محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798738341
چرا نماز میخونید؟ : داروخانه ی معنوی ، ارتباط با خدا
واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: سلام به همه ی دوستای گلم
خیلی وقته دوست دارم این سوال رو از همه ی آدمهایی که نماز میخونن بپرسم.
چرا نماز میخونید؟ تو نمازتون چقدر حضور قلب دارید ؟
خیلی وقته دلم میخواد شناختم بیشتر بشه. بفهمم چرا نماز میخونم.بفهمم چرا خدا برای من بنده نماز رو واجب کرده؟
پ.ن: تورو خدا بی شیله پیله جواب بدین / شعار و حرفهایی که تو معارف دبیرستان تحویلمون میدادن تعطیل/ لطفا از عشق خودتون بگید و اینکه چجوری عاشق نماز شدین؟
در مورد حضور قلب که اگه بگم همیشه دارم دروغ گفتم همیشه دست خودم نیست فکرم آزاد میشه همه جا میره ولی در مورد خود نماز خوندن واقعا برام آرامش میاره مثلا اگه یه روز نخونم انتهای روز احساس خیلی بدی دارم نه بابت گناهش بیشتر یه حس دلتنگی دارم احساس پوچی میکنم هر موقع هم که نمازم رو به موقع و سر وقت میخونم احساس خوبی دارم سبک میشم
من اولین بار به حرف معلم دوم دبیرستانمون نمازو به صورت جدی شروع کردم
خیلی حرفاش روم تاثیر گذاشت و اون روز بعد مدرسه نماز خوندنو شروع کردم البته خانوادم میخوندن ولی خیلی در قید اجبار ما بچه ها نبودن و به انتخاب خودمون گذاشتن(که البته این کارشون باعث شده که من مجبور شم تا آخر عمرم نماز قضاهای اون موقع رو بخونم )
باورتون نمیشه که اولاش هیچی نمی فهمیدم و فقط میخوندم که وظیفمو انجام بدم ولی بعدها(تقریبا یکسال بعدش) حس خیلی خوبی نسبت به نماز داشتم
یه جورایی جزو عادت همیشگیم شد و این جمله ی معلممون بیشتر منو تحت تاثیر قرار داد:
وقتی آدم بابت هر کار خوبی از هرکی که کمکش کنه تشکر میکنه چرا ما واسه اینهمه لطف خدا که بهمون داده ازش تشکر نکنیم؟
من هم نمیگم همیشه حضور قلب دارم. ولی فرق وقتی حضور قلب دارم و ندارم زمین تا آسمونه. وقتی به تک تک حرفهایی که میگم گوش میدم و معنیشو در عین حال می فهمم حس خیلی خوبی بهم دست میده. مخصوصا وقتی سجده هامو طولانی تر می کنم احساس میکنم خیلی سبک میشم. روزایی که نمیتونم نماز بخونم اینو حس میکنم که یه چیزی می لنگه. اگه از من بپرسی من میگم نماز موقعی اثرش رو میذاره که سوره حمد رو با تمام وجود بفهمی و بخونی. من برای اینکه به چیزای دیکه فکر نکنم (موقع هایی کع ذهنم مشغوله ) بلند بلند می خونم که به خودم گوش بدم. من فکر میکنم نماز یک جنبه نداره. هم باعث آرامش میشه> هم آدم رو برای چند لحظه از دنیا جدا می کنه > هم برای اینه که بندگیمونو به خدا نشون بدیم .
من اولش مامانم رو دیدم که نماز میخونه منم خوندم. بعد هم چون واجب بود. اما 5 سالی میشه که واقعا مزشو چشیدم. اینکه چرا واجب شده رو واقعا نمیدونم اما شاید دلیلش اینه که خدا می خواد بدونه ما چقدر دوستش داریم یا چقدر مطیعشیم. اما مطمِنم این فقط نیست.
