني اسرائيل هنگام بردگي در مصر متحمل شدند. تجربه اين تلخي به فرد كمك مي كند بر درد ديگران تأكيد كرده و حل مهرباني و رحم را در خود پرورش دهد.

گياهان همچنين در روزهاي ديني و مراسم عبادي بسياري از اديان كاربرد دارد. مؤمنان مسلمان طي ماه مبارك رمضان در پايان هر روز زمان افطار براساس سنت نبوي از گلاب و خرما به عنوان طعامي استفاده مي كنند كه پيامبر روزه خود را افطار مي كرده است.

در خانه بسياري از مؤمنان مسيحي غذاي سنتي كه براي عيد پاك و كريسمس تهيه مي شود از نظر گياهي و ادويه هاي استفاده شده نسبت به ساير غذاهاي سال غني تر است.

پيروان آئين هندوئيسم نيز مراسم عبادي متعددي را براي ريحون يكياز مقدس ترين گياه هندوها آغاز مي كنند. پس از تناول هر وعده از غذايي كه در روز ديني سرو مي شود، مؤمنان هندو اغلب زماني را به تعمق درباره تجارب جمعي زندگي اختصاص مي دهد و پس از آن زماني را به استراحت و مراقبه مي پردازند.

بابوبه، دارچين، رازيانه و كندر ما را از تمركزي آرام و مراقبه تقويت مي كند. زماني كه به حس بيداري ژرفتري نيازمنديم گياه باديان رومي مي تواند نيروهاي ما را متمركزتر كند. روغن اسطوخودوس نيز ايجاد كننده آرامش و صلح است از سوي ديگر رزماري حس وفاداري را افزايش داده و پيوندهاي معنوي ما را از عشق تقويت مي كند.

گياهان مي توانند ما را در تقويت رابطه و تعامل را ساير مخلوفات و آفرينشهاي خداوند ياري كنند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 165]