واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: این رفتار پیامبر (ع) درس بزرگی است برای مدیران رده بالای کشور که در انتصاب هایشان دقت کنند افرادی را برگزینند که قدرت ادای امانت الهی و مسئولیت را داشته باشند.
به گزارش تراز: هرچند در میان عموم مردم رسیدن به پست و مقام و مدیریت یک موفقیت و پیروزی برای فرد به شمار می رود اما از نظر شرع مقدس مدیریت و پست و مقام نه تنها پیروزی نیست بلکه امانتی است که بار مسئولیت فرد را سنگین تر و پاسخگویی او را در پیشگاه خداوند سخت تر خواهد نمود. امروز اما این نگاه کمرنگ شده است. نمونه بارزش انتخابات ها در کشورمان است. افراد برای پیروزی در انتخابات دست به هر کاری می زنند و بعد از انتخاب شدن نیز همگان کار را تمام شده می پندارند و این پیروزی و موفقیت را به فرد منتخب تبریک می گویند. غافل از اینکه این انتخاب آغار یک مسئولیت و امانت داری بزرگ است نه یک پیروزی.
در نگاه دین، اداره امور مردم و مسئولیت در حکومت دینی امری بسیار حیاتی و مهم به شمار می رود. قرآن کریم بر این اصل تأکید دارد که اداره امور مردم امانت سنگینی است که باید به شایستگان و اهل آن سپرده شود.
در آیه 58 سوره نساء می خوانیم:
«إِنَّ اللّه یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُودُّوا اْلأَمَانَاتِ إِلَی أَهْلِهَا»
«همانا خداوند امر می کند شما را به این که امانات را به صاحبانشان برگردانید.»
سه نکته:
* اگر شایستگی نداری نپذیر!
شاخصه مدیریت صحیح و مبتنی بر سیره ائمه علیهم السلام آن است که هرکس در مقام مناسب خود قرار گیرد؛ به گونه ای که توان اداره درست امور را داشته باشد و کسی که کارهای بزرگ و مهم وی را درمانده نسازد و کثرت کارها او را آشفته خاطر نگرداند و مهم تر از همه امانت دار باشد. آیه فوق به همین نکته اشاره دارد که باید در هر مدیریتی و برای اداره هر کاری اهل آن را یافت و امانت را به وی سپرد. نکته دیگر اینکه این مسئولیت نه یک افتخار که یک امانت است. به دیگر تعبیر وقتی فرد در جای مناسب خودش قرار نمی گیرد، هم خیانت در امانت می شود و هم خود فرد مقهور و مغلوب کارها می شود. لذا عاقل کسی است که اگر لیاقت و شایستگی کاری را در خود نمی بیند از پذیرش آن خودداری نماید.
** علت جالب پیامبر(ص) برای ندادن مسئولیت به یکی از اصحاب
یکی از یاران پیامبر صلی الله علیه و آله به ایشان گفت:
«ألا تستعملنی؟» آیا مسئولیتی به من واگذار نمی کنید!؟
پیامبر دست بر شانه او زد و فرمود:
«إنّک ضعیف وإنّها أمانة وإنّها یوم القیامة خزی وندامة إلاّ من أخذها بحقّها وأدّی الذی علیه فیها»
«تو ضعیف هستی و این پست ها امانت است و روز قیامت مایه رسوایی و پشیمانی است، مگر کسی که آن را آن گونه که باید، به عهده گیرد و وظیفه خود را درباره اش ادا کند.»
یعنی اگر من به تو مسئولیتی نمی دهم چون خیر تو در آن نیست. این پست ها و مناصبی که ظاهر شیرینی دارند امانت های سنگینی اند که اگر قوی نباشی زمینت می زنند. این رفتار پیامبر (ع) درس بزرگی است برای مدیران رده بالای کشور که در انتصاب هایشان دقت کنند افرادی را برگزینند که قدرت ادای امانت الهی و مسئولیت را داشته باشند. نه به صِرف آشنایی یا حضور فرد نامبرده در ستاد انتخاباتی و ملاک های مشابه دیگر مناصب حساس را در اختیار افراد ضعیف النفس قرار بدهند و خواسته یا ناخواسته از این طریق به جامعه و نظام اسلامی آسیب جدی وارد کنند.
*** مسئولیت ها را در نظام اسلامی باید به چه کسانی سپرد؟
حال ممکن است این سوال پیش بیاید که چه کسی قادر به ادای امانت الهی و پذیرش مسئولیت در نظام اسلامی است؟ مولای متقیان در نامه ای خطاب به کارگزاران جمع آوری صدقات این ملاک را به خوبی و روشنی بیان می فرمایند:
«... و من لم یختلف سره و علانیته و فعله و مقالته فقد ادی الامانة...»
«... و آن کس که پنهانی و آشکارش، کردار و گفتارش با هم مخالفت نداشته باشد، امانت الهی را ادا کرده است...» (نامه 26 نهج البلاغه)
زمانبندی انتشار: 10 فروردين 1396 - 06:35
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]