منم مثل بقیه حضور قلب ندارم تو نمازم متاسفانه
البته شاید در سال یکی دوبار با کلی تلاش بتونم با حضور قلب بخونم
مامانم همیشه می گه اگه بخوایی حضور قلب داشته باشی باید هر آیه که می خونی مکث کنی و همون لحظه معنی شو تو دلت زمزمه کنی
می گه اولش سخته ولی ادامه بدی می تونی
هرچند که خودشم اعتراف می کنه که اونم اکثر مواقع حضور قلب نداره
منم امتحان کردم مثلا وقتی می گم بسم اله ...تو دلم معنی به نام خدا... رو میارمو حواسم جمع می شه اما چه کنم که نمازو سر سری گرفتم
بعضی وقتا میگم من که مثلا نامزدم میاد خونمون چقدر حواسم بهش هستو سعی می کنم کارام بدون نقص باشه حتی صحبت کردنم اما وقتی می خوام با خدا صحبت کنم چرا اینطور نیستم
من احساس می کنم نماز خوندن واسم عادت شده و اگه یه روز نخونم دیوونه می شم البته من نماز قضا شاید سه چهار تا فقط صبح داشته باشم یعنی نمازمو می خونم ولی اگه بخوام حساب کنم شاید از زمان تکلیف 10 تاشو درست خونده باشم پس بقیش اشتباس و قضاشو باید انجام بدم
دوستان بیاین به هم کمک کنیم نماز جدی بگیریمو با عشق بخونیم
من به یه تلنگر نیاز دارم
از دوست خوبم waterfall هم بایت تاپیک خوبش تشکر می کنم
من از فردا ایشالا سعیمو می کنم یه تغییری تو خوندن نمازم بدم
دعا کنین بتونم
التماس دعا از همه خوبان
نماز می خونم تا شاید ذره ای از نعمتهایی رو که خدا بهم داده را شکر گذار باشم. هر چند منم زیاد سر نماز حواسم جمع نیست. ولی خدا رحیم و بخشنده است و انشالله خودش قبول می کنه.
سلام به watherfall عزیز. جوابت میخوام اینجوری بدم که وقتی کسی برای ما محبتی میکنه یا حتی یه بچه یه شکلات بهمون میده بهش میگیم دستت درد نکنه و تشکر میکنیم پس چرا نباید از خدایی که اینهمه نعمت بهمون داده ( چشم ، گوش ، بدن سالم و میلیاردها نعمت دیگه) تشکر کنیم وراه تشکر از خدا نماز خوندنه
درضمن فکر نکن اونایی که نماز میخونن از اون چادریها وخیلی مذهبی ها هستن من خودم قیافمو ببینی شاید باور نکنی که هشت نه ساله نمازهمو مرتب میخونم
من وقتی نماز می خونم احساس ارامش زیادی می کنم مخصوصا اگه اول وقت باشه.
ولی خوب همیشه حواسم جمع نیست.بعضی وقتا تو نماز به یه چیزایی فکر می کنم که خودمم تعجب می کنم.ولی هر وقت نماز را با معنی می خونم اصلا حواسم پرت نمی شه.
سلام..منم همیشه سعی میکنم نمازم رو با یادآوری معنی بخونم تا حضور قلبم بیشتر بشه...
من یک مدتی نمازم رو خیلی با حضور قلب میخوندم طوری که با خوندنش احساس آرامش شدیدی داشتم و لذت میبردم اما خوب بعد از مدتی دوباره این حس خوب از بین رفت به خاطر سهل انگاریهام..الان دوباره دارم سعی میکنم نمازم مثل قبل باعث آرامشم بشه...
من همیشه نمازم رو میخوندم و به همه توصیه میکنم بخونن...میدونین چیه این نماز خوندن حتی اگر با سهل انگاری و بدن حضور قلب باشه باز هم زنجیر اتصال ما با خداست که توی بدترین شرایط مارو از چاه و قعر گناه بیرون میکشه ..
برای من که همیشه اینطور بوده...
خدا رو دوست دارم و حضورش رو همیشه توی زندگیم احساس کردم..... چاکرشم هستم دربست.. :)
mariadani نوشته است:
در مورد حضور قلب که اگه بگم همیشه دارم دروغ گفتم همیشه دست خودم نیست فکرم آزاد میشه همه جا میره ولی در مورد خود نماز خوندن واقعا برام آرامش میاره مثلا اگه یه روز نخونم انتهای روز احساس خیلی بدی دارم نه بابت گناهش بیشتر یه حس دلتنگی دارم احساس پوچی میکنم هر موقع هم که نمازم رو به موقع و سر وقت میخونم احساس خوبی دارم سبک میشم
سلام دوست عزیزم
ممنونم که صادقانه جوابم رو دادی.من چند سال پیش اینجوری بودم و دلم برای نماز واقعا تنگ میشد اما حدود یک ساله که این حس تو وجودم کمرنگ شده نمیدونم دلیلش چیه و واقعا دردم میگیره از این قضیه و دوست دارم اینبار یه جور اساسی این بحث رو تو وجودم حلش کنم .
من خیلی دلم برای خدا تنگ شده
من فقط ماه رمضان نماز مي خونم. در عين حال كه مي دونم نماز ستون دينه و .... اما با اين حال زياد اعتقادي به نماز ندارم. اصلا قصد توهين ندارم . فقط صرفا اعتقاد شخصي خودمو بيان مي كنم. در ابتدا كه كوچكتر بودم نماز مي خوندم. چون والدينم اين كار رو از من مي خواستن. بعدها كه خودم فكر كردم و مطالعه كردم ديدم تنها راه تشكر و عبادت نماز نيست. يكي از راههاي قدرداني از خداوند و عبوديت نمازه. توي رفتارها دقت كردم. ديدم اكثر (نميگم همه) كساني كه نماز مي خوانند به ديگر قوانين را منجمله غيبت، تهمت و حتي دزدي رعايت نمي كنند. رعايت نمي كنند بماند شدت و حدتشون هم بيشتره. به تدريج دقت كردم در افراد مكه رفته. خانمها و آقايون مومن و مومنه. متاسفانه ديدم نمازشون فقط رياست. اگر بخواهم نمونه براتون بيارم باور كنيد چندين روز كامل مي تونم براتون نام ببرم و بنويسم. متاسفانه الگوي صحيح داشتن در زندگي خيلي مهمه. الگوهاي مذهبي و ديني كه من در كنارم داشتم و مي ديدم. اكثرا افراد جاه طلبي بودن. همين مسئله باعث شد كه خداي مهربون رو 100% قبول داشته باشم و بپرستم اما حركات نمايشي رو انجام ميدم.
ماه رمضان نماز مي خونم و روزه ميگيرم. اما همين يك ماه رو صد در صد حضور فكر و قلب دارم. هميشه و هر روز قرآن مي خونم. هم عربي و هم فارسي. عربي به خاطر اينكه صفاي ديگه اي داره. فارسي به خاطر اينكه مطلب رو بفهمم) سعي مي كنم توي زندگي روزمره ام مطالب خونده شده رو بگنجونم و انحام بدم. درسته توي قرآن به صراحت خواندن و واجب بودنش بيان شده. اما من نمي خونم.
moonoo نوشته است:
من اولین بار به حرف معلم دوم دبیرستانمون نمازو به صورت جدی شروع کردم
خیلی حرفاش روم تاثیر گذاشت و اون روز بعد مدرسه نماز خوندنو شروع کردم البته خانوادم میخوندن ولی خیلی در قید اجبار ما بچه ها نبودن و به انتخاب خودمون گذاشتن(که البته این کارشون باعث شده که من مجبور شم تا آخر عمرم نماز قضاهای اون موقع رو بخونم )
باورتون نمیشه که اولاش هیچی نمی فهمیدم و فقط میخوندم که وظیفمو انجام بدم ولی بعدها(تقریبا یکسال بعدش) حس خیلی خوبی نسبت به نماز داشتم
یه جورایی جزو عادت همیشگیم شد و این جمله ی معلممون بیشتر منو تحت تاثیر قرار داد:
وقتی آدم بابت هر کار خوبی از هرکی که کمکش کنه تشکر میکنه چرا ما واسه اینهمه لطف خدا که بهمون داده ازش تشکر نکنیم؟
ممنونم عزیزم که تجربتو نوشتی
معلم ها....
یکی از دلایل سردرگمی من همین معلم ها بودن
میدونی...خسته ام از تکرار از این که همه فقط میگفتن نماز ستون دینه،نماز باید بخونی،و......
نمیدونی چقدر دلم میخواد یه مطلب راجب نماز بخونم یا یه سخنرانی گوش بدم که ازعشق به نماز بگه نه از اجبار به نماز
sahar6512 نوشته است:
من هم نمیگم همیشه حضور قلب دارم. ولی فرق وقتی حضور قلب دارم و ندارم زمین تا آسمونه. وقتی به تک تک حرفهایی که میگم گوش میدم و معنیشو در عین حال می فهمم حس خیلی خوبی بهم دست میده. مخصوصا وقتی سجده هامو طولانی تر می کنم احساس میکنم خیلی سبک میشم. روزایی که نمیتونم نماز بخونم اینو حس میکنم که یه چیزی می لنگه. اگه از من بپرسی من میگم نماز موقعی اثرش رو میذاره که سوره حمد رو با تمام وجود بفهمی و بخونی. من برای اینکه به چیزای دیکه فکر نکنم (موقع هایی کع ذهنم مشغوله ) بلند بلند می خونم که به خودم گوش بدم. من فکر میکنم نماز یک جنبه نداره. هم باعث آرامش میشه> هم آدم رو برای چند لحظه از دنیا جدا می کنه > هم برای اینه که بندگیمونو به خدا نشون بدیم .
من اولش مامانم رو دیدم که نماز میخونه منم خوندم. بعد هم چون واجب بود. اما 5 سالی میشه که واقعا مزشو چشیدم. اینکه چرا واجب شده رو واقعا نمیدونم اما شاید دلیلش اینه که خدا می خواد بدونه ما چقدر دوستش داریم یا چقدر مطیعشیم. اما مطمِنم این فقط نیست.
ممنونم عزیزم
خوش به حالت
برای منم دعا کن که باز هم اینجوری عاشق بشم و معنی نمازم رو با قلبم بفهمم
saba33 نوشته است:
منم مثل بقیه حضور قلب ندارم تو نمازم متاسفانه
البته شاید در سال یکی دوبار با کلی تلاش بتونم با حضور قلب بخونم
مامانم همیشه می گه اگه بخوایی حضور قلب داشته باشی باید هر آیه که می خونی مکث کنی و همون لحظه معنی شو تو دلت زمزمه کنی
می گه اولش سخته ولی ادامه بدی می تونی
هرچند که خودشم اعتراف می کنه که اونم اکثر مواقع حضور قلب نداره
منم امتحان کردم مثلا وقتی می گم بسم اله ...تو دلم معنی به نام خدا... رو میارمو حواسم جمع می شه اما چه کنم که نمازو سر سری گرفتم
بعضی وقتا میگم من که مثلا نامزدم میاد خونمون چقدر حواسم بهش هستو سعی می کنم کارام بدون نقص باشه حتی صحبت کردنم اما وقتی می خوام با خدا صحبت کنم چرا اینطور نیستم
من احساس می کنم نماز خوندن واسم عادت شده و اگه یه روز نخونم دیوونه می شم البته من نماز قضا شاید سه چهار تا فقط صبح داشته باشم یعنی نمازمو می خونم ولی اگه بخوام حساب کنم شاید از زمان تکلیف 10 تاشو درست خونده باشم پس بقیش اشتباس و قضاشو باید انجام بدم
دوستان بیاین به هم کمک کنیم نماز جدی بگیریمو با عشق بخونیم
من به یه تلنگر نیاز دارم
از دوست خوبم waterfall هم بایت تاپیک خوبش تشکر می کنم
من از فردا ایشالا سعیمو می کنم یه تغییری تو خوندن نمازم بدم
دعا کنین بتونم
التماس دعا از همه خوبان
قربونت برم عزیزم
مرسی که انقدر بی الایش نوشتی. به خدا بغضم گرفته بود از اینکه وقتی این پست رو گذاشتم هیچ خبری توش نبود و میدیدم بحث های خاله زنکی مثل من و مادر شوهرم" یا من و جاریم "یا چه میدونم لنگه کفش همسایمون"و.... این چرت و پرت ها کلی بازدید و کامنت داره اما نماز........
ولی امروز از دیدن کامنتاتون خیلی خوشحال شدم
منم با نظرت موافقم ببایید دست به دست هم (یه جورایی همدیگرو حل بدیم)تا استارت خوب بودنمون توی نماز بخوره .بیایید به هم کمک کنیم تا همگی به خدا نزدیکتر بشیم تا شاید اینجوری بتونیم کمی نسبت به امام زمانمون شناخت پیدا کنیم.
به امید اون روز عزیزم
ato نوشته است:
نماز می خونم تا شاید ذره ای از نعمتهایی رو که خدا بهم داده را شکر گذار باشم. هر چند منم زیاد سر نماز حواسم جمع نیست. ولی خدا رحیم و بخشنده است و انشالله خودش قبول می کنه.
دوست خوبم بیایید این مبحث رو ادامه بدیم تا هممون ان شاالله به یه نتیجه خوب برسیم .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آشپز آنلاین]
[مشاهده در: www.ashpazonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 598]
-
گوناگون
پربازدیدترینها